DDR

Gdyby nie odebrano nam wolności siedziała bym już na walizkach przed kolejną wyprawą. A tak błąkam się po internetach i naszło mnie wspomnienie małej wycieczki, którą rzutem na taśmę udało się zrealizować 21-23 lutego. Obskoczyliśmy Budziszyn, Drezno i Miśnię bo jakoś tak się złożyło, że nikt z nas na taką szkolną ekskursję wcześniej się nie załapał.

Prognozy pogody były marne, nie tylko lutowy ziąb, ale do wyboru opady, przelotne opady i ulewy. Zrezygnować mogliśmy tylko, że wtedy w tegorocznym kalendarzu pozostało by 2x Zieleniec i 2x Kamienica, czyli strasznie mało jak na nasze potrzeby

Z Wrocławia do pierwszego celu jest 2,5 godzinki, wyruszyliśmy w piątek po śniadaniu.


Bautzen.


Zaparkowaliśmy w centrum handlowym Kornmarkt Center (punkt 0). W razie potrzeby można tu coś zjeść i zrobić zakupy. Starówka nie jest duża, odpadają problemy z komunikacją.

To mapka z zaznaczonymi punktami, które udało się zobaczyć.






Z galerii wychodzimy na stronę północną i kierujemy się do Bogatej Wieży, Reichenturm (1)
















Budziszyn słynie z wież i baszt. Ta z XV wieku jest krzywa (odchylenie aż 1,44m chociaż słabo widoczne na zdjęciach) i ma herb elektoratu Saksoni.










Od wieży Bogata ulica prowadzi nas do drogowskazu, którym jest metalowa gwiazda (2).





















Podziwiając elewacje kamieniczek zmierzamy prosto w kierunku Rynku Głównego (3).





















Zimno, że w tyłek szczypie ale moja rodzina powtarza stały tekst: ty sobie polataj, a my poczekamy. Robienie zdjęć w rękawiczkach idzie niemrawo, ale latam. Żółty ratusz, stara apteka i knajpa, ładne bramy i fronty kamienic.






























































Kierujemy się na tyły ratusza, gdzie stoi Katedra Św.Piotra (4) i po drugiej stronie ulicy pałac biskupi.

Raczej w tamte strony nie dotrę, ale lubię Twoje relacje, więc jestem

Bombardowany jestem reklamami spędzenia urlopu w Niemczech (bo poza Berlinem, Frankfurtem n/M i Hagen/Herdecke nigdzie nie byłem) - pooglądam, co mają ciekawego

piekara114 napisał(a):Raczej w tamte strony nie dotrę, ale lubię Twoje relacje, więc jestem

Do tej pory trochę lekceważyłam sąsiadów i to nie tylko zachodnich, ale teraz może czas zajrzeć za miedzę

pääkäyttäjä napisał(a):Bombardowany jestem reklamami spędzenia urlopu w Niemczech (bo poza Berlinem, Frankfurtem n/M i Hagen/Herdecke nigdzie nie byłem) - pooglądam, co mają ciekawego

A skąd te bomby na Ciebie spadają ?

O innej porze roku kawiarenki z ogródkami bardzo by nas interesowały, teraz podziwiamy i przyspieszamy kroku bo nadchodzi czarna chmura.
























Nicolaiturm (5) jest to jedna z wież miejskiej fortyfikacji, która swoją nazwę zawdzięcza pobliskiemu kościołowi św. Mikołaja; został zniszczony w XV wieku, pozostały jedynie fotogeniczne ruiny.












Do ruin przylega cmentarz mniejszości serbołużyckiej (6). Spoczywają na nim ludzie zasłużeni dla zachowania świadomości etnicznej autochtonów.














































































Wracamy między budynki bo piździ tu niemiłosiernie.

margaret-ka napisał(a):

pääkäyttäjä napisał(a):Bombardowany jestem reklamami spędzenia urlopu w Niemczech (bo poza Berlinem, Frankfurtem n/M i Hagen/Herdecke nigdzie nie byłem) - pooglądam, co mają ciekawego

A skąd te bomby na Ciebie spadają ?

M.in. z Fejsa i czasem Instagrama, ewentualnie z maila, sygnowane przez Narodowe Biuro Promocji

pääkäyttäjä napisał(a):

margaret-ka napisał(a):

pääkäyttäjä napisał(a):Bombardowany jestem reklamami spędzenia urlopu w Niemczech (bo poza Berlinem, Frankfurtem n/M i Hagen/Herdecke nigdzie nie byłem) - pooglądam, co mają ciekawego

A skąd te bomby na Ciebie spadają ?

M.in. z Fejsa i czasem Instagrama, ewentualnie z maila, sygnowane przez Narodowe Biuro Promocji

Czyli wyśledzili, że jesteś zainteresowany

Z chęcią z Tobą pozwiedzam bo moje plany wyjazdowe też wzięły w łeb i to na całej linii

margaret-ka napisał(a):Czyli wyśledzili, że jesteś zainteresowany

Na Fejsie, strona nazywa się "Niemcy cel podróży"

Sara76 napisał(a):Z chęcią z Tobą pozwiedzam bo moje plany wyjazdowe też wzięły w łeb i to na całej linii

Nie ma tego złego... Gdyby nie ograniczenia, dalej nie znała bym uliczek w miejscowości, w której mieszkam 15 lat A tak kupiliśmy rowery (nie jeździłam pół wieku ) i odkrywamy trasy rowerowe. Może Odra to samo co Missisipi, ale idzie nam całkiem dobrze.

Przed nami kolejna atrakcyjna budowla z końca 1400 roku- Matthiasturm, Biała Wieża (7), z czerwonym dekoracyjnym zakończeniem i rzeźbą z piaskowca umieszczoną nad bramą wejściową.




































Dochodzimy do rozległego placu, pry którym mieści się knajpa i przybytki kultury, między innymi Muzeum Serbołużyckie (8)


















oraz biały zamek Ortenburg (9). Jego charakterystycznym elementem jest wysoka wieża bramna z płaskorzeźbą przedstawiającą króla Węgier Macieja Korwina, który wzniósł Ortenburg w XV wieku. Twierdza poważnie ucierpiała w czasach wojny trzydziestoletniej.















Za bramą trafiamy na remont drogi i jesteśmy zmuszeni nieco zmienić kierunek. Ale brzydko nie jest. Atrakcyjne dekoracje knajp i sklepików dobrze pasują do klimatu miasta (10).















































Starą Wieżę Wodną, Alter Wasserturm (11) podziwiamy z daleka.

Idąc dalej prosto z głowami zadartymi do góry dochodzimy do Rynku Głównego, czyli poszliśmy za daleko.
























Wracamy kawałeczek i schodzimy w kierunku rzeki.

Na prawo mamy kolejną Wieżę wodną, Wasserkunst (12),sięgającą 47 m wysokości, dzięki której zaopatrywano miasto w wodę. Obecny kształt otrzymała w 1558 roku.

































Robimy odwrót. Po drodze mijamy Michaeliskirche.






Dochodzimy do miejsca (13) zwanego Bramą Rybacką, skąd mamy widok na dachy zabudowań nad rzeką. Gdzieś tam jest schowana drewniana chata, którą jeszcze musimy zobaczyć. Z tego miejsca widzimy bastion rybacki, Röhrscheidtbastei Bautzen.
























Kierujemy się na most na Szprewie, Friedensbrücke (15), skąd mamy najładniejszą panoramę miasta. Szkoda, że nie ma słońca.



























Wracamy na parking. Naprzeciw zachodniego wejścia do Kornmarkt Centrum stoi kolejny strzelisty obiekt Lauenturm Bautzen (14).






Jesteśmy tak zmarznięci, że na poszukiwanie Hexenhäuschen Bautzen (16) jedziemy samochodem posługując się nawigacją Google.















Ze starej, drewnianej zabudowy Budziszyna pozostał tylko jeden dom. Wybudowano go na początku XVII wieku, jako jeden z licznych tutaj domków rybackich. Budynek przetrwał oblężenia i pożary. Według niektórych to właśnie z tego powodu nazwano go Domem Czarownicy. Najprawdopodobniej jednak nazwa pochodzi z czasów późniejszych i związana jest z nietypowym wyglądem domu odróżniającego się od zabudowy okolicy.






























Nie zobaczyliśmy Wendischer Turm, Kościoła Matki Bożej, Muzeum Musztardy, więzienia Stasi i pewnie wielu innych ciekawostek. Zostawiamy to na cieplejsze czasy i jedziemy do hotelu w Dreźnie.

Kiedyś jako dziecko, za czasów właśnie DDR często tam bywałem. Ojciec ma tam kuzynkę która mieszka w Waren nad jeziorem Müritz i każde wakacje tam spędzaliśmy.

Drezno Neustadt.


Pierwszy rozpoznawalny obiekt to Meczet Yenidze (1)
Ciekawe, że budowla nigdy naprawdę nie była miejscem kultu. Została wzniesiona przez chcącego się wyróżniać, niemieckiego przedsiębiorcę na początku XX wieku jako fabryka wyrobów tytoniowych. Stąd nazwa – Y enidze – która pochodzi od regionu tytoniowego w Turcji. Po zjednoczeniu Niemiec meczet został odremontowany i przekształcony w centrum biznesowo-kulturalno-rozrywkowe.











Na swoją metę wybraliśmy hotel Super 8, na Nowym Mieście (2), zaraz za Marienbrucke. Stąd na piechotę można zwiedzić Nowe i Stare Miasto.





















Najpierw pokażę to co zobaczyliśmy na Neustadt. Tak wygląda mapka z zaznaczonymi naszymi miejscami, do niektórych zajrzeliśmy po dwa razy.






Jedyne znane nam do tej pory miejsce w Dreźnie to Bahnhof Dresden Neustadt(3). Tu mieliśmy przesiadkę w drodze na lotnisko we Frankfurcie.















Rzut beretem od dworca jest galeria handlowa, w której oprócz Aldika i Rossmana mieści się sklep-muzeum Die Welt der DDR(4). Kilka szczegółów ze sporej wystawki.