From Land's End to John o'Groats (and back)

Wsiadamy do auta i jedziemy dalej – tym razem w kierunku Quiraing. Niestety gogle maps trochę się gubi, my nie zauważamy drogowskazu i trochę błądzimy ale w końcu udaje nam się dojechać na miejsce. Tu ludzi zdecydowanie więcej.

Chcemy się trochę przespacerować ale niestety znów brak jakiejkolwiek informacji o dostępnych opcjach, czasach przejść itp. Trochę to słabe. W końcu podążamy za strzałką Quirang – 3 miles (chyba tyle tam było). Niestety czasu przejścia brak .

Szlak jest bardzo fajny, w niektórych miejscach junior potrzebuje pomocy taty ale maszeruje bardzo dzielnie wzbudzając podziw mijanych turystów. Dochodzimy na przełęcz i tu znów pojawia się dylemat co robić bo ścieżek do wyboru są co najmniej trzy – ale niestety żadna nie jest oznakowana i nie wiemy gdzie prowadzą. Trochę nam się nie uśmiecha marsz na azymut z 5-latkiem, który w każdej chwili może zacząć jęczeć, że bolą go nóżki – znów wracamy tą samą drogą.

Ta wycieczka to również ok. 2 godzin tempem dostosowanym do 5-letniego turysty.































CDN

Aglaia napisał(a):Kolejny dzień przeznaczamy na poznanie uroków Skye.
CDN

Sama wyspa rewelacyjna. My spaliśmy na kempingu w Glen Sligachan (przy skrzyżowaniu i po drugiej stronie hotelu) Pięekne tam było to, że dwa razy dziennie latały myśliwce na takich wysokościach, że huk powodował po gwałtownym obudzeniu szukanie piwnicy nawet w namiocie.
Tam zresztą udało mi się zrobić w swojej opinii jedno z ładniejszych zdjęć z Szkocji.
https://www.trekearth.com/gallery/Europe/United_Kingdom/Scotland/Highland/Isle_of_Skye/photo1019617.htm

subim napisał(a):

Aglaia napisał(a):Kolejny dzień przeznaczamy na poznanie uroków Skye.
CDN

Sama wyspa rewelacyjna. My spaliśmy na kempingu w Glen Sligachan (przy skrzyżowaniu i po drugiej stronie hotelu) Pięekne tam było to, że dwa razy dziennie latały myśliwce na takich wysokościach, że huk powodował po gwałtownym obudzeniu szukanie piwnicy nawet w namiocie.

Przejeżdżaliśmy tamtędy w drodze na Nest Point i też jakiś niezidentyfikowany obiekt latający śmignął nam obok samochodu

subim napisał(a): Tam zresztą udało mi się zrobić w swojej opinii jedno z ładniejszych zdjęć z Szkocji.
https://www.trekearth.com/gallery/Europe/United_Kingdom/Scotland/Highland/Isle_of_Skye/photo1019617.htm

Zdjęcie świetne

Zjadamy tosty w jedynej w okolicy budzie i jedziemy dalej. Chcemy jeszcze dotrzeć do Nest Point. Daleko nie jest ale droga typowo szkocka, w większości wąska z passing pointami, ruch spory więc jedzie się dość wolno. Docieramy na miejsce. Strasznie wieje ale nam to nie przeszkadza i idziemy do latarni (junior po drodze się wyspał więc jest pełen werwy). Tu na szczęście droga jest jedna i nie ma się gdzie zgubić. Widoki są piękne, trzeba tylko uważać żeby nie wdepnąć w owczy bobek .





























Późnym wieczorem wracamy do Portree. Idziemy na kolację do Hindusa i wracamy do pensjonatu.

Powoli pora żegnać się z piękną Szkocją. Dziś zjeżdżamy daleko na południe. Praktycznie cały dzień w drodze. Zatrzymuje się tylko na chwilę na fotki w dolinie Glen Coe. Junior jest nieco rozczarowany, że nie będzie żadnej pieszej wycieczki . Rzeczywiście szkoda bo widoki bardzo zachęcające .
















Pod wieczór meldujemy się w B&B w Dumfries. Dumfries to taka trochę typowa brytyjska, prowincjonalna, mała mieścina. Równe szeregowce z czerwonej cegły. Centrum, które około 18 sprawia wrażenie kompletnie wymarłego. Za to trafiamy do włoskiej knajpy, gdzie nasza 3-osobowa familia zjada trzydniowy obiad z napitkami za … 25 funtów. Do dziś trudno nam w to uwierzyć . Parę fotek z wieczornego spaceru.

Ostatni dzień w Szkocji chcemy poświęcić na odwiedzenie dwóch miejsc w Lowlands.

Na pierwszy ogień idzie opactwo Sweetheart Abby. Okazujemy przy wejściu nasze karty Historic Scotland i wchodzimy na teren opactwa. Ruina dość typowa jak dla tych okolic. Niestety częściowo w remoncie. Za to duży plus za to, że jesteśmy tu zupełnie sami.

































Dookoła obowiązkowy cmentarz .








CDN

Aglaia napisał(a):Ostatni dzień w Szkocji chcemy poświęcić na odwiedzenie dwóch miejsc w Lowlands.

Na pierwszy ogień idzie opactwo Sweetheart Abby. Okazujemy przy wejściu nasze karty Historic Scotland i wchodzimy na teren opactwa. Ruina dość typowa jak dla tych okolic. Niestety częściowo w remoncie. Za to duży plus za to, że jesteśmy tu zupełnie sami.
CDN

Mi podczas zwiedzania w całej Szkocji podobała się różnorodność kamienia używanego do budowy. Od takich czerwonych przez różne odcienie beżu (to też pewnie kwestia upływu czasu), szare, aż po ciemno brązowe i w zasadzie czarne.

subim napisał(a):Mi podczas zwiedzania w całej Szkocji podobała się różnorodność kamienia używanego do budowy. Od takich czerwonych przez różne odcienie beżu (to też pewnie kwestia upływu czasu), szare, aż po ciemno brązowe i w zasadzie czarne.

Mi to chyba najbardziej podobał się ten półruiniasty stan większości zabytków. Świetne do zwiedzania z dzieckiem - syn traktował to jak jeden wielki plac zabaw .

Jeszcze dzisiaj postaram się pokazać jeszcze jedno takie miejsce - niestety już ostatnie w samej Szkocji .

Aglaia napisał(a):

subim napisał(a):Mi podczas zwiedzania w całej Szkocji podobała się różnorodność kamienia używanego do budowy. Od takich czerwonych przez różne odcienie beżu (to też pewnie kwestia upływu czasu), szare, aż po ciemno brązowe i w zasadzie czarne.

Mi to chyba najbardziej podobał się ten półruiniasty stan większości zabytków. Świetne do zwiedzania z dzieckiem - syn traktował to jak jeden wielki plac zabaw .

Jeszcze dzisiaj postaram się pokazać jeszcze jedno takie miejsce - niestety już ostatnie w samej Szkocji .

Wtedy, bo teraz jest to i w Polsce, mi się podobało, że nawet kawałek jakiegoś zabytku ma drogowskaz przy drodze w tej brązowej barwie. Inna sprawa, że dziwiliśmy się też, że można jednak o takie miejsca dbać, może być wokół porządek i widać, że ktoś się tym interesuje, a tym samym jak wychodziło z lokalnych przewodników, że w okolicy można spędzić tydzień i się nie nudzić. U nas dalej mam wrażenie, że wiele skarbów jest nadal zapomnianych chcoiaż postęp na pewno widać.

Następny i ostatni punkt szkockiego programu to Caeverlock Castle. Tutaj też posiadacze Historic Scotland wchodzą za darmo . Ludzi prawie nie ma. Zamczysko bardzo nam się podoba.



























Po obowiązkowej wizycie na placu zabaw wsiadamy do auta i jedziemy w kierunku Anglii.

CDN

Aglaia napisał(a):Następny i ostatni punkt szkockiego programu to Caeverlock Castle. Tutaj też posiadacze Historic Scotland wchodzą za darmo . Ludzi prawie nie ma. Zamczysko bardzo nam się podoba.

CDN

Trebuszy i innych (wielkich) drewnianych machin oblężniczych nie było ?

subim napisał(a): Wtedy, bo teraz jest to i w Polsce, mi się podobało, że nawet kawałek jakiegoś zabytku ma drogowskaz przy drodze w tej brązowej barwie. Inna sprawa, że dziwiliśmy się też, że można jednak o takie miejsca dbać, może być wokół porządek i widać, że ktoś się tym interesuje, a tym samym jak wychodziło z lokalnych przewodników, że w okolicy można spędzić tydzień i się nie nudzić. U nas dalej mam wrażenie, że wiele skarbów jest nadal zapomnianych chcoiaż postęp na pewno widać.

To prawda chociaż takie Quiraing na Skye było oznaczone fatalnie, przynajmniej na drodze, którą jechaliśmy.

subim napisał(a):Trebuszy i innych (wielkich) drewnianych machin oblężniczych nie było ?

Tym razem nie.

Aglaia napisał(a):Mi to chyba najbardziej podobał się ten półruiniasty stan większości zabytków. Świetne do zwiedzania z dzieckiem - syn traktował to jak jeden wielki plac zabaw .
.

Probuję jak moge namówić rodzinę na wakacje do Szkocji - bez odzewu

Aglaia napisał(a):Powoli pora żegnać się z piękną Szkocją. Dziś zjeżdżamy daleko na południe. Praktycznie cały dzień w drodze. Zatrzymuje się tylko na chwilę na fotki w dolinie Glen Coe. Junior jest nieco rozczarowany, że nie będzie żadnej pieszej wycieczki . Rzeczywiście szkoda bo widoki bardzo zachęcające ..

Tu muszę okazać rozczarowanie - tylko 6 zdjęć z Glencoe? Toż to hit Szkocji

tony montana napisał(a):Probuję jak moge namówić rodzinę na wakacje do Szkocji - bez odzewu

Podejrzewam, że familia woli grzać się gdzieś w basenie Morza Śródziemnego? My to mamy taką zasadę, że jeśli wakacje spędzamy w rejonach ciepłych to kolejne mogą być w chłodnych. Ale jeśli w chłodnych to na jakiś przedłużony weekend jedziemy w miejsce ciepłe (ja to niestety potrzebuję słońca )

tony montana napisał(a):Tu muszę okazać rozczarowanie - tylko 6 zdjęć z Glencoe? Toż to hit Szkocji

Na swoje usprawiedliwienie mam tylko tyle, że byliśmy tam przejazdem i zatrzymaliśmy się tylko na jednym punkcie widokowym. Resztę podziwialiśmy zza szyb samochodu - a te po dwóch tygodniach w podróży najczystsze nie były więc zdjęcia jeśli jeszcze jakieś są to takie sobie

Naszym celem jest Chester ale wcześniej chcemy jeszcze zobaczyć Mur Hadriana. Mur jest długi, można sobie wzdłuż niego urządzić tygodniowy trekking. My nie mamy na to ani chęci ani siły ani czasu. Chcemy przejść się wzdłuż jakiegoś fragmentu – najlepiej trasą uwzględniającą możliwości juniora (i żeby jeszcze nie było zbyt daleko od naszej głównej trasy).

Znajdujemy w necie odpowiednie miejsce w okolicach Hexam. Pomni szkockich doświadczeń z brakiem oznaczanie na szlakach ściągamy z netu na komórki odpowiednie instrukcje i idziemy. Trasa wiedzie to w górę to w dół. Po drodze mijamy coś w rodzaju rzymskiej wojskowej stanicy.



Dochodzimy do słynnej sykomory (grała między innymi w filmach o Robin Hoodzie).





Podobnie jak na szkockich szlakach musimy uważać na wszechobecne owcze bobki. Kawałek za sykomorą postanawiamy zawrócić. Początkowo planowaliśmy kółeczko do parkingu ale idzie nam dość wolno a do tego wieje koszmarnie zimny wiatr. Cała wyprawa zajmuje nam jakieś 1,5 h (zgodnie z planem wycieczka w wersji round trip to ok. 2-2,5h). Poniżej jeszcze trochę fotek z tej wycieczki

































Wsiadamy do auta i jedziemy w kierunku Chester.
CDN