Reminiscencje katyńskie.

hepik napisał(a):Jak bedzie chciał to napisze,założenie nowego konta ,a wcześniej nowej poczty trwa dwie,trzy minuty.

Jak ma bana na IP to nie napisze , tym bardziej jeszcze jak ma stałe IP.

Przy okazji to wyrazy szacunku za tą relację bo bardzo mi się spodobała chociażby ze względu na moje zainteresowania II wojną Światową.

Ale zastanawia mnie fakt i czy może ktoś pamięta jakiej historii uczyli nas w szkołach mam na myśli tu rocznik 71, czy była to zbrodnia NKWD czy hitlerowców , bo za chiny nie mogę sobie przypomnieć

carnivalka napisał(a):Dzięki wielkie Januszku
A ja miałam wspaniałego nauczyciela ,który bez ogródek mówił nam o Katyniu w roku 80 /81

W tych latach to była cywilna odwaga
Wielokrotnie większa niż zapalenie znicza w 1989 r. na cmentarzu w Katyniu za rozstrzelanych Polaków pod kłamliwą tablicą upamiętniającą ten mord.

I ja dziękuję - bo wiedzieć to jedno, a zobaczyć to drugie...

pozdrawiam

Serce w pasy napisał(a):Byłem pięć razy w ZSRR lecz nigdy nikt nie wpadł aby pojechać do Katynia.

maniust napisał(a):Przy okazji to wyrazy szacunku za tą relację bo bardzo mi się spodobała chociażby ze względu na moje zainteresowania II wojną Światową.

Tymona napisał(a):I ja dziękuję - bo wiedzieć to jedno, a zobaczyć to drugie...

Prawdopodobnie, gdyby nie katastrofa w Smoleńsku w dniu 10 kwietnia 2010 roku, to ta relacja by nie powstała.

Czasem tak jest, że pewne fakty z przed wielu lat przypominają się pod wpływem impulsu - szkoda, że tym razem pod wpływem tak tragicznego wydarzenia.

Dzięki za relację.
Jest takie stare powiedzenie,które każdy zna-"Nic nie dzieje się bez przyczyny".

maniust napisał(a):...
Ale zastanawia mnie fakt i czy może ktoś pamięta jakiej historii uczyli nas w szkołach mam na myśli tu rocznik 71, czy była to zbrodnia NKWD czy hitlerowców , bo za chiny nie mogę sobie przypomnieć

We Wrocławiu już w drugiej połowie lat siedemdziesiątych, w dniu 17 września "na mieście" i np. w tramwajach pojawiała się przyklejana "bibuła" w dużych ilościach, przypominająca o rocznicy.
W związku z powyższym na lekcjach historii zawsze padały niewygodne pytania - (pani historyczka to żona wysokiego oficera LWP) - odpowiedzi były takie:
1979 - mamy mało czasu, omawiajmy bieżącą lekcję, a był to np. wiek XVII,
1980 - taaak, Rosjanieee, wielka zbrodnia na narodzie polskim....
1982 (stan wojenny) - ...mamy mało czasu, omawiajmy bieżącą lekcję...

slapol napisał(a):We Wrocławiu już w drugiej połowie lat siedemdziesiątych, w dniu 17 września "na mieście" i np. w tramwajach pojawiała się przyklejana "bibuła" w dużych ilościach, przypominająca o rocznicy.

17 września to trochę inna Rocznica niż Katyń, choć też tragiczna.

Janusz Bajcer napisał(a):

slapol napisał(a):We Wrocławiu już w drugiej połowie lat siedemdziesiątych, w dniu 17 września "na mieście" i np. w tramwajach pojawiała się przyklejana "bibuła" w dużych ilościach, przypominająca o rocznicy.

17 września to trochę inna Rocznica niż Katyń, choć też tragiczna.

Tak, masz oczywiście rację, chciałem powiedzieć, że właśnie w rocznicę 17 września, czyli sowieckiej agresji, pojawiały się "bibuły" mówiące o prawdzie historycznej m.in. o Katyniu.

Katyń.....oglądałam film... U nas w szkole były jakieś przecieki na temat (szeptane)no i oczywiście zbywanie tematu,mój małżonek, miał wychowawcę historyka,który dogłębnie przybliżył im prawdę tego miejsca.....Dzięki Januszu

slapol napisał(a):We Wrocławiu już w drugiej połowie lat siedemdziesiątych, w dniu 17 września "na mieście" i np. w tramwajach pojawiała się przyklejana "bibuła" w dużych ilościach, przypominająca o rocznicy.

Może dlatego pojawiała się "bibuła" we Wrocławiu, bo po II wojnie światowej przesiedlono zza Buga wiele osób na tzw. Ziemie Odzyskane.

M.in. moja Babcia (której nie pamiętam) oraz jej córka, czyli moja Mama zostały przesiedlone z Kołomyi do Lewina Brzeskiego.

Janusz Bajcer napisał(a):...
Może dlatego pojawiała się "bibuła" we Wrocławiu, bo po II wojnie światowej przesiedlono zza Buga wiele osób na tzw. Ziemie Odzyskane.

M.in. moja Babcia (której nie pamiętam) oraz jej córka, czyli moja Mama zostały przesiedlone z Kołomyi do Lewina Brzeskiego.

Wrocław, jak pamiętam, zawsze był ważnym ośrodkiem walki o prawdę, ale ja to tak postrzegałem, bo to najbliższe mi duże miasto. Pewnie inne też tak miały...o Trójmieście zapomnieć nie można.

Szkoda Januszku, że Twoja Mama nie została koło Lewina Brzeskiego na dłużej, mielibyśmy bliżej do siebie na jakieś piwko...

slapol napisał(a):Szkoda Januszku, że Twoja Mama nie została koło Lewina Brzeskiego na dłużej, mielibyśmy bliżej do siebie na jakieś piwko...

Lewin Brzeski był wskazany na karcie repatriacyjnej, Babcia później wybrała na miejsce zamieszkania Gliwice, Mama była wtedy jeszcze panną, w Gliwicach poznała dopiero mojego Tatę (zmarł w 1982 roku) który też był z Kołomyi (k/Lwowa) choć jak tam oboje mieszkali, to się nie znali.

Ja urodziłem się w Gliwicach, gdybyśmy tam zostali, to do Wrocławia teraz z Gliwic autostrada - ile minut trzeba by jechać, aby wypić piwko

Czy byłeś Januszu w Kołomyi ? Pamiętam jak opowiadał mi mój śp. dziadek o tym miasteczku. Mówił, że to kresy rzeczypospolitej i chyba ostatnia stacja kolejowa na wschodzie Polski. Dużo opowiadał o swojej służbie ułana w 14 Pułku Ułanów Jazłowieckich we Lwowie. Pułk ochraniał granice na wschodzie na rzece Zbrucz. Przemieszczał się z pułkiem po ukraińskich kwaterach pod Kołomyją, Stanisławowem Buczczem, Lwowem. Dziadziuś już dawno nie żyje wspomnienia zostały. Cały czs myślę aby się tam wybrać, zwiedzić te okolice ale ciagle brak czasu i nie ma zachęty ze strony rodziny. Powiedziałem sobie, że najpóżniej udam się tam jak będę już w stanie służbowo nieczynnym. Tak pięknie dziadek opowiadał o wioskach ukraińskich, dobrych cechach ukraińców (nie tych związanych w latach 40 z ludobójstwem narodowosci polskiej), Lwowie mieście polaków, żydów i ukraińców. Dużo mówił o żyznej ziemi gdzie w lato unosił się na drogach pył lessu, czarnoziemu a w deszcz buty można było zostawić w ziemi, taka była tłusta i urodzajna.

Januszu czas pojechać do Kołomyi. Namawiam niektórych członków swojej rodziny aby pojechać na Ukrainę ale zapaleńców jest mało. Większość nie chce jechać ze względu na słabe zaplecze turystyczne, drogi, korupcję i długie bezsensowne stanie na granicy. Pozdrawiam.

Darku, moja Mama i Tata byli w Kołomyi po repatriacji, ale nie pamiętam dokładnie kiedy, ja byłem w tamtych okolicach w 1990 roku. (Wycieczka z pracy do Kijowa i Lwowa)
Nie mam żadnych związków z Kołomyją, więc mnie tam jakoś szczególnie nie ciągnie.

Kołomyja, na pomyja
Kołomyja misto
w Kołomyji fajni diwki
jak peczene tisto!