Gór mi mało i trzeba mi więcej...

tyniolek napisał(a):A tam, robota nie zając... Poka Sowie

zara...wena stoi więc biorę się do roboty

od ośmiu lat w Boże Ciało jeździmy na Ogólnopolski Zlot Miłośników Nissana...od siedmiu z Nissanzone.pl...tak miało być i tym razem, jednak lokalizacja nie za bardzo nam pasowała, a i Nissana już nie posiadamy (chociaż w klubie i tak liczą się ludzie, nie auto) do tego okazało się, że znajomi dysponują własnym domkiem do wynajęcia w Górach Sowich ...szybka decyzja i tym razem nie jedziemy na zlot...pakujemy się my, szwagier z ferajną i lecimy...żeby zaoszczędzić, a właściwie zyskać dzień, jedziemy w środę po pracy...na miejscu meldujemy się tuż przed 23...jeżeli pamiętacie drogę z zimowej części, to wiosną w nocy jest tak samo niebezpieczna, jak zimą w głębokim śniegu...w świetle reflektorów co chwilę pojawiają się świecące oczy, a za niektórymi zakrętami czają się stada saren
Dojeżdżamy, dzwonimy do opiekuna domku i się wprowadzamy potem następuje kolacja i kilka piwek...z wieczoru zostało mi tylko to



to nasze 44m kwadratowe szczęścia w Sowich...chatka na kurzej nóżce...cudna polecam https://www.facebook.com/sowidworek/

Za dnia wygląda tak





nasza to ta mała z przodu ale i tak jest mniamniuśna

A Baby Jagi jakiejś tam nie było?

CROnikiCROpka napisał(a):A Baby Jagi jakiejś tam nie było?

baby były dwie ale żadna z nich nie miała na imię Jaga...chociaż...odwiedzili nas znajomi, którzy też spędzali weekend w Sowich, a ich córka ma na imię Jagna

słoma79 napisał(a):

CROnikiCROpka napisał(a):A Baby Jagi jakiejś tam nie było?

baby były dwie ale żadna z nich nie miała na imię Jaga...chociaż...odwiedzili nas znajomi, którzy też spędzali weekend w Sowich, a ich córka ma na imię Jagna

...i tak powstały Legendy Polskie by Allegro

Żadna legenda...fakt najprawdziwszy

Ale pogoda widzę nie dopisała

tyniolek napisał(a):Ale pogoda widzę nie dopisała

aż tak źle nie było...niskie chmury robiły nawet fajny klimat...przypomniałaś mi, że wypada w końcu coś napisać

bardzo miło obudzić się w wolny czwartek i po otwarciu okiennic zastać za oknem



kompletną ciszę, wokół góry i...Muflony...dzikie ...całe stada



a z tarasu...pastwisko pełne koni...





Pogoda jest całkiem niezła, wiosna pełną gębą...po śniadaniu szybka decyzja, idziemy całą ekipą na Wielką Sowę. Z Sokolca do Rzeczki, gdzie zaczyna się szlak prowadzi asfaltowa droga, na której obowiązuje zakaz ruchu, który nie dotyczy mieszkańców, a tych nie ma zbyt wielu...więc idziemy, szeroko, całą szerokością drogi i podziwiamy całą zieloność







dalszą część drogi znam doskonale, jednak pod grubą warstwą śniegu wyglądała inaczej













wkrótce docieramy do schroniska Orzeł, gdzie poczynimy pierwszą przerwę













po czym ruszamy dalej...













chłopaki ostro prą do przodu...chyba bym nie targał takiego wielkiego kija



kilka chwil później pojawia się przed nami charakterystyczny kształt wieży na Wielkiej Sowie




do kamerki na słupie można pokiwać live... http://www.wielkasowa.eu

niestety o spokoju jak zimą możemy zapomnieć





wokół płoną ogniska, na grillach smażą się kiełbasy siadamy na wolnej ławie i planujemy...





chwilę podglądamy cały ten zgiełk i wracamy do naszego domku sowiego oczywiście, co widać na każdym kroku





miód można zamówić w miejscowym sklepie i gwarantuję, że jest pyszny i prosto od pszczoły



co prawda z powodu święta sklep zamknięty, ale do jutra damy radę relaksować się na własnych zapasach



w kolejnym odcinku babiniec idzie w góry...trochę je podwiozłem a męska część ekipy rusza odkrywać Dolny Śląsk
CDN

Śledzę z zaciekawieniem, podobają mi się Twoje góry .
pzdr.

tiwa napisał(a):Śledzę z zaciekawieniem, podobają mi się Twoje góry .
pzdr.

witam kolejnego czytelnika

W piątek postanowiliśmy zrobić mały podział, dzieciaki miały dość łażenia po pierwszym dniu więc dziewczyny idą w góry, a my ze szwagrem pakujemy ekipę do samochodu i jedziemy zobaczyć coś więcej niż tylko góry, a w Sowich naprawdę jest co oglądać. Najpierw jednak podwożę dziewczyny do Przełęczy Jugowskiej, skąd ruszą na Kalenicę...po powrocie zastaję całą trójkę chłopaków gotowych do wyprawy...punkt numer jeden, Nowa Ruda i podziemna trasa w dawnej kopalni węgla. Z dojazdem nie ma żadnego problemu, chociaż miejscami stan dróg jest fatalny, podobnie z parkowaniem, miejsc jest dużo i każdy znajdzie miejsce dla siebie...my parkujemy tuż obok wejścia kupujemy bilety...17 PLN normalny, 14 PLN ulgowy...wstęp obejmuje też wystawy dodatkowe na przewodnika czekamy kilka minut i po dobraniu kasku w odpowiednim kolorze ruszamy na trasę...a rozpoczyna się ona tak



JAK ŻYĆ???


hasło w sumie nadal aktualne...

następnie przechodzimy do sal, w których poznajemy historię i funkcjonowanie kopalni, historię górnictwa...niestety zainteresowanie jest spore i grupy dosłownie depczą sobie poi piętach, a nasz przewodnik wykazuje dużą tendencję do wydłużania opowieści

górnictwo nierozłącznie wiąże się z piwem...








po części teoretycznej, przechodzimy do praktycznego zwiedzania kopalni, czyli schodzimy do podziemia





pod ziemią witają nas kolejne hasła z epoki i Skarbnik, który pojawiając się po raz pierwszy powoduje niemały popłoch, a później podąża za nami chrząkając, sapiąc i wyskakując raz po raz z ciemności





najważniejsze, żeby po szychcie wszystkie tabliczki wróciły na swoje miejsce...wtedy wiadomo, że cała załoga wyjechała na powierzchnię...





końcówkę trasy pokonuje się oryginalną kopalnianą kolejką...polecamy to miejsce, szczególnie do zwiedzania z dziećmi

Kolejnym punktem wycieczki jest Zamek Grodno w Zagórzu Śląskim, który podobno skrywa niejedną wojenną tajemnicę i olbrzymie skarby...ale po drodze jeszcze kilka mostów kolejowych których w okolicy są dziesiątki













a także jedno z najbardziej tajemniczych miejsc na Dolnym Śląsku...Muchołapka w Ludwikowicach Kłodzkich...według jednych miała to być podstawa chłodni kominowej, według innych stanowisko do lądowania dla latających spodków, które rzekomo miały powstać w III Rzeszy...





a teraz w drogę do Zamku Grodno...na miejscu czeka nas krótka wspinaczka pod górę i masa schodów, ale widoki rekompensują trudy































pora wracać...po południu wpadają na grilla znajomi więc po drodze robimy jeszcze zakupy w czymś większym od naszego wioskowego sklepiku...

dzień kończymy wizytą smoka Falkora z filmu Niekończąca się opowieść, który to smok postanowił przelecieć obok naszego tarasu



w kolejnym odcinku pójdziemy w góry...ja i szwagier, a dziewczyny przejmą dzieciaki
CDN

chyba zostałem sam na szlaku...w sumie lubię ten sposób wędrowania, solo...

Ja ciągle zaglądam i czekam na to wyjście ze szwagrem

CROnikiCROpka napisał(a):Ja ciągle zaglądam i czekam na to wyjście ze szwagrem

no to się zbieramy