Carvingiem po Alpach

Ischgl – styczeń 2016

Tym razem Austria i jeden z najbardziej znanych i najnowocześniejszych ośrodków narciarskich w tym kraju – Silvretta Arena. W rankingu na stronie bergfex zajmuje 1-wsze miejsce pośród wszystkich ośrodków narciarskich w całej Austrii.

Ischgl znajduje się w dolinie Paznaun na wysokości 1377 m.n.p.m. ośrodek oferuje ponad 223 km tras narciarskich, najwyższa trasa znajduje się na wysokości 2872 m n.p.m. Silvretta Arena łączy Ischgl ze szwajcarskim Samnaun.





Wyjazd w dniach 06-10.01.2016, zespół 8-osobowy, jedziemy z duszą na ramieniu, albowiem w dniu wyjazdu strona ośrodka wciąż pokazuje grubość pokrywy śnieżnej w górnych partiach – 30 cm!
Trochę mnie to martwi, ale na kamerach widać, że jeżdżą. Kwaterę mamy zarezerwowaną w miejscowości Kappl znajdującej się kilka kilometrów od Ischgl. Na miejsce przyjeżdżamy ok 10 rano, rozpakowujemy się, jemy coś i po 12:00 idziemy jeszcze pojeździć w tutejszym ośrodku. Kolejne 3 dni będziemy dojeżdżać już do Ischgl.

Domek, w którym mieszkamy znajduje się kilkanaście metrów od trasy narciarskiej w Kappl, którą codziennie zjeżdżaliśmy do dolnej stacji kolejki, przy której znajdował się przystanek autobusowy, z którego jeździliśmy 9 km autokarem za darmo w butach narciarskich do Ischgl. Późnym popołudniem wracaliśmy tymże autokarem do Kappl i z dolnej części miejscowości wywoził nas (za darmo oczywiście) do góry, do naszego wiejskiego domku specjalnie do tego przeznaczony, miejski bus z koszem z tyłu.

tu mieszkamy


Ski-pass na 3 dni kosztował 142,5 EUR/os i nie ma dopłaty za przejazd na stronę szwajcarską (w przeciwieństwie do włoskiej Aosty, gdzie musiałem dopłacać ponad 30EUR/dzień, żeby móc jeździć po szwajcarskiej stronie w Zermatt).

Ceny skipassów

Mapa ośrodka



I jeszcze jedna ważna informacja mająca kluczowe znaczenie dla prezentowanych poniżej zdjęć i naszego komfortu szusowania.
Niestety trafiliśmy na pochmurne dni, momentami nawet śnieżne. Tak - właśnie wtedy kiedy my przyjechaliśmy zaczął padać śnieg zmieniając sytuację nie tylko na trasach, ale i w dolinie, gdzie śniegu do tej pory prawie w ogóle nie było. Większość zdjęć zrobionych nie nadaje się do prezentacji, wybrałem kilka, żeby coś jednak pokazać.

nasza meta - Waldheim, prowadzona przez typowego austriackiego bauera, pędzącego świetny bimber. Obok jest jego stodoło-obora, więc zapachy czysto wiejskie



widoki z chaty - świeży opad



z naszego balkonu





z chaty do trasy w Kappl mieliśmy 200 metrów laskiem



przy trasie taka kapliczka



Kappl z gondoli





w nocy spadło sporo śniegu





jedno z najbardziej słonecznych zdjęć z tego wyjazdu

kilka fotek z tras Ischgl i Samnaun





pogoda słabnie



przejeżdżamy do szwajcarskiego Samnaun



śniegu mimo opadów nie za wiele



Samnaun i strefa bezcłowa



stara budka celnicza, na lewym skraju zdjęcia widać też szlaban



przejeżdżamy z powrotem do Ischgl - na szczycie jest granica i stoi budka, gdzie celnik sprawdza wybrańcom zawartość plecaków, czy nie przewożą towaru w większej ilości



pogoda nie rozpieszcza momentami









czasami trzeba odpocząć. W tym miejscu od godz. 15:00 zbiera się masa ludzi na Apres-ski





żeńska połowa

orczyk, który podciąga na poziomej trasie do innego wyciągu. Dobry dla snowboardzistów, bo ja momentami jechałem szybciej niż wyciąg i musiałem na niego czekać



Ischgl - bardzo ładne miasteczko. Na pewno ładniej się prezentuje w słońcu

Ischgl









jedna z gondol wyjeżdża z centrum miasta



Kappl








z Samnaun w stronę Ischgl wyjeżdża jedyna w Europie dwupiętrowa, nowoczesna kolej linowa





zdjęcie z netu



podoba mi się, że często przy wyciągach znajdują się narzędzia do ustawienia, bądź małej naprawy sprzętu






Moim zdaniem:
bardzo fajny, nowoczesny ośrodek. Kusi mnie, żeby odwiedzić go ponownie. Bardzo dobra obsługa i infrastruktura, brak dopłat do karnetu, żeby pojeździć w Szwajcarii i skorzystać ze strefy bezcłowej. Trasy przygotowane bardzo dobrze, ceny w knajpkach i restauracjach jednak zauważalnie wyższe niż w innych ośrodkach austriackich. Mimo to POLECAM!
Na otwarcie i zamknięcie sezonu organizowane są imprezy na których grywają takie sławy, jak Deep Purple, James Blunt, Rihanna, Robbie Williams, Peter Gabriel, Kylie Minoque, Elton John i wiele, wiele innych

zdjęcie z netu



pozdrawiam,
Michał

Dzięki za same „gęste" informacje.

Wprawdzie mam od kilku lat mapę Silvretty, ale jakoś ciągle mi to nie po drodze.

Pozdrawiam,
Wojtek

FUX napisał(a):Dzięki za same „gęste" informacje.

będzie mi miło jeśli się przydadzą

maslinka napisał(a):Pogoda na zdjęciach nie wygląda bardzo źle

Pokazałem tylko najbardziej "wypogodzone" zdjęcia. Gęste chmury zabierały kontrast podłoża - jazda trochę po omacku

maslinka napisał(a):Ischgl jest na mojej narciarskiej liście na kiedyś tam. Dzięki za pokazanie tego ośrodka

Myślę, że by Ci się tam spodobało

maslinka napisał(a):Też w tym roku mieszkaliśmy u bauera (w Hopfgarten, w SkiWelt) i mieliśmy swojskie zapachy

wbrew pozorom, nawet nam te zapachy nie przeszkadzały. Dodawały lokalnego kolorytu
A propos - zachęciłaś mnie do odwiedzenia ośrodka SkiWelt, który pokazałaś w Bajeranckim tygodniu..., choć warunki momentami mieliście... osobliwe

Właśnie wróciłem z Livigno i warunki też były dalekie od idealnych. Przeraża mnie znikoma ilość śniegu zimą w niektórych rejonach Alp w ostatnich latach

Franz napisał(a):Wprawdzie mam od kilku lat mapę Silvretty, ale jakoś ciągle mi to nie po drodze.

fakt - to trochę ustronne miejsce

pozdrawiam,
Michał

Livigno – 01-10 kwiecień 2016

to już drugi wyjazd do Livigno. Pamiętam warunki narciarskie za pierwszym razem i ilość śniegu jaką tam zastałem mimo wiosny. Biorąc pod uwagę dość późny okres w którym wyjeżdżamy na narty w tym roku (początek kwietnia) decyzja o tym kierunku była podyktowana głównie tymże wspomnieniem, ale również chęcią pokazania ośrodka znajomym.

Pierwotnie mieliśmy jechać w 6 osób - autokarem. W ostatnim dniu przed wyjazdem dołączyła do nas jeszcze jedna para, a na miejscu nie uprzedzając wcześniej, bo chcąc zrobić nam niespodziankę, pojawiła się kolejna dwójka. Razem – to prawie drużyna piłkarska

Tunel Munt La Schera przejeżdżamy autobusem na styk. Piętrowy już nie przejedzie.





Nie wiem ile płaci za tunel autobus, ale ci znajomi od niespodzianki za osobówkę zapłacili 42 EUR!!! (obie strony). To rozbój w biały dzień jest, ale w zimie to może być jedyna droga, aby się tu dostać. Trochę o tunelu napisałem tu.

Wyjeżdżając z tunelu dziwi mnie trochę bardzo niski poziom wody w Lago di Livigno. Rezydentka tłumaczy, że zima była wyjątkowo słaba i ośrodek wypompował większość wody z jeziora na sztuczny śnieg





O ośrodku pisałem już wcześniej (na pierwszej stronie), pokaże więc troszkę miasta.
Livigno leży na wysokości 1816 mnpm, w trudno dostępnym rejonie Lombardii i jest strefą wolnocłową. Miasto ciągnie się kilka kilometrów wzdłuż doliny i rzeki Spol (Aqua Granda). Obok Livigno znajduje się miejscowość Trepalle, z którą Livigno jest połączone wyciągami narciarskimi, a które to jest uważane za najwyżej położoną wioskę nie tylko we Włoszech, ale również w Europie.

Jeszcze jedna ciekawostka. Livigno należy do grupy kilku miejscowości we Włoszech, które nie znajdują się w zlewni Morza Śródziemnego ale Czarnego!

Meldujemy się w Hotelu „Europa”, który był polecany ze względu na kuchnię. Okazuje się, że to stary hotel, wymagający natychmiastowej pomocy ekipy remontowej, w przeciwnym wypadku będzie zniechęcał. A i kuchnia okazała się…męcząca i pozbawiona włoskości (nie równała się do tej z Hotelu „Sole” w Val di Sole). Pod koniec wyjazdu pół hotelu miało sensacje żołądkowe.



betonowy taras



widok z balkonu

Miasto ma swój specyficzny klimat. Nowe, stylowe hotele przeplatają się ze starymi drewnianymi chałupami, a z uwagi na to, że Livigno jest strefą wolnocłową, pełno tu również sklepów z biżuterią, perfumami, alkoholem i sportowych outletów. Baza Apres-ski jest tu również dobrze rozwinięta.
Szczególnie podobają mi się te XIX wieczne domy drewniane, niektóre wciąż jeszcze dobrze utrzymane.























górna część miasta w której mieszkamy, w tle Monte della Neve na Mottolino Ski Area



dolna część po drugiej strony rzeki






Ten uroczy piesek wyrzucał poza balkon swoją zabawkę i czekał aż ktoś mu ją z powrotem rzuci. Bawiłem się tak z nim dobre kilka minut

Niedziela – pora na pierwsze szusy

Zaczynamy od Mottolino, gdzie trasy są szerokie. Wyjeżdżamy od razu na najwyższy punkt Monte della Neve (2700 mnpm).













w garniturze tez można szusować (garnitury softshellowe )












Pierwszy dzień i pierwszy zjazd, Ola w pewnym momencie traci równowagę i przewraca się do tyłu, narty się nie wypinają. Dokładnie tak samo jak 5 lat temu, gdy zerwała więzadło boczne .
Jęczy z bólu, ja już przed oczami mam znów szpital, operację i wielomiesięczną rehabilitację, a potem te usilne próby przełamania blokady psychicznej podczas jazdy na nartach. Wyrywa mi się ciche, ale dosadne K…a M.ć

Zabezpieczamy miejsce wypadku, za kilka minut podjeżdżają Policjanci na nartach. Po krótkiej wymianie zdań i ocenie sytuacji wzywają pomoc, która zjawia się na skuterze w kilka minut. To przedstawiciel jednej z dwóch klinik działających w Livigno o niezbyt dobrze kojarzącej się nazwie Trauma Clinic.

Pan doskonale zna angielski pyta gdzie i jak mocno boli, karze opisać ból w skali od 1-10 ma miły, uspokajający ton. Tymczasem Ola twierdzi, że ból przechodzi, że nie jest tak źle, ból ocenia na 3. Pan sugeruje, żeby jednak jechać do szpitala na prześwietlenie, aby mieć jasność co do stanu kolana, tym bardziej, że to to samo kolano i więzadło, które było rekonstruowane. Zgadzamy się, Pan zabezpiecza nogę, sadzamy Olę na skuter i zwozimy na dolną stację, gdzie podjeżdża za kilka minut karetka.



cdn

Mikeee napisał(a):Livigno należy do grupy kilku miejscowości we Włoszech, które nie znajdują się w zlewni Morza Śródziemnego ale Czarnego!

Długie macki Dunaju...

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):

Mikeee napisał(a):Livigno należy do grupy kilku miejscowości we Włoszech, które nie znajdują się w zlewni Morza Śródziemnego ale Czarnego!

Długie macki Dunaju...

Pozdrawiam,
Wojtek

dziwnie jednak brzmi ten związek: Włochy i Morze Czarne
pozdrawiam,
Michał

W międzyczasie dzwonię do ubezpieczyciela i informuję o zdarzeniu i nazwie kliniki, do której jedziemy. W klinice Panie i Panowie obchodzą się z nami jak z jajkiem, Ola idzie na prześwietlenie ja melduję Ją za pomocą elektronicznego check-in’u (w języku polskim ).

Po 15 minutach jest diagnoza: naciągnięte więzadło boczne z lekkim skręceniem kolana. Pytamy, czy będzie możliwa jazda na nartach – toż to pierwszy dzień. Jeśli nie będzie bolało, może jeździć ale w stabilizatorze, dzisiaj jednak już musi odpoczywać. Zapraszają nas we wtorek na kontrolę.

Uff – kamień z serca.

Jestem bardzo pozytywnie zaskoczony opieką, podejściem i profesjonalizmem medyków i całą procedurą zgłoszeniowo-rozliczeniową. Dodam, że tym razem nie wykupiliśmy żadnego dodatkowego ubezpieczenia, nie mieliśmy też karty EKUZ. Tylko ubezpieczenie, które oferowało nam w ramach oferty biuro podróży.
Jednym słowem SUPER.
Ja wracam na stok, Ola do knajpy. W kolejnym dniu Ola jeszcze nie czuje się na siłach, żeby założyć deski, ale wyjeżdża z nami do góry, zasiada w knajpie, czyta książkę i popija bombardino .

Następne dwa dni jeździmy na drugiej stronie - Carosello 3000







we wtorek Ola dołącza do nas, jednak jeździ jeszcze niepewnie



momentami widać żółte płaty śniegu, szczególnie poza trasą. To z deszczu lub topniejącego śniegu, choć wygląda to tak, jakby obsługa sikała do armatek śnieżnych...



Po nartach idziemy na Apres-ski do baru Stalet

mamy ze sobą kupony, które dostaliśmy w barze u góry i dostajemy darmowe shoty Kamikaze i zamawiamy inne miejscowe specjały.
Piwo leje barman o filmowej posturze, urodzie i aparycji



DJ ma grubo ponad 60 lat, długie blond dredy i bardzo wyluzowany styl - ot Włochy

Belgowie nie rozdrabniają się i zamawiają piwo w... wiadrach - to już czwarte lub piąte.



Zabawa się rozkręca, część imprezowiczów tańczy w butach narciarskich w tym również i my. Wszyscy się pozdrawiają, międzynarodowa relacja, kontakt i wspólna zabawa nabiera na sile wprost proporcjonalnie do wypitego alkoholu



Holendrzy w rogu sali wychodzą na stół



zabawa jest świetna, ale trzeba wracać do hotelu, żeby mieć siłę na drugi dzień szusować

ostatnie dwa dni to świetna pogoda, rano mrozik i słońce











Ola się rozkręca, kolano już nie doskwiera



około południa temperatura jest już nieznośna



drużyna z Polski