Polsko - niemiecki przedsmak lata

Przed nami kolejny , słoneczny dzień. Pakujemy to co niezbędne i wyjeżdżamy z Pobierowa.

Kierunek -RUGIA - największa wyspa naszych zachodnich sąsiadów.

Trasa znana , kierujemy się na Świnoujście , póżniej Greisfald , na wyspę planujemy wjechać w Stahlbrode.
Patrząc na mapę ,wydaje nam się że wjedziemy mostem , a tutaj niespodzianka i przeprawa promowa.
Nie ma kolejki , więc kupujemy bilety ( 6,5 euro za autko i naszą czwórkę ) i po ok. 15 min. jesteśmy na Rugii.



Uploaded with ImageShack.us

Głównym celem naszej wycieczki jest tego dnia PARK NARODOWY JASMUND.

Położony jest w północno-wschodniej części wyspy Rugia i jest najmniejszym parkiem narodowym Niemiec. Jego powierzchnnia to niewiele ponad 3000 hektarów.

Park obejmuje część wybrzeża Morza Bałtyckiego , lasy bukowe , część miasta portowego Sassnitz , kredowe wybrzeże klifowe oraz dawne kredowe wyrobiska.

Kiedyś wydobywano tutaj kredę , gdy złoża zostały wyczerpane , ten fragment wybrzeża objęto ochroną , a w 1990 roku ogłoszono parkiem narodowym.

Jednak zanim dotrzemy do klifów , planujemy zrobić krótki postój w Sellin.
W planie jest posiłek i pomost morski zakończony charakterystyczną budowlą .

Niestety plany ulegają zmianie ( korek , przedłużający się posiłek .....a czas ucieka i wiemy że z czegoś trzeba będzie zrezygnować ) , przechodzimy tylko przez maleńki porcik i kierujemy się w stronę Binz.



Uploaded with ImageShack.us


Uploaded with ImageShack.us


Uploaded with ImageShack.us

Między Sellin , a Binz , w miejscowości Garnitz , znajduje się zameczek myśliwski , który jest w tym dniu na liście miejsc do zobaczenia.

Wypatrujemy jakiegoś znaku ,który pomógłby nam w lokalizacji .

Już z daleka widzimy tablicę informacyjną przy drodze , wjezdżamy więc na parking i udajemy się na pieszą wędrówkę.

Mijamy łąki , gdzie pasą się konie , póżniej gospodarstwo , przy którym zatrzymuje się bryczka , która dowozi turystów do zamku.

My postanawiamy pójść pieszo. Droga wiedzie przez bukowy las , kwitną kwiaty , śpiewają ptaki.....Jest przyjemnie , chociaż droga zaczyna piąć się w górę.



Uploaded with ImageShack.us

Dochodzimy do stacji kolejki wąskotorowej , która również pomaga turystom dostać się do zamku.



Uploaded with ImageShack.us

My jednak wytrwale podążamy o własnych siłach.

Zamek Myśliwski w Garnitz.



Uploaded with ImageShack.us


Uploaded with ImageShack.us

Uploaded with ImageShack.us


Uploaded with ImageShack.us

Przy zamku jest sporo turystów , podobno jest on najczęściej odwiedzanym zamkiem w tym rejonie.

Pochodzi z XIX w., obecnie jest w remoncie ( odnawiane są elewacje), dlatego mam tylko fragmentaryczne zdjęcia.

Podoba nam się bardzo , do środka wchodzimy tylko na chwilę , nie zwiedzamy , wolimy żywe zwierzaki.....

Krótki postój , kawka i schodzimy w dół.

Naszą trasę przecinają tory kolejki "Szalejący Roland" , właśnie słyszymy charakterystyczne "hu,hu..." i naszym oczom ukazuje się turystyczna wąskotorówka.



Uploaded with ImageShack.us


Uploaded with ImageShack.us


Uploaded with ImageShack.us

Wracamy na parking i ruszamy w dalszą drogę.

Dojeżdżamy do Sassnitz , mijamy miasto i kierujemy się na parking
w pobliżu klifów.

Po krętych , stromych schodach schodzimy na plażę .
Zupełnie inną niż na polskim wybrzeżu.







Uploaded with ImageShack.us


Uploaded with ImageShack.us


Uploaded with ImageShack.us

Uploaded with ImageShack.us

Bardzo podoba nam się ta plaża , dziewczynki zbierają kamienie , szukają kawałków kredy....
Plecaki powoli stają się cięższe i cięższe , bo " jeszcze ten kamień mamo !',' a ten jaki super , zabierzemy ?".....itd....

Patrzę na zegarek , jest już póżne popołudnie , zapada więc decyzja o szybkim spacerze w inne miejsce.

Schodami w górę ,schodami w dół (ok.200 stopni) i jesteśmy w takim miejscu.



Uploaded with ImageShack.us


Uploaded with ImageShack.us

Jestem oczarowana .....

Córy trafiają na fragment kredowej ściany i zaczyna się zabawa.

Starsza zbiera kawałki kredy ( żeby dla wszystkich koleżanek i kolegów z klasy wystarczyło ) , młodsza rysuje na kamieniach i ...... na swoim ubraniu .
Nawet mnie to nie martwi , wypierzemy w domu , a teraz niech korzystają z uroków niemieckiego wybrzeża.

Robi się chłodno , zegarek nieubłaganie pokazuje jak szybko mija czas , więc jeszcze tylko kilka fotek na " do widzenia" i schodami w górę.....



Uploaded with ImageShack.us


Uploaded with ImageShack.us

A z góry ostatnie spojrzenie na morze.



Uploaded with ImageShack.us

Przez las wracamy na parking , żałując że nie możemy zejść kolejnymi schodami na plażę. Niestety do wieczora pozostało już niewiele czasu ,
a do Pobierowa mamy spory kawałek drogi.
Wstępujemy do sklepu , zaopatrujemy się w suchy prowiant
i wyjeżdzamy z miasta.

-"Wracamy ?"-pyta mąż
-"Jak to wracamy ? A Przylądek Arkona ?"
-"Jaki przylądek ? Nie mówiłaś o przylądku...."
-"Nie mówiłam ? Mówiłam , na pewno mówiłam !"

Mąż zatrzymuje się , zerka na mapę , trochę się waha , ale w końcu daje się przekonać.

-" Ok. , ale w takim razie musimy zatankować".
-" No to zatankujemy....."

CDN.....

Kolejne urokliwe miejsce

Miło mi Joasiu , że Ci się podoba .

Pozdrawiam ciepło - Iwona

Iwona75 napisał(a):Dojeżdżamy do Sassnitz , mijamy miasto i kierujemy się na parking
w pobliżu klifów.

Po krętych , stromych schodach schodzimy na plażę .
Zupełnie inną niż na polskim wybrzeżu.

Bardzo ciekawa plaża. Aż się chce po takiej plaży spacerować. No i można by wykorzystać chorwackie akcesoria plażowe gdy słoneczko zaświeci.


A żeby nie pojawiał się przed każdym zdjęciem reklamowy tekst "Uploaded with ImageShack.us" wystarczy wyłuskać z linku tekst od [img]do[/img] (możesz podglądnąć mój post przez cytowanie i zobaczyć ile wystarczy wyłuskać by zdjęcie się pokazało)

Lidia , dziękuję za podpowiedż , postaram się skorzystać z Twojej rady przy wklejaniu kolejnych fotek.

Pozdrawiam - Iwona

Uspokojona słowami męża , że jednak postawię stopy na tym skalistym przylądku o którym czytałam przed wyjazdem , rozkoszuję się widokami i staram się nie patrzeć na zegarek.

Dzieci informują że chciałyby już wrócić , ale jak tu wracać gdy Rugia położona setki kilometrów od Małopolski , i nie wiadomo kiedy znów będzie okazja aby tutaj przyjechać.

Obiecuję że jeszcze tylko to jedno miejsce i kolejne dni spędzimy na plaży.

Nie wiem tylko czy ja jestem tak Rugią zauroczona że nie widzę przyziemnych spraw , czy rzeczywiście " tankowaczki" nie ma na naszej trasie.....
Ale paliwo jeszcze jest , więc bez większego stresu dojeżdżamy do celu .

No , może nie tak zupełnie do celu.
Widzimy zakaz wjazdu i parking , a od niego jeszcze całkiem spory kawałek do przejścia pieszo.
Starsza córa przynudza , że nie ma już siły ( nawet Jej się nie dziwię ),młodsza wskakuje tatusiowi na plecy i woła " No to dalej , w drogę !"

Idziemy....

Iwona75 napisał(a): " No to dalej , w drogę !"

W drogę
Dobrze, że nie muszę się zbytnio wysilać i zobaczę wszystko z wygodnego fotelika

Iwona75 napisał(a):Uspokojona słowami męża , że jednak postawię stopy na tym skalistym przylądku o którym czytałam przed wyjazdem , rozkoszuję się widokami i staram się nie patrzeć na zegarek.

Dzieci informują że chciałyby już wrócić , ale jak tu wracać gdy Rugia położona setki kilometrów od Małopolski , i nie wiadomo kiedy znów będzie okazja aby tutaj przyjechać.

Obiecuję że jeszcze tylko to jedno miejsce i kolejne dni spędzimy na plaży.

Nie wiem tylko czy ja jestem tak Rugią zauroczona że nie widzę przyziemnych spraw , czy rzeczywiście " tankowaczki" nie ma na naszej trasie.....
Ale paliwo jeszcze jest , więc bez większego stresu dojeżdżamy do celu .

No , może nie tak zupełnie do celu.
Widzimy zakaz wjazdu i parking , a od niego jeszcze całkiem spory kawałek do przejścia pieszo.
Starsza córa przynudza , że nie ma już siły ( nawet Jej się nie dziwię ),młodsza wskakuje tatusiowi na plecy i woła " No to dalej , w drogę !"

Idziemy....

Kap Arkona? Jestem ciekawa jak wygląda sytuacja po tym wypadku z grudnia http://www.dw.de/dw/article/0,,15629982,00.html . Ciekawa relacja, Niemcy są są naprawdę warte zaglądania.

Roxi napisał(a):

Iwona75 napisał(a): " No to dalej , w drogę !"

W drogę
Dobrze, że nie muszę się zbytnio wysilać i zobaczę wszystko z wygodnego fotelika

Dokładnie tak , to jest właśnie zaleta bycia małą dziewczynką

Starsza siostra zazdrości , bo jakoś nie pamięta czasów kiedy to Ona była noszona podczas naszych wypraw.


Helen , miło Cię gościć w mojej relacji.

Niemcy , faktycznie warte zobaczenia , oboje z mężem chcielibyśmy tam kiedyś wrócić , teraz to było takie przyspieszone zwiedzanie ze względu na dzieci i na odległość od miejsca w którym mieszkaliśmy.

Może kiedyś uda się zrealizować nasze plany , na razie pozostają wspomnienia , bo jak pisałam daleko z tej naszej Małopolski do Niemcowa....

Pozdrawiam ciepło dziewczyny...