Fotorelacja Turcja 2008 :D:D

Jak nie Chorwacja to .... z pewnością Turcja . Warto, tylko uważajcie bywa tam gorąco i duszno. My byliśmy we wrześniu i to był bardzo dobry wybór. Aż strach pomyśleć co było w sierpniu podobno w Alanii, gdzie byliśmy, temperatura dochodziła do 40 stopni przy bardzo wysokiej wilgotności. Poniżej trochę fotograficznej opowieści o miejscach które zwiedziliśmy.

Alanya - szybko rosnący kurort, szeroka piaszczysto-żwirowa plaża, trochę nocnych klubów, fajne miejsca czyli dla każdego coś miłego. Generalnie bardzo dobra baza wypadowa.







Widok ze wzgórza Kale




Jaskinia Kapiącego Kamienia


A w fajnym miejscu fajne zachody słońca być muszą





Antalia - często odwiedzane miasto na południowym wybrzeżu - w drodze do Perge, Termessos i Side


Brama Hadriana - monumentalna budowla w centrum miasta


Pozostałości murów obronnych


To co jednak trzeba koniecznie zobaczyć to ruiny antycznych miast. Poniżej Perge

piękny błękit nieba Pozdrav Adam

Ale mamy turecki wysyp tego roku
Czyli "frakcja turecka" rośnie w siłe
Pozdrav

Często odwiedzanym miastem lub punktem docelowym wypoczynku jest Side


Maski w teatrze rzymskim





Podeszliśmy z żoną do Turcji trochę bardziej ambitnie. Nie myślcie że tylko się tam moczyliśmy w morzu . Po wybadaniu terenu pożyczyliśmy samochód na 3 dni i ruszyliśmy do Kapadocji. Już sama podróż (około 500 km w jedną stronę) jest dużą przygodą. Zaczynamy w górach Taoros mijając przełęcze o wysokości 2 tys metrów...


... a kończymy na stepie pomiędzy Konya i Kapadocją


A potem to dopiero się zaczyna jazda
Uchisar - twierdza wykuta w skale




I wreszcie mekka wszystkich turystów. Goreme Open Air Musem - kościoły pierwszych chrześcijan wykute w skale (wylkanicznym tufie) - prawdziwy opad szczęki aż do ziemi. Niesamowite miejsce wręcz magiczne. Byliśmy tam tuż przed zamknięciem bram. Szczęście nam sprzyjało światło było idealne

Piotrek_B napisał(a):Ale mamy turecki wysyp tego roku
Czyli "frakcja turecka" rośnie w siłe
Pozdrav

Dzięki Twojej relacji Piotrze rozbudziły się "tureckie klimaty"
Bardzo miło zobaczyc kolejne fotki .Oj szkoda że do urlopu jeszcze .......

Hehhe nie to nie był koniec emocji. Jeszcze tego samego dnia pojechaliśmy z Goreme przez Kayseri pod wulkan Erciyes Dagi. To dzięki erupcji okolicznych wulkanów mogła powstać Kapadocja. Kolejny dzień wycieczki to ciężka mozolna wspinaczna na 3914 metrów.









A tam w dole pozostało schronisko z miłym niemickojęzycznym Turkiem dzięki któremu znaleźliśmy nocleg na tym pustkowiu












Mieliśmy wiele szczęście nie dość że widoki były genialne to jeszcze po zejściu z wulkanu załapaliśmy się na zwyczajową ucztę po zachodzie słońca spożywaną w czasie ramazanu. Jedzenie było fantastyczne a gościnność tureckiej rodziny (ojciec i trzech synów) była dla nas ogromnym zaskoczeniem.

Kolejny dzień to kolejne emocjonujące miejsca. Pasabag i Zelve. Fantastyczne formy skalne - reklamówka kapadocji.













Kolejne bardzo ciekawe miejsce to podziemne miasto Derinkuyu. Ma więcej niż 8 pięter i prawdopodobnie jest połączone z innym podziemnym miastem w Kaymakli. Do dziś nie wiadomo w jaki sposób wydobyto na powierzchnię tyle ton skał które pozostały po wykopaniu miasta. Całość robi bardzo duże wrażenie zwłaszcza wyraźne regularne rysy w skałach od prymitywnych narzędzi. Jeśli macie klaustrofobię to nie polecam zwłąszcza pionowe szyby wentylacyjne w których nie widać dna mogą sprawić że odniechce się wam schodzić głębiej i głębiej.





Na koniec udało nam się zobaczyć jeszcze "z lotu ptaka" kanion Ihlara na którego zwiedzanie trzeba poświęcić kilka godzin których nam niestety brakło. Ale nie ma tego złego przynajmniej jest po co tam wrócić

fluktus...........ale kusisz tymi fotami
Z jednej strony REWELKA a z drugiej..............sadyzm w czystej postaci tyle jeszcze do wakacji.........ale dzięki takim fotom jeszcze bardziej się "nakręcam" na nastepny rok

Piotrek_B napisał(a):fluktus...........ale kusisz tymi fotami
Z jednej strony REWELKA a z drugiej..............sadyzm w czystej postaci tyle jeszcze do wakacji.........ale dzięki takim fotom jeszcze bardziej się "nakręcam" na nastepny rok

Dzięki za miłe słowa. Niestety mi też do urlopu pozostało ...... 11 misięcy 10 dni 23 h 5 min i 5 sekund . Dobrze że przynajmniej foty można pooglądać i będzie można powspominać w długie zimowe wieczorki jak to człowiekowi lał się pot strumieniami z czoła w czasie podejścia na wulkan heh.

Witam!Jestem na forum pierwszy raz Piękne zdjęcia!Ja też byłam w Turcji w czerwcu,ale upały nie pozwoliły mi na zwiedzanie Kapadocji,zaliczyłam tylko Pamukkale.gdzie żar lał się z nieba.

Fluktus - mam małe pytanie.
Czy dobrze rozumię Te wycieczki robiłeś sobie na własną rękę a jakiś hotel + samolot miałeś wykupiony w Antalyi
Czy może robiłeś tą trasę samochodem z Polski

Leszek Skupin napisał(a):Jak tam jest pięknie Piotrek, nie ma bata, bez żalu zmienię kierunek na Turcję... Jedziemy razem :

Lesiu - temat jak najbardziej aktualny
Tyle, ze ogladając tu czy na innych stronach www relacje z TR zaczyna mnie meczyć zmiana koncepcji.
Coraz częściej myślę o "zdradzie" Turcji hellenistycznej na rzecz tej bardziej "dzikiej" czyli Anatolia, pogranicze z Irakiem i Syrią
Ale.......spokojnie mamy czas na dyskusje. Ten rejon ma to do siebie, że nie trzeba martwić się o wcześniejszą rezerwacje itp. duperele
Wystarczy lać paliwo i jak mawiał klasyk - "Alleluja i do przodu"
Pozdrav

U mnie tez już decyzja podjęta ,że Turcja. Marzy mi się zakotwiczyć między granicą Turecko-Armeńsko-Irańskiej pod Mount Ararat,ale chyba jednak to zbyt duże wyzwanie.Trochę się boję Kurdystanu.

Fluktus-przepiękne zdjęcia.

Leszek Skupin napisał(a):Jak tam jest pięknie Piotrek, nie ma bata, bez żalu zmienię kierunek na Turcję... Jedziemy razem

Może Kapadocja

P.S. Fluktus na te 4km to jest jakaś kolejka, czy wyciąg (tak coś widziałem na jednej z fotek) Czy trzeba sie wdrapać samemu, czy ta wspinaczka jest długa, jak organizm się aklimatyzuje na tej wysokości... Bo to już dość wysoko przecież...

Niestety wyciągi nie wywożą zbyt wysoko no i nie były czynne we wrześniu . Trzeba dreptać dreptać krok za kroczkiem. Przydatne są kijki narciarskie bo teren składa się z usypisk kamiennych. Generalnie tylko przez chwilę bolały nas głowy ale o 4 km tylko się przecież otarliśmy przez chwilę pod szczytem. Pewnie gdybyśmy nocowali tam gdzieś wysoko byłoby rzygu rzygu w nocy Schronisko i zimowe hotele są na wysokości 2200 m więc wyjście w górę jest bardzo męczące i trzeba je rozpocząć jak najwcześniej. My wyszliśmy o 7-8. Pod szczytem (bo ostatnie metry sobie darowaliśmy ze względu na niebezpieczne przejście) byliśmy po 15:00. Na dole byliśmy już po 20:00. W drodze spotkaliśmy dwóch Czechów zapaleńców.


Tutaj widać ich trochę na lewo od głównej grani w połowie wysokości (chowali się przed wiatrem) - tak tak to te dwie kropeczki człowiek czuł się tam jak mrówka na wielkiej górze z cukru.


Generalnie góra uczy pokory kiedy już człowiekowi wydaje się że to ostatnia górka wchodzi na nią i widzi kolejną i tak chyba z 10 razy na tej grani