Peru - od inkaskich traktów po linie Nazca: Machu Picchu

Franz napisał(a):Spróbuję sobie przypomnieć

... będę trzymał kciuki ... ...
Pozdrawiam.

kmichal napisał(a):... będę trzymał kciuki ... ...

Czyżby plany podlegały procesowi krystalizacji?...

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):Czyżby plany podlegały procesowi krystalizacji?...

... jeszcze na początku lutego powiedziałbym, że są na to pewne szanse i to w tym roku, jednak teraz jestem już niestety większym realistą ... ... ale cały czas wierzę ... ...
Pozdrawiam.

kmichal napisał(a):... jeszcze na początku lutego powiedziałbym, że są na to pewne szanse i to w tym roku, jednak teraz jestem już niestety większym realistą ... ... ale cały czas wierzę ... ...

Teraz mają tam wielką powódź.
Kiedy ja jechałem, na trzy tygodnie przed wylotem mieli obsunięcia ziemi właśnie w rejonie Machu Picchu.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):Teraz mają tam wielką powódź.

... niestety, wygląda to kiepsko ... ...
Pozdrawiam.

kmichal napisał(a):... niestety, wygląda to kiepsko ... ...

Masz na myśli zapewne tę powódź.

Za realizację peruwiańskich planów trzymam kciuki.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):Masz na myśli zapewne tę powódź.

... zgadza się - coś o powodzi słyszałem, ale wczoraj po obejrzeniu kilku filmików dopiero dotarło jaki to ogrom ... ...

Franz napisał(a):Za realizację peruwiańskich planów trzymam kciuki.

... właśnie wczoraj dowiedziałem się, że wyprawa planowana jest jednak na ten rok ( niestety na lipiec i mogę mieć problemy z urlopem w tym okresie ... ... ). W kwietniu organizatorka ma przekazać wszystkie szczegóły - czekam zatem na dokładny plan wyprawy oraz oczywiście na koszty ... ...
Pozdrawiam.

kmichal napisał(a):czekam zatem na dokładny plan wyprawy

Tez jestem ciekaw.

Pozdrawiam,
Wojtek

weldon napisał(a):

Franz napisał(a):Reszta ekipy zdąży posprzątać miejsce pikniku, załadować wszystko na muły i wkrótce nas wyprzedzić.

Nie ma siły - na koce jechali


Kiedyś, dawno, dawno temu czytałem świetną książkę jakiegoś polskiego autora - teraz nie pomnę już ani tytułu, ani nazwiska - gdzie głównym bohaterem był biegacz, potomek Inków, któremu duchy przodków przypomniały, że kurierzy inkascy, swego czasu, w najwyższych górach przemierzali dziennie biegiem dziesiątki kilometrów, dzięki czemu zaczął wygrywać zawody w biegach.

Może też trafiłeś na takich potomków

Może mnie Franz nie zabije ale dopiero niedawno zacząłem z uwagą czytać i oglądać ten wątek , Jako, że też czasem drapię się tam gdzie mnie nie swędzi ale w mikro w porównaniu do Ciebie skali więc podczytuję inne też wątki jestem właśnie przy 20 stronie tegoż .
Książka, o której wspomniał Weldon to "Zwycięzca" Macieja Kuczyńskiego, świetnie zresztą napisana książka

bluesman napisał(a):dopiero niedawno zacząłem z uwagą czytać i oglądać ten wątek , Jako, że też czasem drapię się tam gdzie mnie nie swędzi ale w mikro w porównaniu do Ciebie skali więc podczytuję inne też wątki jestem właśnie przy 20 stronie tegoż .

To masz już połowę tego, co do tej pory powstało. Miłej lektury życzę.
W przypadku innych wątków trudniej się przebić przez całość...

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):Tez jestem ciekaw.

... jak doczekam się planu to poinformuję ... ...
Pozdrawiam.

kmichal napisał(a):

Franz napisał(a):Też jestem ciekaw.

... jak doczekam się planu to poinformuję ... ...

Co jest dla mnie specjalnie interesujące, to czy w ramach wyjazdu będzie chociażby dwudniowy trekking, czy tylko podjazd do Machu Picchu.

Pozdrawiam,
Wojtek

Miesiąc już minął.

korbaczik napisał(a):Miesiąc już minął.

C'est la vie...

Pozdrawiam,
Wojtek

Dzień jedenasty

Pobudka o godzinie siódmej, śniadanie i po ósmej kierujemy się do informacji turystycznej, jako że muszę zadbać o środek transportu, który za dwa dni zabierze mnie z Cuzco do Puno. Pani nas informuje, że bilety kupię w odległym o kilometr Terminal Terrestre, zatem ruszamy na piechotę, Idziemy kilometr, drugi, trzeci… Południowoamerykańskie kilometry – o czym przekonamy się kiedyś również w Patagonii – są znacznie dłuższe od nam znanych.

Za monumentem Inki Pachacuteca trafiamy wreszcie na dworzec, gdzie nabywam bilet na linię Cruz del Sur. Stąd wracamy już taksówką pod siedzibę firmy Q'ente, gdzie się okazuje, że… „nie mamy waszych plecaków i co nam zrobicie”. Nie, żartuję – są winnym punkcie miasta i za kwadrans je nam przywiozą. Wracamy do hostelu i rzeczywiście wkrótce dowożą nam plecaki, nie dostarczają jednak koszulek firmowych, o które Tomek w biurze prosił i które Ambar obiecała przysłać.

Przebieramy się w świeże ciuchy i wyruszamy na zwiedzanie. Najpierw taksówka podwozi nas na ulicę Puputi, skąd o 11:30 zabiera nas autobus do Tambo Machay, odległego o osiem kilometrów od Cuzco.