Osiołkiem dookoła Rabu i Mljetu, z macedońskim finałem

8 lipca (piątek): Miasto Rab - część pierwsza

W końcu i my tam będziemy Do miasta Rab chciałam pojechać od dawna, ale jakoś się nie składało. Prawie wybraliśmy się na wycieczkę z Pagu w 2011, prawie...

Parkujemy kawałek przed starówką. Parkingi są płatne i chyba nie ma sensu kombinować, zwłaszcza, że te bliżej Starego Miasta kosztują 20 kun za godzinę, a my znajdujemy taki za 30 kun za cały dzień - czyli dzisiaj dla nas na 3 godziny. I tak się opłaca

Najstarsza część miasta jest położona na półwyspie. Właśnie do niej zmierzamy, wraz z tłumem innych turystów :



Mnóstwo ludzi, a jeszcze nie ma 18:00... Jedyna rzecz, która mi się w Rabie nie podoba, to fakt, że jest zatłoczony. Trudno się dziwić - tylko jedno miasto na wyspie, w dodatku takie z zabytkami. A otok jest może mały, ale za to dość szczelnie zapełniony turystami.

Poza tym miasto jest przepiękne i nieco inne, z ciekawie ułożonymi na starówce ulicami - są trzy równoległe (i położone jedna nad drugą): Dolna, Średnia i Górna. Poza tym do Starego Miasta "przytula się" sporych rozmiarów park Komrčar, w którym można podziwiać roślinność lub po prostu odpocząć.

O historii Rabu nie będę się rozwodzić. Napiszę tylko, że jego początki sięgają 360 roku p.n.e. i że w tym miejscu "rozgościli" się wówczas Ilirowie. Dawna nazwa miasta, Arba, prawdopodobnie pochodziła od iliryjskiego słowa arb, czyli zielony lub zalesiony.

Dziś skupimy się na starówce, natomiast zieloną część miasta, czyli park Komrčar, zostawimy sobie na następną wizytę.

Mijamy skwer z pomnikiem upamiętniającym żołnierzy poległych w II wojnie światowej:



i docieramy do dużego placu pod murami miejskimi:



Tu zaczyna się ulica Srednja - wypełniona sklepikami, knajpkami i oczywiście - turystami:



Zaglądamy do kościółka św. Antoniego z Padwy:




A potem - prosto do restauracji, bo jesteśmy wściekle głodni Wybór, trochę na ślepo, pada na Konobę Harpun:



Žuja je zakon! :



To hasło reklamowe już chyba nie jest popularne

Dopiero po powrocie z wakacji, w relacji Habanero 50 plaż Pagu, doczytałam, że Konrad tam jadł i nie był szczególnie zadowolony...

Nam za pierwszym razem (czyli tego dnia, który właśnie opisuję) bardzo smakowało. Zamówiliśmy doradę - taka porcja:



kosztowała 130 kun. Cena do przyjęcia, a rybka pyszna, bardzo dobrze zgrillowana plus gorące ziemniaki (co w Chorwacji jest rzadkie, a takie lubimy) z blitwą. Do tego uśmiechnięta obsługa i rakija na koniec Musiałam sobie poradzić z dwoma kieliszkami , bo Małż za jakiś czas będzie prowadził.

Druga wizyta w konobie Harpun była niestety rozczarowująca (szczegóły opiszę innym razem), więc z tą restauracją to chyba loteria, a w takim wypadku nie mogę jej polecić.

Najedzeni i zadowoleni spacerujemy wąskimi uliczkami:



Mijamy miejską Loggię, w której urządzono konobę:



i ciekawe ozdoby na murach:



Hmmm, przecież nie jesteśmy w Dalmacji :



Uroczy zakątek:



Plac Wolności (Trg Slobode) i murek, który (jak widać ) bardzo mi się spodobał:



Na Plac (i ulicę Górną) jeszcze wrócimy, teraz ciągnie nas na dół, żeby przejść się deptakiem pod murami, gdzie ludzie jeszcze plażują:




Na tej wieży będziemy za kilka chwil:



A jeśli mowa o wieżach, musimy znaleźć "słynny" punkt widokowy, z którego można uwiecznić cztery dzwonnice Rabu. A najlepiej zrobić to, stojąc na pozostałościach murów obronnych, na granicy starówki i parku Komrčar. Wchodzimy więc... Tak, to jest to, chociaż jeszcze nie ten kadr:



"Główny" punkt widokowy jest zajęty, więc poczekamy chwilę, zrobimy szerszą panoramę:



Zobaczymy, co dzieje się na dole:



i zachwycimy się zasępionym Velebitem:



No i w końcu jest to, o co chodziło - Četiri Zvonika, jak nazwa promu, którym przypłynęliśmy na Wyspę :




Teraz trzeba wejść na jedną z wież, ale o tym następnym razem

Kapitańska Baba napisał(a):Cudne zdjęcia! Bora ma ten plus, że oczyszcza powietrze przez co widoki są oszałamiające!

Dokładnie tak

Kapitańska Baba napisał(a):Takie płytkie plaże to coś dla mnie - mogłabym siedzieć w tej wodzie dłuuugo (temperatura już nie przeszkadza ) bo na głębokościach nie czuję się pewnie

Ja akurat tych płycizn nie lubię...

Kapitańska Baba napisał(a):Kaczkami zrobiłaś mi dzień - są słodkie

Spotkamy je jeszcze kilka razy, kajakując. Fajne uczucie - wiosłujesz i ścigasz się z kaczką

evil napisał(a)::papa: Jak zawsze piękna relacja !

Dzięki, Evil!

AniaJ. napisał(a):Nam miasto Rab bardzo się podobało. Przypłynęliśmy rano, z Pagu, trochę ludzi było, ale na pewno mniej niż wieczorem.

W ciągu dnia z pewnością jest tam pusto, bo niemal wszyscy plażują

Habanero napisał(a):Już nie pamiętam co nam w Harpunie nie zagrało, ale doskonale pamiętam Rab,
który należy do naszych ulubionych chorwackich miast. Powiem więcej,
zrobił na nas większe wrażenie od pięknej, ale jednak malutkiej Korčuli.

Ooo, u nas aż tak wysoko w rankingu nie stoi, ale bez wątpienia to piękne miasto

Habanero napisał(a):Piękne zdjęcia i cała wyspa mega ciekawa. Widoki ,
zwłaszcza te małe zatoczki z punktu widokowego bardzo zachęcające
(już je zlokalizowałem )

Szkoda, że słabo dostępne kajakiem, bo nie ma go gdzie łatwo zwodować w okolicy. Osiołek jest jeszcze bardziej niewygodny do przenoszenia niż Plavac, bo znacznie dłuższy. (Chociaż ostatecznie dopłyniemy całkiem blisko ) Natomiast pieszo można zejść na plażę Kozica, jest ścieżka z punktu widokowego :



Nie wiem, dlaczego tam nie byliśmy... Tzn. wiem Wszystkie następne dni to były wycieczki kajakowe i przedkładaliśmy ustronność nad urodę plaż Ale miejscówka niewątpliwie przepiękna.

Masz oko, Konrad

Habanero napisał(a):U ciebie był kotek w kwietniku , a tu nasza tegoroczna hvarska kicia w rynnie

Śliczna

Hercklekot napisał(a):Za niedługo i ja tam będę - popłynę sobie łódeczką z Lun, gdzie mamy kwaterki, przynajmniej tak jest w planie.

Fajna opcja. Myślę, że warto skorzystać z takiej wycieczki

Hercklekot napisał(a): Już i tak przemogłem się trochę z tym tegorocznym Pagiem, ale jedziemy ze znajomymi, którzy chcieli podróży jednodniowej, wiec nie za bardzo dało się jechać dalej na południe.. Zobaczymy. Ruszamy 23 sierpnia.

Pag ma dużo zalet. Na pewno Ci się spodoba

Bravik napisał(a):Oglądam Twoje foty i tak się zastanawiam - co Aga wrzuci na konkurs?

Może coś z poprzednich lat Jeszcze się nad tym nie zastanawiałam

Franz napisał(a):Widzę, że monumentalna część Skopje także będzie - również po niej chodziliśmy, chociaż zdecydowanie wolę starówkę.

Trudno ją przeoczyć I chciałam zobaczyć tę kontrowersyjną architekturę.

Franz napisał(a):A Rabowe formy piaskowców miłe oku.

To prawda, fajna ciekawostka

8 lipca (piątek): Miasto Rab - część druga

Jesteśmy na Gornjej ulicy:



i sprawdzamy repertuar w letnim kinie:



Jutro moglibyśmy przyjść na Top Gun, bo jeszcze nie widzieliśmy kontynuacji tego hitu, a ponoć warto. (Zresztą nadal nie oglądaliśmy Mavericka )

Księżyc nad kościołem św. Jana Ewangelisty:



Brama prowadząca na teren tej crkvy zamknięta, otwierają o 20:00, czyli za 10 minut. Wrócimy

Piękne wyznanie miłosne:



Jak w piosence Roya Orbisona :



Spacerujemy i zachwycamy się. Najwyższa dzwonnica w Rabie, należąca do kościoła św. Marii:



Plac Wolności:



I znowu z księżycem :



A to katedra Wniebowzięcia NMP:



i klasztor św. Antoniego, tuż obok:



Rab kościołami stoi!

Groźna mina na reliefie:



Pozuję ze św. Krzysztofem, patronem Rabu:



I kierowców

Dla miasta ważna jest też postać św. Marina (Maryna):



Pustelnik ten miał pochodzić z wyspy Arbe (czyli z Rabu), podobno urodził się w Loparze. Legenda mówi, że udał się na drugi brzeg Adriatyku, aby znaleźć pracę. Uciekając przed prześladowaniami, św. Marin zbudował na wzgórzu pustelnię, która stała się schronieniem dla wielu osób. Był to początek miasta, a następnie najstarszej republiki na świecie - San Marino. Ta historia połączyła Rab i San Marino, które stały się miastami partnerskimi

Idziemy na koniec nabrzeża, skąd odpływają statki do Novalji i do Tovarnele (Lun) na Pagu:



Jak widać, gorąco nie jest. Na początku wakacji trochę marzłam Brakowało mi upalnych chorwackich wieczorów. W Skopje będę z kolei tęsknić za tym chłodkiem

Pięknie odnowiony budynek Hotelu Arbiana:



świetnie wkomponowuje się w starówkę. Bardzo podoba się nam też wieża z weneckimi oknami:



Mijamy sympatyczną mieszkankę Rabu :



i wracamy na Górną ulicę, żeby zajrzeć do pozostałości kościoła i klasztoru św. Jana Ewangelisty. A dokładniej - wdrapać się na dzwonnicę, która w obecnym kształcie istnieje od XV wieku i mierzy 20 metrów:



Klatka schodowa jest wąska, a schodki bardziej przypominają drabinę, ale dajemy radę :



Widoki są obłędne :





Opłacało się tu wejść właśnie o tej porze, kiedy zachodzi słońce:



Cena biletu tu chyba 10 kun. Oprócz dzwonnicy można podziwiać pozostałości bazyliki z XI wieku:



która została wybudowana w miejscu świątyni powstałej w V wieku.

Dużo historii i zabytków jak na tak małe miasto... Nam na dzisiaj wystarczy Powoli kierując się w stronę parkingu, podziwiamy jeszcze współczesne dzieła sztuki:




Pomnik jest ilustracją legendy, którą można streścić w ten sposób:

W czasach starożytnych młody Kalifront był odpowiedzialny za opiekę nad owcami swojego ojca, który z kolei był przyjacielem Barbata, władcy wschodniej części wyspy. Legenda głosi, że Barbat miał córkę, piękną Dragę. Kalifront zakochał się w dziewczynie do szaleństwa. Młoda kobieta ostrzegła go, że nigdy nie może być jego, ponieważ matka dziewczyny powierzyła ją bogini Dianie. Mimo to Kalifront nie zrezygnował. Chłopak podążył za nią i "dopadł" ją w pobliżu jaskini Loparska Jamina. Wtedy Draga wezwała Dianę na pomoc. Bogini pomogła jej, zamieniając dziewczynę w kamienną rzeźbę. Kalifronta natomiast bogowie ukarali w ten sposób, że musiał żywić się jagodami i sadzić drzewa, aż do wyschnięcia źródła w jaskini. W miarę jak las stawał się coraz gęstszy, gęstniały również włosy na ciele mężczyzny, przez co coraz bardziej przypominał zwierzę niż człowieka. Ostatecznie Kalifront "połączył się" z lasem. Z tego powodu do dziś największy las na Rabie i półwysep, na którym rośnie, nazywa się Kalifront.

Też uwielbiacie takie legendy?

Tak naprawdę znalazłam ją przed momentem. I wyjaśniła się zagadka nazwy miejscowości, w której mieszkaliśmy Supetarska Draga Tylko ten św. Piotr tu trochę miesza i nie pasuje do legendy

Gratuluję, jeśli przeczytaliście obie legendy w tym odcinku w całości I uspokajam - zbliżamy się do końca Również spaceru po Rabie.

Chcemy jeszcze zorientować się w ofertach fishpicnicków:



Jedna z pań oferujących wycieczki jest bardzo miła (nie tak nachalna jak inni ), łajba mała, a trasa rejsu wydaje się ciekawa - dookoła Rabu plus Zavratnica plus Goli Otok plus piękna plaża po północnej stronie Wyspy. Koszt wyprawy to 300 kun, oczywiście z rybą i winem w cenie. Mówimy, że się zastanowimy, bierzemy też ulotkę z numerem telefonu.

Ostatecznie nic z tej wycieczki nie wyjdzie, bo na dobre wciągnie nas kajakowanie Może trochę szkoda...

Żegnamy się z miastem Rab:



a raczej mówimy mu: Do zobaczenia!. Wrócimy tu za kilka dni, w nieco późniejszych godzinach, żeby zakosztować bajnajtowego Rabu

Tymczasem w Supetarskiej Dradze - spokój, ciszę przerywają tylko dźwięki świerszczy. No i chłodno trochę, więc wskakuję w dresy :



Osiołek, napompowany już wczoraj, nie może się doczekać rejsu :



I chrztu! Ale to wszystko jutro

wiola2012 napisał(a):Z przyjemnością przeczytałam obydwie legendy i chętnie przeczytam kolejne .
Bardzo ładnie pokazałaś miasto, a już zdjęcia z wieży, ze światłem zachodzącego słońca są rewelacyjne.

Cieszę się i dzięki za miłe słowa

wiola2012 napisał(a):Ale długi rękaw na wakacjach w Chorwacji ?
Oprócz bluzy na drogę przez Polskę, nigdy nawet nie brałam na wakacje nic grubszego

Wieczorem na Rabie były może 23 stopnie, dla mnie to mało Zwłaszcza jeśli się siedzi. I tak przez kilka dni, zanim zrobiło się "normalnie".