Pomysł na obiadek w Chorwacji.

Grzegorz Ćwik napisał(a):Dzięki Januszu za szybką odpowiedz, ale tym razem nie jest ona trafna.
To nie jest bambus i nie ma nic z nim wspólnego.

Pytanie nadal aktualne. Pozdrawiam.

Trzcina cukrowa, z której wyciska sok.

Pozdrawiam
Rafał

Na zdjęciu to są jakieś długie bułki, bagietki przekrojone na pół. Chociaż przypominają one bambus.

asikx napisał(a):

Grzegorz Ćwik napisał(a):Dzięki Januszu za szybką odpowiedz, ale tym razem nie jest ona trafna.
To nie jest bambus i nie ma nic z nim wspólnego.

Pytanie nadal aktualne. Pozdrawiam.

Trzcina cukrowa, z której wyciska sok.

Pozdrawiam
Rafał

Piątka dla Rafała. To trzcina cukrowa, a właściwie jej azjatycka odmiana o dużej zawartości soku lub jak to zwał, części płynnej.
Nasz skośnooki przyjaciel wyciska to na specjalnej prasie i nabiera to charakteru płynu o mlecznym zabarwieniu. Podają to z lodem. Ale my, postępując wg. zasady znanej w tropikach, prosimy o czysty sok, bez lodu, bo kto wie z jakiej wody ten lód jest robiony. Lepiej nie ryzykować, a zasoby whisky do odkażania są jednak ograniczone i trudno być naprany przez cały dzień....

tu fotka z przygotowywania soku, bez flesza, więc trochę poruszona.




Ja tego nie piłem, próbowała moja żona. Podobno niezłe, ale znacznie lepsze są soki z regionalnych owoców wyciskane bezpośrednio przed podaniem.
Następny posiłek w Indonezji.

Pozdrawiam, Grzegorz.

Dzisiaj na obiad mam:
begova čorba

polecam

Na pewno jest dobra.
Muszę spróbować!

Dzisiaj wpadnie dwójka znajomych, trochę wspomnień s Indo, no i oczywiście coś na ząb, więc spróbujemy Mie Goreng w polskim wydaniu.

Pozdrawiam.

Wczoraj wpadli do nas znajomi. Marzy im się Chorwacja więc do raczenia ich zdjęciami i filmami dorzuciliśmy rakiję i winko i wiecie co.....tutaj już tak nie smakuje

yskyerka napisał(a):Wczoraj wpadli do nas znajomi. Marzy im się Chorwacja więc do raczenia ich zdjęciami i filmami dorzuciliśmy rakiję i winko i wiecie co.....tutaj już tak nie smakuje

Nie zgadzam się, nam smakuje, ale robimy odpowiednią oprawę. Zdjęcia owszem, jedzonko wg chorwackich przepisów podajemy jeszcze. Nie dalej jak wczoraj winko z mięskiem 'chorwackim' piliśmy, wyśmienite.

Wydaje mi się, że to jest kwestia oprawy, przyjaciół można zawsze do pewnego stopnia zaanimować, a prawda czy fałsz zawsze wyjdzie. Dobre jedzonko, no , musi się obronić same, reszta pozostaje milczeniem!!!


Pozdrawiam.

Jedno z podstawowych dań z Indonezji - Mie Goreng, czyli makaron smażony, tu akurat w polskim wydaniu.
Dlaczego w polskim wydaniu? Ponieważ praktycznie w Polsce nie mamy takiego makaronu, który nadaje się do bezpośredniego smażenia. Co prawda znaleźć można podobne w lepszych sklepach, ale są droższe i przecież nie o to tu chodzi. Taki prawdziwy makaron Mie wymaga namoczenia i potem smażenia w woku.
My wykorzystamy ciemny makaron spaghetti z marketu.

Proponowane składniki.
- paczka makaronu j.w.
- duży podwójny filet z piersi kurczaka
- duża cebula
- dwie papryki
- dwie cukinie w miarę młode
- 50-70dg liści szpinaku i opcjonalnie trochę pekińskiej kapusty (lub zamiennie)
- jedna mała kostka bulionu, 2 łyżki śmietany
- dwie papryczki czuszki lub ostra papryka sypka
- przyprawy indonezyjskie (bez cudów, wystarczy curry, papryka, pieprz, imbir), sos sojowy
- sól, olej




Filet z kurczaka kroimy w paski średniej wielkości, marynujemy w przyprawach, tu imbir, pieprz, papryka, curry i sos sojowy, trochę oleju, soli. Potem smażymy na patelni, może być pod koniec pod przykryciem, odstawiamy.
Z liści szpinaku odciąć ogonki, umyć, blanszować do minuty w gorącej osolonej wodzie, nie kroić, odstawić. Cebulę, cukinie, papryki, a nawet trochę pekińskiej kapusty, ja nie dodałem, pokroić w coś, co przypomina paski, tak jak na fotce.




Smażymy z dodatkiem drobno pokrojonej czuszki (albo dodajemy suszoną ostrą paprykę) na grubej patelni, niewiele tłuszczu, tak w sumie aldente, żeby nie rozciapać, warzywa muszą mieć swój charakter. Można dodać nieco cukru. Odstawić.
Makaron gotujemy aldente, odcedzamy.





Rozpuszczany kostkę bulionu w 2/3 kubka gorącej wody, wlewamy na patelnię (dlatego wcześniej warzyw nie soliliśmy), teraz łączymy wszystkie składniki, makaron, smażone mięso, na koniec szpinak, 2 łyżki śmietany.
Smażymy jeszcze 2-3 minuty, tak, żeby płyn odparował. Posmakować, ew. sól. W sumie Mie Goreng to makaron ze składnikami, ale nie w sosie. Wszystko musi się rozprowadzić na makaronie, i wyglądać zasadniczo właśnie tak.






I tyle, smacznego, możemy dodatkowo podać osobno ostry sos, np. popularny w Indonezji ostry chili lub sambal.

Pozdrawiam, Grzegorz.

Pewnie smaczne. Upichcę to danie w niedzielę. Coś głodny jestem.

Wodzinka.to najlepsza ze ślaskich zup!

I zasadniczo,Grzegorzu pewnie i super smakuje-zrobię na pewno,tylko będzie zapewne problem ze świeżym szpinakiem-ostatnio nigdzie nie znalazłam,ale z mrożonym nierozciapcianym też powinno się udać.

AnetaA napisał(a):I zasadniczo,Grzegorzu pewnie i super smakuje-zrobię na pewno,tylko będzie zapewne problem ze świeżym szpinakiem-ostatnio nigdzie nie znalazłam,ale z mrożonym nierozciapcianym też powinno się udać.

Świeży szpinak można jeszcze dostać w supermarketach.


Strasznie smaczne tematy tu wszyscy poruszacie. Tak sobie poczytuję, ślinianki zaczynają pracować-chyba muszę zacząć korzystać z waszych doświadczeń.

AnetaA napisał(a):I zasadniczo,Grzegorzu pewnie i super smakuje-zrobię na pewno,tylko będzie zapewne problem ze świeżym szpinakiem-ostatnio nigdzie nie znalazłam,ale z mrożonym nierozciapcianym też powinno się udać.

Jadłem dzisiaj świeży szpinak młody, dosyć krótki, kupiony w Lidlu. Dużo czosnku i jajko sadzone, lekko zasmażony na masełku, pychota.