Czy odkryjemy miłość nieznaną? - Hvar, wrzesień 2013

ArliJ napisał(a):melduje się i ja... ostatnie 2 miesiące jak wyjęte z życiorysu zawodowo więc dopiero dzisiaj dotarłam tutaj:)

wspaniale...zdjęcia, Wy, miejsca, przeniosłam się w czasie do tych wakacji na Hvarze i zapragnęłam tam być;).
dziękuję Ci za te wspomnienia i dziękuję za wzmiankę o mnie i mojej relacji! Cieszę się, że na coś się przydała:)

czekam na dalszą część:)

Witaj, cieszę się że zaglądnęłaś. Wiele wskazuje na to, że Twoja relacja będzie naszym przewodnikiem również w przyszłym roku. Jeśli nic nie stanie na przeszkodzie (choć póki co stoi) to Korcula w planach

mervik napisał(a):Aldonko super zdjęcia ,
nawet nie wiedziałem, że tam na wyspie Hvar są takie widoki
Już zaczynam notować

Dziękuję. Na wyspie są i piękniejsze widoki...tylko jeszcze nie wszystkie udało nam się zobaczyć

Darkos napisał(a):Pokrivenik odkryliśmy z przyjaciółmi przypadkiem w 2001 roku.
Powtórzyliśmy w 2006.

Do dziś mam na kompie tapetę z tej zatoczki.

Minus to cień na plaży [lipiec/sierpień]już od ok 16-tej.

Pisz dalej i pokazuj : piękny Hvar

Pokrivenik też na mojej komputerowej tapecie wisi Ale fakt, słonko tam szybko chowa się za góry. Ale pięknie jest, oj jest.

Odcinek 19 - Najlepsze zawsze zostaje na koniec - 12 września.

Zanim dzień bieżący wróćmy jeszcze na chwile do dnia poprzedniego, a raczej wieczoru.
Planujemy spędzić miły wieczór na tarasie, Zusia, Tomek i Szymek jutro wyjeżdżają. Krzątamy się to tu to tam przygotowując winko, piwko, przekąski. Nagle "pyk" zapada w całym domu ciemność. Jak wiecie cały dom i wszystko co się tam znajduje zasilane jest z baterii słonecznych (oprócz lodówki na całe szczęście). Jako, że na instalacji owej się nie znamy i nie chcemy w niej grzebać dzwonimy do właściciela. Tomek rozmawia z Anthonym. Na przekazaną informację, że nie mamy prądu pada, że na pewno podłączyliśmy jakieś urządzenie, którego nie wolno np. suszarkę do włosów. Takkk, jasne, nawet pięć, tych pięć które zostawiliśmy w domu w Poznaniu. Anthony (mieszkają w Hvarze) nie widzi konieczności przyjechania i pomocy nam twierdząc, że na pewno jutro baterie się naładują, wszak będzie słonecznie.

Trudno. Damy radę. Na szczęście zabrałam z domy latarenkę made in Ikea i świeczki. Wieczór spędzamy mimo wszystko bardzo mile. Oglądamy burzę szalejącą nad Markarską. Znaczy się oglądamy tylko rozświetlone niebo bo rzecz jasna nic więcej od nas nie widać. Dzieciaki w końcu zasypiają, a my jeszcze długo w noc siedzimy i gadamy o wszystkim i o niczym.

Na drugi dzień od rana nie ruszamy się nigdzie. Chcemy pożegnać się z sąsiadami. Prądu nadal nie ma. Tomek wysyła do Anthoniego sms, że prądu nadal zero. Ten milczy.
Brak prądu rekompensuje nam delfinek. Dzięki Zuzi wogóle go zobaczyliśmy. Niestety zanim pobiegliśmy po aparat...

621.


622.


Niebo serwuje nam od wczorajszego wieczoru niezłe widoki

623.


Pomagamy zanieść bagaże do samochodu, żegnamy się. Postanawiamy ruszyć w teren. Wszak jeszcze coś ważnego nam na mojej liście zostało

Najpierw do Jelsy.
Bardzo mi się tu podoba, szwędamy się chwilę po cichych, malowniczych uliczkach miasteczka.

624.


625.


626.


627.


628.


629.


630.


631.


632.


633.


634.


635.


636.


637.


Tajemniczy ogród

638.


639.


Następnie planujemy zahaczyć o Vrboskę. Niestety nie ma miejsca do zaparkowania samochodu.Chcemy objechać jeszcze raz i spróbować gdzie indziej zaparkować, ale po drodze rzuca nam się w oczy takie coś:

640.


No to zobaczymy co to za "twierdza"

641.


642.


643.


644.


645.


Nagle naszym oczom ukazuje się twierdza...a raczej jej pozostałości

646.


647.


648.


Pan na wieży obserwacyjnej widok ma piękny, to mu trzeba oddać, ale robotę nudną jak....flaki z olejem

649.


650.


651.


Nie zawracamy jeszcze, postanawiamy zobaczyć ową plaże

652.


653.


654.


655.


656.


657.


Ładnie, ale jakoś do plażowania nie zachęca.
Ruszamy w drogę powrotną, przez nami najważniejszy punk dzisiejszego programu

658.


Wiecie już co to?

659.


660.


661.


662.


663.


664.


665.


666.


667.


668.


Wpisujemy się w książce pamiątkowej i znajdujemy pozdrowienia dla cromaniaków

669.


670.


671.


671.


672.


673.


674.


675.


676.


677.


678.


679.


680.


681.


Mimo tego, że mocno wieje, że wiatr powoduje że jest zimno, nie chce się stąd ruszyć. Pięknie tu. Tyle dni odkładaliśmy ten wyjazd na później, ale warto było. Szczyt sv. Nikocola to mój numer 1 na Hvarze.

Wracamy, z nadzieją że mamy już prąd, tym bardziej że padają nam telefony, tablet, baterie w aparacie. W samochodzie wszystkiego naraz nie naładujemy.

682.


683.


Na miejscu okazuje się, że prądu nadal nie ma, akumulatory zero mocy. Super. Dzwonie do Anthoniego, nie dobiera telefonu, piszę smsa - nie odpowiada. Zajebiście (sorry). Nie powiem, jesteśmy wkurzeni.

Najlepsze na koniec! Pięknie

Sytuacji z prądem współczuję... Nie wyobrażam sobie nawet, jak bardzo byłabym wkurzona

Hej Aldonka ale rozpromieniony dar od niebios .........rekompensata za pewne niedogodności(w sumie to teraz drobiazg zapewne, jak sobie wspomnisz )

Wspaniale się z Wami podróżuje i wspomina te urokliwe miejsca.....
Fotki bardzo mi się podobają.

Pozdravki

Aldonka napisał(a):Wpisujemy się w książce pamiątkowej i znajdujemy pozdrowienia dla cromaniaków

O, to nasze

przepiękne te zdjęcia ze szczytu ... brak mi słów

...oglądam te Twoje fotki i mam gęsia skórkę...niesamowite...

Coś mi się wydaje że sprawdzi się u nas powiedzenie " do trzech razy sztuka ". Dwa podejścia ( jednodniowe ) do Hvaru już były, kolejny pobyt zapewne będzie dłuższy.

Dziękuję Wam bardzo.
Zdobyłam w Chorwacji dwa szczyty: Iliję na Pejlesacu i Nikolę na Hvarze. I tutaj, choćbym chciała, nie mogę zrobić porównania. Oba miejsca są piękne, oba mają w sobie coś magicznego, coś wyjątkowego

Ale czego by nie powiedzieć nasze wakacje dobiegają powoli końca.
Zostały nam ostatnie dwa dni.

Odcinek 20 - Jak to mega wnerw powoduje zmiany planów - 13 września
13 września, piątek, aż się chce powiedzieć: kłopotów początek.
Wstajemy rano i co? Prądu nie ma, akumulatory wskazują zero, czyli mimo słońca nie ładują się. Wrrrrrr. Dzwonię do właścicieli. Dupa, odebrać telefon i porozmawiać to w ich wykonaniu zbyt wiele. No bo po co? Zapłacili nam wszystko do soboty to co nas oni obchodzą. Dzwonię chyba z 15 razy. Nic. Nie ma ikonki, nie ma słów, którymi mogłabym Wam opisać swoje wk.........
Jadę już na końcówce telefonu, wszystko rozładowane, a szanowna Darija i Anthony mają nas w dupie.

Zastanawiamy się co począć z tym dniem. Prawdę mówiąc jestem tak wściekła, że nawet myśleć mi się nie chce W końcu w tej całej złości mówię do Jacka - Koniec, mam dość, wracamy dzisiaj. Kolejnego wieczoru przy świeczkach nie zdzierżę. Żądam cywilizacji.

Ale do domu??? Dzisiaj??? A może by tak w końcu do Plitvic??? Hmmm.

W związku z tym, że dzwonienie nic nie daje, piszę do właścicieli smsa. Piszę, że nadal prądu nie ma, że dzisiaj wyjeżdżamy, że jesteśmy mega wkurzeni takim traktowaniem. Pytam ile mamy zapłacić za używanie pontonu przez 2 godziny.

Jak chodzi o pieniądze odpowiadają dość szybko. Po około 20 minutach dostajemy odpowiedź, że:
- im przykro...taaaa, jasne, w porę.
- mechanik od paneli będzie w niedzielę popołudniu.....super, wtedy kiedy my mamy teoretycznie docierać do Polski
- mamy zostawić za ponton 30 EUR.

Ja wiem, ja rozumiem, ale osobiście miałabym w sobie tyle skruchy, żeby ludziom którzy 3 ostatnie dni byli bez prądu, bez ciepłej wody, którzy zapłacili niemało za apartament, który oferował owe rzeczy bez problemu, powiedzieć, że mają zapłacić nie wiem 10 euro....choć ja osobiście nie wzięłabym ani gorsza.
Kurcze, przeszła mi przez głowę myśl, żeby ich olać i nic nie zapłacić, ale moja uczciwość zwyciężyła...ale złośliwość już nie.
Zawsze na podróż bierzemy sporo drobnych euro, na kawę z automatu, na jakieś batoniki itp.
Zostawiliśmy im na stole równo 30 euro w jedno eurówkach, w pięćdziesięciocentówkach. W nosie miałam czy to wymienią gdzieś czy nie. A i jeszcze 40 kun za pożyczenie leżaka, bo chyba Wam nie wspomniałam, że leżaki będą na wyposażeniu domu są płatne - 20 kun za dzień.

Spakowaliśmy się w pół godziny, kolejne pół zajęło nam spakowanie się do samochodów.....i z wielkim zawodem, z bolącym nieco sercem opuściliśmy Zatokę Rapak.
Jeszcze miłe pożegnanie z panią ze straganu z winkiem i kierujemy się na Sucuraj.
Na tyle lat jeżdżenia do Cro nie zdarzyło mi się opuszczać miejsca wakacji w takim nastroju.

684.


685.


Migawki z naszej ulubionej kawiarenku w Sucuraju

686.


687.


688.


689.


Potem jeszcze spacerek w kierunku latarnii

690.


691.


692.


693.


694.


695.


696.


697.


I już jest, nasz prom, żegnamy się z wyspą z mieszanymi uczuciami, bardzo mieszanymi

698.


699.


700.


701.


702.


703.


704.


705.


706.


707.


708.


709.


No i jesteśmy na lądzie. Prawdę mówiąc nawet się nie oglądamy za siebie. Obieramy kierunek Makarska, bo tam w dużym Konzumie chcemy zrobić zakupy "do domu"

710.


711.


712.


Zbierają się chmury, czyżby jednak Cro miało zapłakać nad nami

713.


714.


715.


716.


Kierujemy się na Plitvice, nie mamy zarezerwowanego żadnego noclegu, ale tym się akurat nie martwimy, nie sądzę żeby był tam z tym jakiś problem.

717.


718.


719.


720.


721.


722.


Do Plitvic docieramy późnym wieczorem, wybieramy jeden z wielu domów przy drodze, przemiły pan oferuje nam pokój z łazienką za 30 euro. Bierzemy bez grymaszenia. Na dworze jest mega, mega zimo. Przeżywam jakiś szok termiczny. Jakieś 300 km temu było z 26 stopni, tutaj.....zima, 13 stopni
Ale w pokojach cieplutko, kaloryfery grzeją i jest prąd Jest nawet internet Witaj cywilizacji.
Trochę mamy obawy o jutrzejszy dzień. Już obmyślamy gdzie tu i o której uderzyć do jakiegoś sklepu po cieplejsze rzeczy. Mamy jakieś tam bluzy, ale nic mega ciepłego. A 6 stopni za oknem nie napawa optymizmem. Plitvic w sumie nie mieliśmy w tym roku w planach, ten przyjazd tutaj był mega niespodziewany.
Ale to będzie jutro

Aldonka napisał(a):
W związku z tym, że dzwonienie nic nie daje, piszę do właścicieli smsa. Piszę, że nadal prądu nie ma, że dzisiaj wyjeżdżamy, że jesteśmy mega wkurzeni takim traktowaniem. Pytam ile mamy zapłacić za używanie pontonu przez 2 godziny.

Jak chodzi o pieniądze odpowiadają dość szybko. Po około 20 minutach dostajemy odpowiedź, że:
- im przykro...taaaa, jasne, w porę.
- mechanik od paneli będzie w niedzielę popołudniu.....super, wtedy kiedy my mamy teoretycznie docierać do Polski
- mamy zostawić za ponton 30 EUR.

Ja wiem, ja rozumiem, ale osobiście miałabym w sobie tyle skruchy, żeby ludziom którzy 3 ostatnie dni byli bez prądu, bez ciepłej wody, którzy zapłacili niemało za apartament, który oferował owe rzeczy bez problemu, powiedzieć, że mają zapłacić nie wiem 10 euro....choć ja osobiście nie wzięłabym ani gorsza.
Kurcze, przeszła mi przez głowę myśl, żeby ich olać i nic nie zapłacić, ale moja uczciwość zwyciężyła...ale złośliwość już nie.
Zawsze na podróż bierzemy sporo drobnych euro, na kawę z automatu, na jakieś batoniki itp.
Zostawiliśmy im na stole równo 30 euro w jedno eurówkach, w pięćdziesięciocentówkach. W nosie miałam czy to wymienią gdzieś czy nie. A i jeszcze 40 kun za pożyczenie leżaka, bo chyba Wam nie wspomniałam, że leżaki będą na wyposażeniu domu są płatne - 20 kun za dzień.

Spakowaliśmy się w pół godziny, kolejne pół zajęło nam spakowanie się do samochodów.....i z wielkim zawodem, z bolącym nieco sercem opuściliśmy Zatokę Rapak.
Jeszcze miłe pożegnanie z panią ze straganu z winkiem i kierujemy się na Sucuraj.
Na tyle lat jeżdżenia do Cro nie zdarzyło mi się opuszczać miejsca wakacji w takim nastroju.

a Ty bidulko martwiłaś się o drzwi .

Nie da się ukryć, że na Twoją opinię o Hvarze wpłynęło pechowe lokum, a właściwie niepoważne podejście właścicieli apartmanu.

Szkoda, że tak się stało. Jestem przekonana, że gdybyście trafili na sympatycznych gospodarzy i nie mieli problemów z prądem, wyspa by Was zachwyciła. Trudno jest oddzielić emocje negatywne od pozytywnych. We wspomnieniach na szczęście zostają zwykle głównie te pozytywne

Hvar jest piękny , niestety mieszkają tam ludzie . . . tylko ludzie . . .

Niesmak pozostał , ale nie zmienił faktu , że większość wraca zadowolona z wakacji tam spędzanych , a i dla Was wakacje ( pomijając brak prądu i nieodpowiednią postawę właścicieli kwatery w stosunku do Was ) były fajne

Dodatkowo Plitvickie Jezera chyba zatarły trochę te niemiłe wrażenia


Pozdrawiam
Piotr

Aldonko zdjęcia ze szczytu Sv. Nikola cudne po prostu bajecznie tam

mysza73 napisał(a):a Ty bidulko martwiłaś się o drzwi .

Właśnie Gdybym wtedy wiedziała

maslinka napisał(a):Nie da się ukryć, że na Twoją opinię o Hvarze wpłynęło pechowe lokum, a właściwie niepoważne podejście właścicieli apartmanu.

Szkoda, że tak się stało. Jestem przekonana, że gdybyście trafili na sympatycznych gospodarzy i nie mieli problemów z prądem, wyspa by Was zachwyciła. Trudno jest oddzielić emocje negatywne od pozytywnych. We wspomnieniach na szczęście zostają zwykle głównie te pozytywne

Ale czy oby na pewno wyspa nas nie zachwyciła??
Zawsze staram się, żeby dobre wspomnienia wypierały te złe. Tak też jest w tym wypadku. Staram się nie wracać myślami do właścicielki i Uvali Rapak, choć zatoka piękna, ale przywołuje złe wspomnienia.

piotrf napisał(a):Hvar jest piękny , niestety mieszkają tam ludzie . . . tylko ludzie . . .

Niesmak pozostał , ale nie zmienił faktu , że większość wraca zadowolona z wakacji tam spędzanych , a i dla Was wakacje ( pomijając brak prądu i nieodpowiednią postawę właścicieli kwatery w stosunku do Was ) były fajne

Dodatkowo Plitvickie Jezera chyba zatarły trochę te niemiłe wrażenia


Pozdrawiam
Piotr

Hvar jest piękny, nie mogę się z tym nie zgodzić. I dokładnie, złe wspomnienia na szczęście szybko się zacierają.

madzia828 napisał(a):Aldonko zdjęcia ze szczytu Sv. Nikola cudne po prostu bajecznie tam

Dziękuję. Tak, tam jest bajecznie. I cieszę się, że dzień kiedy dane mi było tam być nie był dniem o krystalicznie czystym niebie. Chmury robią niesamowite wrażenie.


Już tak niewiele nam zostało z tej naszej podróży. W zasadzie jesteśmy już na drodze do domu
Tylko tak trudno wybrać tylko kilka zdjęć

Aldonka napisał(a):...dzień kiedy dane mi było tam być nie był dniem o krystalicznie czystym niebie. Chmury robią niesamowite wrażenie.

Udał Wam się ten wieczór.

mimo braku prądu

pzdr