Bałkańska pętla

Tuż przed przejściem po raz pierwszy widzę żebrzące dzieci. Przez cały tydzień się z tym nie spotkałem. Żegnam się z Albanią, zaraz dotrę co najmniej do Czarnogóry, a może i do Chorwacji. W trakcie relacji przemycałem sporo refleksji o tym nieodkrytym jeszcze przez masową turystykę kraju. Dodam jeszcze parę słów, ilustrując to zdjęciami z miejsc, które zrobiły na mnie największe (nie zawsze pozytywne) wrażenie. Powtórzę - nie spotkałem nigdzie w Europie tak gościnnych, otwartych i bezinteresownych tubylców. Naprawdę ma się poczucie, że w pewnym sensie to my - przyjeżdżając tam - stanowimy dla nich atrakcję. Poznałem masę ludzi, w Chorwacji mi się to raczej nie zdarza.



Stosunkowo niskie ceny, gwarancja pogody, sporo zabytków – to wszystko sprawia, że ofert wyjazdów do Shquiperii przybywa, a branża turystyczna zaczyna rozkwitać. Buduje się drogi (nawet do Theth), hotele, kraj szybko się zmienia. Jeśli ktoś chce poczuć ten specyficzny klimat zmian i wciąż jeszcze zachowanego autentyzmu, niech rusza teraz, za kilka lat wszystko się zacznie zmieniać. Pieniądze zepsuły zakopiańczyków, psują Chorwatów, zepsują i mieszkańców Albanii.



Czy Albania może stanowić kiedyś poważną konkurencję dla Chorwacji? Póki co jeszcze nie. Po pierwsze, chyba nie jest aż tak spektakularnie piękna (choć to rzecz gustu). Po drugie, wciąż jeszcze sporo tam południowego chaosu i rozgardiaszu (śmieci, zaniedbane budynki, oznaki biedy). Niektórzy uznają to za lokalny koloryt, innych to odstraszy.



Samotna podróż, bez auta ma swoje wady i zalety. Nie zobaczyłem tyle, ile zdołałbym, jadąc tam samochodem. Autobus kursowy nie podjedzie do oddalonej o kawałek od głównej drogi atrakcji (Berat), nie zatrzyma się na godzinę w ciekawym miejscu (Gjirokastra), nie dojedzie do dzikich zatoczek. W zamian otrzymuje się coś innego. Możliwość zobaczenia życia tubylców od środka. Można jeździć z nimi autobusami miejskimi, dalekobieżnymi, autostopem, słuchać ich radia, muzyki, siedzieć na kawie z miejscowymi. Łatwiej wówczas o nawiązywanie znajomości. Ja z Bałkanów przywiozłem - oprócz zdjęć i wspomnień – paru nowych znajomych i miłość.



Wrócę tam. Wrócimy.

Piękne podsumowanie.Uważam dokładnie tak jak Ty ,samochodem jest może więcej możliwości ,jest się bardziej niezależnym,ale za to bez samochodu można poczuć bardziej klimat,poznać zwyczaje mieszkańców itp rzeczy .Piękna podróż .Czekam zatem ,aż wrócicie i znów nam coś opowiesz

Krzychooo napisał(a):Tuż przed przejściem po raz pierwszy widzę żebrzące dzieci.

tak, również tam tego doświadczyliśmy, przykry widok + nachalni myjący szyby w Szkodrze na jednej krzyżówce

Krzychooo napisał(a):Niektórzy uznają to za lokalny koloryt, innych to odstraszy.

nas odstraszyło tzn drugą połówkę szczególnie [płn Albanii, ale południe - szczególnie takie jak pokazałeś - wynagradza wszystko

Krzychooo napisał(a):Wrócę tam. Wrócimy.

mam nadzieję, że i ja, thx

Krzychooo napisał(a):...
Wrócę tam. Wrócimy.

Też tak myślę...

Dojeżdżamy do Ulcinja, kierowca wyrzuca mnie na dworcu, Adelina zostawia numer telefonu, na wypadek gdybym jeszcze zawitał w te okolice. Miłe.

Na dworcu w Ulcinju zaczepia mnie młody chłopak, pytając, czy nie potrzebuję noclegu. Zamierzam za chwilę ruszyć dalej, więc nie skorzystam. Mam na sobie kupioną w Sarandzie koszulkę z godłem Albanii, sympatyczny tubylec bierze mnie na bok i życzliwie radzi, by ją zdjąć. Jesteśmy w Montenegro, noszenie takiej koszulki może tu przynieść kłopoty… Dziękuję za radę i – pamiętając, że Czarnogórcy to wyjątkowo krewcy delikwenci – odwracam ją na drugą stronę. W takim ochronnym kamuflażu ruszam na dworzec. Autobusy do Chorwacji kursują, niestety są dość drogie, zwłaszcza w porównaniu z cenami albańskimi (do Dubrownika – o ile dobrze pamiętam – 40 euro). No cóż, zastanowię się, do odjazdu i tak parę godzin. Szkoda byłoby nie zobaczyć Ulcinja. W Czarnogórze byłem dwukrotnie, ale tego położonego na południowych krańcach kraju miasta nie znam.

Pierwsze wrażenie? W porównaniu z miastami albańskimi - bardziej zadbane, mniej południowego folkloru/syfu. Taki miks chorwacko-albański: kamienne budynki jak w Dalmacji i minarety.


Nawet w południe ludzi sporo, wieczorem zapewne życie kawiarniane kwitnie.


Orientalnych akcentów więcej niż na południu Albanii. Ulcinj, mimo że to miasto czarnogórskie, zamieszkują głównie Albańczycy.


W skwarze zmierzam w stronę centrum, ale na stare miasto (na tym zalesionym z jednej strony cyplu) raczej nie starczy mi czasu...


Miasto z góry prezentuje się nieźle. Plątanina uliczek...


...kaskadowa zabudowa...


...plaża w centrum.


Czerwone dachy, stare miasto na cyplu... Hmm, gdyby nie minaret, można by pomyśleć, że jesteśmy w Dalmacji.


Socreal w natarciu . Na skarpie nad plażą postawiono pomnik ofiar II wojny światowej, dziś dość zaniedbany. Niezłe miejsce na wieczorne piwko, o czym świadczą walające się puszki i zbite szkło.


W dole Mala Plaža.


700m piaszczystego piekła .


No cóż. Amatorów piasku nie brakuje... Trudno to nazwać plażą kameralną, ale czegóż oczekiwać od kąpieliska położonego w ścisłym centrum sporego, licznie odwiedzanego przez turystów miasta.


Spacer, posiłek i trzeba wracać na dworzec. Niestety, czasu nie mam ani na starówkę, ani na Veliką Plažę, ciągnącą się przez kilkanaście kilometrów w kierunku granicy z Albanią. Może kiedyś.


W drodze powrotnej na dworzec obserwuję przykłady obowiązującej w Ulcinju plażowej mody.

Długo kazałeś na siebie czekać

Dobrze, że jedziemy dalej.

Krzychoo napisał(a):Przez Tiranę przejeżdżam drugi raz. Trudno o sprawiedliwą ocenę na tej podstawie, ale nie spodobała mi się. Duża, brudna, hałaśliwa, zakorkowana, pachnąca potem i spalinami.

To się nawąchałeś....

Ja z Bałkanów przywiozłem - oprócz zdjęć i wspomnień – paru nowych znajomych i miłość.

Strzały Amora dosięgają nawet w Albanii.

Krzychooo napisał(a):Orientalnych akcentów więcej niż na południu Albanii. Ulcinj, mimo że to miasto czarnogórskie, zamieszkują głównie Albańczycy.

takie akcenty to to co lubię, również trafiliśmy przejazdem na sporo naroda, w tym Albańczyków, w Starim Barze mają potężny meczet

Krzychooo napisał(a):W dole Mala Plaža.

700m piaszczystego piekła .

No cóż. Amatorów piasku nie brakuje... Trudno to nazwać plażą kameralną

faktycznie Mala plażyczka

Krzychooo napisał(a):Powtórzę - nie spotkałem nigdzie w Europie tak gościnnych, otwartych i bezinteresownych tubylców.

Ja się z tym spotykałem głównie w Turcji i w Rumunii.

Pozdrawiam,
Wojtek

Widziałam Ulcinj i Weliką plažę .Miasteczko ,mimo wielkiego ruchu ,hałasu i gorąca ,bardzo nam się spodobało.Można wyczuć klimaty albańskie ,natomiast plaża nam się nie podobała ,piach jest ciemny ,dla nas z Pomorza nie był to fajny widok
W Cafe Montenegro ,jesli dobrze pamiętam piłam kawkę i jadłam lody

kaszubskiexpress napisał(a):Długo kazałeś na siebie czekać

Faktycznie. Ostatnio mało czasu, poza tym nie lubię kończyć relacji - czuję się, jakbym kończył urlop .

GOLDEN napisał(a):Strzały Amora dosięgają nawet w Albanii.

Gwoli ścisłości - w Czarnogórze .

te kiero napisał(a):takie akcenty to to co lubię, również trafiliśmy przejazdem na sporo naroda, w tym Albańczyków, w Starim Barze mają potężny meczet

Wygląda na to, że mamy podobny gust .

Jak napisał Makłowicz w "Cafe Museum": Choć polski mym ojczystym językiem, najbardziej lubię słyszeć wokół siebie także inne mowy. Cieszy mnie obecność w jednym miejscu świątyń różnych wyznań, a jeszcze bardziej raduje, gdy wszystkie są otwarte.

Franz napisał(a):Ja się z tym spotykałem głównie w Turcji i w Rumunii.

Spotkanie z turecką i rumuńską gościnnością póki co przede mną. Oby była okazja!

andeo napisał(a):Miasteczko ,mimo wielkiego ruchu ,hałasu i gorąca ,bardzo nam się spodobało.Można wyczuć klimaty albańskie ,natomiast plaża nam się nie podobała ,piach jest ciemny ,dla nas z Pomorza nie był to fajny widok

Zgadzam się, ten piasek jakiś taki brudny . Pod tym względem Bałtyk rules!

Pozdrawiam!

No dobra, podjadę autobusem do Splitu... Tyle że stojąc w kolejce do dworcowej kasy, słyszę polskie głosy. Przede mną dwie, objuczone potężnymi plecakami dziewczyny. Zagajam i okazuje się, że właśnie kończą swój pobyt w Czarnogórze, akurat dziś wieczorem ruszają autokarem z Baru do Polski. No, no, kusząca perspektywa. Znacząco mógłbym sobie ułatwić powrót do kraju...

I tak się stało. Telefon do biura, jedno wolne miejsce, cena niezła, wszystko ustalone, pojadę. Do odjazdu kilka godzin, spędzimy je razem. Najpierw docieramy do Baru, gdzie wraz ze znajomym dziewczyn (Rosjaninem) udajemy się na plażę. Nic szczególnego, widoki jak na zdjęciu, ale Jadran i zimne piwko to równanie, którego wynik zawsze jest korzystny.


Kiedy robiłem w piekarni zakupy na dłuuugą drogę autokarem, o mało nie zrobiono mi gratis hmm… masażu twarzy . Po plażowaniu zapomniałem o przestrodze i koszulkę z albańskim godłem założyłem w tradycyjny sposób. Lekceważąc zagrożenie, wystawiłem się na czarnogórski ogień, heh. Sprzedający w piekarni młody krewki Czarnogórzec niezbyt przychylnie spojrzał na moją niewinną pamiątkę z wakacji. Dość agresywnie zaczął wypytywać, dlaczego i po co. Moje tłumaczenia (to tylko pamiątka, cholera) nie skutkowały. Krew zaczynała płynąć szybciej, szczęki zaciskały się, mięśnie napinały, wyraz twarzy jegomościa coraz bardziej zaczął przypominać swojskie „co się, kur…a, patrzysz”. Tak, trzeba się było ewakuować.

Tak sobie żartuję, ale mówiąc trochę poważniej – kolejny raz przekonałem się, że bałkańskie drzazgi wciąż tkwią pod skórą sąsiadów i rany rozjątrzyć bardzo łatwo.

Krzychooo napisał(a):Po drugie, wciąż jeszcze sporo tam południowego chaosu i rozgardiaszu (śmieci, zaniedbane budynki, oznaki biedy). Niektórzy uznają to za lokalny koloryt, innych to odstraszy.

Mnie odstrasza... Koloryt kolorytem, ale ciężko byłoby mi zrelaksować się w otoczeniu, jakie pokazałeś na tej fotce

Krzychooo napisał(a):

Nawet, jeśli nie byłoby tam tego faceta

Krzychooo napisał(a):Nic szczególnego, widoki jak na zdjęciu, ale Jadran i zimne piwko to równanie, którego wynik zawsze jest korzystny.

Pełna zgoda

maslinka napisał(a):Mnie odstrasza... Koloryt kolorytem, ale ciężko byłoby mi zrelaksować się w otoczeniu, jakie pokazałeś na tej fotce

Rozumiem. Ja też miałem wówczas czarne myśli. Wokół plażowicze, sesja ślubna, makabra. Chyba dlatego Albania nie stanowi póki co poważnej konkurencji dla Chorwacji (przynajmniej dla większości turystów). Nie wiem, na ile ten widok jest typowy, może to tylko jakiś potworny ewenement? Na szczęście południe Albanii okazało się zupełnie inne. Jeśli kiedyś wrócę na albańskie plaże, to skoncentruję się na odcinku przełęcz Llogara-Saranda. Tam naprawdę jest ładnie .

Krzychooo napisał(a): Po plażowaniu zapomniałem o przestrodze i koszulkę z albańskim godłem założyłem w tradycyjny sposób. Lekceważąc zagrożenie, wystawiłem się na czarnogórski ogień, heh. Sprzedający w piekarni młody krewki Czarnogórzec niezbyt przychylnie spojrzał na moją niewinną pamiątkę z wakacji. Dość agresywnie zaczął wypytywać, dlaczego i po co. Moje tłumaczenia (to tylko pamiątka, cholera) nie skutkowały. Krew zaczynała płynąć szybciej, szczęki zaciskały się, mięśnie napinały, wyraz twarzy jegomościa coraz bardziej zaczął przypominać swojskie „co się, kur…a, patrzysz”. Tak, trzeba się było ewakuować.

może jakby była w innym kolorze... czerwona zadziałała jak płachta na byka
ale akcja niezła, dobrze wiedzieć