Igrane - Dubrovnik - Plitvice 2008

Po południu spacer po miejscowości. Za bardzo nie ma rozpędu, bo mieścinka mała.
Wzdłuż plaży promenada, kilka knajpek, trochę stoisk z pamiątkami, piekarni , mały sklepik spożywczy w którym można kupić praktycznie wszystko co potrzeba; chociaż jest tu troszkę drożej.
Idziemy wgłąb miasteczka ( czy Igrane to miasteczko ? ), po drodze poczta, sklep Studenac i droga z powrotem w kierunku naszego domu. Naprzeciw sklepu otwarte drzwi pomieszczenia, gdzie sprzedawana jest rakija, wino; oczywiście degustujemy, ale nie kupujemy, niezbyt nam smakuje.
Wieczorkiem najprzyjemniej pod winoroślami. Kolacja, a do kolacji gospodyni przyniosła na poczęstunek karafkę dość pokaźną rakiji (sama pecem - mówi), oj dobra była, rakija oczywista.
W okienku kuchni ustawiam dwa głośniki, podłączam je do zasilania do prąd, a do nich mp-trojkę z prawie tysiącem chorwackich piosenek. Na cały pobyt starczyło kilka baterii i muzyka grała na całe podwórze ( nie za głośna oczywiście ) od rana wieczora.

Wieża kościoła będzie później, a także o tym jak mozolnie do tego kościoła w upale się udawaliśmy.

Ładne miejsce na odpoczynek. Kwaterki też fajne.
Będę czekał na dalsze odcinki.

Wczoraj z Tobą (Ty wklejałaś) czytałam poszczególne odcinki, a dzisiaj dokończyłam i pooglądałam.

Jak to dobrze, że szefowie mają tę właściwość, że czasem muszą wyjść, aby załatwiać bardzo pilne sprawy

Oj, fajna ta Wasza gospodyni


pozdrawiam i Ewę i Irenę

Cześć-jeszcze mnie tam nie było więc z ciekawością czekam na c.d.

Też czekam na ciąg dalszy

Piątek, sobota, niedziela - Igrane c.d.
Piątek rano. Część damskiego składu zabiera się za śniadanie dla wszystkich. Przychodzi gospodyni i razem z pozdrowieniem dobro jutro przynosi koszyk pomidorów, a także cebulę, taką barwy lekko fioletowej. Pomidory tak pachną ogródkiem i słoneczkiem, że konserwy idą na bok.
Na bok poszły również płatki kukurydziane, jogurty. Na śniadanie wszyscy zajadają kanapki z pomidorami i cebulą. Cebula taka dobra, łagodniejsza od naszej żółtej.
I o dziwo nawet wątroba mi się po niej nie odezwała, a na ogół po naszej cebuli coś tam pobolewa i zalega.
Muzyka jeszcze nie gra i gospodyni od razu pyta, Ewa gdje muzika ? A więc jest zaraz muzyka.

Po śniadanku, jako, że pogoda dopisuje, idziemy na plażę. Każdy wybiera odpowiednie dla siebie miejsca i zajęcia. Leżenie plackiem, pływanie, pluskanie, zabawa piłką. Raczej nudzić się nie można .
Wnuczek zmęczył się w wodzie, a więc poszedł na łatwiznę - u dziadka na plecach i bezpiecznie i niemęcząco.

Jest gorąco, im bliżej południa skwar z nieba leje się coraz większy .
Jedni chłodzą się pod prysznicem tak :



Drudzy inaczej :



A jeszcze inni tak :

Również zapisuję się do czytelni.

Po obiedzie znów plażowanie.
A wieczorem spacerek w drugą stronę, to znaczy w stronę Zivogosce. Spacerkiem jakieś 2 km.
Też przyjemna miejscowość, schodzimy w kierunku plaży. Spotykamy parę z Polski, ze Stalowej Woli. Mówili, że planowali pobyt w Tucepi, ale wydawało im się tam za tłoczno i jechali szukając dalej. Tu trafili na fajny apartament do którego jest sporo schodków.
Pozdrawiam przy okazji Państwa jeśli trafią na moją relację, tym bardziej, że w rozmowie zeszło również na temat forum, a więc Państwo napewno tu bywają i czytają.
Wracamy już o ciemnej prawie nocy.

Najbardziej podoba mi się trzecia opcja chłodzenia

W sobotę po śniadaniu znów plażowanie. Po powrocie przygotowujemy obiad. Wydawałoby się, że przygotowanie obiadu dla 12 osób powinno zając dużo czasu i zachodu. Nic bardziej mylnego. Jechaliśmy w 3 auta, więc spokojnie zmieściły się 2 lodówki. A w nich podstawa obiadków w postaci zamrożonych usmażonych kotletów schabowych, mielonych czy też rolad. Wystarczy wsadzić do piekarnika, ugotować ryż, kaszę, czy też makaron z jakimś sosem i obiadek gotowy. Młodzież od szwagierki stwierdziła, że w domu tak nie jedli, bo rodzice oboje pracują dojeżdżając codziennie dość daleko i obiady bywają różne i o różnych porach. Oczywiście stwierdzeniem tym narazili się matce, przez co musieli dopraszać się wybaczenia niosąc dar w postaci butelki dobrego wina.
Mąż mój nie uznaje obiadu bez zupy, a więc trzeba było tez jakoś sobie radzić. Dużą pomocą chciał w tym zakresie przyjść wnuczek.
Rosołu jednak nie było bo wkład do garnka niestety uciekł.

bardzo fajna relacja dawaj dalej może coś o wycieczkach jeśli takie były.