Po obu stronach Pirenejów: spalona ziemia katarów

Jacek S napisał(a):Trzeba było powiedzieć to bym Ci popilnował grzejników...

weldon napisał(a):

Franz napisał(a):... rozmroziłem chałupę i liczę straty: cieknie z wanny i kilku grzejników ...

Widzę, że to zaraźliwe w tym roku

mariusz-w napisał(a):Ajjjj .... my w domu ... a też jedna rurka poszłaaa !
Wczoraj z tym walczyłem ...jak lód pościł !

Na razie odśnieżyłem dojazd do domu, pozakręcałem to, co by ciekło i rozkoszuję się gorącą kawą przy kominku.
Przecież nie mogę się zajmować domem, gdy relacje czekają na kontynuacje.

Pozdrawiam,
Wojtek

Nie mam zamiaru robić tu azorsko-portugalskiej zajawki; żeby jednak nie powstało mylne wrażenie, że tam jedynie naturę podziwialiśmy, to dla równowagi na zakończenie tej dygresji kilka fotek architektury.

Zajawką architektoniczną zrobiłeś mi nie mniejszy apetyt na relację ( relacje ) , tym bardziej , że pewnie prędko tamtych rejonów nie odwiedzimy , pomimo planów , które już pokryły się pewną warstewką kurzu

Czekamy więc na więcej takich widoków . . .


Pozdrawiam
Piotr

Przytupuję z niecierpliwą ością!
Gorąco witam!!!

piotrf napisał(a):Zajawką architektoniczną zrobiłeś mi nie mniejszy apetyt na relację ( relacje ) , tym bardziej , że pewnie prędko tamtych rejonów nie odwiedzimy , pomimo planów , które już pokryły się pewną warstewką kurzu

Czekamy więc na więcej takich widoków . . .

Aguha napisał(a):Przytupuję z niecierpliwą ością!

Mam ciągle pod powiekami mnóstwo pięknych widoków z minionych dwóch tygodni. Większość z nich udało się uwiecznić, więc nie ulecą tak łatwo w niepamięć.

Aguha napisał(a):Gorąco witam!!!

Tego gorąca mi tu teraz trzeba.

Pozdrawiam,
Wojtek

Już byłem gotów opuścić Portugalię i stanąłem na granicy hiszpańskiej na rzece Guadiana.



Kiedy nagle wyrosła nowa przeszkoda.





Pozdrawiam,
Wojtek

Ale za to jaka malownicza.

Jacek S napisał(a):Ale za to jaka malownicza.

Trochę inny, niż ten najsłynniejszy, ale nam się bardzo podobał.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):Kiedy nagle wyrosła nowa przeszkoda.

Przejezdna jak nasza A2 !

Jacek S napisał(a):Ale za to jaka malownicza.

... i to jej przewaga !

Pozdrawiam.

mariusz-w napisał(a):Przejezdna jak nasza A2 !

mariusz-w napisał(a):

Jacek S napisał(a):Ale za to jaka malownicza.

... i to jej przewaga !

Ten most widzieliśmy w zeszłym roku w jednym z programów w hiszpańskiej telewizji Extremadura, ale wiedzieliśmy tylko, że znajduje się gdzieś na granicy z Portugalią. To była piękna niespodzianka, gdy Bea rozpoznała go przypadkiem na miniaturowej fotce w jakimś folderku.
Okazało się, ze stoi kilkanaście kilometrów od naszej trasy. Decyzja była natychmiastowa i oczywista.

Pozdrawiam,
Wojtek

Ostatnio pojawiło się kilka dygresji portugalskich. Czuję się więc w obowiązku przypomnieć, że jesteśmy w Hiszpanii. Po południowej stronie Pirenejów.

Zamykamy krótką pętlę po La Pobla de Lillet i wracamy do samochodu. Powrót do głównej drogi następuje tą samą trasą, którą tu dotarliśmy i już wkrótce skręcamy na północ. Zaledwie kilka kilometrów dalej leży Baga. To ostatnia miejscowość przed tunelem przebijającym się w poprzek przez długi grzbiet Serra del Cadi.

Nazwa gór wskazuje na arabskie koneksje, chociaż leżąca u jego południowych podnóży Baga została założona w IX wieku przez Wilfreda Kudłatego. Na przestrzeni kilku wieków znajdowała się w posiadaniu rodu Pinos. Została otoczona murami z basztami obronnymi, z których jednak do dziś zostało bardzo niewiele. W XIII i XIV wieku przeżyła okres intensywnego rozwoju i już wtedy zabudowa miejska wykroczyła poza obręb murów. Ze średniowiecznego zamysłu architektonicznego pozostał jedynie kościół oraz kilka uliczek wokół placu miejskiego.

Podjeżdżamy do centrum, zostawiamy wóz i ruszamy na mały spacer. Od widocznego od razu kościoła w stylu przejściowym pomiędzy romańskim a gotyckim oddziela nas koryto rzeki, przez które przerzucono kamienny most o kilku spłaszczonych łukach. Przechodzimy przezeń na drugą stronę i zaglądamy do świątyni. Ma surowy wystrój, podobnie jak odwiedzony wcześniej tego dnia Sant Jaume. Tuż obok znajduje się wspomniany plac miejski, otoczony podcieniową zabudową - częściowo łukową, a częściowo prostokątną, opartą na kamiennych kolumnach. Docieramy do resztek murów miejskich, by następnie zatoczyć pętlę w stronę samochodu, zagłębiając się w plątaninę wąskich uliczek. O ile poziome trakty umożliwiają ruch niezbyt szerokich samochodów, to przecznice z uwagi na stromość terenu służą wyłącznie pieszym.













Pora zakończyć miły spacer - chcemy dziś jeszcze zobaczyć jedno bardzo ważne miejsce.

Czuję się w obowiązku dodać, że widoki nadal nie straciły nic ze swojej boskości. Mimo, że to Hiszpania

Franz napisał(a):

Czyj to pomnik?
(i nie mówię o kocie)

Pozdrawiam

Jacek S napisał(a):Czyj to pomnik?
(i nie mówię o kocie)

Ta sylwetka po prawej
To chyba Bea

Ale nie mam pewności

pzdr