Po raz pierwszy na wczasy pojadę we dwa auta ze znajomymi :)

Broniłem się całe życie Zawsze jeździłem sam, zdany na własne siły i możliwości. Teraz przyszło mi podróżować w czerwcu ze znajomymi... Uparli się , że już kilka razy byłem oni pierwszy więc chcą ze mną. Myślę sobie OK, tym bardziej że to naprawdę dobry zestaw przyjacół Czy macie jakieś specjalne pomysły w podróżowaniu grupą ? Jeździcie razem (chyba koszmar), czy umawiacie się w określonych miejscach i czekacie za sobą ? Ten drugi wariant dla mnie chyba zdecydowanie lepszy...

Własnie opowiadał mi kolega, że dopiero jak się przestali umawiać i czekać na siebie z innymi znajomymi (również na miejscu) to się dopiero prawdziwe kanikuły zaczęły...

Inni z kolei twierdzą że w grupie raźniej (już sam nie wiem co o tym myśleć ). Może podzielicie się swoimi odczuciami na ten temat.
Dziękuję
Artur

Witam.
Kiedy na forum ktoś szuka innych chętnych na wspólną podróż, to ja się dziwię. Według mnie to nie jest takie dobre. Pierwszy nasz wyjazd był zupełnie samodzielny i to był dobry wyjazd. Na następny nasi znajomi uparli się, że pojadą z nami. No cóż, skoro chcą zgodziliśmy się. Na szczęście ja jechałem zawsze pierwszy gdyż tym razem miałem nawigację i to ja ustalałem tempo jazdy. Znajomy jechał za mną w odległości może 10 może 20 m i to było dla mnie trochę uciążliwe i jak sam później powiedział dla niego było bardzo uciążliwe jechać i pilnować się za mną. Ja będę preferował jednak wyjazd samodzielny, a jeżeli już to spędzanie urlopu tylko i wyłącznie z kimś dobrze znanym i lubianym.
Pozdrawiam

Bahama napisał(a):Broniłem się całe życie Zawsze jeździłem sam, zdany na własne siły i możliwości. Teraz przyszło mi podróżować w czerwcu ze znajomymi... Uparli się , że już kilka razy byłem oni pierwszy więc chcą ze mną. Myślę sobie OK, tym bardziej że to naprawdę dobry zestaw przyjacół Czy macie jakieś specjalne pomysły w podróżowaniu grupą ? Jeździcie razem (chyba koszmar), czy umawiacie się w określonych miejscach i czekacie za sobą ? Ten drugi wariant dla mnie chyba zdecydowanie lepszy...

Własnie opowiadał mi kolega, że dopiero jak się przestali umawiać i czekać na siebie z innymi znajomymi (również na miejscu) to się dopiero prawdziwe kanikuły zaczęły...

Inni z kolei twierdzą że w grupie raźniej (już sam nie wiem co o tym myśleć ). Może podzielicie się swoimi odczuciami na ten temat.
Dziękuję
Artur

Parę razy byłem ze znajomumi. To dobra, a nawet bardzo dobra sprawa. Mile się spędza wieczory, jak są dzieci w podobnym wieku to też rozwiązuje sporo spraw. Ale. Jest jedno ale.



Sama jazda samochodem. Od 1997r tylko raz trafili sie znajomi z którymi sama jazda samochodem była przyjemnością. Ani za szybko, ani za wolno, odpoczynki w sam raz. Jak sie trafi kierowca drugiego auta o innym sposobie niż Twój to jest MASAKRA.


pozdrawiam

w zeszłym roku jechaliśmy w 4 samochody. Wydawało mi się, że będzie trudno ale myliłam się, było zupełnie bezproblemowo. Mieliśmy CB radia do porozumiewania się i obyło się bez kłopotów.

Jechać w grupie to najgorsze co może Cię spotkać. Masakra. Ja raz, po namowie znajomego, "pozwoliłem" mu jechać ze mną. W gębie był dobry, samochód niezły, myślałem że podróż będzie dobra. Na trasie tylko problemy, ciągle patrzenie w lusterko czy jest, czy jedzie. Jakoś dotarliśmy. Na miejscu jednak nigdy nie trzymam się razem z nikim. Każdy ma swój sposób wczasowania i to co dobre dla mnie, nie koniecznie jest dobre dla innych. Spotykaliśmy sie tylko wieczorami, w dzień każdy w swoją stronę. Oczywiście w pierwszych dniach pokazałem ...co, gdzie i jak. Moim zdaniem- znajomych nalezy szanować. Jak się boją jechac sami- no cóż, poświęcić się trzeba. Jednak powiedz im, że może by tak osobno, że wyznaczycie sobie miejsca spotkania na trasie. Razem a jednak osobno jest najlepiej.

W swoim przypadku jazda ze znajomymi odbywała się kompletnie "każdy osobno". Znajomi dojechali kilka dni później na tę samą wyspę. Wspólne wyjazdy na plaże (dzieci w tym samym wieku), ale nie każdego dnia. Wieczory osobno z uwagi na miejsca zamieszkania (różnica jakieś 10 km). W sumie ta różnica w zamieszkaniu nie musi być aż tak duża.

Fajnie jest posiedzieć samemu z żonką na werandzie czy balkonie, gdy dzieci już śpią. Posmakować travaricy, czy ożujska i popatrzeć w morze (stąd zawsze apartament z widokiem na morze) bez ciągłych dyskusji.

Droga powrotna "każdy sam". Rozjechaliśmy się w inne części Chorwacji w celu odwiedzenia tego i owego w drodze powrotnej.

REASUJĄC
Ze znajomymi owszem, ale dojazd to nie wczasy i nie we wspólnym apartamencie, chyba że kto musi inaczej...

Dla mnie wyjazd ze znajomymi (do czasu wyjazdu wydawało mi się,że są całkiem normalnymi ludźmi )okazał się kompletną klapą. Wiecznie niezadowoleni (bo morze za słone, bo słońce za mocne, bo kamienie za twarde ) a dzieci w stanie wojny - koszmar. " Ale to już było i nie wróci więcej".....jak to Maryla śpiewa

BaWa napisał(a):Dla mnie wyjazd ze znajomymi (do czasu wyjazdu wydawało mi się,że są całkiem normalnymi ludźmi )okazał się kompletną klapą. Wiecznie niezadowoleni (bo morze za słone, bo słońce za mocne, bo kamienie za twarde ) a dzieci w stanie wojny - koszmar. " Ale to już było i nie wróci więcej".....jak to Maryla śpiewa

Skąd ja to znam Ja jeszcze oprócz czynników, które wyżej wymieniłaś najadłem się za kogoś wstydu przed moimi znajomymi Chorwatami - po prostu obciach totalny

Faktycznie u większości osób na plus przemawia to że dzieci mają się z kim bawić. Tylko potem te różne upodobania... Przed wyjazdem oświadczam znajomym. "Na miejscu robimy każdy swoje" No to mnie czeka nowe dośwaidczenia

BaWa napisał(a):Dla mnie wyjazd ze znajomymi (do czasu wyjazdu wydawało mi się,że są całkiem normalnymi ludźmi )okazał się kompletną klapą. Wiecznie niezadowoleni (bo morze za słone, bo słońce za mocne, bo kamienie za twarde ) a dzieci w stanie wojny - koszmar. " Ale to już było i nie wróci więcej".....

a to akurat też przeżyłam, na miejscu była kompletna klapa, nasi najlepsi znajomi w Poznaniu na wyjeździe okazali się nie do zniesienia. Nic im nie pasowało, chyba nie lubią opuszczać domu. Na szczęście po powrocie wszystko wróciło do normy ale ja wakacji z nimi już nie planuję.
Natomiast jeśli chodzi o samą podróż to było w porządku.

ita napisał(a):
a to akurat też przeżyłam, na miejscu była kompletna klapa, nasi najlepsi znajomi w Poznaniu na wyjeździe okazali się nie do zniesienia. Nic im nie pasowało, chyba nie lubią opuszczać domu. Na szczęście po powrocie wszystko wróciło do normy ale ja wakacji z nimi już nie planuję.
Natomiast jeśli chodzi o samą podróż to było w porządku.

Uważajcie żeby nie przeczytali o sobie na forum

Bahama napisał(a):

ita napisał(a):
a to akurat też przeżyłam, na miejscu była kompletna klapa, nasi najlepsi znajomi w Poznaniu na wyjeździe okazali się nie do zniesienia. Nic im nie pasowało, chyba nie lubią opuszczać domu. Na szczęście po powrocie wszystko wróciło do normy ale ja wakacji z nimi już nie planuję.
Natomiast jeśli chodzi o samą podróż to było w porządku.

Uważajcie żeby nie przeczytali o sobie na forum

ale oni to wiedzą, rozmawialiśmy i tam, i po powrocie. Nadal sie lubimy i często spotykamy, jednak jeśli chodzi o wakacje oczekujemy czegoś innego. (tzn. pewnie wg nich to my byliśmy nie do zniesienia )
pozdrawiam

Troszke mi ulżyło bo już myślałem że ja jakiś dziwny jestem Wspólny wyjazd do Cro na 3 samochody w sumie 6 dorosłych + 3 dzieci wydawał się super pomysłem. Bardzo fajni ludzie, świadomosć że w "razie czego" bedzie na kim polegać i człowiek nie zostanie nagle sam z problemem itd. Ponieważ było minęło to nie będę opisywał już samych "przygód". Podsumuje tylko w ten sposób - przed wyjazdem mieliśmy fajnych znajomych, po powrocie stosunki ochlodziły się na tyle że kontakt praktycznie się urwał. A ponieważ szkoda mi bardzo tej znajomosci do tej pory to żałuje że się na ten wspólny wyjazd zdecydowaliśmy.

pozdrawiam,

Tomek O. napisał(a):Troszke mi ulżyło bo już myślałem że ja jakiś dziwny jestem Wspólny wyjazd do Cro na 3 samochody w sumie 6 dorosłych + 3 dzieci wydawał się super pomysłem. Bardzo fajni ludzie, świadomosć że w "razie czego" bedzie na kim polegać i człowiek nie zostanie nagle sam z problemem itd. Ponieważ było minęło to nie będę opisywał już samych "przygód". Podsumuje tylko w ten sposób - przed wyjazdem mieliśmy fajnych znajomych, po powrocie stosunki ochlodziły się na tyle że kontakt praktycznie się urwał. A ponieważ szkoda mi bardzo tej znajomosci do tej pory to żałuje że się na ten wspólny wyjazd zdecydowaliśmy.

pozdrawiam,

U mnie to samo. Nauczka na całe życie, z tą różnicą że ja jechałem z "luźnymi" znajomymi więc w zasadzie nic nie straciłem.

Moje się urwały......ale cóż takie życie