Balcanes: Te Quiero: objazdówka BihMne Al.-Hr

również często tak mam, że coś zaplanuję przyfocić, a potem kapa;
tak miałem w Sarajewie z Dont forget Srebrenica;
za dużo wrażeń czasem się nakłada i człek zapomina

To prawda,człowiek czasem jest skupiony na czymś innym ,nie myśli o fotach,ja nie umiem też zwiedzać,spacerować z przewodnikiem w ręku,ponosi mnie,owszem poczytam ,co gdzie warto zobaczyć,ale sztywno nie umiem się tego trzymać,trochę czasem szkoda,bo właśnie może coś umknąć ..no ale też potrzebne jest trochę luzu w tych wyjazdach, a nie tylko foty i ścisły plan
Ale pominięcie Zuty Tabiji sobie nie wybaczę

Dokładnie... i zawsze coś zostaje na zaś żeby wrócić

Dosiadłem się i ja na szarym końcu
Cudowna wyprawa i wiele wspaniałych zdjęć.
Część z nich już odwiedziłem, ale jeszcze inne przede mną.
Pozdrawiam

rysiek_r74 napisał(a):Dosiadłem się i ja na szarym końcu
Cudowna wyprawa i wiele wspaniałych zdjęć.
Część z nich już odwiedziłem, ale jeszcze inne przede mną.
Pozdrawiam

witam, lepiej późno niż wcale


BTW: przed nami jeszcze Dolina Neretwy (z auta), JablanickoJez., Jajce, Dolina Vrbasu (pkt widokowy), deszczowy Budapeszt (na chwilę)

Została ci pikna trasa będę ją do końca życia pamiętał a w Jajcach miałem przymusowy nocleg niedaleko tego pięknego wodospadu.A w Vrbasie o mało co nie wylądowałem na szczęście wszystko dobrze się skończyło być może to ze w Medjugorje my pożykali są my cali.

Z chęcią przeczytam,bo tej trasy w ogóle nie znam .

andeo napisał(a):Z chęcią przeczytam,bo tej trasy w ogóle nie znam .

ta trasa jak wiele w Bośni to coś pięknego i przyjemnego dla oka oraz kierowcy;
chciałoby się zatrzymywać co chwilę na zdjęcia i podziwianie, ale to oczywiście nie możliwe

wierzę,pewnie kiedyś ją wybierzemy

czekor68 napisał(a):To że nie było baru po drugiej stronie i kładki jest dla mnie niewytłumaczalne za każdym razem gdy tam jestem to one są .Chociaż ten bar to kilka desek a i kładka jest łatwa do rozbiórki.Może te rejony na wiosnę mocno zalewa bo w tym roku pamiętamy jakie powodzie przez Bośnię i Serbię przeszły a z tym parkingiem to całkiem możliwe że kasują jak im się podoba bo 2 lata temu nic nie płaciłem.Bywam tam zawsze w pierwszej połowie lipca więc muszą to składać co najmniej w czerwcu.
Czy ktoś był z forumowiczów w tych rejonach?
http://www.discoverbihac.ba/1dan.php

..wiem że jest relacja z tych rejonów ,tylko nie pamiętam kto ją napisał bo czytałem ją dwa lata temu
..pamiętam tylko , że do tego dużego wodospadu dojeżdża jakiś bus z parkingu tego parku
... a parking jest ponoć monitorowany

czekor68 napisał(a):A w Vrbasie o mało co nie wylądowałem na szczęście wszystko dobrze się skończyło

miałem podobną akcję na śliskiej nawierzchni na jednym z wiraży omijałem spory kamień;
trzeba tam bardzo uważać, przy dobrej pogodzie, a co dopiero przy deszczu

Z żalem wyjeżdżamy z Mostaru, kierujemy się drogą M17 podziwiając wspaniałą dolinę Neretvy. Strome skalne zbocza, których tak wiele w czasie naszego urlopu widzieliśmy wcale się nie nudzą; uroku dodają winnice i zbocza porośnięte lasem.
Wzdłuż drogi biegnie linia kolejowa, podróż nią musi być równie wspaniała mówimy, co trochę tunele i mosty; wspominamy nasze podróże koleją, które ostatni raz praktykowaliśmy jakieś 6 lat temu.
Niestety wiele zdjęć wychodzi słabej jakości, bo zrobione zza kierownicy... nie ma czasu na postój, a sporo kilosów przed nami.




Jest sobotnie popołudnie, większość knajp po drodze mocno wypełniona, Bośniacy jak zauważyliśmy lubią spędzać czas w towarzystwie, wszędzie zachęca pieczona jagnięcina, której zapach unosi się przy drodze.
W końcu dojeżdżamy do Jablanicy i jest ochota skręcić w prawo na Sarę... lub choć do Ostrożaca, by bardziej móc podziwiać Jablanicko Jezero.
Skręcamy jednak na lewo dla nas w nieznane; droga jakby nieco wąska, czy aby na pewno to M16
Jadę trochę nie pewnie, ale sprawdzam na mapie i wszystko w porządku, jesteśmy na dobrej drodze

Jest ochota gdzieś stanąć, by podziwiać widoki i jezioro Jablanicko w dole, ale nie ma dogodnego miejsca, serpentyny się nie kończą. Wiele osób wyjechało dziś na drogi, by podziwiać widoki i większość zatoczek widokowych jest zajęta.
Nareszcie, prawie na końcu jeziora udaje nam się stanąć w dzikiej zatoczce; nikt tu stanąć nie chciał, bo miejsce zajęli również policjanci Spoglądają na nasze blachy, jakby się dziwili co tu robimy
My robimy swoje: czyli podziwiamy widoki, a jest zachwycająco, zdjęcia nie oddają pełni piękna krajobrazu...







Znów trudno się zebrać do odjazdu, ale trzeba, wyjścia nie ma
Wspinamy się na jakieś potężne wzniesienie, baaardzo długi podjazd; krajobraz zmienia się na bardziej, że tak to nazwę bieszczadzko-beskidowy i tylko w oddali zostawiamy wysokie góry; na przełęczy przystajemy na chwilę, przestrzeń jest ogromna, a widoki komentuję stwierdzeniem: kwintesencja Bośni, góry i doliny




Dalej droga nieco się dłuży, od Gorni Vakuf do Donji Vakuf, właściwie mało ciekawego, jak nasze Beskidy, więc żona szybko usypia. Po drodze na M16 nie spotykamy żadnego auta na polskich blachach. Ostatni górski odcinek, żona ma powoli dość serpentyn i w końcu ok. 17:00 dojeżdżamy do Jajec, Jajców, miejscowości Jajce



Tablica przed wjazdem informuje, że miasto to kandyduje do listy Unesco, ale jak dla nas to jeszcze sporo pracy przed nimi

Jajce i UNESCO

Może chodzi o wodospad

Bardzo fajnie piszesz, profesjonalny reportaż

Lednice napisał(a):Jajce i UNESCO
Może chodzi o wodospad

również się zastanawialiśmy, ale bardziej chodzi chyba o twierdzę, zabudowę wokół, m.in. pozostałości kościoła i katakumby

Lednice napisał(a):Bardzo fajnie piszesz, profesjonalny reportaż

dzienks, trochę zapisków robiłem po przyjeździe, teraz tylko je łączę w całość

andeo napisał(a):nie widziałam żadnej kładki

Gdy ja tam byłem, też nie było żadnej kładki. Ale to dlatego, że nawet schody przy knajpce ginęły w wodzie. Wszystko ginęło gdzieś w wodnej toni. Fotki w kolejnych odcinkach hercegbośniackiej opowieści.

czekor68 napisał(a):Czy ktoś był z forumowiczów w tych rejonach?
http://www.discoverbihac.ba/1dan.php

Byłem w Bihaću i okolicach. Szczegóły w późniejszych odcinkach wyżej wspomnianej relacji.

Pozdrawiam,
Wojtek