Jak zostałam więźniem w Komiży - wrzesień 2021

Witaj Katerina.

Katerina napisał(a):Zawsze mnie zastanawiało, jak to jest mieć tatuaż - nie będę tu rozwijać meandrów moich przemyśleń, postanowiłam sprawdzić, jak czułabym się z czymś permanentnym - za pomocą henny i artystycznych pociągnięć pędzelkiem Željki

Tym mnie odczarowałaś, bo jestem wirtualnym "więźniem Komiży" od początku. Jeśli byłoby tam jeszcze jedno krzesełko, siedziałbym grzecznie i można by było na mnie "dziergać". Podobno tatoo robiony w parze "smakuje" lepiej, nawet ten na krótko. Właśnie najpierw chciałbym spróbować takiego, by dopiero zadecydować jaki chcę wzór na resztę życia. Wszystko jeszcze przede mną.

Tymczasem podobają mi się Twoje relacyjne (zdjęciowe) szczegóły. Chyba mam podobne oko.

Ojoj, coś nie tak
Kasia nie logowała się już od 12 dni

boboo napisał(a):Ojoj, coś nie tak
Kasia nie logowała się już od 12 dni

Miejmy nadzieję , że podróżuje , poznaje i dokumentuje , a potem podzieli się z nami jakąś częścią efektów . . .


Pozdrawiam
Piotr

14 DBK
(Dni Bez Kateriny)

Nie traćcie wiary
Doszły mnie słuchy, że niebawem nowy odcinek

p_majer

Ten kwiat, który Was tak zadziwił to ... dziwaczek wielobarwny. Też mnie zadziwił, gdy go w dużych ilościach zobaczyłem w Pisaku k. Omisa. "Wyrzuca" z siebie bardzo dużo nasion, więc łatwo można go przeszczepić na polski grunt

Oo, dziękuję bardzo, nazwę ma sympatyczną, kojarzy mi się z postacią ze starej kreskówki - Kiwaczkiem
Jeśli łatwo go przeszczepić, to tym bardziej będę go tropić i przywiozę nasiona

te kiero

Tym mnie odczarowałaś, bo jestem wirtualnym "więźniem Komiży" od początku.

Wirtualnym więźniem zaklętym w... no właśnie, w co ? Hej

Jeśli byłoby tam jeszcze jedno krzesełko, siedziałbym grzecznie i można by było na mnie "dziergać". Podobno tatoo robiony w parze "smakuje" lepiej, nawet ten na krótko.

O, nie wiedziałam.

Właśnie najpierw chciałbym spróbować takiego, by dopiero zadecydować jaki chcę wzór na resztę życia. Wszystko jeszcze przede mną.

Hmm, a ja skłaniam się ku mojemu wcześniejszemu stanowisku - że jednak nie chcę niczego permanentnego.
Czasem podoba mi się u innych, ale ja lubię zmiany i załatwiam to biżuterią i niech tak zostanie .
Chociaż z moim chwilowym nie czułam się najgorzej

Tymczasem podobają mi się Twoje relacyjne (zdjęciowe) szczegóły. Chyba mam podobne oko.

Miło słyszeć.

napisał(a) piotrf » 04.07.2022 19:46

boboo napisał(a):
Ojoj, coś nie tak
Kasia nie logowała się już od 12 dni



Miejmy nadzieję , że podróżuje , poznaje i dokumentuje , a potem podzieli się z nami jakąś częścią efektów . . .

eXtreme

14 DBK
(Dni Bez Kateriny)

mchrob

Chyba zginęłyście w drodze do tej Komiży?
Wzywać jakąś pomoc?

Potrzebowałam - Św.Judy od spraw beznadziejnych
Trochę pomógł, bo dotrwałam do końca urlopu w tym kwiecie lotosu

Kasia podróżowała i dokumentowała, ale na razie tylko w swoim regionie
Oddawała się wodnym rozrywkom...



...przemiarzała nadmorski szlak różany...

,

...tropiła mikołajki, które są pod ochroną:



...i inną tropikalną roślinność - zaraz za Gdynią



Flayszakal

Doszły mnie słuchy, że niebawem nowy odcinek

Tak, właśnie się przygotowuje.

P.S. - Piotrze, piękną donicę wypatrzyłeś

Wszystkiego dobrego w piąteczek

Kolejne dwa dni po "wielkiej wyprawie" do Visu minęły bez większych fajerweków.

Od początku uznaję moją komiską miejscówkę za top of the tops znanych mi miejscówek, ale tym razem stałam się jej prawdziwym więźniem - za sprawą moich Koleżanek, których zachwyt nawet mnie rozczulał

Balkonowe posiadówki - poranne i wieczorne nie miały końca.




Można było mentalnie poćwiczyć jogę




Na filmie widać, że hippisi już są, a więc znowu zapachniało Gulasz Festivalem



Tu, na balkonie się wspólnie gotowało, a przynajmniej - konsultowało z gotującą danego dnia - na linii balkon-kuchnia




...jak też degustowało...




Były nieliczne momenty, kiedy pozwolono mi oddalić się na chwilę (wspólnie) od miejsca uwięzienia
Ale tylko w zasięgu 200 metrów od domu - na kawę.




Człowiek z puzonem też jest dowodem na to, że Goulash nadchodzi

Były też codzienne sesje plażingowe na opisanej już plaży Gusarica, podczas których udało mi się wymykać na inną plażę miejską z sympatycznym barem




Musiałam wziąć obrót wydarzeń w swoje ręce - czyli wykazać się sprawczością, jeśli nie chciałam pozostać przykuta do barierki balkonu przez resztę wakacji.

Spoglądam w dół, na sąsiada ...



I myślę: " Basta, teraz to ja Was urządzę "

Umawiam się z Kapitanem Darko na "randez vous" przy kawie i ustalam szczegóły jakiegokolwiek rejsu

Wiem, że w Komiży przebywa na urlopie nasz Kolega z Cropli - Flayszakal z Żoną.
Deklarują gotowość do wspólnego popłynięcia Odyseuszem, co bardzo mnie cieszy, bo nie wiem jeszcze, czy Dziewczyny zdecydują się na tak "ekstrawagancki" pomysł.

O dziwo - są chętne
Nie wiedzą, że to nie taki "Mamma mia" rejsik z wygodami , ale na razie nie uświadamiam ich.

Nie pamiętam, o której umówiliśmy się na rejs, wiem tylko, że było to o wiele za wcześnie rano , i że przybiegłyśmy lekko spóźnione...
Laski zdążyły jeszcze zakupić jakieś burki w piekarni i dopadamy pokładu, gdzie skompletowała się cała załoga.



Po prawej Państwo "Flay" , czyli Halina i Sebastian, a po lewej zakochana para - Chorwat i jego narzeczona z Nowego Jorku

B.B. jeszcze nie wiedzą co je czeka



Jest też, oczywiście, Darko z wierną Kalipso.




I wierna Darkowym wyprawom Katerina



Zostawiamy za sobą Vis i Biśevo...

Ahoj

To teraz czekam na chorobę morską "psiapsiolek"

No i znowu pewnie dwa tygodnie przerwy w relacji…
I nie wiem co było dalej

Fajnie, że znowu piszesz .
Ciekawe, co było dalej i jak się spisały psiapsiółki.

Katerina napisał(a):Wiem, że w Komiży przebywa na urlopie nasz Kolega z Cropli - Flayszakal z Żoną.

Fajnie spotkać na wyjeździe forumowych znajomych. Ale dla Ciebie to nie pierwszyzna.

Katerina napisał(a):I wierna Darkowym wyprawom Katerina

Znowu Kasiu masz spektakularne nakrycie głowy .

Ja się nie daję i nie czekam cierpliwie
jak kwiat lotosu
Moje kobiety na leżakach przed chałupą i na tarasie,
a ja odpalam wrotki i lecę przed siebie. Nie mogę usiedzieć w miejscu. Ileż można

boboo napisał(a):To teraz czekam na chorobę morską "psiapsiolek"

Nikt z naszej Załogi na taką nie cierpiał , ale okoliczności odwiedzanych miejsc do łatwych nie należały.

Flayszakal

No i znowu pewnie dwa tygodnie przerwy w relacji…

Jakie dwa tygodnie - tylko dwie doby

I nie wiem co było dalej

Na pewno pamiętasz więcej niż ja, bo to Twój dziewiczy rejs w tamte rejony
Ja już nie miałam tak wyostrzonych zmysłów

Nefer

Fajnie, że znowu piszesz .
Ciekawe, co było dalej i jak się spisały psiapsiółki.

Dalej było...długo nic - jakieś 1,5 - 2 godziny
A Sisters wróciły całe i zdrowe...
Zaraz popłyniemy dalej.

megidh

Fajnie spotkać na wyjeździe forumowych znajomych. Ale dla Ciebie to nie pierwszyzna.

Cóż zrobić? Śledzą mnie A na poważnie - tak, uwielbiam cro spotkania, zwłaszcza, gdy można przeżyć wspólnie jakąś cro przygodę

Znowu Kasiu masz spektakularne nakrycie głowy .

Hmm... (kupione w Gdyni ze straganu z pamiątkami )

Habanero

Ja się nie daję i nie czekam cierpliwie
jak kwiat lotosu

Poczekaj, to tylko pozory - dla zmylenia "przeciwnika"

Moje kobiety na leżakach przed chałupą i na tarasie,
a ja odpalam wrotki i lecę przed siebie. Nie mogę usiedzieć w miejscu. Ileż można

Niedługo ja też odpalę - tyle,że terenówkę i inne takie , ale na razie ciiiii

Jak wspomniałam - przez kolejne 2 godziny "nic" się nie działo.
Nudy, Panie, jak w polskim filmie
Ten patrzy w lewo, ten spojrzy w prawo...




Trochę sobie narzekamy na bonacę(flautę), obserwujemy oddalające się za nami Vis i Biševo, niektórzy wyciągają śniadanie.

B1 (albo B2 ) wypatruje...lądu przed nami



Ale zdaje się, że to nie ona, tylko Państwo Flayszakalowie pierwsi go wypatrzyli.




Ci zapewne nic nie widzą - poza sobą



Papużki nierozłączki wzbudzały w reszcie załogi nieskrywaną zazdrość

Ja też mam już Svetac w oczach



Tak, płyniemy na Brusnik i Svetac.
Wprawdzie moim marzeniem była Jabuka, i to o wschodzie słońca, ale pomyślałam, że "pierwszaki"
powinny najpierw odwiedzić te wyspy Viskiego Archipelagu, które są w bliskim zasięgu i nie wymagają spędzenia nocy na pokładzie

Svetac i Brusnik - to będzie moja druga na nich wizyta.




B1 nie wie co ma u swych stóp



To skarbiec Odyseusza - czyli lodówka z zapasem wina na cały rejs

Ale na napoje mocniejsze niż woda będzie czas później, bowiem czeka nas dość karkołomne lądowanie na mniejszej z dwóch wysepek - wulkanicznym Brusniku.

Oto on...








Jeśli już teraz wygląda jak kamieni kupa...to zobaczycie, co będzie dalej

Już widać jedyną na wysepce plażę - czarną jak zastygła lawa, ale woda wokół niej nie wygląda ponuro








Przygotowujemy się do desantu..
Zakotwiczenie jest trudne ze względu na obecność wielu ostrych skał.




Ale o samym desancie - w kolejnym odcinku

Piękne widoki. Czekam na kolejny odcinek