Osiołkiem dookoła Rabu i Mljetu, z macedońskim finałem

To były tylko dwa pełne dni? W takim razie bardzo dobrze zagospodarowane.

Egzotyczna ta Macedonia i biedna jednocześnie.
Trochę przypomina Rumunię, choć tam nie ma meczetów.
Ale w Rumunii też można trafić na różne perełki architektoniczne i inne "perełki" typu niczym nie oznaczona wyrwa w asfalcie na głównej drodze
Meczet w Tetowie ma piękne wnętrze i zewnętrze. Nigdy nie trafiłam na podobny i do dziś wydawało mi się ,że meczety mają raczej skromny wystrój

pomorzanka zachodnia napisał(a):To były tylko dwa pełne dni? W takim razie bardzo dobrze zagospodarowane.

Nawet mniej
Wtorkowe popołudnie (a właściwie wieczór), cała środa i dopiero początek czwartku opisałam, jeśli chodzi o część z noclegami w Skopje

travel napisał(a):Ale w Rumunii też można trafić na różne perełki architektoniczne i inne "perełki" typu niczym nie oznaczona wyrwa w asfalcie na głównej drodze

Takich atrakcji trochę w Rumunii jest , to prawda.

travel napisał(a):Meczet w Tetowie ma piękne wnętrze i zewnętrze. Nigdy nie trafiłam na podobny i do dziś wydawało mi się ,że meczety mają raczej skromny wystrój

Do tej pory zwiedzaliśmy dwa wnętrza meczetu - w Mostarze i w Sarajewie. Oba były zdecydowanie skromniejsze. Ten w Tetowie - na bogato!

32 km jezioro ? (nawet jak sztuczne to szacunek) - tylko nieco krótsze od Loch Ness
Ubawiło mnie zdjęcie z krzesłami ogrodowymi

tony montana napisał(a):32 km jezioro ? (nawet jak sztuczne to szacunek) - tylko nieco krótsze od Loch Ness
Ubawiło mnie zdjęcie z krzesłami ogrodowymi

Dla miłośników jezior wypełniających kaniony właściwym miejscem jest Albania - Jezioro Liqeni i Fierzës ma 70 km długości i głębokość do 128 m , Jezioro Koman - 72 km długości . . . szczerze polecam


Pozdrawiam
Piotr

tony montana napisał(a):32 km jezioro ? (nawet jak sztuczne to szacunek) - tylko nieco krótsze od Loch Ness

Następnym razem lepiej się mu przyjrzymy. Długość i "pokręcenie" jeziora robią wrażenie

maslinka napisał(a):

tony montana napisał(a):32 km jezioro ? (nawet jak sztuczne to szacunek) - tylko nieco krótsze od Loch Ness

Następnym razem lepiej się mu przyjrzymy. Długość i "pokręcenie" jeziora robią wrażenie

Można popływać kajakiem , SUPem . . . i przyjrzeć się bardzo , bardzo dokładnie


Pozdrawiam
Piotr

piotrf napisał(a):Można popływać kajakiem , SUPem . . . i przyjrzeć się bardzo , bardzo dokładnie

Z pewnością

28 lipca (czwartek): Popova Sapka

Powoli wydostajemy się z Tetova. Musimy przejechać przez targ:



Normalny ruch uliczny :



Odbijamy na drogę R1209, którą chcemy dojechać do Popovej Sapki (Shapki) - ośrodka narciarskiego (lubimy odwiedzać stacje narciarskie nawet latem ) położonego w masywie Szar Planiny (Szar Płaniny).



Plan był taki, żeby wjechać Maździakiem najwyżej, jak się da i ruszyć na krótki trekking. Niestety, pogoda pokrzyżowała nam plany

Właśnie zaczyna padać



Na zdjęciu jedna z kilku wielkich restauracji przy drodze do Popovej Sapki. Z każdej z nich roztacza się piękny widok na Tetovo.

Podjazd serpentynami zajmuje nam jakieś 25 minut. Prawie na miejscu:



Wiszące nad drogą liny to pozostałości kolei linowej, którą w 40 minut (z jedną przesiadką) można się było dostać z centrum Tetova w góry Szar Planiny. Wyciąg popadł w ruinę po tym, jak region ten został zaangażowany w konflikt w Kosowie. Do Kosowa, przez góry, mamy stąd tylko kilka kilometrów...

W Popovej Sapce witają nas konie :



Przestało padać, więc pospacerujemy chwilę. Niestety, jest chłodno.



Zdążyłam się przyzwyczaić do morderczych upałów, a tu tylko 19 stopni

Podziwiamy ratraki :



i trochę zniszczoną mozaikę:




Zimno! Chowam się w samochodzie:



W ośrodku narciarskim Popova Sapka znajduje się kilka hoteli, większość świeżo wybudowanych, inne właśnie się budują. Miejsce jest dzisiaj opustoszałe (lato i pogoda!), ale z pewnością ma narciarski potencjał.

Jeden wyciąg krzesełkowy i kilka orczyków:



Znowu spotykamy zaprzyjaźnione stadko koni:



Jeden z nich chce zapłacić za parking, ale budka zamknięta :



Powoli opuszczamy teren Popovej Sapki, odnotowując obecność dużego meczetu z minaretem wyglądającym jak rakieta:



Przy trasie narciarskiej jest też niewielka cerkiew:



Zarówno prawosławni, jak i muzułmanie, mają na miejscu możliwość udania się do świątyni, jeśli "zaszyją" się na cały tydzień w tym narciarskim resorcie.

Droga mokra po solidnych opadach, ale wypogadza się:



Widok wspaniałych szczytów kusi:



Jednak na górską wycieczkę jest już zdecydowanie za późno. Nie można mieć wszystkiego - zdecydowaliśmy się na odwiedzenie akweduktu, Kolorowego Meczetu w Tetovie i to zajęło nam sporo czasu. Pewnie należało zacząć od krótkiego trekkingu... Trudno, następnym razem Tak wiele miejsce tylko "liznęliśmy", trzeba będzie kiedyś pociągnąć temat

Zatrzymujemy się jeszcze na punkcie widokowym:



żeby spojrzeć z góry na Tetovo:



Miasto wydaje się być bardzo rozległe:



a liczy sobie "zaledwie" niecałe 53 tysiące mieszkańców.

Już "na dole", po przejechaniu serpentyn. Z powrotem w szalonym ruchu ulicznym:



Trzeba bardzo uważać, bo psy potrafią nagle wejść pod koła



Cena jajek :



Jest światowo! Polywood :



i Versace (słup zasłonił nazwę):



Dojeżdżamy do Skopje. Korki i pani pukająca w szyby samochodów:



Meczet pomalowany na odblaskowy zielony kolor



Widok cerkwi pw. Trzech Św. Hierarchów:



oznacza, że jesteśmy już prawie "w domu". W apartmanie jemy coś na szybko, "prysznicujemy się" i szykujemy na drugi (i ostatni!) wieczór w Skopje. Ale o tym w kolejnym odcinku

Czytając ostatni post , dwukrotnie zwróciłem uwagę na ruch uliczny w Tetowie - doświadczyłem go dwa razy i wiem , że można tam przejść szkołę jazdy albańskiej Tam pierwszy raz widziałem ciężarówkę , która pokonała rondo w przeciwnym kierunku niż pozostałe pojazdy , na wąskiej , jednokierunkowej drodze przejazd był możliwy po wniesieniu stołu przy którym panowie pili herbatę do przedsionka . Taki miejscowy folklor

Pozdrawiam
Piotr

piotrf napisał(a):Tam pierwszy raz widziałem ciężarówkę , która pokonała rondo w przeciwnym kierunku niż pozostałe pojazdy

Nie wiem, czy to bardziej śmieszne czy straszne Chyba jednak to drugie

maslinka napisał(a):Nie wiem, czy to bardziej śmieszne czy straszne Chyba jednak to drugie

Wtedy , w 2018 roku nie było mi do śmiechu - zaskoczenie to mało powiedziane , ale teraz wspominamy to z uśmiechem


Pozdrawiam
Piotr

28 lipca (czwartek): Drugi (i ostatni!) wieczór w Skopje - część pierwsza

Po deszczu (w stolicy też trochę padało) jest całkiem przyjemnie. Temperatura około 27 stopni, można spacerować Przed 18:00 docieramy do centrum Skopje, tym razem zaczniemy "zwiedzanie" z przeciwnej strony Wardaru niż przedwczoraj:



Przechodzimy przez Plac Matki Boskiej z fontanną:



Wiele budynków w stolicy jest nadal w remoncie:



Ciekawe, jakich kształtów nabiorą

Zbliżamy się do Mostu Sztuki:




Jednak bardziej fascynuje mnie budowla, której jeszcze nie widziałam:




To Kolumnada Niepodległej Macedonii z rzeźbami greckich bogiń:



Czy to jest łuk? Jeśli tak, to pozuję z Artemidą :



Edit: Po chwili namysłu stwierdzam, że to musiały być Muzy. Skoro jesteśmy w pobliżu Mostu Sztuki... W takim razie nie będzie to ani łuk, ani Artemida , tylko Erato i kitara
Lekkie zaćmienie, wybaczcie

Budynek Narodowej Opery i Baletu znacznie bardziej stonowany:



Ale od pomników w Skopje nie da się odpocząć , są dosłownie na każdym kroku:



Most Cywilizacji Macedońskiej (inaczej: Most "Oko"):




Utrwalono na nim postaci wielu mężnych wojów:



Najbardziej podoba mi się chyba ten :



Tym bardziej nie wiem, dlaczego zapozowałam akurat ze św. Joachimem Osogowskim :



Przed nami Kamienny Most:



ale na razie nie przekraczamy Wardaru. Jeden z galeonów , na pokładzie którego urządzono restaurację:



Lwy przy fontannie groźnie na nas spoglądają:




Z rzeźb matek, z kolei, odchodzi zewnętrzna powłoka. Nie wygląda to najlepiej:



Zaglądamy do cerkwi św. Dymitra, która z zewnątrz wygląda całkowicie niepozornie:



W środku natomiast można podziwiać piękny ikonostas. Jest bardzo ciemno, warunki do robienia zdjęć trudne, ale coś udało mi się uchwycić:





Przed Muzeum Holocaustu trafiamy na poruszający pomnik:



Przypomina mi się budapesztańska rzeźba "Buty na brzegu Dunaju"...

W Skopje trudno o zadumę, zbyt wiele rozpraszających bodźców. Jeden z dystraktorów - młoda para :



Będzie ich kilka; okolice Macedońskiego Teatru Narodowego są najwyraźniej popularnym plenerem fotograficznym. Na Moście Teatralnym (tym z wykończeniami przypominającymi hełmy hoplitów) kolejni pozujący:



Ja też nie mogę sobie odmówić pozowania :



Rzeźby aktorów i muzyków są wyjątkowo udane.



Dziewczyny asystujące przy jednej z sesji zrobiły sobie przerwę:



Ja też w tym momencie spaceru wcisnę pauzę Ruszymy dalej w następnym odcinku

Nie wiedziałam, że jesteś harfistką

Koniki z poprzedniego odcinka przesłodkie

Kapitańska Baba napisał(a):Nie wiedziałam, że jesteś harfistką

Ja też nie wiedziałam
Rzeźba harfistki przysłoniła mi tę "starożytną" i zgłupiałam już, myśląc, że przy Kolumnadzie Niepodległej Macedonii pozuję z jedną z bogiń greckich, a to musiała być muza Erato - z kitarą (instrumentem podobnym do liry)

maslinka napisał(a):Przypomina mi się budapesztańska rzeźba "Buty na brzegu Dunaju"...

Takie samo mam skojarzenie, jak patrzę na to zdjęcie.