Dwa tygodnie z cykadami, czyli nasza Chorwacja 2009

Wszystkie wnioski słuszne. Buty, woda, upał.

Przypomniała mi się relacja Romanb o zdobywaniu Sutvida. Autor z kolegami wyszedł w nocy (4.00). Myślałam, że przesadzają. Tyle latem zdobyliśmy szczytów i nie bardzo wierzyłam w jakieś trudności. Teraz mnie przekonałaś, że może się być trudno i że może się nie dać.

Właśnie ta relacja mnie zachęciła do podjęcia takiego wyzwania. I wyjście o godzinie 4 rano jest bardzo dobrym pomysłem. No nic, nowe doświadczenie wzbogaciło nas o nowe wnioski na przyszłość

17.08.2009 Poniedziałek

Chcemy zdążyć na prom o 10.30, więc pobudka jest wcześnie rano. Śniadanie i zaczynamy się pakować. Mozolnie nam to idzie, jak nigdy. Chyba za bardzo nie chcemy stąd wyjeżdżać
W Driveniku jesteśmy trochę przed 10 i zajmujemy miejsce w kolejce jako jedni z pierwszych. Idziemy kupić bilety, a w oczekiwaniu na prom delektujemy się kuglami
Wreszcie Jadrolinja przypływa. Wjeżdżamy na pokład i idziemy zająć dobre miejsce na pokładzie do podziwiania widoków.









Robimy standardowe zdjęcia mijanej latarni morskiej





No i jesteśmy na Hvarze- Start



Cel to camping Grebisce. Dwa lata temu przemierzaliśmy tą samą trasę, ale zdążyłam już zapomnieć jakie emocje towarzyszą jeździe po tych drogach.







Ale pięknych widoków też jest mnóstwo, ciężko się skupić na podziwianiu, bo cały czas patrzę w bok, czy już spadamy, czy jeszcze nie






Po godzinie krętych zakrętów i przepaści dojeżdżamy na camping. Jest miejsce, nawet się nie zastanawiamy.



Zostajemy. Tym bardziej, że miejsce jest super. Mamy dużo miejsca na namiot i do tego jeszcze podest na stolik. Oczywiście cień



Ceny:
Osoba: 34kn
Miejsce z elektryką: 78kn
Tax: 7kn

W recepcji pracuje ta Pani, co ostatnio. Jest bardzo miła i mówi płynnie po angielsku. Do tego ma piękną sunię Lunę, która jakoś upodobała sobie nasze miejsce i często spała obok stolika



Trochę się organizujemy i idziemy na plażę. Oczywiście nie korzystamy z plaży campingowej, bo tam tłum ludzi:



Idziemy kawałek drogą i później w prawo w las i na skałki.







Stoimy nad wodą i jakoś nie możemy uwierzyć temu, co widzimy. Pełno śmieci. Reklamówki, skórki od arbuza, opakowania pa chipsach. Nie chce się wchodzić do wody.
Przez chwilę zastanawiamy się, czy nie iść jednak na "normalną" plażę, ale jednak zostajemy.

Życie podwodne Hvaru jak zwykle zachwyca.
Po kilku godzinach leniuchowania wracamy na camp.
Prysznic i wieczorny spacer do Jelsy. Droga zajmuje nam około pół godzinki.
Szukamy jakiejś pizzeri, bo jesteśmy już bardzo głodni. Chodzimy po urokliwych, wąskich uliczkach...








... i w końcu dochodzimy do Konoby Pelago. Tej samej, w której jedliśmy dwa lata temu Bardzo fajne miejsce. Dwie sale, druga znacznie bardziej nam się podoba, jest bardziej romantycznie



Zamawiamy pizze:



Pyyycha!
Wojtkowi jednak mało i zamawia jeszcze zupę rybną, podobno bardzo dobra, ale ja nie próbowałam

Teraz Jelsa by night.



Spacerujemy, oglądamy pierdołki na pobliskich straganach. Kupuję olejek lawendowy. Ten poprzedni już dawno się skończył, a lubię w domu czasem poczuć zapach Hvaru

Trzeba wracać. Jutro wycieczka na drugą stronę

Udało Wam się z "Grebisće", świetne miejsce. My nie mieliśmy tyle szczęścia i mogliśmy się rozbić "pod drzewkami pomarańczowymi" i mieć 2 minuty drogi do auta. Więc oczywiście zrezygnowaliśmy.

Konoba "Pelago" jest super My tym razem siedzieliśmy na głównej sali, bo prawie wszystkie stoliki były zajęte. (Dwa lata temu było fajnie, jak zajęliśmy "w szóstkę" ten duży stolik w drugiej sali ) Widać, że to bardzo popularne miejsce, ale ma klimat. Obsługa jest strasznie sympatyczna i dobrze traktuje zarówno klientów, którzy zamawiają homary i inne cuda, jak i tych z chudszym portfelem; nie zauważyłam różnicy. Po prostu kelnerzy mają klasę!

No i moja ukochana Jelsa...

Fajnie, że już dotarliście na Hvar. Jestem bardzo ciekawa, co będzie dalej

maslinka napisał(a):Dwa lata temu było fajnie, jak zajęliśmy "w szóstkę" ten duży stolik w drugiej sali

Właśnie jak tak siedzieliśmy, to też wspominaliśmy tą Naszą kolacyjkę

maslinka napisał(a):Obsługa jest strasznie sympatyczna i dobrze traktuje zarówno klientów, którzy zamawiają homary i inne cuda, jak i tych z chudszym portfelem; nie zauważyłam różnicy. Po prostu kelnerzy mają klasę!

Konoba pierwsza klasa. Ale... Kotek przechadza się pomiędzy stolikami i ja, jak to ja, zaraz kotka chciałam pogłaskać. I pogłaskałam, a on z wdzięczności się wyprężył i ... nasikał mi na plecak Na szczęście "nie śmierdząco" Ale i tak plecak całą noc moczył się w łazience

Zapierające dech w piersiach widoki. A wiesz czego Ci najbardziej pozazdrościłam? Nie zgadniesz Leżaka i książki Ja przeczytam pół strony i już słyszę "mamoooo" przeczytam drugą połowę strony i dzieć ciągnie mnie za rękę

Coraz bardziej skłaniam się ku zmianie miejsca na wakacje 2010

Dotarłem i ja za Roksą przez Pag i Zivogoste na Hvar

Dla miłośniczek konoby "Pelago" śpiewa Dani Stipaničev - Konoba

Roksa chociaż dzięki Tobie i Tobie podobnym mam okazję zobaczyć świat z wysoka. Takich widoków moje oczy nie będą oglądać chyba, że gdzieś będzie można wjechać samochodem. Wspinaczka nigdy nie była bliska memu sercu. Tym bardziej podziwiam wszystkich tych, którym się chce

yskyerka napisał(a):Zapierające dech w piersiach widoki. A wiesz czego Ci najbardziej pozazdrościłam? Nie zgadniesz Leżaka i książki Ja przeczytam pół strony i już słyszę "mamoooo" przeczytam drugą połowę strony i dzieć ciągnie mnie za rękę:)

Coraz bardziej skłaniam się ku zmianie miejsca na wakacje 2010

Te chwile całkowitego relaksu na leżakach i z książką.... miło się teraz wspomina, bo czasu coraz mniej i wielkie zamieszanie. Zbliża się obrona mojej pracy dyplomowej i teraz przez dłuższy czas nie będę potrafiła się tak zrelaksować i wyciszyć

Janusz Bajcer napisał(a):Dotarłem i ja za Roksą przez Pag i Zivogoste na Hvar

Witam serdecznie I dziękuję za miłą dla ucha nutkę

Mdziumka napisał(a):Roksa chociaż dzięki Tobie i Tobie podobnym mam okazję zobaczyć świat z wysoka. Takich widoków moje oczy nie będą oglądać chyba, że gdzieś będzie można wjechać samochodem. Wspinaczka nigdy nie była bliska memu sercu. Tym bardziej podziwiam wszystkich tych, którym się chce

Góry zawsze były bliskie mojemu sercu, ale od czasu kontuzji kolana obcuję z nimi coraz mniej. Dlatego też nasza wycieczka była tak amatorsko przygotowana i nie udało się wejść na szczyt

18.08.2009 Wtorek

Dwa lata temu, podczas pobytu na wyspie Hvar wybraliśmy się na kilkugodzinną wycieczkę na drugą stronę wyspy. Tą stronę za tunelem. Wtedy zauroczyliśmy się widokami jakie tam były i obiecaliśmy sobie, że jak będziemy tutaj następnym razem, to jeden dzień przeznaczymy na plażowanie w miasteczku Sv. Nedjelja. Tak też zrobiliśmy.
Zaraz po śniadaniu pakowanie rzeczy na plażę i w drogę. Do tunelu Pitve droga wąska i kręta, nie raz i nie dwa musimy wracać się do mijanek, żeby przepuścić samochody jadące z naprzeciwka.
Wreszcie jest tunel





Jadąc jak zwykle czuję się nie swojo, całe szczęście, że to nie ja prowadzę





Za tunelem widoki powalają, ale skupiamy się na drodze, bo jest tutaj nieźle zakręcona







Parkujemy niedaleko...





... i idziemy szukać miejsca na leżenie plackiem przez następne kilka godzin

Plaże są ładne, ale zapełnione. Idziemy i idziemy po skalistych brzegach, aż tu nagle ukazuje nam się półka skalna, idealna do leżenia... tylko dlaczego tutaj jeszcze nikogo nie ma?... podchodzimy bliżej i już wiadomo... z półki da się wskoczyć do wody, ale wyjść już jest bardzo trudno... Oczywiście nie nam



Ale miejsce jest boskie, w prawo nikogo,



,w lewo nikogo.





Można skakać, bo od razu głęboko.



Tutaj moje wejście nurkowe





A tutaj już w wodzie



Po prostu pięknie. O o o bo jeszcze nic nie napisałam o tym co pod wodą...właśnie tam najbardziej żałowałam, że nie mamy aparatu do podwodnych zdjęć. Dno niesamowite. Jakieś zatopione głazy, mnóstwo ryb i i i po prostu dla nas bomba bombowa

I tak siedzimy, raz woda, raz ręcznik. Do jedzenia mamy rogaliki z czekoladą, które zaraz zjadamy, arbuza, winogrona... pożywienie bogów

Po nurkowaniach wzbogaciliśmy się o kilka bardzo ładnych muszelek, nowy ciężarek wędkarski i nóż z czerwoną rączką

W pewnym momencie ruch po prawej, jacyś wędkarze i to profesjonalni, bo wędkowanie zaczynają od otwarcia piwa i zrobienia paru łyków Po chwili jeden rezygnuje i już tylko popija przyglądając się koledze



W drodze powrotnej za tunelem kupujemy wina u tego samego Pana, co dwa lata temu, rozgadany jest jak wtedy Po trzy butelki białego i czerwonego, to już na prezenty



W drodze powrotnej postanawiamy wstąpić jeszcze po drodze do St. Gradu, właściwie w ogóle nie było po drodze, tylko 6km w drugą stronę, ale co tam













Głównie chodzi mi o targ z owocami, wiem, wiem, że drogo i że na oko ważą, ale jakoś tak ze straganu mi się owoców zachciało

I Panowie grający w kule:



Wracamy na camp, z szybkiego prysznica nici, jest kolejka, po raz pierwszy. W końcu czyści i pachnący zasiadamy do kolacji.



Dziś grill... aż mi teraz ślinka cieknie

Roksa, zaglądam i zaglądam, a tu nic
Czekam na ciąg dalszy.

Pozdrawiam

Jakoś nie mam narazie czasu na pisanie. Dziś oddałam pracę dyplomową do sprawdzenia promotorowi... jutro odbiór Jak tylko się wszystko uspokoi i będę znała termin obrony, to napiszę dalszy ciąg

Roksa_ napisał(a):Jakoś nie mam narazie czasu na pisanie. Dziś oddałam pracę dyplomową do sprawdzenia promotorowi... jutro odbiór Jak tylko się wszystko uspokoi i będę znała termin obrony, to napiszę dalszy ciąg

W takim razie powodzenia
Poczekamy

super się czyta Twoją relację czekam na dalszy przebieg

trinity napisał(a):super się czyta Twoją relację czekam na dalszy przebieg

Chętnie bym już opisała kolejne dni, ale nie zabieram się, bo będę miała wyrzuty sumienia, że zamiast się uczyć.... , ale już normalnie wariuję, aż mi mężuś wina nalał na odstresowanie... i podziałało

Oby do wtorku