Krótka relacja z małego kraju ...5 dni w Słowenii

Kierujemy się do parku położonego nad rzeką Pivka









Jest park, są i kwiaty




Atrakcja turystyczna musi być i hotel

Można też coś zjeść...

Idziemy w stronę wejścia do jaskini



Jest trochę turystów z Azji


Azjatka z siwymi włosami

Oglądamy zdjęcia z jaskini, wystawione na deptaku







Siadamy sobie przy kawce i czekamy na grupę


Wkrótce wychodzą i wyjeżdżamy w stronę hotelu

Po kolacji spoglądamy na zachód słońca, drzewa nam trochę w tym przeszkadzają


Pełni wrażeń idziemy spać. Przed nami ostatni już ( niestety ) dzień zwiedzania...

Szkocjańskie zrobiły na mnie ogromne wrażenie Szkoda, że nie można tam robić zdjęć, chociaż one i tak nie oddałyby tej przestrzeni i niezwykłej atmosfery...

My też nie byliśmy w Postojnskiej Jamie, chociaż 5 dni mieszkaliśmy w Postojnej. Taki nasz mały protest przeciwko wyśrubowanym cenom Jednak myślę, że kiedyś zwiedzimy tę jaskinię.

krakusowa napisał(a):Jak zobaczyłam kaczuchy od razu pomyślałam o ... maslince

Fajnie, że o mnie pomyślałaś

Ja w tym roku niestety nie trafiłam na kaczki Nie łudziłam się, że będą na tak mało turystycznej wyspie, jaką jest Dugi Otok , ale miałam nadzieję, że znajdę je np. w Kotorze. A tam były tylko koty... Koty we wszystkich możliwych postaciach, ale nie gumowe Gumowego kota chętnie bym kupiła do towarzystwa kaczkom

maslinka napisał(a):Szkocjańskie zrobiły na mnie ogromne wrażenie Szkoda, że nie można tam robić zdjęć, chociaż one i tak nie oddałyby tej przestrzeni i niezwykłej atmosfery...

Na nas też Czuliśmy się tam jak w zaczarowanym, baśniowym świecie

maslinka napisał(a):My też nie byliśmy w Postojnskiej Jamie, chociaż 5 dni mieszkaliśmy w Postojnej. Taki nasz mały protest przeciwko wyśrubowanym cenom Jednak myślę, że kiedyś zwiedzimy tę jaskinię.

Cena rzeczywiście poraża , my mieliśmy bilety połączone - Postojnska Jama+Predjamski Grad za 24€/osobę
Trochę dużo
Na zamek oczywiście poszliśmy, ale o tym w następnym odcinku

maslinka napisał(a): A tam były tylko koty... Koty we wszystkich możliwych postaciach, ale nie gumowe Gumowego kota chętnie bym kupiła do towarzystwa kaczkom

Koty pewnie bym kupiła, ale nie dla siebie tylko dla "kociarskiej" rodziny

Od pewnego czasu nie kupuję już żadnych pamiątek ( za wyjątkiem magnesów), bo po prostu nie mam gdzie ich trzymać.
Kiedyś miałam tego bardzo dużo, przywożone przez nas, rodzinę i znajomych, wszystkie stały na takim 3-półkowym wiszącym narożniku
Najbardziej wkurzało mnie odkurzanie tych cacek
Pewnego dnia pojechaliśmy sobie gdzieś na całodniową wycieczkę, wieczorem wracamy do domu, wchodzę do kuchni i w pierwszej chwili myślałam, że ktoś się włamał
Szafka razem z kubkami, figurkami, talerzykami...itd leżała na ziemi i większość "cacuszek" się zniszczyła.
Od tej pory - "finito" ze zbieractwem

Dzień piąty środa 23.05
Poranek nie napawa optymizmem

Na szczęście mgła opada i pogoda jest.... taka sobie Najważniejsze, nie pada wypadało się w nocy
Wczorajszy dzień mieliśmy jeszcze zakończyć wizytą w Predjamskim Gradzie, ale pilotka widząc zmęczenie grupy ( po dwóch jaskiniach ) przełożyła zamek na następny dzień.



Predjamski Grad to jeden z najładniejszych i najsłynniejszych słoweńskich zamków.
Pierwotna warownia powstała tu już w XII wieku i usytuowana została przy wejściu do jaskini.

Z zamkiem związana jest taka oto historia

Najsłynniejszym mieszkańcem zamku był w XV wieku legendarny baron-rozbójnik Erazm Lügger, który miał w sobie coś z Robin Hooda. Mimo iż sam dysponował pewnym majątkiem, wielką frajdę sprawiało mu rabowanie bogatych. Kłopot polegał jednak na tym, że zapominał oddawać biednym, w dodatku przez długie lata pozostawał nieuchwytny. W dodatku temperament miał ognisty i rwał się do bijatyk, kiedy tylko nadarzała się okazja. To, jaki był ostateczny powód gniewu ówczesnego cesarza Fryderyka III Habsburga, który wydał rozkaz zabicia Erazma, pozostaje kwestią nie do końca jasną. Mówi się, że porywczy temperament barona-rozbójnika doprowadził do tego, że Erazm zabił marszałka cesarskiej armii, który obraził pamięć jego przyjaciela. Częściej jednak utrzymuje się, że cesarz nie wytrzymał, gdy Lügger poparł króla węgierskiego Macieja Korwina podczas wojny austriacko-węgierskiej.
Niezależnie od powodu efektem było ponad roczne oblężenie Zamku, w którym ukrywał się Erazm.
Jak to możliwe, że przez rok Erazm i jego ludzie nie umarli z głodu ani się nie poddali?
Otóż dość dużą swobodę wymykania się z Zamku do pobliskich wiosek zapewniał wspomniany już system jaskiniowych korytarzy, z których jeden prowadził na szczyt góry z bezpiecznym wyjściem po drugiej stronie wzniesienia.
Wojska austriackie pod wodzą Gaśpera Ravbara z Triestu nie mogły pojąć, jak to jest, że nie dość, że nie umarli z głodu, to jeszcze od czasu do czasu wycieńczonym głodem oddziałom Erazm i jego ludzie rzucali przez okna jedzenie, w tym świeże owoce i warzywa.
Zuchwała postawa z czasem go zgubiła, ponieważ pozwalał, by jego giermkowie dostarczali jedzenie wojsku również osobiście, a wtedy generałowi udało się jednego z nich przekabacić na swoją stronę. Miał on wskazać, poprzez zapalenie świeczki, kiedy Erazm będzie przebywał na tronie, wiecie, tym mniej zacnym, a wtedy wojsko przypuści atak z armat. Choć zamkowa toaleta okazała się odporna na kule armatnie, to potężny kawał skały naruszony ostrzałem, oberwał się, spadając wprost na toaletę. Erazm dokonał żywota w mało szlachetny sposób. info znalezione w necie

Dostajemy zestaw audio ( w języku polskim ) i wchodzimy do środka












Wyglądamy przez okno

A za tymi drzwiami jest podobno kibelek, miejsce śmierci Erazma Lüggera



Wchodzimy do komnat


W sypialni ławeczka przed oknem do zamkowej kaplicy




Idziemy dalej i wyżej...









A te schody prowadzą do jaskini

Kościół Matki Boskiej Bolesnej, niedaleko parkingu, potem tam podejdziemy






Wychodzimy na zewnątrz


Pod kosciółkiem spotykamy tubylca

Kościółek jest zamknięty, zdjęcia robię przez kratę


Wsiadamy do autokaru i jedziemy.... nad morze

krakusowa

Wsiadamy do autokaru i jedziemy.... nad morze

Nareszcie
Chociaż Jama i zamek też są w planie, ale ta cena

Katerina napisał(a):Nareszcie

Lepiej późno niż wcale

Katerina napisał(a):Chociaż Jama i zamek też są w planie, ale ta cena

Cóż cena ......europejska

Słoweńskie wybrzeże, cóż... to niecałe 50 km
w porównaniu z chorwackim wybrzeżem ( ponad 5800 km łącznie z wyspami) to .... pikuś
My zobaczymy jedynie maleńką cząstkę tego wybrzeża
Na pierwszy ogień idzie Koper

Koper - miasto portowe, po włosku Capodistria

Osadnictwo w tym miejscu datuje się od starożytności. Osada znana była pod grecką nazwą Aegida, a w czasach rzymskich – jako Capris, bądź Caprea ("Kozia Wyspa"). Od nazwy łacińskiej pochodzi dzisiejsza słoweńska nazwa miasta.
Po zakończeniu I wojny światowej wraz z całą Istrią został przyłączony do Włoch. Po II wojnie światowej znalazł się w obrębie tzw. strefy B Wolnego Terytorium Triestu. Strefa ta znajdowała się pod zarządem armii jugosłowiańskiej, a w 1954 została przyłączona do Jugosławii. W następstwie tego faktu większość włoskich mieszkańców Kopru wyemigrowała do Włoch. Do miasta napłynęli nowi mieszkańcy z okolicznych terenów słoweńskiego Przymorza oraz z innych rejonów Słowenii i ówczesnej Jugosławii.
Ze względu na tradycyjną obecność ludności włoskiej (2,23% według spisu w 2002 roku), w gminie Koper obowiązuje pełna dwujęzyczność w życiu publicznym. Językami urzędowymi są słoweński i włoski. za wikipedią
Z autokaru wysiadamy obok dużego centrum sportowego , nieopodal ronda - fontanny



Dochodzimy do bramy miejskiej Muda - dawnej głównej bramy, pochodzącej z XVI wieku. Jest dziś jedyną zachowaną bramą ( było ich kiedyś dwanaście )





I tak jesteśmy na placu Prešerena

Na placu są dwa cenne zabytki
Pierwszy z nich to pochodzący z XVI wieku kościółek św. Nazariusza, patrona miasta .
Kościółek został wybudowany w miejscu gdzie wg legendy znajdowało się hospicjum.

Do środka nie wchodzimy, kościół jest zamknięty, zdjęcie robię przez kratę


Drugim cennym zabytkiem jest pochodząca z 1666 roku fontanna Da Ponte, kiedyś część systemu dostarczania wody pitnej na wyspę ( kiedyś Koper był wyspą ).
Fontanna została ufundowana przez bogatą miejscową rodzinę, jej kształt przypomina most Rialto w Wenecji






wąskimi uliczkami idziemy dalej





Zaglądamy na podwórka

Dochodzimy do placu

Plac został tak nazwany po II wojnie światowej, wcześniej nazywał się po prostu Piazza Roma, a jeszcze wcześniej Rynkiem.
Istnieje od XV wieku, wszystkie znajdujące się przy nim budynki tez pochodzą z tego wieku.
Spoglądamy na Pałac Pretotriański


Pałac pochodzący z poł. XV wieku. Pierwszy ratusz stał tu już w XIII w. potem w jego miejsce wybudowali obecny.
Przez wiele lat pełnił rolę ratusza miejskiego, w XIX w. Austriacy przenieśli go do sąsiedniego budynku, a pałac ulegał stopniowej ruinie.
Dopiero w XX wieku zaczęto go remontować i od 2001 roku znów pełni rolę siedziby władz miasta.


Do tego właśnie budynku ( Pałacu Armeria ) w XIX w. Austriacy przenieśli ratusz


Wcześniej był tu magazyn broni, potem bank, lombard.
Naprzeciw ratusza jest Loggia, tez z XV w, obecny wygląd ma od XVII w.

Loggia była miejscem spotkań waznych osobistości miejskich, od XIX w. jest tu kawiarnia.
I jeszcze przy placu znajduje się jeden zabytkowy obiekt
To katedra Wniebowzięcia NMP, istniejąca już w XII w.



Do środka nie wchodziliśmy, zdjęcie znalazłam w necie

Jak już wcześniej pisałam Koper przez prawie całą swoją historię był wyspą
Otaczały ją solanki, sól była bardzo ważnym surowcem, dawała pracę i bogactwo wielu mieszkańcom miasta.
I dopiero na początku XX wieku, solanki były systematycznie zasypywane, przez co wyspiarskie miasto połączyło się z lądem.

Powoli opuszczamy plac Tito i kierujemy się w stronę morza




Ania - przewodniczka prezentuje nam najwęższy dom w Koprze

Podobno dom ma ok 100 m2 na trzech poziomach

Jeszcze trochę zieleni

i jesteśmy nad morzem

Podziwiamy kolosa


Jak widać nie wszyscy z załogi statku ciężko pracują

krakusowa napisał(a):Ania - przewodniczka prezentuje nam najwęższy dom w Koprze

Ciekawe, jak mieszkańcy przyjmowali gości, piętrowo?