Pelješac 2016 - FOTOrelacja dla wspomnienia...

Po przechadzkach udaliśmy się na rozeznanie odnośnie przemieszczenia się na Badiję. Niewielkich rozmiarów łódź z kilkoma osobami na pokładzie czekała by niebawem odpłynąć w interesującym nas kierunku. Po uiszczeniu opłaty w wysokości 150 Kn (50/os) w obie strony chłodzeni morską wodą pryskającą zza burty płynęliśmy w stronę niewielkiej wysepki. Po dotarciu na miejsce pan poinformował o godzinie przypłynięcia w celu zabrania towarzystwa w miejsce skąd je zabrał. Obliczyliśmy ile mamy czasu i w drogę. Zdecydowaliśmy, że obejdziemy całą wysepkę dookoła robiąc sobie gdzieś przerwę na chłodzącą kąpiel. Bardzo mile wspominamy czas tam spędzony chociaż zapamiętaliśmy również cóż nieprzyjemnego, ale o tym troszkę później.
Badija to miejsce, gdzie w 1958 roku nagrywano czarno-biały film pt. Crni biseri opowiadającym o trudnej młodzieży przybywającej w zamkniętym ośrodku (klasztorze) dla nieletnich przestępców. Film jest dostępny na https://youtu.be/oDpuwsDWlU8

Ale wróćmy do kolorów





Kiedy zbliżaliśmy się łodzią do celu naszym oczom ukazał się monastyr (informacje na jego temat można zaczerpnąć m.in. tutaj: http://www.korculainfo.com/badija/franciscan-monastery/

już teraz wiem, że do tej relacji będę często wracał...pięknie jest , a do tego to gotowy plan na wakacje...wystarczy drobna modyfikacja do lokalizacji kwatery

Nasz ubiegłoroczny plan był przyśpieszony i okrojony, gdyż byliśmy tylko tydzień, (mój małżonek nie mógł wziąć więcej urlopu toteż były to najkrótsze nasze wakacje), ale woleliśmy tyle, niż wcale. Wracamy na Półwysep w tym roku I już mam problem jak zaplanować tegoroczny pobyt

Do klasztoru nie udało nam się wejść, wszystko było pozamykane.

maslinka napisał(a):(...) Ludzie piszą np. Brać zamiast Brač (...) Chorwaci, zwłaszcza mieszkańcy Dalmacji, nie dość, że mówią po dalmacku, to jeszcze słyną z niedbałości językowej. (...)

Ba, sami mieszkańcy Brača nie umieją napisać poprawnie nazwy swojej wyspy
Oczywiście taki zapis jest celowy - w akcencie z Brača samogłoska "a" jest często wymawiana jako "o", o czym pisał "nasz" Leon w swojej książce "Dalmacja poza czasem", w której to mieszkańców Brača określał mianem "broczan".

Znam Polaków, którzy błędy ortograficzne robią w nazwach swoich miejscowości i to na pismach urzędowych i widać da się z tym żyć
No ale wracając do tematu...

Po obejrzeniu klasztoru ruszyliśmy na spacer, w prawą stronę od przystani. Bardzo przyjemnie się szło, ścieżka szeroka wysypana drobnym żwirem częściowo w cieniu, gdzieniegdzie w słońcu. Od czasu do czasu solidne ławy na odpoczynek.

więcej proszę:)

Za chwilkę dorzucę, muszę powybierać te bez person Jak się okazuje tych mam więcej

brygidka10 napisał(a):Za chwilkę dorzucę, muszę powybierać te bez person Jak się okazuje tych mam więcej

jak dobrze to znam:) moje zdjecia prawie w 100% z ludźmi:)

No i wreszcie doszliśmy do miejsca, gdzie zatrzymaliśmy się na kąpiel i małe wygrzewanko

beatabm napisał(a):

brygidka10 napisał(a):Za chwilkę dorzucę, muszę powybierać te bez person Jak się okazuje tych mam więcej

jak dobrze to znam:) moje zdjecia prawie w 100% z ludźmi:)

Mnie Beatki nie przeszkadzałyby na zdjęciach

Januszku, nie wiem jak w przypadku Tej drugiej Beatki, ale u nas to ja zazwyczaj trzymam w ręce aparat, więc zdjęć z moją osobą jest niewiele

Marsallah napisał(a):Oczywiście taki zapis jest celowy - w akcencie z Brača samogłoska "a" jest często wymawiana jako "o", o czym pisał "nasz" Leon w swojej książce "Dalmacja poza czasem", w której to mieszkańców Brača określał mianem "broczan".

Tak, tak, wiem Ach, ten dalmacki (czy też dalmatyński )

Na Lastovie to dopiero jest jazda! Tam mówią specjalną odmianą čakavicy. Rzeczywiście, różni się to od literackiego chorwackiego, a nawet od dalmatyńskiego, oj, różni się...

Beata, piękne zdjęcia z cudnych plaż... Miło powspominać Badiję. Nam też bardzo podobał się nieodległy Vrnik, chociaż wracając z niego mieliśmy trochę przygód Tutaj o tym pisałam

Po błogim odpoczynku ruszyliśmy spacerkiem dalej.



















Na zdjęciach powyżej nie widać, ale jest tutaj wiele wawrzyna szlachetnego.

W tak chłodne dnia aż się chce oglądać takie zdjęcia, od razu robi się cieplej