Dolomity - skalne twierdze

Jacek S napisał(a):Pomyśleliśmy o tym samym czy miałeś jakiś inny?
Jaki?

Chciałem uwzględnić to żelastwo, skoro tak go wyeksponowałem w bieżącym odcinku, ale piorunochron Ty podpowiedziałeś. A pasuje świetnie!

Pozdrawiam,
Wojtek

Kolejne przełączki, trawersy, odcinki grani i te widoki, widoki...

Nagle - trudniejsze miejsce: strome zejście na przełączkę, wymagające zwiększonej uwagi. Chciałoby się schodzić filarkiem ale lina sugeruje zagłębienie się w kominku. Niech będzie. Nogi wyszukują stopieńki, chwyty jakieś takie nieuchwytne... Lekkie obsunięcie, pot na czole - nieee, jest w porządku, to tylko kilka centymetrów, jeszcze moment i stoję pewnie na dobrym stopniu. Teraz już wygodniej i jestem na przełączce.

W prawo kusi zejście żlebem w kierunku schroniska Paolina. Nic z tego - znów kilka metrów w górę i za chwilę osiągam koniec ferraty. Zmęczenie powraca ale teraz już łatwo w dół. W okolicy schroniska Roda di Vael jestem świadkiem igraszek chylącego się ku zachodowi słońca i zwałów chmur - to rzucanie snopów światła na wybrane ściany Pali, to znów zacienienie wszystkiego, by tym wyraźniejszym blaskiem zajaśniały Tofany. Niesamowite. Dla takich chwil warto żyć...



















Nim docieram do samochodu, skrapia mnie lekki prysznic ale ustaje. Już po ciemku, szybciutko - piwko, obiadolacja, kawka. W rozpoczynającej się gwałtownie ulewie wrzucam resztę gratów do wozu, zatrzaskuję drzwi. Deszcz dudni o dach i szyby ale w środku sucho. Dziś śpię tutaj. Home, sweet home...

Franz napisał(a):

Pięknie i w odwrotnej kolejności od lewa jak u mnie !

... Tofana di Dentro (3236 m) , Tofana di Mezzo (3244 m), Tofana di Rozes (3225 m) ...

Pozdrawiam.

mariusz-w napisał(a): ... Tofana di Dentro (3236 m) , Tofana di Mezzo (3244 m), Tofana di Rozes (3225 m) ...

Tam by się przydał taki sprzęt, jakim Ty operujesz. Ale cóż - coś za coś...

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):

mariusz-w napisał(a): ... Tofana di Dentro (3236 m) , Tofana di Mezzo (3244 m), Tofana di Rozes (3225 m) ...

Tam by się przydał taki sprzęt, jakim Ty operujesz. Ale cóż - coś za coś...

Pozdrawiam,
Wojtek

... a tam sprzęt ! ... to tylko "głupia maszyna" !

To co w głowie "na twardym dysku zostaje" ... nie da się zastąpić niczym !

mariusz-w napisał(a):... a tam sprzęt ! ... to tylko "głupia maszyna" !

Pozwalająca na lepszy czy gorszy zapis wrażeń w pamięci zewnętrznej.

mariusz-w napisał(a):To co w głowie "na twardym dysku zostaje" ... nie da się zastąpić niczym !

Ba! Ciesz się, że Tobie jeszcze zostaje.
Ja już zdążyłem zapomnieć, że takie rzeczy tam widziałem. Pozostają mi fotki i opisy...

Pozdrawiam,
Wojtek

Auuuu

Jeszcze 8 miesięcy To boli

Ale wyczarowałeś, Wojtku, pejzaże ...

Aż czuję ten lekki przedwieczorny wiatr na twarzy i słyszę bębnienie deszczu ...

Coś jeszcze chciałem napisać o "twardym dysku" , ale - zapomniałem ...

Pozdrawiam, Chłopaki

P.S. Dziewczyny też pozdrawiam

Co do gry światłem w górach - pełna zgoda.
Nawet gdy słoneczko puszcza do nas tylko "zajączki" z cienia
jest w tym odrobina magii i bajkowości.
A u Ciebie faktycznie poświeciło reflektorem.

plavac napisał(a):Ale wyczarowałeś, Wojtku, pejzaże ...

Crayfish napisał(a):A u Ciebie faktycznie poświeciło reflektorem.

Rzadko sie zdarzają aż takie kontrasty w oświetleniu. Było cudnie...

plavac napisał(a):Aż czuję ten lekki przedwieczorny wiatr na twarzy i słyszę bębnienie deszczu ...

Kiedy zaczęłą sie ulewa, nawet sie nie zastanawiałem, co będzie następnego dnia. To było poza mną.
Wciąż żyłem dniem, który się właśnie skończył. Bardzo długim dniem. Aż trudno uwierzyć, co wszystko w jeden dzień udaje sie czasem przejść i zobaczyć.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):

Ciekawe takie piętrowe piarżyska, a wieczorna grań w łatkach promieni zachodzącego słońca piękna.
pzdr

Franz napisał(a):Ja już zdążyłem zapomnieć, że takie rzeczy tam widziałem. Pozostają mi fotki i opisy...

Pozdrawiam,
Wojtek

No wiesz Wojtek... co jak co, ale Ty tego wszystkiego tyle widziałeś, ze każdemu by się już zaczęło pierniczyć...

longtom napisał(a):Ciekawe takie piętrowe piarżyska, a wieczorna grań w łatkach promieni zachodzącego słońca piękna.

Kiedy półki mają wystarczającą szerokość, by się na nich skalny gruz gromadził, powstają i na nich stożki piargu.

Fatamorgana napisał(a):Ty tego wszystkiego tyle widziałeś, ze każdemu by się już zaczęło pierniczyć...

Dzięki za pocieszenie.

Pozdrawiam,
Wojtek

W ramach przerywnika krótki wypad pod i na Tofanę.

Na kolejnych fotkach Tofana di Mezzo, skalne okno w jej południowej grani i gzyms w pobliżu.
O ile w fotozajawce na pierwszej stronie tego tematu zamieściłem swoją fotkę, to tutaj zostałem uwieczniony przez jednego z Walijczyków, których spotkałem w drodze. Dziwnie brzmiał język, którym się posługiwali...

Twoje skalne okna robią wieksze wrażenie i o wiele trudniej do nich dotrzeć, niż do mojego