Chillout po mazursku – czerwiec 2023.

Deszcz w takich wyprawach zawsze trochę przycina różne aktywności, ale niektóre prowokuje: książka, szachy albo szydełkowanie w akompaniamencie kropel padających na pokład

Bbee88 napisał(a):Piękne Mazury. Nigdy nie widziałam na żywo, na Twoich zdjęciach wyglądają zachęcająco Z perspektywy żaglówki to już w ogóle, pięknie Koniki, winko, zachód słońca, mega

Dziękuję Mazury zaurooczyły nas wiele lat temu i to zauroczenie nie mija Niestety w sezonie bywają zbyt zahukane motorowym hukiem i brakiem kultury

"dangol"]
Z kieliszków oczywiście elegancko , ale... ja przyzwyczaiłam się "go grecku" w niewielkich szklaneczkach, tak zazwyczaj pija się w tawernach. Od czasów, gdy na wakacjach nasze auto było też naszą sypialnią (nie tylko w Grecji, ale też we Włoszech czy Rumunii), jako wyposażenie "campingowe" mam dwie szklaneczki idealnie wpasowanie w sztywne pudełeczko... po jednym kieliszku .
Ze szklaneczek winko smakuje równie dobrze, jak z kieliszków, aczkolwiek na wyposażeniu przyczepy "kaszubskiej", kieliszki mamy

Danusiu - my też do tej pory zawsze ze szklanek. Ale na tym jachcie był kieliszek. Jeden Więc skoro kwiaty i elegancko to nie było wyjścia - trzeba było zmnienić nawyki i użyć odpowiedniego naczynia

Mazurskie miejsca postojowe (zarówno noclegowe, jak kąpielowe) świetne , jak zwykle na Waszych rejsach.

Staramy się wybierać klimatyczne miejsca. Najbliższa noc będzie jednak pod tym względem wyjątkiem

pavlo napisał(a):Deszcz w takich wyprawach zawsze trochę przycina różne aktywności, ale niektóre prowokuje: książka, szachy albo szydełkowanie w akompaniamencie kropel padających na pokład

W tym roku w deszczu długo spaliśmy a popołudniami - były karty i gra w tysiąca

Kapitańska Baba napisał(a): Wieczór upłynął nam bardzo wesoło bo nie mogło być inaczej gdy przypadkiem spotyka się starych dobrych znajomych.

Takie spotkania zawsze są bardzo miłe , niezależnie od miejsca, w jakim to nastąpi. My niedawno, siedząc na piwku w naszym "spacerowym" miejscu raczej dość odległym od utartych szlaków Wrocławian, spotkaliśmy tam Kapitana z naszego pierwszego cro-rejsu. Nie widzieliśmy się już kilka lat (a ostatnio niestety na pogrzebie jednego z naszych kumpli z dobrych czasów), ale atmosfera była taka, jak wtedy, gdy wspólnie przeżywaliśmy górskie przygody. No bo w czasach młodości, Kapitana raczej nie woda, lecz góry przyciągały... Trzon ekipy z naszych młodych lat trzyma się razem do dziś, Kapitana wciągnęło inne towarzystwo, ale przy przypadkowych spotkaniach jest wciąż, jak kiedyś

Super są takie zupełnie przypadkowe spotkania! Też mi się to kilka razy zdarzyło na wakacjach - ostatnio w 2020 roku, w Chorwacji, spotkałam koleżankę z pracy; wtedy też zmieniliśmy plany i spędziliśmy razem przemiły wieczór

Jezioro z mgłą unoszącą się nad taflą wygląda bardzo klimatycznie

Kapitańska Baba napisał(a):

pavlo napisał(a):Deszcz w takich wyprawach zawsze trochę przycina różne aktywności, ale niektóre prowokuje: książka, szachy albo szydełkowanie w akompaniamencie kropel padających na pokład

W tym roku w deszczu długo spaliśmy a popołudniami - były karty i gra w tysiąca

Aaaa, z czasów tysiąca to ja jeszcze pamiętam "66", gry w kapsle i sztole na stole oraz oczko, cymbergajem też się nie pogardziło Człowiek się nie nudził nawet w deszcz Gra w dupaka też możliwa, ale przy większej liczebności załogi i bardziej anonimowej albo połączenia kilku załóg

dangol napisał(a):Takie spotkania zawsze są bardzo miłe , niezależnie od miejsca, w jakim to nastąpi. My niedawno, siedząc na piwku w naszym "spacerowym" miejscu raczej dość odległym od utartych szlaków Wrocławian, spotkaliśmy tam Kapitana z naszego pierwszego cro-rejsu. Nie widzieliśmy się już kilka lat (a ostatnio niestety na pogrzebie jednego z naszych kumpli z dobrych czasów), ale atmosfera była taka, jak wtedy, gdy wspólnie przeżywaliśmy górskie przygody. No bo w czasach młodości, Kapitana raczej nie woda, lecz góry przyciągały... Trzon ekipy z naszych młodych lat trzyma się razem do dziś, Kapitana wciągnęło inne towarzystwo, ale przy przypadkowych spotkaniach jest wciąż, jak kiedyś

Super spotkanie I to jednak w miejscu waszego zamieszkania
My się ostatnimi czasy często śmiejemy, że żeby spotkać znajomych musimy wyjechać, najlepiej do Cro
Choć jak widać i na Mazurach można na siebie wpaść
Najśmieszniejsze było to że spłynęliśmy się na trzy jachty a nikt z nas nie wiedział że reszta pływa. Dwa jachty to już super sprawa. Ale trzy? Zaskoczenie na max

Ha, ha, zgadzam się, takie spotkania na wakacjach najlepsze i zaskakujące zawsze
My w jedne wakacje w górach spotkaliśmy sąsiadów schodząc ze Śnieżki w okolicach Samotni i kuzyna mojego męża z rodziną w okolicach kopalni Stanisław w górach Izerskich Za każdym razem oczywiście moje "no clue" i nie poznałam, musiałam zostać zaczepiona

"maslinka"]Super są takie zupełnie przypadkowe spotkania! Też mi się to kilka razy zdarzyło na wakacjach - ostatnio w 2020 roku, w Chorwacji, spotkałam koleżankę z pracy; wtedy też zmieniliśmy plany i spędziliśmy razem przemiły wieczór

Ale fajnie Zdecydowanie miło spootkać kogoś daleko od domu. Uwielbiam takie chwile

Jezioro z mgłą unoszącą się nad taflą wygląda bardzo klimatycznie

Było jak w górach a nie na wodzie

pavlo napisał(a):

Kapitańska Baba napisał(a):

pavlo napisał(a):Deszcz w takich wyprawach zawsze trochę przycina różne aktywności, ale niektóre prowokuje: książka, szachy albo szydełkowanie w akompaniamencie kropel padających na pokład

W tym roku w deszczu długo spaliśmy a popołudniami - były karty i gra w tysiąca

Aaaa, z czasów tysiąca to ja jeszcze pamiętam "66", gry w kapsle i sztole na stole oraz oczko, cymbergajem też się nie pogardziło Człowiek się nie nudził nawet w deszcz Gra w dupaka też możliwa, ale przy większej liczebności załogi i bardziej anonimowej albo połączenia kilku załóg

Przy większej gromadzie można się nieżle pobawić Na mazurskiej majówce gdy byłoo nas ośmioro graliśmy w psychologa. Ależ sie ośmialiśmy

Bbee88 napisał(a):Ha, ha, zgadzam się, takie spotkania na wakacjach najlepsze i zaskakujące zawsze
My w jedne wakacje w górach spotkaliśmy sąsiadów schodząc ze Śnieżki w okolicach Samotni i kuzyna mojego męża z rodziną w okolicach kopalni Stanisław w górach Izerskich Za każdym razem oczywiście moje "no clue" i nie poznałam, musiałam zostać zaczepiona

To Ty widzę taka sama gwiazda jak ja - też nie poznajesz ludzi na ulicach
Sąsiedzi na Śnieżce - nawet na urlopie z sąsiadami? Powtórzę się - uwielbiam takie przypadki

Kapitańska Baba napisał(a):Minęło kilka minut i Kapitan mówi do mnie: co tak będziemy sami gdzieś siedzieć w krzakach, płyńmy do Puchatka.
Nie trzeba mi było tego dwa razy powtarzać.
Szybki zwrot i już gonimy Kubusia.
I nawet jesteśmy pierwsi w marinie w Kamieniu!

Brawo Wy!:D
A decyzja słuszna , w grupie raźniej.

Kapitańska Baba napisał(a):Na mazurskiej majówce gdy byłoo nas ośmioro graliśmy w psychologa.

Na czym polega ta zabawa? Czy to ta szkolna, do której trzeba mieć specjalne karty?

To załamanie pogody było reżyserem Waszego spotkania w takim przypadku można nawet pokochać sztorm



Pozdrawiam
Piotr