Lato z Januszami

Już na wejściu nie mam słów opisu Warany Miasto nocą, takie jak kojarzę ze zdjęć ... Chciałbym kiedyś zobaczyć. Musi się udać

pozdrawiam, Michał

te kiero napisał(a): Ciekawe czy będą wieże Petronas

Będą ale na końcu

majkik napisał(a):Chciałbym kiedyś zobaczyć. Musi się udać

Życzę z całego serca bo miasto jest naprawdę fantastyczne. My nie zrealizowaliśmy planu nawet w połowie - nie wzięłam pod uwagę, że dopadnie nas taki jet lag . Myślę, że kiedyś jeszcze tam wrócimy.

Kolejnego dnia czekał nas przelot na Borneo. Samolot mieliśmy popołudniu więc rano udało się jeszcze skoczyć do Gardens by the Bay. Udało nam się przespacerować po tych dziwnych kwiatowych konstrukcjach. Resztę z braku czasu musieliśmy odpuścić.



























Na lotnisku byliśmy na tyle wcześnie, że po nadaniu bagażu wyskoczyliśmy jeszcze do Jewel zobaczyć wodospad i tamtejsze ogrody.



A potem – ahoj przygodo.

Przygodę z Borneo rozpoczęliśmy od lotu Singapur-Kuching. Lot króciutki (ok 1.5h). Po przylocie do Kuching zamówiliśmy Graba i pojechaliśmy na półwysep Santubong.

Naszym celem był Culvert Resort – ośrodek, w którym za miejsca noclegowe służą …. rury. Wygląda to bardzo oryginalnie.



Ośrodek położony jest nad samym morzem. Niestety możliwość kąpieli morskich jest mocno ograniczona z uwagi na ryzyko bliskiego spotkania z krokodylem. W zamian ośrodek oferuje dwa baseny co naszym dzieciom w zupełności wystarczało.
Cały kolejny dzień poświęciliśmy na odpoczynek po podróży i nabranie siły na kolejne dni. Czyli moczenie w basenie, spacer na plażę, zabawy z kotami, wyprawa do pobliskiego supermarketu celem nabycia lokalnej karty SIM. Nic szczególnego.

Na plaży w ciągu dnia gigantyczna wilgotność – aparat ledwo wyrabiał…





Wieczorem lepiej i mieliśmy okazję zobaczyć fantastyczny zachód słońca.

Aglaia napisał(a):Ośrodek położony jest nad samym morzem. Niestety możliwość kąpieli morskich jest mocno ograniczona z uwagi na ryzyko bliskiego spotkania z krokodylem.

No i po takiej informacji nie wiem czy bym się tam gdziekolwiek wykąpała w morzu, a to jednak dla mnie podstawa....

piekara114 napisał(a):

Aglaia napisał(a):Ośrodek położony jest nad samym morzem. Niestety możliwość kąpieli morskich jest mocno ograniczona z uwagi na ryzyko bliskiego spotkania z krokodylem.

No i po takiej informacji nie wiem czy bym się tam gdziekolwiek wykąpała w morzu, a to jednak dla mnie podstawa....

No w sumie ... Bo jednak parzące meduzy w Izraelu to jeszcze jakoś się pewno przeżyje ale krokodyl ...
Ale takie "normalne" duże, czy jakieś mniejsze odmiany? Widzieliście może jakiegoś na żywo?

pozdrawiam, Michał

Super te zdjęcia fauny i flory, a ten Jewel to naprawdę jewel!

Jak to Krokodyle w morzu??

Nocny Singapur robi wrażenie, ale co tam mało zdjęć w sumie z Singapuru?
No wiem, lecieliście na Borneo, no ale?

Jak były takie ostrzeżenia:



to do wody nie wchodziliśmy.

Ale były też miejsca gdzie bezpiecznie można się kąpać i wtedy korzystaliśmy na maxa . Inna sprawa, że Morze Południowochińskie to podobno jeden z najbardziej zanieczyszonych akwenów na świecie więc nadmierne kąpiele nie są wskazane .

Dla nas morze na wakacjach jest miłym dodatkiem ale jak nie ma to też damy radę. A jak jest basen to już w ogóle bez morza można się obejść. .

Krokodyle widzieliśmy ale akurat w wodach słodkich. I to takie całkiem sporawe. Te, które lubią się przekąpać w morzu też podobno nie należą do mikrusów dlatego nie ryzykowaliśmy i na plażach gdzie były ostrzeżenia nie widzieliśmy nikogo kto by próbował sprawdzić czy jakiś gad tam pływa.

Singapur super - ale dla nas to był tylko stop over. Nieco ponad doba to zdecydowanie za krótko żeby go bardziej poeksplorować. Plany były ambitne ale pierwszego dnia zamiast zacząć o 9 zaczęliśmy po 12... Chociaż nawet gdybyśmy zaczęli zgodnie z planem to i tak nie zobaczylibyśmy wszystkiego co chcieliśmy. Wieczorem byliśmy już padnięci a ten basen na dachu hotelu tak bardzo kusił...

Kolejny dzień to już Borneo właściwe. Z samego rana zamawiamy Graba i obieramy kierunek na Bako Boat Jetty – po naszemu po prostu przystań, z której odpływają łódki do parku narodowego Bako. Trochę martwi nas to, że dość konkretnie leje i grzmi. Na szczęście jak dojechaliśmy do przystani ulewa ustała. Nadal było pochmurno ale już nie padało.

Na miejscu załatwiamy łódkę, która przewiezie nas do Bako National Park – opcje są dwie albo czekamy aż zbierze się 5-osobowa ekipa albo bierzemy łódkę tylko dla nas. Ponieważ była nas czwórka uznaliśmy, że dopłacimy trochę i popłyniemy „prywatnym” transportem.

Załatwiamy też formalności związane z wejściem do Parku Narodowego. Mieliśmy już zarezerwowany i opłacony nocleg, trzeba było tylko się zarejestrować i opłacić wejście do parku. Cała papierologia zajęła nam jakieś pół godziny. Na szczęście po budynku kręcił się uroczy kotek i dzieci miały co robić.

Wsiadamy na łódkę i płyniemy do Parku. Rejs trwa około 20 minut. Po drodze mijamy miejscowe domostwa:



Sieci rybackie:



Wreszcie dopływamy na miejsce. Jest przypływ ale łódź nie dobija na samą plażę – trochę trzeba przejść po wodzie.

Na plaży spotykamy pierwszego „Janusza”. Niestety nie zdążyłam cyknąć mu fotki – z dzieckiem na ręku trochę to trudne ;-) .

Meldujemy się w recepcji Parku, mimo wczesnej godziny możemy odebrać już klucze do naszego domku. Przebieramy się, jemy szybki lunch w parkowej restauracji i idziemy na pierwszą wycieczkę.

Trochę nam się szlaki pomyliły ale to nic – dzięki temu spotkaliśmy latającego lemura (który akurat spał):



Januszka pałaszującego obiad:



I przeszliśmy się trochę po dżungli.





Jak zorientowaliśmy się, że idziemy złym szlakiem trzeba było wrócić.

W końcu weszliśmy na właściwy szlak. Uwaga na krokodyle:




Szlak przez dżunglę jest dość wymagający – korzenie, butwiejące drabinki itp. Jednak nasze dzieci są zachwycone – im trudniej tym dla nich fajniej.






Po drodze spotykamy stado makaków:



W końcu wychodzimy na jakiś „szczyt” robi się płasko i mniej grząsko – córka pyta się rozczarowana – a kiedy znów będzie trudno ;-) .


Spotykamy różne kwiatki i inne bliżej nam nie znane formacje przyrodnicze:









Oraz gigantyczne mrówki:



W końcu dochodzimy do punktu widokowego:



Widoczek podziwiamy w towarzystwie takich krabów:



Rozważamy jeszcze zejście na plażę ale ostatecznie rezygnujemy – jest dość późno, dzieci co prawda wykazują odpowiedni zapas mocy ale to w każdym momencie może się zmienić.

Wracamy do ośrodka.

Wieczorem przed kolacją jeszcze spacer po plaży:

To jest centralnie jakiś obłęd Wrażenie jak z oglądania jakiegoś programu z cyklu National Geographic, tylko, że na żywo ...

pozdrawiam, Michał

majkik75 napisał(a):To jest centralnie jakiś obłęd Wrażenie jak z oglądania jakiegoś programu z cyklu National Geographic, tylko, że na żywo ...

pozdrawiam, Michał

Dopiero się rozkręcamy .

Bako to must see w tym rejonie. Najlepiej w opcji z co najmniej jednym noclegiem w parku. To był jedyny nocleg, który rezerwowaliśmy tuż po zakupie biletów czyli na +/- 2 miesiące przed wylotem. Na różnych podróżniczych blogach czytałam że w czasach przedcovidowych nocleg w sezonie trzeba było rezerwować nawet z półrocznym wyprzedzeniem . Mieliśmy do dyspozycji własny domek z dwoma sypialniami i łazienkami. Była jeszcze jakaś opcja quasihostelowa ale my już za starzy jesteśmy na takie numery. Minimum komfortu musi być .

Kolejny poranek również spędzamy w Bako. Udało nam się „wynegocjować” przedłużenie doby hotelowej w naszym domku do 12 więc mamy czas na jeszcze jedną wycieczkę.

Rano robimy obchód w okolicach budynku dyrekcji parku. Januszki zaczynają śniadanie:









A jak już się najedzą to idą na spacer:









W końcu otwierają stołówkę (pół godziny po czasie). Jemy śniadanie i idziemy na wycieczkę. Naszym celem jest plaża, na której podobno najłatwiej zobaczyć Januszki (chociaż w sumie widzieliśmy ich już sporo ale jeszcze kilka by nie zaszkodziło ).

Niestety mamy pecha (albo po prostu jesteśmy za późno) bo małp nie widać. Już chyba pochowały się w dżungli po porannym śniadaniu i ukryte w drzewach chcą przeczekać najcieplejszą część dnia.

Ale to nic – spacer i tak uważamy za udany. Tropikalny las znów pokazał się z bardzo ciekawej strony:

















Plaża, na którą dotarliśmy bardzo ładna. Szkoda, że nie można zamoczyć się w wodzie. Ach te krokodyle





Dodatkowo, w drodze powrotnej, już przy samym parku spotykamy całe stado lutungów srebrzystych (Silver Leaf Monkies) – do czasu tego wyjazdu nawet nie wiedziałam, że takie stworzenia istnieją. Trudno spotkać te małpki bo są nieduże i prawie nie schodzą z drzew. A my mamy tu całą kolonię. Czyli jednak szczęście się do nas uśmiechnęło.

Wśród małp jest też co najmniej jeden maluszek – łatwo go rozpoznać bo młode nie są szare/srebrne tylko rude.





Wczesny popołudniem dzwonimy po naszą łódkę i wracamy na przystań a stamtąd do Kuching.

Mamy zarezerwowany przez booking apartament na osiedlu z basen (a nawet dwoma) więc po trudach trekkingu w dżungli mamy zasłużoną odnowę biologiczną .

Wieczorem spacer po Kuching – nic specjalnego ale też nie straszy ;-) .

Super
Ciekawy jestem, czy np. tam na miejscu też są jakieś "skojarzenia" z wyglądem Januszy ? Czy tylko u nas w kraju urosło to do takiego stopnia?

pozdrawiam, Michał

majkik75 napisał(a):Super
Ciekawy jestem, czy np. tam na miejscu też są jakieś "skojarzenia" z wyglądem Januszy ? Czy tylko u nas w kraju urosło to do takiego stopnia?

pozdrawiam, Michał

Nie wiem ale memy z nosaczami funkcjonują też w innych językach.

Natrafiłam też na ciekawy materiał, z którego wynikało, że wysyp nosaczowych memów spowodował, że ludzie bardziej zaczęli interesować się ochroną tych małp...

A jak tam wygląda sprawa z pająkami? Podczas takiego spaceru przez dżunglę jest ryzyko bliskiego spotkania ?