Kajakowy Pelješac i Šipan z Przeklętym finałem

wiola2012 napisał(a):Podobno droga do Sarajewa przez Doboj jest szybsza i lepsza. A i miasteczko ciekawe. Ale następnym razem prawdopodobnie przejedziemy przez Tuzlę.

Do Sarajewa przez Tuzlę na pewno gorsza i dłuższa droga. (Chyba kiedyś, kilka lat temu, napisałam, że tak jechaliśmy, a chodziło mi wtedy o Zenicę )

Doboj pooglądałam sobie na zdjęciach, może następnym razem

wiola2012 napisał(a):Fajnie trafiliście na taki imprezowy wieczór

Byliśmy w szoku, że dość mała starówka może pomieścić tyle ludzi

8 sierpnia (niedziela): Popołudniowa Tuzla - część pierwsza

Upał jest nadal nie do wytrzymania, ale, po schłodzeniu się prysznicem i odpoczynku na kwaterze, około 17:00 ruszamy na zwiedzanie Tuzli. Mijamy Turalibegovą džamiję:



Na stoisku z książkami:



Małż kupuje "Syna" Nesbo. (Całą serię o Harrym już przeczytał, po chorwacku lub po serbsku )
Są i książki polskich autorów - od klasyki (zwróćcie uwagę na pisownię ):



po współczesne tytuły :



Spacerujemy uliczkami Tuzli, które wyglądają zupełnie inaczej niż wczoraj w nocy:




- Panowie, gdzie się podziali wszyscy ludzie?:



- Głupie pytanie, w taki upał siedzą na Panonice, co i wy powinniście byli zrobić.

Docieramy do Kapiji (obiecałam wyraźniejsze zdjęcie):



Kiedyś Kapija była bramą miejską, dziś to część deptaku i miejsce spotkań młodych ludzi. O masakrze na Kapiji już pisałam...

Przechodzimy obok Čaršijskiej džamiji (zwanej Meczetem Bazarowym) zbudowanej w XVI wieku:



Dalej jest fontanna o charakterystycznym dla muzułmańskich miast na Bałkanach kształcie. Stanowi ona wizytówkę Tuzli i często występuje na folderach:



Meczet i fontanna na jednym zdjęciu:



Wchodzimy na Trg slobode, czyli Plac Wolności. Tu tryska kolejna fontanna, tym razem bardziej nowoczesna:



Od południa Plac zamyka długi budynek z czasów austro-węgierskich, zwany Barok:



Tak też nazwano knajpkę, która się w nim mieści i w której zasiadamy, żeby schłodzić się od środka:



Jak widzicie, w mieście można się napić chorwackiego piwa. My polowaliśmy na miejscowe (Tuzlanski pilsner):



ale ostatecznie nie udało się go spróbować. Idziemy teraz w stronę Panoniki, czyli miejsca, gdzie schowali się wszyscy tuzlanie :



Jest to kompleks słonych jezior i basenów. Skąd tu słona woda, można by się zastanawiać... Już w czasach starożytnych znaleziono na tych terenach bogate złoża soli, z których Tuzla długo słynęła. W wyniku niekontrolowanego wydobycia tego surowca część miasta zapadła się, stała się bagnista i wyglądała bardzo nieatrakcyjnie.

Władze miejskie wpadły na pomysł, żeby stworzyć kąpielisko, wykorzystując to naturalne bogactwo. Najpierw powstało jedno jezioro, później następne, basen, sztuczny wodospad... To ogromny teren, ale wciąż jest gęsto, mimo że dochodzi 18:30 :



Ciekawe, co się tu działo w ciągu dnia... Woda w basenach ma ponoć około 26 stopni. Miło to wygląda:



Mimo wszystko nie żałujemy, że nie skorzystaliśmy z tej atrakcji. Może gdybyśmy odwiedzili Tuzlę, jadąc nad Jadran, a nie wracając...
Mijamy bardzo ładny meczet z drewnianym dachem i minaretem. To Džindijska džamija:




Obok znajduje się też mały cmentarz:



Droga pnie się stromo w górę. Wspinamy się razem z nią, żeby objąć wzrokiem całość kompleksu:



Wspomniany sztuczny wodospad:



Mini skansen oraz plaża z parasolami i leżakami:



Słońce powoli zachodzi, a ludzie nadal w wodzie. Ciekawe, czy ich chłodzi... W dzisiejszych warunkach pewnie trochę tak.

Gdybyśmy poszli dalej (i wyżej) drogą, dotarlibyśmy na wzgórze Slana banja, na którym znajduje się Muzeum Pamięci oraz pomniki poświęcone masakrze na Kapiji. Zamroczyło mnie chyba wtedy, że tam nie poszłam Trudno, może wrócimy do Tuzli i wtedy zobaczymy to, czego się nie udało. (Po przyjeździe stwierdziłam, że jest tego sporo )

Ludzie powoli opuszczają kąpielisko, niektórych przywiozły tu autokary:



A my wracamy na starówkę:



po drodze podziwiając bardzo ciekawy architektonicznie kościół katolicki:



A właściwie Katolickie Centrum Kultury.

W kolejnym odcinku zapraszam na więcej zdjęć wieczornej Tuzli

Kapitańska Baba napisał(a):Tłok rzeczywiście spory - choć jak przypomnę sobie słoweńskie termy to u Ciebie......pusto

Tylko my widzieliśmy baseny trochę po 18:00. Podejrzewam, że wcześniej mogło to wyglądać jak na słoweńskich termach

Franz napisał(a):

maslinka napisał(a):Być może to też Komovi, tym razem widziane z drugiej strony:

Wojtku, potwierdzasz?

Potwierdzam, widziałem je z tego samego kąta, idąc z Crnej glavy na Zekovą.

Ooo, nie wiedziałam, że tam też wędrowałeś

Franz napisał(a):Tuzlę bardzo miło wspominam - zwłaszcza wspaniałą fontannę oraz Kolorowy meczet.

My też spędziliśmy tam bardzo miłe dwa wieczory.

8 sierpnia (niedziela): Ostatni wakacyjny wieczór

Tak, ostatni - nie licząc tego, który spędzimy następnego dnia w samochodzie Mimo to, chyba po raz pierwszy, nie jest nam smutno. Prawie miesiąc podróży, naprawdę stęskniłam się za domem

Wracamy na starówkę:



Ludzie napełniają butelki wodą z fontanny:




To po prostu woda z kranu, ale i tak bym się nie odważyła W Chorwacji też pija się taką wodę, ale nigdy tego nie robię. Mam zbyt wrażliwy przewód pokarmowy

Zapuszczamy się w uliczkę, na której czuć artystyczne klimaty:



Szkoda tylko, że to nie są prawdziwe murale, tylko malowane na wielkich foliach i przyklejane do murów budynków:



Najbardziej podoba mi się druciany gość skaczący po dachach :



Kapija raz jeszcze:



Dopiero teraz zwracam uwagę na kolorowe płytki chodnikowe. Miejscowi często chodzą w japonkach, podobnie jak Chorwaci w nadmorskich miejscowościach:



Małż też sobie kupił, żeby w Cro wyglądać jak lokals Chodzi w nich tylko tam

Mijamy dziwną rzeźbę:



i wchodzimy do sympatycznego parku:



Nie trafiłam na spomenik kralja Tvrtka, a tak lubię pomniki Jak już pisałam, słabo przygotowaliśmy się do wizyty w Tuzli, bo też nie planowaliśmy wcale pobytu w tym mieście. Po drodze miała być Banja Luka, ale tutaj bardziej spodobała nam się kwatera, którą zabukowaliśmy na 4 dni przed przyjazdem (na balkonie w Šipanskiej Luce ) Zdążyliśmy tylko poczytać o historii, o zabytkach i miejscach wartych odwiedzenia już niekoniecznie, przynajmniej nie o wszystkich...

Z tego też powodu nie docieramy do Kolorowego Meczetu (Šarena džamija). Pocieszam się, że i tak był w remoncie. Myślę, że do Tuzli jeszcze wrócimy, bo to dobry punkt pomiędzy wybrzeżem Jadranu a domem, jeśli odwiedza się nie tylko Chorwację.

Obejrzymy sobie jeszcze Cerkiew Zaśnięcia Matki Boskiej:



Wyłącznie z zewnątrz, bo kościół jest zamknięty. I wracamy na deptak, zastanawiając się, gdzie tu zjeść. Knajpka musi sprzedawać piwo (nadal jest gorąco), więc odrzucamy ćevabdžinice. Musielibyśmy wypić chyba po kilka butelek coli, bo pewnie, jak zwykle w takich lokalach w BiH, mają tylko buteleczki 0,2. Piwo jest zdrowsze niż cola

Odrzucamy lokal, w którym byliśmy wczoraj (widoczny po prawej):



"Bośniackie calzone" było dobre, ale też bez szału. Restauracja ma średnie oceny. Zerkamy na reklamę Ožujska ze zdjęciem Panoniki:



Fotka daje lepsze wyobrażenie, jak wielkie jest to kąpielisko.

W końcu lądujemy w miejscu, które zwie się Caffe Bar Skala. Oprócz kawy, jest i piwo :



I bardzo smaczne burgery z pljeskavicą czy też pljeskavica u lepinji. W BiH trzeba jeść mięso z grilla! Zawsze jest genialne!

Po kolacji idziemy jeszcze na ostatni spacer po Tuzli. Po 20:00 ludzi nagle przybywa:



Na Placu Wolności jest bardzo gwarno:




Pod fontanną i na niej - mnóstwo tuzlan:



Mimo że dzisiaj niedziela, pewnie niektórzy jutro idą do pracy

Wpadam w melancholijny nastrój :



Ostatnie spojrzenie - tak zapamiętam Tuzlę:



I wracamy na kwaterę. Na naszym balkoniku (laptop cudem mieści się na ministoliku ) zgrywam zdjęcia i oglądamy jutrzejszą trasę:



Na ostatni odcinek (z podróży do Polski) i podsumowanie całych wakacji zapraszam jutro. A być może jeszcze dzisiaj wieczorem

mchrob napisał(a):Bardzo mi się podoba to że tak wieczorami żyje to miasto.

Tak, energia była świetna! Dostawaliśmy pozytywnego kopa

mchrob napisał(a):Co do japonek - nie wiem jak można w takich klapkach chodzić cały dzień, próbowałem i dla mnie to bardzo niewygodne.
Potrafię tylko kilka metrów po basenie czy plaży przejść.

Zależy od japonek Kiedyś miałam bardzo wygodne i mogłam chodzić w nich cały dzień.

Franz napisał(a):Chciałem pojechać nad Biogradsko jezero, ale dotarłem jedynie do szlabanu i musiałem zmienić plany. W efekcie dotarłem dosyć wysoko, do katunu Vranjak, gdzie miałem okazję rzucić okiem na życie w katunie.

Pooglądałam sobie Twoje zdjęcia z tamtej wyprawy. Pięknie!
Crna Glava wydaje się ciekawsza od Zekovej. Może następnym razem wejdziemy i tam

Sara76 napisał(a):Bardzo fajnie się z Wami podróżowało, naprawdę mieliście długi i wypełniony atrakcjami urlop. Nie wspominając, że dzięki Twojej relacji można było przetrwać zimę i tu już marzec mamy.

Wiem, wiem, wyjątkowo długo piszę w tym roku
Justyna, dzięki za miłe słowa

Sara76 napisał(a):Ps. Jak skończysz tą relację to może znajdziesz jeszcze jakiś materiał z krótszych wypadów?

Pewnie coś będę wrzucać w temacie beskidzkim, ale na zaczynanie nowej relacji się teraz nie piszę...
Muszę trochę odpocząć, poczytać i poudzielać się w innych relacjach (Chociaż starałam się komentować na bieżąco )
No i myślę, że wszyscy powinni trochę odpocząć ode mnie

Kapitańska Baba napisał(a):Miesiąc wakacji - ależ wam dobrze Szczęściarze.....

Niecały Dokładnie 26 nocy na miejscu plus jedna w samochodzie, w drodze do Cro.

Kapitańska Baba napisał(a):Wieczorne miasto zdecydowanie nabiera klimatu

W mieście musi być życie! Inaczej nie ma klimatu, choćby było najpiękniejsze.