Moja Chorwacja czyli trochę wspomnień ( 2006,2008)

Spacerując wąskimi uliczkami Szybenika można się natknąć na różne ciekawe rzeczy, choćby na taką grotę



na kościoły np.: św. Mikołaja



organy raczej niepozornie wyglądają ale podobno przepięknie grają i to co nad nimi warto pooglądać





i wreszcie długo oczekiwana przeze mnie Katedra św. Jakuba (Katedrala sv. Jacova).
Nie bez przyczyny znalazła się na liście światowego dziedzictwa kultury UNESCO.
Budowano ją ponad sto lat (1431-1536) w całości z kamienia bez użycia innych materiałów, poza innymi walorami posiada unikatowe pokrycie dachu (są to wielkie kamienne płyty)
Jest tyle do oglądania....
na zewnątrz.....




i wewnątrz...
bardzo przepraszam za jakość tutaj pilnowali żeby nie pstrykać, no cóż znów złamałam zakaz



a tu lepiej mi wyszła pani siedząca w ławce przede mną niż ołtarz



jak widać kolumny wzmocnione



Te figury Lew i Ewa to pozostałości po romańskim kościele który stał wcześniej na miejscu katedry (Adama nie załapałam )






i oczywiście wizytówka Szybenika: fryz zdobiący boczne absydy autorstwa Juraja Dalmatinaca przedstawiający 71 głów współczesnych artyście mieszczan wyrażających różne uczucia






na temat tych starych drzwi katedralnych była nawet kiedyś na forum zagadka fotograficzna



a to już widok katedry z nabrzeża

W Szybeniku nasz Radek miał małą przygodę, zmęczeni upałem i wędrówkami znaleźliśmy zaciszny skwerek z fontanną i ławeczkami, gdzie siedziało tylko kilkoro staruszków. Rozsiedliśmy się i my na ławeczce, a Radek bawił się przy fontannie. Chlapał sobie wodą ( nie w tych dziadków nie martwcie się) a że fontanna była wysoka musiał się podciągać i mocno przechylać żeby dotknąć wody, w pewnym momencie przechylił się za mocno i wpadł do fontanny głową w dół( niestety nie mam zdjęć bo ratowałam dziecko). Na szczęście nic się nie stało tylko ubranie było całe mokre. Ale przecież wszystko działo się w Chorwacji: tata dobrze wykręcił koszulkę i spodnie a słoneczko załatwiło resztę .
Ci wszyscy staruszkowie mieli niezły ubaw a Radek po wszystkim spoglądał na nich tak:


A to jeszcze plon tych "Szybenickich" spacerów

Widok na mury twierdzy



plac zabaw z widokiem



armata wzięta



I żegnamy piękny Szybenik

A to gdzieś po drodze niestety takich widoków jest jeszcze wiele i to nie tylko pojedynczych domów, trafiliśmy na całą wioskę wymarłą domy bez dachów i mieszkańców.... ślady historii.

nic dodać nic ująć Kasiu Pozdrawiam gorąco

W końcu czas pozwolił na nadrabianie forumowych zaległości. Miło się z Wami wędruje i plażuje. A przygoda z fontanną... przynajmniej macie już za sobą Ja tam jeszcze cały czas czekam kiedy moje maluchy postanowią się wykąpać :wink
pzdrawiam

Pozdrawiam wszystkich i dziękuję za miłe słowa

"Nadejszła wielkopomna chwiła" czas się żegnać z piękną Chorwacją.

Ostatni zachód słońca...



ostatnia kąpiel w Adriatyku



pożegnanie z mieszkającym tam krabem



Pożegnanie z gospodarzami i w drogę...

Trochę nadrobiliśmy kilometrów żeby po "japońsku" obejrzeć Pragę






Praga - kolejne miejsce które trzeba by obejrzeć raz jeszcze tak porządnie.

I jeszcze kilka słów o moich wrażeniach z Chorwacji:
- my jechaliśmy w ciemno, nie znaliśmy słowa po chorwacku a jak się okazało pani od której wynajmowalismy "apartaman" nie znała słowa w innym języku, ale najważniejsze, że liczby mówi się podobnie i istnieje język migowy więc nie ma problemów z komunikacją, tak w ogóle to pani była bardzo miła, a Radek zakolegował się z jej wnuczkiem (też na migi),
- chorwackie drogi są super i nie mówię tu wcale o autostradzie bo tą ograniczalismy do koniecznego minimum, świetne są drogi przez góry te z serpentynami, widoki... (pomijajać te wraki w dole i mój lęk wysokości i to że hamulce skończyły się nam w Poznaniu),
- chorwacka pizza jest wyśmienita,

A poza tym każdy ma swoje ulubione miejsca i czego innego oczekuje na wakacjach.

Dla tych którzy się zastanawiają jeżeli nie chcecie złapać cro bakcyla "nie jeźdźcie tą drogą" wybierzcie Egipt albo inne Seszele inaczej będziecie chcieli wracać zawsze, choćby dla takich widoków8O
(to zdjęcie powinno być pierwsze a będzie ostatnie)



W kolejnym odcinku "w poszukiwaniu Dubrownika"...

2008 rok Promajna

A dzieci rosną... (komórkowe zdjęcie)

kasia34 napisał(a):...w pewnym momencie przechylił się za mocno i wpadł do fontanny głową w dół( niestety nie mam zdjęć bo ratowałam dziecko).

Te organy w Mikołaju mają piękny dźwięk - siedziałem pewnego dnia i wyjść nie chciałem z próby

JacYamaha napisał(a):

Te organy w Mikołaju mają piękny dźwięk - siedziałem pewnego dnia i wyjść nie chciałem z próby

W takim razie zmieniam podpis nam nie dane było posłuchać

Planowany wyjazd w 2007 roku nie doszedł do skutku, najpierw źle skończyło się zamiłowanie Radka do wchodzenia na drzewa, murki... pod koniec czerwca złamał rękę i to tak brzydko, że musiał mieć składaną operacyjnie( z wystającymi z ręki drutami taka podróż nie byłaby rozsądna), a potem na domiar złego autko odmówiło współpracy.
W 2008 również wisiał na włosku tym razem z mojego powodu (operacja serca w styczniu). Ale wyniki dobre, mostek "się trzyma" więc jedziemy.
Tym razem celem były okolice Makarskiej żeby można było pojechać do Dubrownika i Splitu.
Podróż przebiegła bez zakłóceń (tylko: 20 km od domu straszny huk w samochodzie, ja od razu cała spanikowana: koło? ale nie pękł termos pierwszy raz używany - nauczka nie kupować w promocji!), oczywiście Czechy przejechane w skupieniu (was też wkurzają te ich drogowskazy poukrywane za krzakami?),Austria, Słowenia jeszcze bez winietek i Chorwacja ! Oczywiście zjazd z autostrady, nie ma się czego obawiać drogi mają w świetnym stanie i dobrze poopisywane.
Magistrala zaprowadziła nas do Promajny, urocza miejscowość. Wtedy po 20 czerwca można było wybierać w kwaterach, my wzięliśmy blisko plaży u miłych młodych ludzi. Radek oczywiście zaraz zakolegował się z ich córeczkami .
Po krótkim odpoczynku, bardzo krótkim...

Przecież nie można się nie pomoczyć a woda cieplutka




widok na Biokowo



mały spacerek...



wieczorna kąpiel...



pierwszy zachód słońca...




Promajna nocą...

miło się czyta i ogląda , czekam na c.d

Super zdjęcia i relacja.

Oj czekałam na ten Dubrownik czekałam dwa lata! Więc jedziemy, a daleka droga przed nami. Ale za to jaka piękna



(niektóre z nich już pokazywałam ale...niech będzie jeszcze raz)








nasze towarzystwo przez większą część trasy ...



po drugiej stronie mostu Dubrownik

Nareszcie ten wyczekiwany, wymarzony Dubrownik! Perła Adriatyku!
I co? I znów poszukiwania miejsca na parkingu...(powiem szczerze w Zadarze i Szybeniku pikuś)
Kiedy znaleźliśmy w końcu miejsce okazało się że mamy kuny tylko w banknotach więc ruszyliśmy rozmienić i tu przykra niespodzianka...nikt nie chciał nam pomóc (pierwszy raz się spotkałam z czymś takim w Chorwacji, zawsze Chorwaci byli życzliwi i pomocni). Kiedy już obeszłam wszystkie sklepiki i kioski i nikt nie miał drobnych... wysłałam Radka po pocztówkę do sklepiku w którym byłam poprzednio no i drobne się znalazły .
Być może zbyt dużo oczekiwałam ale powiem szczerze rozczarowałam się, nie samym miastem tylko... atmosferą. Nie wiem jak to określić ale oczekiwałam tej "magii" jednak ja nie mogłam jej poczuć przeciskając się przez tłumy ludzi.
Chciałabym kiedyś pozwiedzać to miasto na spokojnie ale to chyba marzenie nieosiągalne bo pewnie i zimą jest tłok.
O historii Dubrownika już chyba wszystko było powiedziane na forum, zaoszczędzę opisów...

To chyba najbardziej "fotogeniczna " palma



jednak nie umiemy strzelać




małe galeryjki w takich uroczych miejscach( a przed nimi tylu ludzi różnej narodowości, że trudno zrobić zdjęcie)




w porcie trafiliśmy na przewoźników oferujących wycieczki na Lokrum...skorzystaliśmy...

i jak dla mnie Dubrownik najpiękniej wygląda od strony morza




wszyscy szukają cienia




to są widoki




Lokrum blisko.



ogród botaniczny a w nim między innymi pięknie kwitnące kaktusy



moje ulubione zdjęcie "Rajski ogród"
(Zgadnijcie co Radek zabrał do plecaka? Oczywiście ręcznik i kąpielówki, ekwipunek niezbędny do zwiedzania zabytków:wink::D)



przydały się te kąpielówki



Chciało by się tam spędzić więcej czasu ale pora na nas.
I w tym miejscu skończyły się akumlatorki w aparacie, ktoś
zapomniał naładować.
Przepraszam za jakość teraz będą "komórkowe" zdjęcia





mandarynki dojrzewają



Wielka studnia Onufrego (Velika Onofrijeva fontana 1438-1444)
(zdjęcie z Wikimedii)


Podobno jak ktoś się napije wody ze studni to wróci do Dubrownika a jak wypije ze wszystkich kranów to spełni się jego życzenie. Obeszłam wszystkie krany i nie powiem trochę wybrakowane ale spełniło się to moje życzenie

jak widać wszyscy liczą na trochę szczęścia






jeszcze jedna fontanna



a takich widoków chyba nikt nie lubi



A na koniec naszej wizyty w Dubrowniku mandat za wycieraczką za przekroczenie czasu parkowania o 2 czy 3 minuty, 100 kun starczyłoby na dwie butelki rakiji
Tak więc jest to piękne miasto, ale... czegoś mi brakowało, być może odrobiny spokoju, miejsca na refleksje.

Powiem szczerze, że oglądając zdjęcia nie widać tych tłumów.
Może to nie był dobry dzień na zwiedzanie a nie kwestia magii.

"Magię" Dubrownika chyba faktycznie trudno poczuć wśród tłumów ludzi, ale ta "magia" jest, przynajmniej dla mnie. Byłam tam w różnych porach roku i dnia też, tylko nocą jeszcze nie i uważam, że to magiczne miejsce ale....nie na głównym deptaku Dla mnie najwspanialsze są maleńkie boczne uliczki, gdzie toczy się normalne życie i leniwie włóczą się koty