Bieszczadzkie wędrowanie

bluesman napisał(a):Człowiek się całe życie dziwi sądziłem, że jest tylko jedna Rusinowa Polana na świecie

No to się cieszę, że wywołałem Twoje zdziwienie

Bieszczadzkie wędrowanie - październik 2019

Jak w Bieszczady to tradycyjnie do Wetliny .
Nie dość, że blisko stąd na szlaki to miejscowość nie ma sobie równych jeśli idzie o bazę noclegową i ofertę gastronomiczną.
Tym razem zatrzymaliśmy się w Werchowynie. Na 6 nocy wynajęliśmy apartament w takim uroczym domku.
Miejscówka super, tylko do jajecznego zapachu wody trzeba się przyzwyczaić .




Dawno nas w Bieszczadach nie było (prawie 5 lat ) i zdążyliśmy się już porządnie stęsknić. Zaplanowaliśmy więc trasy przez wszystkie najpiękniejsze (a za razem najpopularniejsze) bieszczadzkie połoniny.
Słowem polecimy klasyką .



13.10 - Połonina Caryńska

Na pierwszy ogień idzie Połonina Caryńska. Wejście czerwonym szlakiem z Ustrzyk Górnych, zejście zielonym do Koliby, a dalej żółtym do Bereżek.
Samochód zostawiamy na parkingu w UG przy wejściu na szlak. Opłata za cały dzień parkowania na każdym parkingu Bieszczadzkiego Parku Narodowego to 16 zł.
Za wejście na szlak płacimy 6 lub 7 zł w zależności od tego czy wybierzemy ten mniej czy bardziej uczęszczany.

Pierwsza część szlaku prowadzi przez las.










W bieszczadzkich lasach dominuje buczyna karpacka.




Cieszymy się słoneczną pogodą i kolorami jesiennych liści .








Ostatni leśny odcinek szlaku i wychodzimy ponad granicę lasu.






(...)

Dalej już tylko morze traw .















Piękna pogoda przyciągnęła w Bieszczady masę turystów. Jak sięgam pamięcią takiej ilości ludzi na żadnej połoninie jeszcze nie widziałam .











Gdy odpowiednio długo się poczeka to trafia się w miarę pusty kadr .




Turysta napotkany na szlaku czasem się jednak przydaje. Np. do zrobienia zdjęcia .




Wieje solidnie. Zapinamy się szczelnie i ruszamy przez szumiące trawy.

Przepiękne morze traw

Zdążyłam już zapomnieć, jak piękna jest bieszczadzka jesień... Musimy tam koniecznie wrócić!

To był piękny weekend. My wtedy byliśmy bliżej Ciebie (Wrocławia) , na Śnieżce, na Cromaniackim spotkaniu

maslinka napisał(a):To był piękny weekend. My wtedy byliśmy bliżej Ciebie (Wrocławia) , na Śnieżce, na Cromaniackim spotkaniu

Piękny, ale wietrzny, W Karkonoszach chyba jeszcze bardziej Wam wiało.

Uwielbiam bieszczadzkie klimaty. W tym roku udało się znów odwiedzić na kilka dni Chętnie potowarzyszę w wędrówce.

gusia-s napisał(a):Uwielbiam bieszczadzkie klimaty. W tym roku udało się znów odwiedzić na kilka dni Chętnie potowarzyszę w wędrówce.

Cześć . Zapraszam na Caryńską .


13.10 - Połonina Caryńska, część II

Grzbiet Caryńskiej rozciąga się na długości ok. czterech kilometrów i składa z czterech wierzchołków, z których trzy znajdują się na turystycznym szlaku. Przejdziemy przez niemal całą połoninę aż do jej najwyższej kulminacji, jaką jest Kruhly Wierch.









Można przysiąść i kontemplować widoki .















Dochodzimy do pierwszego wierzchołka, 1234 m npm.





I czym prędzej stąd uciekamy przed siebie .










(...)

Charakterystycznym elementem bieszczadzkich szlaków są skalne wychodnie z piaskowca.











Po drodze na Kruhly Wierch pomagam paru koleżankom przejść bezpiecznie na drugą stronę szlaku . Nazywają się barczatki (malinówki?).





Pamiątkowa fotka na głównym wierzchołku Połoniny Caryńskiej, Kruhly Wierch 1297 m npm.





I kilka fotek w stronę sąsiadki, Połoniny Wetlińskiej.









Opuszczamy zatłoczony Kruhly Wierch i ruszamy w drogę powrotną grzbietem połoniny.

Pięknie i cudownie.
Oj jak Ci zazdroszczę tej jesieni w Biesach. Najlepszy czas.
Nam w tym roku udało się wyskoczyć tylko w okresie Wielkanocy... taaaak już tęsknię za Wetliną.

Ale dossskonale ogląda się zdjęcia ze szlaku i rozpoznaje miejsca po układzie kamieni.

Czekam oczywiście na relację z kolejnych kilometrów wędrówek.

Każde góry mają swój urok my staramy się wybierać takie godziny wyjścia lub taki czas by było jak najmniej ludzi, co ciekawe im gorzej tym lepiej mało ludzi

Roxi napisał(a):Oj jak Ci zazdroszczę tej jesieni w Biesach. Najlepszy czas.

Do tego trafiliśmy na fantastyczną pogodę. Nawet nie marzyliśmy o takich temperaturach i słońcu .

Roxi napisał(a):Ale dossskonale ogląda się zdjęcia ze szlaku i rozpoznaje miejsca po układzie kamieni.

Mam podobnie

bluesman napisał(a):Każde góry mają swój urok

Zgadzam się . Ale akurat Bieszczady ukochałam szczególnie.

13.10 - Połonina Caryńska, część III

Ostatnie chwile na Caryńskiej.






Schodzić będziemy zielonym szlakiem w stronę Przełęczy Przysłup Caryński.





Po krótkim i dość stromym odcinku zboczem połoniny dochodzimy do granicy lasu.




Szlak nie cieszy się taką popularnością jak podejścia od strony Ustrzyk czy nawet Brzegów. W rezultacie ilość napotkanych po drodze turystów możemy policzyć na palcach jednej ręki.
Tylko buki i my .







Jest też trochę kolorków .










(...)

Przed nami już Koliba .







Schronisko jest przepięknie położone. Zamawiamy żurek, a potem siedzimy trochę na polanie przed Kolibą.
Niestety nie sprzedają tu piwka, bo siedziałoby się jeszcze przyjemniej .





Ostatni odcinek trasy od Koliby do pola namiotowego w Bereżkach pokonujemy ekspresowo.







W niższych partiach bieszczadzkie lasy nie straciły jeszcze wszystkich jesiennych kolorów .











Pozostaje nam tylko złapać stopa, żeby wrócić do auta czekającego w Ustrzykach.
Staliśmy przy drodze może minutę. Zabrał nas pierwszy przejeżdżający samochód .

Pięknie ukazana jesień, czuć klimacik.
Nie mogę się doliczyć kiedy byłam w Bieszczadach, bo to strasznie dawno było, więc tym chętniej będę zaglądać.

aga_stella napisał(a):Nie mogę się doliczyć kiedy byłam w Bieszczadach, bo to strasznie dawno było, więc tym chętniej będę zaglądać.

Może skuszę Cię na wyjazd .