O tym jak to w czerwcu na Hvarze bywa...

Roxi napisał(a):

Mozna strzelać z tego masztu jak z łuku

gusia-s napisał(a):

Roxi napisał(a):

Mozna strzelać z tego masztu jak z łuku

Wygląda jakby go kładli, jak na Mazurach

Ano fakt, ale dopiero teraz to zauważyłam

Roxi napisał(a):

beatabm napisał(a):ta ryba z którą biła się Twoja murena jest....bardzo smaczna

Serio, serio?
Nigdy takiej jeszcze nie jadłam .

Bo to rzadki okaz w Dalmacji. Napiszę o niej jeszcze w swojej relacji

Witaj Roxi miło pooglądać znowu z Wami Hvar... super relacja
już mnie pozytywnie nastraja do przyszłorocznego Hvaru po rz czwarty

Pozdrawiam

Roxi napisał(a):SUP to taka twarda deska z wiosłem (Leszek mnie pewnie zabije za taką interpretację ), na której się stoi i wiosłuje, oczywiście z odpowiednią techniką, która znana jest tylko najlepszym graczom.

Nie zabije, nie zabije... Jest dokładnie tak jak mówisz. SUP (stand up paddle) czyli wiosłowanie na stojąco jest obecnie najszybciej rozwijającym się sportem wodnym na świecie, a deska z wiosłem jest jak najbardziej poprawną polską formą. Deski są twarde lub dmuchane (tak jak moja), choć również twarda

I jeszcze dwa Wasze zdjęcia

Roxi napisał(a):Lechu to w ogóle na tym śmiga jak szalony, od zatoczki do zatoczki... sporo kilometrów narobił.

Oj narobił. Jelsa i Vrboska z wody to zupełnie inna perspektywa, zatoki Hvaru i Scedro bajkowe, ale Cliffbase obok Sw. Nedjelii (rajska laguna dostępna tylko z wody) to dokładnie HIT

Plus "moja laguna"

gusia-s napisał(a): Mozna strzelać z tego masztu jak z łuku

Tere fere kuku... strzela baba z łuku.

beatabm napisał(a):Bo to rzadki okaz w Dalmacji. Napiszę o niej jeszcze w swojej relacji

Z chęcią poczytam.

mariusz_77 napisał(a):Witaj Roxi miło pooglądać znowu z Wami Hvar... super relacja
już mnie pozytywnie nastraja do przyszłorocznego Hvaru po rz czwarty

Dzięki za miłe słowa, bo jak widzisz relacja mi się ciągnie jak makaron.

007man napisał(a):Nie zabije, nie zabije...

Uffff.
Dzięki za zdjęcia.
Aleeeee bym tam już wróciła.....

6 lipca- czwartek: Pod wodą.

Chyba Was nie zaskoczę...
Kolejny dzień spędziliśmy pod wodą.
Czas pod koniec pobytu zawsze zaczyna przyśpieszać, więc trzeba korzystać póki można.

Zawsze klarujemy sprzęt przy sprężarkowni, później znosimy to wszystko nad wodę, pakujemy do pontonu i w drogę. Jednak zanim jeszcze wpakujemy się na pokład, trzeba wskoczyć w pianki, które z roku na rok są coraz mniejsze. Dlatego najłatwiej zrobić to w wodzie.







Na to nurkowanie płyniemy tylko we dwójkę plus Siwy, więc szpeju nie ma zbyt dużo.





Nie płyniemy daleko. Do fajnych ścianek dopływamy już po około 20 minutach.













Udało się wypatrzeć langustę. Pierwszą, ale nie ostatnią.







Kolory piękne.





Ścianka ciągnie się od 15 do około 45 metrów. Jest co oglądać.



Trafiliśmy też murenę.





Powoli trzeba się wypłycać. Nie chce nam się później wisieć na dekompresji na 6 metrach kilkunastu minut.







Wychodzimy na ponton i robimy przerwę.
Z tej przerwy pamiętam tyle, że było piekielnie gorąco! Ciężko było wytrzymać, a polewanie głowy wodą za bardzo nie pomagało.







Na szczęście jakoś udało się wytrzymać i skoczyliśmy na drugiego nura.
Kolejna ścianka przed nami.









Urozmaicenia terenu.





Kolejne nurkowanie, kolejna langusta.









Udało się wyłowić mały prezencik dla 007man, nienaruszoną i ładną skorupkę jeżowca.





Posprawdzamy co jest w grotkach....













Takiego koloru jeszcze nie było.



Dwa fajne nury... jak zawsze.

Popołudnie też było nurkowe, ale dla kogoś innego.

007man zdecydował się na nurkowe intro, czyli na zejście pod wodę z instruktorem u boku.

Proszę, jaki zuch.







Wieczór spędziliśmy w hamakach, czyli tak jak lubię najbardziej.
Nigdy bym nie przypuszczała, że można się przez kilka godzin bujać w hamaku.. czytając, popijając winko, patrząc na Jadran. Można? Można!

I tak minął nam kolejny dzień na Lili. Fajnie, na luzie, na spokojnie.

Nie płyniemy daleko. Do fajnych ścianek dopływamy już po około 20 minutach.

Powiedz jak tyle czasu wytrzymać w pełnym słońcu w grubej piance?????

W trakcie płynięcia nie ma tragedii. Jesteśmy mokrzy, więc zanim pianka wyschnie i zacznie naprawdę grzać to minie sporo czasu. Gorzej jest w czasie przerw, kiedy nie ma ruchu powietrzna, wtedy często wyskakujemy na chwilę z pianek.

Zdjęcia jak zwykle piękne - chociaż patrząc tylko doświadczam hydrofobii, agorafobii i klaustrofobii jednocześnie - a co dopiero byłoby ,gdybym musiała zejść na taką głębokość
Chyba jestem skazana na te maximum 2 metry..
Brawo dla 007mana
Bardzo mi się podoba ta lagunka Cliffbase

W lipcu na Hvarze pod wodą było podobnie widokowo (chociaż nie tak głęboko)

Dzięki Roxi za namówienie mnie na te nurkowe intro
Fajna sprawa, ale do aż tak pięknych podwodnych widoków oczywiście nie dotarłem (choć namiastka była) , więc z wielką przyjemnością oglądam Wasze zdjęcia

Katerina napisał(a):Brawo dla 007mana

Dzięki Naprawdę jak na pierwszy raz te kilka metrów pod wodę to niezły hardcore

Katerina napisał(a):Bardzo mi się podoba ta lagunka Cliffbase

Jest ona przeurocza, a docierając do niej z wody robi się od razu duże wow !!!

7 lipca- piątek: Towarzysko.

Już z samego rana wyklarowały nam się plany na popołudnie i wieczór.
Zadzwonili do nas bardzo dobrzy znajomi, którzy ponad rok temu wyjechali do Norwegii. Okazało się, że są w St. Gradzie. Hvar to dla nich tylko przerwa w podróży, bo miejscem docelowym był Vis, ale postanowili spędzić dwa dni na wyspie i przy okazji się z nami spotkać.

Nastąpiła szybka wymiana maili z Teo, czyli z konobą Kokot. Peka z hobotnicy zamówiona, godzina spotkania umówiona. Pięknie.

Zanim jednak St. Grad i Kokot, to wcześniej Šćedro z Teresą i Leszkiem.
Zapakowaliśmy się na Uninurka i ruszyliśmy. Najpierw do zatoki Mostir.



Chcieliśmy się napić piwka i przy okazji sprawdzić, czy zostało tam wiosło do SUPa, które dwa dni temu zostawił tam 007man.
I jak Wam się wydaje... znaleźliśmy? Oczywiście że tak! Wiosło leżało dokładnie tam, gdzie zostało zostawione. Nikt go nawet z miejsca nie ruszył.
W sumie to nie ma się co dziwić. Mieszkając na Lili jakoś nie zdarza nam się drżeć o nasz majątek. Nawet ponton zostawiamy na wodzie ze zrywką i zbiornikiem paliwa.

Jak już byliśmy tak blisko, to kolejnym punktem wycieczki była nasza zatoczka.





Spędziliśmy tam trochę czasu. Popływaliśmy, pogadaliśmy, poszukaliśmy ładnych kamyczków... cudnie.

Na koniec popłynęliśmy jeszcze w okolice Św. Niedzieli i w miejsca, które 007man zwiedzał na SUPie.







Wycieczkę skończyliśmy w knajpie na Lili na pysznym obiedzie.

Wieczorem odbyło się spotkanie z naszymi znajomymi z Gliwic, a tak naprawdę to już nie z Gliwic. Podjechaliśmy po nich do St. Gradu, bo nie byli zmotoryzowani i później do Kokota.
W sumie fajny pomysł... samolotem do Splitu, promem do St. Gradu i katamaranem na Vis.

Jedzenie pyszne. Rozmowom nie było końca.



I taki to był dzień.
Takie dni najbardziej docenia się już po jakimś czasie. Super spędzone chwile z pozytywnymi ludźmi. Dużo uśmiechu i luzu. Wakacje pełną gębą.