Indonezja, miejsce niezwykłe

GAMELAN



Cudamani



Słuchamy

Grzegorzu , czy o to chodziło

Może jeszcze o Gamelan w Wikipedii

Dziękuje, właśnie o to chodziło. A w dodatku niesamowity występ gamelanu, genialna tancerka.

Pozdrawiam.

Uffff... choć późna pora to nie ze zmęczenia, a z wrażenia. Nadrobiłem. Która to już godzina?
Przeczytałem, zobaczyłem i koparka opadła.
Gra muzyka, i te zapachy, o których Andrzej mówił, że będą, więc się stąd nie ruszam.
A takie pytanie doktorku bez odpowiedzi proszę, by nie wracać - butelka po kotku się nada?

Powiadomienia mnie zawiodły

Tak, jeśli chodzi o tą część świata to zawsze intrygowało mnie Borobodur. I napisz Grzegorzu ja ją odebrałeś? Tak bardziej osobiście jeśli możesz. Bo oczywiście, jest wspaniała, zapewne wrecz przytłaczająca w tej wspanialości. Ale czy nie miałeś jakiegoś takiego poczucia obcości? Przez to, że tak odległa kulturowo, że aż jakby martwa, jakby nie wzbudzajaca emocji poza oczywiście podziwem kunsztu jej budowniczych? Ciekawa jestem.
I czekam niecierpliwie na dalsze odcinki

Kto raz zobaczy balijskie świątynie, architekturę, tańce, rzeźby, stroje i obyczaje już nigdy nie pomyli ich z niczym innym. Każdy, nawet prosty Balijczyk ma niesamowite poczucie smaku i artyzmu. Tu kultura jest unikalna i wyrazista, to wyspa artystów: rzeźbiarzy, snycerzy, jubilerów, malarzy. To wyspa wspaniałej muzyki - gamelanu. Tutaj każdy chce zostać członkiem zespołu. Trenują już od najmłodszych lat, przy wiejskich, szkolnych klubach muzycznych. Najlepsze zespoły są wyróżniane i otaczane wielką czcią, uczestniczą we wszystkich uroczystościach państwowych i religijnych. Wejść do samego obszaru świątyni zwykle można, nieraz trzeba lub wypada złożyć daninę. Nie można podchodzić jednak do centralnego miejsca odprawiania obrzędów.
Tu skupiliśmy się na artystach gamelanu, przecudowny koncert, zespół w trakcie przerwy




I już grają, naliczyłem 42 muzyków, większość instrumentów jest ręcznie wykonana, głównie z brązu. dzięki temu posiadają one własne dusze.



Walą młoteczkami równo. W środku siedzi zwykle lider, to on zmienia tempo utworu, kieruje układem melodycznym, jest nauczycielem i kompozytorem. Tutaj lider w ciemnych okularach.




Bali to najbardziej religijne i uduchowione miejsce na świecie. Tysiące ulicznych i świątynnych ceremonii nadaje wyspie tego unikalnego charakteru. Balijczycy to ludzie w większości wykształceni, są w 95% wyznawcami religii hindu - mieszanki hinduizmu i buddyzmu. A trzeba pamiętać, że Indonezja jest największym krajem muzułmańskim na świecie - liczy ok. 220 mln wyznawców islamu. Wyspa Bali stanowi enklawę w morzu islamu. Religia jest istotną częścią dnia codziennego balijczyków. Kierują się oni trzema głównymi zasadami - filozofią, moralnością i rytuałami.

Jedziemy wspinającymi się serpentynami, dochodzimy do linii chmur. Już niedaleko. Wysoko, na wulkanicznych zboczach góry Gunung Agung, stoi świątynia Pura Besakih, uznawana za Matkę Świątyń, której powstanie datuje się na X wiek n.e. Dzisiaj stanowi ona część kompleksu złożonego z trzydziestu świątyń, będącego miejscem wspaniałych ceremonii kultu .




Wszystkie kobiety niosą na głowach poświęcone jedzenie na dzisiejszą ucztę, są zadowolone, uśmiechają się stale. To cecha tutejszej ludności, a świąt religijnych jest tu nie do policzenia, przynajmniej dla nas.



W 1963 roku w trakcie jednej z uroczystości, doszło do gwałtownej erupcji wulkanu. Wybuch zniszczył wszystkie okoliczne wioski, a świątynia została nietknięta. Świątynia składa się z dziedzińca z ołtarzem i kaplicami dedykowanymi dziesiątkom bóstw. Bóstwa jednak nie przebywają w swoich ziemskich domach; na stałe. Odwiedzają one jedynie ludzi w ściśle określonych terminach, regularnie co rok, wtedy to odbywają się największe religijne święta, trwające około 30 dni. Do wnętrza sanktuarium wolno wejść tylko po to, aby się pomodlić. Niewierni, tu patrz my, możemy jedynie zaglądać do tych najważniejszych miejsc kultu, ale nieraz zaproszeni, boczkiem, boczkiem i udaje się obejrzeć część tych niesamowitych ceremonii. Uwagę przykuwają wtedy przepiękne bogato złocone stroje, ulotna atmosfera wspólnych modłów odbywających się jednak przy zbiorowym zadowoleniu, pogodności i oczywiście wszechobecna woń kadzideł.





I jedna z wielu ceremonii odbywających się w kompleksie tutejszych świątyń.



Rzeczywiście to barwne obrazy, nie wszystko możemy zrozumieć ale nawet się nie staramy, jest tu tak inaczej, że wszystko nam to wynagradza. Świątynie w chmurach...

Pozdrawiam, Grzegorz, następnym razem o tutejszym jedzeniu.

Grzegorz Ćwik napisał(a):Pozdrawiam, Grzegorz, następnym razem o tutejszym jedzeniu.

To będzie ciekawe.

Grzegorzu czy byłeś na Bali w rejonie, gdzie był znany zamach bombowy

Czekam na dalszy ciąg o jedzeniu

Indonezja to Azja południowo - wschodnia, natomiast z północno - wschodniej jej części z Bengalu Zachodniego wywodzi się hinduistyczna tradycja religijna określana jako gaudija wisznuizm, czyli powszechnie znana jako Hare Kryszna.

Może nie taką melodię, ale podobne stroje i kolorową oprawę można zobaczyć było na Przystanku Woodstock.
Zaznaczam, iż to nie jest rozmowa na temat wyższości religii, czy co nią nie jest.

Grzegorzu możesz odnieść się do poniższych zdjęć, które wykonałem? Czy wyznawców Kryszny się tam też spotyka i czy osoby na tych zdjęciach mogą pochodzić z regionów, które zwiedziłeś?
np.
2005 - 1. 2.
2007 - 3. 4. 5.

Na początku odpowiem na pytania. Czy byłem w miejscu zamachu , tak, znany Punkt Zero w Kucie, ale to było już na końcu wycieczki.
Odnośnie religii na Bali, to trochę inna odmiana kultu niż w Indiach, są tu duże domieszki rodzime, odmiany animistycznej, elementy buddyjskie. A sama muzyka, to gamelan, różne formy. Nie na tu muzyki, która stała sie jedną z podstaw kultury hippisowskiej.

Dzisiaj kuchnia balijska, a raczej jej odmiana, taka bardziej prosta, jeszcze odległa od tej, którą serwuje się w wielkich kurortach, w dobrych restauracjach. Na tym odcinku wycieczki zwiedzamy i mieszkamy na wsi balijskiej, więc to określa nam rodzaj potraw, których możemy próbować. Zwiedzając tutejszą prowincję, w okolicy świątyń, zawsze istnieją miejsca, gdzie proponowane jest coś do zjedzenia. Może być to punkt gastronomiczny, a raczej mały grill, gdzieś zupełnie przy drodze, a jakość jest taka, jaką widzimy.



Podstawą małe szaszłyki z odrobiny mięsa, tofu, kurczaka, jakieś pasty. A najważniejszą częścią jest sos chili, tu się jada bardzo ostre dodatki.
A czy spróbowalibyście takiego dania, robionego w kurzu przy drodze???

Kolejny przystanek to niewielki punkt gastronomiczny, tak w bezpośrednim sąsiedztwie obiektów turystycznych. Całe mnóstwo takich drobnych punktów, serwujących to co za szyba. Najczęściej ryż gotowany w ziołach, na czerwono, na żółto z dodatkami. Potrawy z woka, tu kawałki kurczaka, ryby, tofu, ryżu z krewetkami czy warzywami.



Kolacje jemy u Made, znajomej Bogusia, tam gdzie z resztą mieszkamy. Gotują nam dwie kobiety, które przyszły z pobliskiej wioski. Trochę im pomagałem. Fantastyczne ryby odpowiednio przyprawione robimy w głębokim tłuszczu w woku.



No i jak podoba się wam ryba przygotowana w moim wykonaniu. Chyba trochę za blada? Nie, była całkiem dobra.




A jaka to była ryba, nie pytajcie, bo nie odpowiem, ważne że była smaczna. Następnego dnia były inne ryby, proszę, te smakowały niesamowicie, trochę podobne do piranii, ale z całą pewnością smaczniejsze.




A co wy na to, zamarynowane i z głębokiego tłuszczu krewetki. Szok!!!





Dla tych co nie lubią dan z woka, duszone curry z kurczaka, z regionalnymi warzywami, lub kawałki tuńczyka z przyprawami korzennymi na liściu bananowca.




Ryba w całości, podana tek jak byśmy to określili - po grecku - bo przykryta duszonymi warzywami. Oczywiście do tego ryż. Typowy indonezyjski posiłek oparty jest na ryżu. Nie ma co do tego wątpliwości, bo rodowity mieszkaniec "wysp korzennych" nie uznaje za pełnoprawny posiłek dania bez ryżu, choćby w postaci przystawki. Ale tu pokażemy tylko rybę.




A jak ryby, to już niesamowite. Te zostały określone jako ryby koralowe, po prostu wyłowione pośród otaczającej sporą część wybrzeża rafy koralowej.




A zupa rybna to pies? wyśmienita, zaprawiona imbirem, ostra, klarowna. Komentarz chyba zupełnie nie potrzebny.




A po zjedzeniu takiej wspaniałej porcji zupy, co mogę równie dobrego nałożyć na talerz, to mój wybór, inni wybierali inaczej, ja będę upierał sie przy swoim.





No i co? pociekła ślinka?
Pozdrawiam. Grzegorz.

Jestem co prawda po smacznej kolacji, ale i tak ślinka pociekła

Pociekła

Z owoców morza znam tylko smak rybki, pozostałe "specjały" jakoś mnie omijały.

Te wszystkie potrawy wyglądają bardzo apetycznie. Niestety tylko ja bym się najadł; Beatka z dziećmi nie jedzą "takich wynalazków".
Próbowałem ich kiedyś namówić na owoce morza, w Hiszpanii, skutek był mizerny.
Pozdrawiam
Rafał

No moja pannica jak to zobaczy to akurat teraz mi da bym wypuszczał rybki złowione w Cro Jaka by nie była to zawsze pytanie - a na patelnię się nada robi taka minę a ja jej na to



Ciekawe jakie minki mieli gospodarze i co sobie myśleli jak fociłeś każdą potrawę