Kreta po kretyńsku

piekara114 napisał(a):To całkiem inaczej niż u nas przy wyjeździe na Kos we wrześniu 2021 r. Na lotniskach (ani w Katowicach ani w Kos) nie było nikogo z Tui, nikt nie rozdawał żadnych materiałów informacyjnych, w autokarze też nie było (kierowcy lokalni sprawdzali listę, w apce była informacja, do którego autokaru należy się udać), w hotelu bez rezydenta. O braku opiekuna na lotniskach i na miejscu byliśmy już w biurze poinformowani, a wcześniej czytałam o tym na wielu grupach turystycznych na fb. Wszystko poprzez aplikację. W apce także opcja dokupienia bagażu, miejsca w samolocie, wycieczek i informacja o ewentualnych zmianach lotu (także potwierdzenie godziny) i o której po odbiór podjedzie autokar i jak jak będzie oznaczony. W apce też zgłaszanie wszelkich problemów.

Podczas naszej imprezy również korzystaliśmy z apki.
Lecieliśmy już kilka razy z tym biurem, ale nigdy nie było żadnego przedstawiciela na lotnisku w Katowicach. Natomiast na lotniskach docelowych był za każdym razem.
Po wyczytanych informacjach znajdujących się w opisie oferty myśleliśmy, że na lotnisku w Heraklionie nikogo z biura nie będzie, ale byliśmy mile zaskoczeni, gdy idąc do wyjścia z lotniska ujrzeliśmy przedstawicielki biura na swojej drodze. Właśnie z materiałów otrzymanych na lotnisku dowiedzieliśmy się, kiedy jest spotkanie z rezydentem w naszym hotelu.
Apka jak dla mnie jest fajna i zdecydowanie lepsza niż wielkie segregatory, w których rezydenci umieszczali w czasach przedapkowych informacje organizacyjne. Nieraz musieliśmy szukać w hotelach miejsc, w których się te segregatory znajdowały.

Śniadania można było jeść albo w restauracji

albo przy basenie.

W restauracji było pusto, więc tam nie weszliśmy.
Kelner zaprowadził nas do stolika na zewnątrz i śniadanie zjedliśmy w takim otoczeniu.





Potem otrzymaliśmy klucze do pokoju i pojechaliśmy na górę złotą windą.

Napisy znajdujące się w windzie nakazywały zachowanie 2 metrowego dystansu,

ale jak się do tego nakazu stosować w windzie tej wielkości.

Idziemy już do pokoju, który mamy na 3 piętrze.


Ze schodów nie skorzystaliśmy nawet jeden raz podczas naszego pobytu - trzeba przecież oszczędzać nogi i chore kolano.

Pokój był w porządku, tylko taki niezbyt duży, no ale nie zawsze trafia się taki apartament, jaki mieliśmy na wyspie Kos.






Nie dopłacaliśmy do pokoju z widokiem na morze i chyba dobrze zrobiliśmy, bo widok, który mieliśmy z naszego balkonu był bardzo fajny. Mogliśmy oglądać dachy Starego Miasta i widoczne na horyzoncie góry. A po lekkim wychyleniu się z balkonu widzieliśmy mury Twierdzy.

Wielkość apartamentu , pokoju nie ma dla nas żadnego znaczenia , gdy łazienka jest wygodna ( nie musi być duża ) ,a pokój z klimatyzacją , bo cały dzień spędzamy na zwiedzaniu , oglądaniu , a noc mija zwykle bardzo szybko i niejako poza naszą świadomością Sypialnia i łazienka w hotelu , czy apartamencie zawsze jest większa od camperowej
Dwumetrowy dystans w windzie , autobusie , tramwaju to kpina , ale zgodna z obowiązującymi wtedy przepisami


Pozdrawiam
Piotr

piotrf napisał(a):Wielkość apartamentu , pokoju nie ma dla nas żadnego znaczenia , gdy łazienka jest wygodna ( nie musi być duża )

U mnie nawet wygodna nie musi być, byle by była czysta. Pokój może być mikroskopijny, bo spędzam tam tylko noc. No i materac w łóżku nie może być miękki.
Rok temu wybraliśmy się z bp (i tym sam ograniczony wybór noclegów) i na końcu mówiliśmy z Panem M., że w pokoju spędziliśmy tylko noc, czas śniadania (no ale to w restauracji hotelowej) i wczesnym popołudniem max. 1 h jak się przepakowywaliśmy i przebieraliśmy po plaży na drugą część dnia. I w przedostatni dzień jak poszłam popływać w basenie, bo uznałam, że głupio jak jest i nawet się w nim nie zamoczę, więc może jeszcze 1 h doszła Stwierdziliśmy też, że dobrze, że nie skusiliśmy się na lepszy i droższy hotel, bo byłyby to pieniądze wywalone w.... pusty pokój.

Ostatni raz z BP podróżowałam właśnie na Kretę. 14 lat temu .
Kupiliśmy all, a potem na cały dzień wypuszczaliśmy się na wycieczki po wyspie .

marze_na napisał(a):Ostatni raz z BP podróżowałam właśnie na Kretę. 14 lat temu .
Kupiliśmy all, a potem na cały dzień wypuszczaliśmy się na wycieczki po wyspie .

My na wakacjach byliśmy z BP tylko raz, też na Krecie . Tyle, że nie było to all, a wręcz przeciwnie. Wykupiliśmy jedynie noclegi, z przelotem i transportem między lotniskiem a domkami w Stavros. To było bardzo dobre rozwiązanie, bo nie byliśmy w żaden sposób ograniczeni, a cenowo wyszło nam korzystniej, niż całkowicie samodzielny wypad.

Do emerytury „dotrwałam” w zasadzie bez pośrednictwa biur podróży, wyjątkiem była objazdówka po Maroku (ale samodzielnie bym się na to nie zdecydowała ) i cztery babskie wypady w ramach naszych BBW (Praga, Budapeszt, Wiedeń-Bratysława, Wilno). Absolutnie nie żałuję tych zorganizowanych wycieczek, ponadto nie korzystałam wówczas z fakultatywnych atrakcji oferowanych przez biura, lecz czas wolny (współ)organizowałam tak, jak lubię . Ponadto na każdej z wycieczek (też tej po Maroku) nie kupowałam opcji z obiadokolacją, aby zaprzyjaźnić się z lokalną gastronomią, co jest dla mnie bardzo ważnym elementem poznawania odwiedzanych miejsc.

piekara114 napisał(a):

piotrf napisał(a):Wielkość apartamentu , pokoju nie ma dla nas żadnego znaczenia , gdy łazienka jest wygodna ( nie musi być duża )

U mnie nawet wygodna nie musi być, byle by była czysta. Pokój może być mikroskopijny, bo spędzam tam tylko noc. No i materac w łóżku nie może być miękki.

Dla nas również wielkość pokoju nie ma znaczenia. Ważne żeby było czysto.
Wszędzie gdzie do tej pory byliśmy pokoje były mniej więcej tej samej wielkości. Ale właśnie na wyspie Kos trafił nam się olbrzymi apartament, co było dla nas wielkim zaskoczeniem, bo pomimo tego, że widziałam w ofercie zdjęcia pokoi w tym hotelu, to myślałam, że są to pokoje z wyższym standardem a my, jako że wykupiłam najtańszą opcję bez żadnego dopłacania, dostaniemy jakiś mały pokoik. Fajnie było mieć takie przestrzenie, ale nie przywiązałam się do nich na tyle, żeby stać się bardziej wymagającą.
Co do klimatyzacji, to my ją bardzo rzadko włączamy, bo Waldek od niej ma zaraz problemy z gardłem.

piekara114 napisał(a):Rok temu wybraliśmy się z bp (i tym sam ograniczony wybór noclegów) i na końcu mówiliśmy z Panem M., że w pokoju spędziliśmy tylko noc, czas śniadania (no ale to w restauracji hotelowej) i wczesnym popołudniem max. 1 h jak się przepakowywaliśmy i przebieraliśmy po plaży na drugą część dnia. I w przedostatni dzień jak poszłam popływać w basenie, bo uznałam, że głupio jak jest i nawet się w nim nie zamoczę, więc może jeszcze 1 h doszła Stwierdziliśmy też, że dobrze, że nie skusiliśmy się na lepszy i droższy hotel, bo byłyby to pieniądze wywalone w.... pusty pokój.

Masz stuprocentową rację. Drogi hotel to wyrzucenie pieniędzy. My zaraz po śniadaniu również wybywamy z hotelu na cały dzień.

marze_na napisał(a):Ostatni raz z BP podróżowałam właśnie na Kretę. 14 lat temu .
Kupiliśmy all, a potem na cały dzień wypuszczaliśmy się na wycieczki po wyspie .

dangol napisał(a):My na wakacjach byliśmy z BP tylko raz, też na Krecie . Tyle, że nie było to all, a wręcz przeciwnie. Wykupiliśmy jedynie noclegi, z przelotem i transportem między lotniskiem a domkami w Stavros. To było bardzo dobre rozwiązanie, bo nie byliśmy w żaden sposób ograniczeni, a cenowo wyszło nam korzystniej, niż całkowicie samodzielny wypad.

My przeważnie wykupujemy imprezy w BP. Wyjątkiem był pobyt na Santorini.
Ale, podobnie jak Danusia, nie wykupujemy opcji all inclusive, lecz ograniczamy się jednie do śniadań. Szukam w miarę tanich imprez i wtedy przelot + zakwaterowanie + transfer z lotniska do hotelu (i z powrotem) wychodzi mi taniej albo w zbliżonej kwocie, niż gdybym chciała taki sam wyjazd zorganizować indywidualnie. Na miejscu nie wykupujemy wycieczek fakultatywnych, bo zdecydowanie preferujemy indywidualne zwiedzanie. Opcję all inclusive wykupiliśmy tylko raz w Egipcie i tam się to sprawdza. Ponoć jeszcze w Turcji warto jest mieć all inclusive. No i w Bułgarii mieliśmy śniadania i obiadokolacje, ale ta impreza była tak niesamowicie tania, że nie warto było oszczędzać, tym bardziej, że tam nie było opcji BB.

Po rozpakowaniu się Waldek odpoczywał w pokoju a ja poszłam na basen. Ale Waldek długo nie wytrzymał i po pół godzinie dołączył do mnie.
Basen jest niewielki i dosyć płytki, ale wystarcza żeby się ochłodzić. I na szczęście dla nas mało osób z niego korzystało, bo były przy nim jakieś cztery osoby.
Otoczenie wokół basenu bardzo cieszy oczy. Wspaniała roślinność bardzo uatrakcyjnia pobyt przy tym basenie.



Trochę się popluskaliśmy w wodzie, bo było dosyć ciepło. Woda w basenie miała idealną temperaturę. Myślę, że sporą zasługę w tym ma usytuowanie basenu pomiędzy budynkami, tak że wiatr nie schładza wody.


Basen i teren wokół niego jest stale doglądany. Pan, który opiekuje się basenem co jakiś czas sprawdzał, czy kwiaty z bujnego krzewu rosnącego przy basenie nie wpadły do wody i jeśli były, to zaraz je wyławiał. Ponadto kilka razy wiedzieliśmy, jak pełnił również funkcję ogrodnika, pielęgnując roślinki wokół basenu.




Część leżakowa nie jest wielka, ale również otoczona roślinnnością.



Jedynym minusem tego miejsca był dla nas sąsiedni budynek w nieco opłakanym stanie.

Najwyższa pora wybrać się na pierwszy spacer, żeby zapoznać się z goszczącym nas Rethymno, które jest trzecim co do wielkości miastem Krety. Większe od niego są oczywiście Heraklion i Chania.

Trochę z historii miasta
Rethymno może się pochwalić bogatą historią, która prowadzi aż do czasów minojskich. Niestety poza eksponatami w muzeum śladów z tego okresu w nim nie znajdziemy.
Późniejsze okresy – rzymski i bizantyjski – także nie pozostawiły po sobie pamiątek. Dopiero w czasach, kiedy Rethymno pozostawało pod panowaniem Wenecjan a następnie Turków Osmańskich, pozostawiły sporo zabytków.
W czasach weneckich (od początków XIII wieku do połowy XVII wieku) Rethymno było jednym z głównych ośrodków kulturalnych na wyspie. Chętnie osiedlali się tutaj arystokraci weneccy, którzy pozostawili po sobie okazałe rezydencje.
W listopadzie 1646 roku miasto zostało zdobyte przez Turków, którzy panowali w nim aż do roku 1897. W tym czasie kościoły były przekształcane w meczety a weneckie rezydencje przeszły w ręce zamożnych Turków, którzy dobudowywali do nich „sachnidia”, czyli charakterystyczne drewniane ganki, wiszące na ścianach budynków. Ganki te można podziwiać do dziś i pomimo tego, że większość z nich jest w fatalnym stanie, to dodają uroku Starówce.
Kreteńczycy przez wszystkie lata okupacji walczyli o odzyskanie niepodległości.
W roku 1898 Kreta stała się autonomicznym państwem, z własną konstytucją i rządem (pod jurysdykcją Rosji) a piętnaście lat później włączona została do Grecji. Po dziesięciu latach muzułmańska ludność została wywiezienia a na jej miejsce przybyli uchodźcy z Azji Mniejszej, wyznający religię prawosławną, która do dziś obowiązuje w całym państwie. Ten napływ greckich imigrantów spowodował rozkwit kulturalny miasta.
Dziś Rethymno to miasteczko bardzo urokliwe. Polecam odwiedzić miejsca zabytkowe, opisane poniżej, ale przede wszystkich, pospacerować, zagubić się w tych tak bardzo klimatycznych uliczkach.
Druga woja światowa zaczęła się dla Rethymno w maju 1941 roku. Podczas nalotów lotniczych miasto mocno ucierpiało. Po wojnie miasto przeżywało lata biedy. Dopiero pod koniec lat sześćdziesiątych XX wieku rozpoczął się dla miasta okres prosperity. Rethymno stało się jednym z największych ośrodków turystycznych na Krecie. Nastąpił także rozwój rolnictwa, a zwłaszcza produkcja oliwy z oliwek.

Po wyjściu z hotelu skierowaliśmy się w stronę portu i od razu natrafiliśmy na miłe dla oka klimaty.





Doszliśmy do starego portu weneckiego, w którym szczególną uwagę przykuwa stojąca na końcu kamiennego weneckiego falochronu latarnia morska.





Zatoczka portowa jest okolona starymi kamienicami. Wokół nabrzeża znajdują się tawerny - jedna obok drugiej.

Trochę nam się niebo zachmurzyło ale było bardzo ciepło. Może nawet lepiej, że podczas spaceru słońce nie świeciło, bo się nie zmęczyliśmy upałem.
Opuściliśmy port wenecki i poszliśmy obejrzeć plażę znajdującą się w jego sąsiedztwie.



Wzdłuż plaży pomiędzy uroczymi palmami ciągną się obok siebie chodnik i ścieżka spacerowa. Po tej ścieżce z przyjemnością spacerowaliśmy nie jeden raz.


Pomiędzy plamami bardzo dziwią jakże swojsko wyglądające kwiaty.


Ulica do której przylega chodnik to bulwar Venizelou.


Po jego drugiej stronie znajduje się mnóstwo lokali gastronomicznych, które w ciągu dnia są ciche i niepozorne, ale wieczorem zaczynają tętnić zabawą.



Kawałek dalej widzimy niezbyt sympatyczne miejsce. Trochę nam to zaburzyło urodę tego miejsca.


Po chwili zapominamy jednak o tym niemiłym akcencie, bo palmy przykuwają całą naszą uwagę.






Odeszliśmy już kawałek od portu, więc poszerzyła nam się przestrzeń widokowa, więc spod palmy widzieliśmy w oddali Fortecę na wzgórzu Paleokastro.




Za tym ogrodzeniem zarośniętym oleandrami znajduje się marina, ale od strony ulicy jej nie zauważyliśmy, bo roślinność ją zasłaniała.



Zobaczyliśmy ją dopiero po chwili, kiedy mijaliśmy bramę do niej prowadzącą. Weszliśmy przez tą bramą, ale żadne z nas nie zrobiło zdjęć w marinie. Widocznie nie było tam nic godnego uwagi.
Jedynie zainteresowało nas piękne ogrodzenie ciągnące się wzdłuż nabrzeża portowego


oraz pomnik dwóch delfinów, który stoi blisko rozpoczynającej się tutaj plaży miejskiej.
Delfiny są symbolem miasta Rethymno i to najprawdopodobniej od IV-III w.p.n.e. Na znalezionych monetach z tamtego okresu z jednej strony widnieją głowy Apolla i Ateny, a z drugiej trójząb lub dwa delfiny w pozycji poziomej, zwrócone do siebie, a pomiędzy nimi jest wpisane słowo „ΡΙΘΥ” (RYTY). I delfiny na pomniku wzorowane są na tych ze starych monet. Pomnik został ufundowany przez absolwentów miejskich szkół średnich z 1948 rocznika.



Natomiast plaża miejska zupełnie nam się nie spodobała. Jest szaro-bura i brudna, więc wypoczywać na niej nie mieliśmy zamiaru.



Ta pokonana przez nas trasa nie była długa, ale tak urokliwa, że szliśmy bardzo powoli, więc ten spacer trwał jakieś półtorej godziny.

Rethymno i Chania, te dwie miejscowości wchodziły w grę, gdy wybierałam dla nas hotel. Ze względów logistycznych i odległości do miejsc, które chciałyśmy odwiedzić, wybrałam Chanię. W Rethymno byłyśmy tylko jedno popołudnie i wieczór. To krótko , ale wystarczyło, żeby poczuć klimat miasta. Bardzo mi przypadło do gustu .

wiola2012 napisał(a): W Rethymno byłyśmy tylko jedno popołudnie i wieczór. To krótko , ale wystarczyło, żeby poczuć klimat miasta. Bardzo mi przypadło do gustu .

U nas tak było z Chanią. Byliśmy tam tylko kilka godzin wieczorem, więc czuję spory niedosyt.

maslinka napisał(a):My wczoraj obchodziliśmy rocznicę kości słoniowej

marze_na napisał(a):Na Kretę polecieliśmy w podróż poślubną.
Niemal dokładnie 14 lat temu . Jak ten czas leci .

piekara114 napisał(a):Kreta wypadła u mnie 6 tyg.po kryształowej rocznicy,

Janusz Bajcer napisał(a):Poczytam , popatrzę - może mnie skusi Kreta na wyjazd pomiędzy rubinową a szafirową

piekara114 napisał(a):a w tym roku we wrześniu będzie porcelanowa....

U mnie w przyszłym będzie srebrna ... czyli co, na Kretę?

Kreta to zawsze dobry pomysł

Po tym spacerze wzdłuż linii brzegowej zmieniliśmy kierunek i zagłębiliśmy się w uliczki starego miasta. Spacerowanie tymi uliczkami to wielka przyjemność. Jest tutaj mnóstwo pięknych zakamarków, ukrytych zaułków, ciekawych detali. Nic tylko patrzeć i podziwiać. No i oczywiście robić zdjęcia, aby mieć pamiątkę.
Przy wschodnim wejściu do starego miasta znajduje się plac Agnostou Stratioti. Na tym placu stoi pomnik poświęcony Nieznanemu Żołnierzowi.


Napisałam już wcześniej, że pomimo sporego zachmurzenia było bardzo ciepło.