Dalmacja: jachtem (2007,2008, 2009)

michalk napisał(a): planuję przyszłoroczny rejs - oglądając Twoją relację i naszych przyjaciół CROmaniaków wodniaków szkicuję trasę

Myślę, że kolejne dni "trwającego" właśnie mojego ostatniego rejsu mogą się przyczynić do tego, abyś i na swojej przyszłorocznej trasie umieścił Cel, jaki my sobie obraliśmy . Postaram się udowodnić, że warto

Interseal napisał(a): Na wyspię Vis i w mieście Vis to już przeszłaś samą siebie

A to jeszcze nie koniec , cóś z Visu-Visu jeszcze mam "pod pokładem"

dangol napisał(a):A to jeszcze nie koniec , cóś z Visu-Visu jeszcze mam "pod pokładem"

Cieszę się, gdyż coraz bardziej podoba mi się to miejsce.
Znam je jeszcze trochę z innych, dużo wcześniejszych opowieści i myślę, że kiedyś tam popłynę - promem oczywiście.

Pozdrawiam!

Interseal napisał(a): i myślę, że kiedyś tam popłynę - promem oczywiście.

I o to chodzi , bo dzięki temu poznasz wyspę lepiej ode mnie!
To, co zobaczyłam na Visie, staram się pokazać w miarę dokładnie, bo na forum zbyt dużo o wyspie nie ma. Najwięcej informacji (i fotki ) dostarczył mirek111 w temacie: https://www.cro.pl/forum/viewtopic.php?t ... ca&start=0

Pokazał tam sporo fajnych miejsc, do których warto trafić, jak się już na Visie znajdzie. Myślałam, że Tymona w tym roku rozwinie temat, bo przecież miała już rezerwację , ale wybrała "zdradę" ... zresztą bardzo pociągającą

Nocleg w porcie, wielka radość!
Więc wypili Karlovačka
I tradycji czyniąc zadość
Nakarmili mačka

Kościół, balkon, cmentarzysko
Takie tempo narzucone
Że aż Grzesiek biedaczysko
Poszedł w inną stronę!

Danusiu, tak ciekawie opowiadasz że nawet zupełny nieuk z tej dziedziny taki jak ja czyta i ogląda z zainteresowaniem A fota głodnego kota z poprzedniego odcinka wymiata

I choć byłem Ci vis a vis
Bo w Omisu suchą nogą
To oglądam bunkry Vis
Myśląc o historii z trwogą

Teraz czekam na nowości
co pod pokładem czyhają
Wejdę, powiem dobrodosli
i rodacy się zbratają.

Dzięki za kolejną rymów . Poetów przybywa

zawodowiec napisał(a): A fota głodnego kota z poprzedniego odcinka wymiata

Czasem uda się ustrzelić jakąś interesującą mačkę . Z tą było o tyle łatwo, że długo i wyraźnie sygnalizowała głód, zanim jeszcze na stole pojawiło się coś, czym można byłoby się z nią podzielić... Chyba że miała ochotę na czaszę vina . Bo najpierw było wino, potem kolejne wino... a potem dopiero cała reszta. Jedyny problem z fotą był taki, że oplimusik mi się rozładował w trakcie spaceru, a awaryjnie miałam w plecaczku tylko jakiegoś przedpotopowego starocia, który robi gorsze zdjęcia niż większość telefonów... Widocznie jednak ten kot zasługiwał na portrecik, bo jakimś cudem zdjęcie wyszło

Pora na Kut (a jednak !) czyli Róg - dziś część Visu, dawniej samodzielna osada umiejscowiona we wschodnim narożniku Viškiej Luki.



Z Luki do Kut wiedzie nadmorska promenada, toteż spacerek jest pełen widoczków na zatokę .







Po drodze mijamy austriacką twierdzę Baterija zbudowaną w 1830 r. Twierdza odegrała ważną rolę w czasie bitwy morskiej 1866, potem mieścił się tam szpital, następnie muzeum wojskowe sławiące dokonania armii Tity, obecnie muzeum miejskie i archeologiczne. Godzina jest jednak zbyt wczesna, żeby wstapić do muzeum i obejrzeć to, co znaleziono po greckiej i rzymskiej Issie.



W Kut jest sporo bardzo starych domów, może są nawet ciekawsze niż te w Luce? W plątaninie wyłożonych kamiennymi płytami uliczek jest sporo dawnych letnich rezydencji osobistości z Hvaru. Na misternie zdobione balkony i szczyty okien można patrzeć godzinami ... o ile się tyle czasu ma!
Jest kilka domów ozdobionych herbem rodziny Jakša ( z głową wołu), do której przez wiele lat Kut należał.

Mój olismpusik dał znać, że jest już przepełniony (ciekawe, jak mi kiedyś te 256 MB wystarczało na całe wakacje?). I tak trzeba było zrobić drobną czystkę, aby uwiecznić kościół ... Pałace poczekają na inną okazję, bo z pewnością któraś wyprawa do Cro znów zaprowadzi mnie do Visu .

Następny odcinek będzie ostatnim w tym uroliwym miasteczku...

dangol napisał(a): Następny odcinek będzie ostatnim w tym uroliwym miasteczku...

Szkoda, gdyż Vis naprawdę jest ciekawy i w dodatku ciekawie go pokazujesz.


Dużo okiennic wydaje się na stałe zamkniętych. Dużo jest starych domów, które wydają się być nie zamieszkane. Dużo uliczek wydaje się pustych... Tak tam było? Tak tam jest?

Interseal napisał(a):

dangol napisał(a): Dużo okiennic wydaje się na stałe zamkniętych. Dużo jest starych domów, które wydają się być nie zamieszkane. Dużo uliczek wydaje się pustych... Tak tam było? Tak tam jest?

Uliczki równoległe do nabrzeża puły naprawdę puste! Na tej "górnej" uliczce w Luce, przy której są pałace z balkonami, nie spotkaliśmy zupełnie nikogo (nawet kotów ), chociaż wcale nie jest to jakiś króciutki zaułek, ale ulica ciągnąca się równolegle do nabrzeża niemalże przez całą długość Luki po tej stronie, co marina. Inne uliczki w zasadzie też były bez życia. Chyba wszyscy, którzy już nie spali, zeszli do portu .

Część domów faktycznie sprawiała wrażenie opuszczonych, ale w większości toczyło normalne, aczkolwiek bardzo spokoje życie. Co do tych domów z zamkniętymi okiennicami... Niektóre z nich pewnie są od lat nie zamieszkane, ale część z nich z pewnością jest przez kogoś wykupiona na letniskowy domek na wyspie. Na fotkach takich domów pokazałam dużo, bo właśnie te mnie ujęły jakoś szczególnie . Ae chyba nieco zaciemniłam obraz życia w Visie. Nie ma tam aż tak dużego wyludnienia! Tyle, że po gwarnych miasteczkach na lądowym wybrzeżu oraz po niektórych wyspiarskich perełkach obleganych przez turystów, tu naprawdę była błoga cisza . Być może w pełni lata wygląda to nieco inaczej?
Vis jest urokliwy, ale przed dwoma laty większe wrażenie niż stolica wyspy, wywarła na mnie Komiža (trochę fotek jest na początku moich jachtowych przygód). Być może dlatego, że to było pierwsze miejsce z takim klimatem? Tam wówczas było także niemal bezludnie, ale z innych opowieści wiem, że po prostu szczęśliwie trafiliśmy. Musiałabym porównać miasteczka bedąc w obu z nich w krótkim odstępie czasu, może wtedy Vis by wygrał z Komižą? Teraz wśród załogi która była na obu rejsach, zdania są podzielone. Mój małżonek myśli to co ja , ale u kapitana zwyciężył Vis.

A co do spokojnych wyspiarskich miasteczek królestwo ciszy jest jeszcze przed nami!

dangol napisał(a):Vis był zamieszkany już około III tysiąclecia p.n.e., a Ilirowie przybyli na wyspę w II tysiącleciu p.n.e. Grecka kolonia na Visie założona została dopiero w 397 r. p.n.e., a miasto Issa jest najstarszym miastem Dalmacji.

Kula Perasti - pozostałości po weneckiej twierdzy zbudowanej (1615-17)

Za płotem są pozostałości rzymskich term z I -II w.

Zanim zbudowano klasztor, na półwyspie mieścił się rzymski teatr (I w.) na 3,5 tysięcy miejsc dla widzów.

Po drodze mijamy austriacką twierdzę Baterija zbudowaną w 1830 r.

renesansowe czy barokowe pałacyki właścicieli miasteczka albo innych znakomitości,
.....nazwy pałaców: Mardešićev, Radosijev, Vukašinović -Dojmi de Lupis, Tramontana, Gazarović, Jakša, Petrinović, Marinković, Prdvarićev, Burićev, Garibaldi ...

Twoja relacja z Visu to porządny przewodnik bogato ilustrowany. Wielu z nas zachęciłaś do zwiedzenia miasteczka. Trzeba przyznać, że Twoich króciutkich historycznych informacji układa się długa i zawiła historia wyspy.


Zapytam z innej beczki.
Czy wyspę nawiedzały jakieś trzęsienia ziemi?

Trzęsień CHYBA nie było...

Na zakończenie zwiedzania Visu kościół św. Cypriana położony w Kut. Na szczęście Szwestki też tu pogoniły, dzięki temu oprócz moich nielicznych fotek można było wkleić coś jeszcze .

Świątynia jest łatwa do znalezienia dzięki wysokiej wieży. Kościół zbudowano w stylu gotyckim na początku XV w., w 1742 r. nastąpiła barokowa przebudowa świątyni.







Oczywiście wnętrze zamknięte na cztery spusty . Może gdybyśmy dotarli tu wczoraj, to trafilibyśmy na niedzielna mszę, tak jak na Prirovie... No cóż, trzeba zadowolić się oglądnięciem zewnętrznych dekoracji...













Chętnie zostalibyśmy w Visie jeszcze troszkę, ale trzeba ruszać, bo nie zdążymy przed nocą do kolejnego, dość odległego portu.



Co prawda poświęcenie kapitana i związana z tym rezygnacja z porannego spaceru po miasteczku, na nic się zdały! Nikt do naprawy naszego GPS-a nie dotarł, musimy dalej sobie sami radzić Na szczęście widoczność dziś wspaniała, to nie zabłądzimy gdzieś we mgle... A serwis z Adriatic Charter będzie musiał przebyć jeszcze dłuższą drogę do nas, żeby ich łódka była w stanie dotrzeć do celu , gdy już nadejdzie pora. Kolejny umówiony kontakt w sprawie nawigacji Lastovo!

Jako przedsmak nadpływających odcinków kolejne zwrotki "Morskich Opowieści":
Odyseusz by rozpaczał
Że GPS byle jaki
Z przerażenia by se wyrwał
Ze łba wszystkie kłaki

My przyrządy mamy w d...
Świetnie sobie poradzimy
Nie będziemy Odysami
I nie pobłądzimy!

Od portu , do portu
Morskie Wilki goni
"Bavaria" pomyka
Po Jadrana toni

Następne będzie Lastovo
A to dobrze wróży
Dowiemy się to i owo
O dalszej podróży