Truchtem przez Chorwację: Mali Princ

Franz napisał(a):Hum ładnie pokazał też Lubelski w swojej - chyba pierwszej - relacji

Aaaaaaa faktycznie - było tak

Tymona napisał(a):Na 3 - 4 dni jest co robić.

I tego będę się trzymać Dziękuję za odpowiedź Jeszcze nie wiemy, gdzie konkretnie będziemy jechać, ale wiemy, że prawie na pewno przez Słowenię

pozdrawiam

HAncur napisał(a):Piękny powrót do zeszłorocznych wakacji na Istrii.

Tymona napisał(a):Pamiętam, że my dawno temu też do Humu trafiliśmy, ale był tak zalany strugami deszczu, że niewiele widzieliśmy - dlatego dopiero teraz mogłam mu się dokładniej poprzyglądać

To jeszcze krótki suplement - cztery ujęcia, widziane drugim obiektywem naszej ekipy.

Mimo iż w atlasie samochodowym widnieją aż trzy drogi wyjazdowe z Hum, jakoś nie potrafimy zlokalizować tych dwóch pozostałych i w efekcie wracamy Aleją Głagolicy do Roc. Tu już główną drogą kierujemy się najpierw na Lupoglav, następnie skręcamy na południowy zachód, po czym zjeżdżamy z szosy na Pazin. Chcemy rzucić okiem na miasteczko, a zwłaszcza na stojący nad ponad stumetrową jamą zamek.

Parkujemy w centrum raczej sennego miasteczka i ruszamy uliczką w stronę zamku, rozglądając się na boki, by wychwycić jakieś ciekawsze architektonicznie kamienice. Nic specjalnego nie rzuca nam się jednak w oczy - niewiele zostało z długiej historii tego ośrodka administracyjnego - i po chwili docieramy pod wysokie, zamkowe mury.





O istnieniu osady i zamku, należącego wówczas do biskupów Poreca, wspomina już dokument cesarza Ottona II z 983r. W późniejszych wiekach zamek stale zyskiwał na znaczeniu - kto nim władał, kontrolował szlaki handlowe, przebiegające przez Istrię.





Przechodzimy pod murami z doskonale wkomponowanymi grubymi basztami obramowanymi wykuszami na całej długości i dochodzimy na skraj Fojby. Zwany również Pazinską Jamą, głęboki na 120m, wąski kanion przyjmuje wody rzeki Pazincicy, skąd przepływa ona dalej pod ziemią, tworząc tam dwa kolejne jeziora połączone syfonem. W okresach silnych opadów podziemne ujście nie jest w stanie odprowadzić całej wody i wtedy jej poziom w wąwozie szybko wzrasta. Najwyższy stan zanotowano w 1896r, kiedy lustro wody znalazło się raptem 30m poniżej zamku.



Pazinski zamek jest największą średniowieczną budowlą obronną na Istrii. Obecnie mieści się w nim muzeum etnograficzne, ze zwiedzenia którego jednak rezygnujemy.





Kierujemy się z wolna w stronę samochodu, zostawiając za sobą pochodzący z XIV w. wystrój zamku, zdobionego tu i ówdzie herbami kolejnych właścicieli.
W Pazinie, w ufundowanym w XV w. klasztorze Franciszkanów otrzymuje odpust zupełny każdy, kto odwiedzi przyklasztorny kościół Nawiedzenia Maryi Dziewicy w dniu drugiego sierpnia. Ale mamy lipiec, więc sobie odpuszczamy i wyjeżdżamy z Pazinu.

No proszę, i Pazin zaliczyliście.....

Gdy w 2004 będąc w Słowenii wybraliśmy się na jednodniowe zwiedzanie Istrii, Pazin był ostatnim miejscem do którego udało się nam dotrzeć..... już po zmroku . A w planie jeszcze był Hum . Dlatego jamy już nie mieliśmy szans zobaczyć, fajnie, że widzę ją teraz .

Franz napisał(a):lustro wody znalazło się raptem 30m poniżej zamku.

No to nieźle .
Zapewne mieszkańcy miasteczka przeżyli chwile grozy.....

Pozdrawiam

.....i śledzę dalej

Człowiek goni zawsze jak najbliżej morza zamiast przystanąć, pozwiedzać, popatrzeć...tylko kto mi podpisze 130,5 dni urlopu?

kulka53 napisał(a):Gdy w 2004 będąc w Słowenii wybraliśmy się na jednodniowe zwiedzanie Istrii, Pazin był ostatnim miejscem do którego udało się nam dotrzeć..... już po zmroku

Może za to udało się go Wam zobaczyć w jakimś ciekawym podświetleniu?..

Jacek S napisał(a):Człowiek goni zawsze jak najbliżej morza zamiast przystanąć, pozwiedzać, popatrzeć...tylko kto mi podpisze 130,5 dni urlopu?

Hmmm... a co powiesz na 15 dni urlopu? Bo tyle to - w przeliczeniu na urlop - chyba wyszło.

Ale w najbliższej odsłonie dotrzemy już i my do morza.

Pozdrawiam,
Wojtek

Oto mapka przejazdów do poprzednich dwóch odcinków wspomnień.



A - granica sloweńsko-chorwacka
D - Hum
E - Pazin

Franz napisał(a):D - Hum
E - Pazin

To my odwrotnie najpierw Pazin a potem Hum ... i truflowe "szaleństwo" z uwagi na sposób "sprawienia" ... wspominane do dzisiaj !



Pozdrawiam

mariusz-w napisał(a):To my odwrotnie najpierw Pazin a potem Hum ... i truflowe "szaleństwo" z uwagi na sposób "sprawienia" ... wspominane do dzisiaj !

O moich konserwatywnych kubkach smakowych już tu i ówdzie wspominałem.

A do Twojej Istrii zaglądam teraz na bieżąco. Żeby jakiejś gafy nie palnąć...

Pozdrawiam,
Wojtek

Wykąpałbym się...czyli czas już na te morze/plaże.








Mam nadzieję, że wszystko OK.

Jacek S napisał(a):Wykąpałbym się...czyli czas już na te morze/plaże

Gdy to pisałeś, ja już byłem na lotnisku w Santa Cruz, oczekując na samolot do kraju.

Morze już w najbliższej odsłonie. Plaże?.. Hmmm... Nie wiem.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):

Jacek S napisał(a):Wykąpałbym się...czyli czas już na te morze/plaże

Gdy to pisałeś, ja już byłem na lotnisku w Santa Cruz, oczekując na samolot do kraju.

Morze już w najbliższej odsłonie. Plaże?.. Hmmm... Nie wiem.

Pozdrawiam,
Wojtek

A skąd ja to mogłem wiedzieć - chyba czas wprowadzić nowy zwyczaj - coś na wzór karty urlopowej - żebym wiedział...


Dobrze, że Napisałeś "morze" a nie "może".

Pozdrawiam i czekam.

Kierujemy się wprost na zachód i po przejechaniu trzydziestu kilometrów dojeżdżamy po raz pierwszy w czasie tych wakacji do wybrzeża. Porec, po włosku Parenzo - miasto na zachodnim brzegu Istrii ze starówką rozlokowaną na niewielkim półwyspie, co w przeszłości ułatwiało obronę przed najazdami z lądu. Półwysep zamieszkany był już w neolicie, a greccy historycy donoszą o iliryjskich plemionach, które się tu osiedliły na kilka wieków przed rzymskim podbojem. W V w. słabość zachodniej części imperium rzymskiego wykorzystali Goci, opanowując te tereny, skąd zostali wyparci przez Cesarstwo Bizantyjskie. W tym czasie dotarły tu plemiona słowiańskie, a pod koniec VIII w. Porec przeszedł w ręce Franków, później Longobardów, by na dłużej poddać się zwierzchnictwu patriarchów Akwilei. Od XIII w. rozpoczęło się pięćsetletnie panowanie weneckie i ten okres wywarł największe piętno na obecnym wyglądzie miasta.



Zostawiamy samochód na jego obrzeżach i ruszamy na krótki spacer po starówce. Przechodzimy przez Trg Slobode u nasady półwyspu i wkraczamy na Decumanus - główną oś starego miasta, wytyczoną jeszcze przez Rzymian. Doprowadza nas ona do skromnego lapidarium w małym parku po zachodniej stronie dawnego forum, gdzie obecnie znajduje się Trg Marafor.
Trójkątnie zbiegające się zdobienia szczytu jakiejś fasady, szczątki kolumn, wyszczerbiony sarkofag - to wszystko, co udało się zgromadzić. Sarkofag przypomina kształtem wannę, ale Bea tylko wzrusza ramionami na moją propozycję kąpieli.

- Wody nie ma - konkluduje krótko.





Stojący po drugiej stronie romański dom z XIII w. wzbudza w nas większe zainteresowanie. Ma trzy kondygnacje a najwyższy poziom zdobi drewniany balkon. Niestety, nie jesteśmy jedynymi zainteresowanymi. Jakieś dziewczę pręży swoje ciało w łukowato zasklepionej niszy pod schodkami. Czekam chwilę, ale sesja fotograficzna się przedłuża. Bea w końcu strzela fotkę, ja odchodzę kawałek dalej, gdzie trawy skutecznie maskują stroje turystów mało pasujące do XIII-wiecznego charakteru budynku.





Zapuszczamy się w kolejne uliczki, zaglądamy w urokliwe zaułki i dochodzimy na nabrzeże. Rzucamy pierwsze spojrzenia na Adriatyk i ponownie zagłębiamy się w uliczki starówki. Kierujemy się teraz do największej atrakcji, z której słynie Porec.

Wodaaaaaa!!! Huraaaaaaa!!!

Jacek S napisał(a):Wodaaaaaa!!! Huraaaaaaa!!!

Jeszcze odrobinę się jej w tej relacji znajdzie.

Pozdrawiam,
Wojtek