Śladami wojen - od Vukovaru po Srebrenicę

W samym centrum napotykamy znów wiele zniszczonych budynków, w tym nietknięty od czasów wojny Serbski Dom:

Miasto Osijek było ostrzeliwane z kilku stron. Ale Serbowie nie mieli sił, żeby je szturmować z powodu wielkich strat, jakie ponieśli w Vukovarze.
Vinkovci i Dakovo z takich samych powodów uniknęły losu Vukovaru.

Brzydko mówiąc, Vukovar wziął serbski atak na klatę, jego heroiczna obrona ocaliła pozostałe miasta

Następnie udajemy się dalej na wschód, do miejsca, które jest punktem obowiązkowym, a które stało się symbolem obrony miasta i symbolem całej wojny domowej:

Witam,
nie znam tej historii, za młoda byłam. Chętnie poczytam i poznam, bo to tak bliskie tereny i czasy.
Dziękuję, że chce Ci się dzielić swoją wiedzą, czasem i pasją.
Pozdrawiam.

Na wschodnich obrzeżach Vukovaru znajduje się wielki cmentarz - Memorijalno Groblje.





Pierwsza jego część to zwykły cmentarz komunalny, z wieloma nowymi grobami.



Część główna jest natomiast w głębi. Na końcu szerokiej alejki znajduje się wielki zielony pomnik, otoczony dwoma polami symbolicznych białych krzyży.








Symbolicznych, ponieważ groby znajdują się z tyłu pomnika. Pierwszy z nich należy do Blago Zadro i jego syna.



A dalej w kilku identycznych alejkach (tzw. Aleji hrvatskih branitelja), w identycznych grobowcach - kolejno spoczywają obrońcy Vukovaru. Najpierw ci, którzy zginęli w czasie oblężenia, dalej ci, którym udało się przeżyć dłużej. Zostało jeszcze dość dużo miejsca na nowe groby.






Jest nawet kilka grobów, w których spoczywają Muzułmanie:



Do Vukovaru jeszcze wrócimy, a na razie udamy się do położonej ok. 5 km na wschód Ovčary - ale to już w kolejnej części po przerwie

Świetna relacja

Jako miłośnik historii zasiadam na widowni

Uuua... znakomity temat a wstawki z czasu wojny- poruszające swym autentyzmem!
Zawsze miałem dużą estymę do korespondentów wojennych, którzy mają tyle jaj do robienia zdjęć w takich warunkach.

Bardzo interesujący temat. Czekam na ciąg dalszy.

Dla tych, którzy chcą jeszcze bardziej zgłębić temat wojny i rozpadu Jugosławii, polecam świetny, niemal pięciogodzinny dokument BBC: , trzeba znać angielski.

Witam nowych czytelników - cieszę się, że relacja się podoba. Jak już mówiłem, postaram się dodawać nowe odcinki jak najczęściej - tym bardziej, że sam chcę jak najszybciej zapisać to, czego się dowiedziałem na miejscu, zanim ucieknie z głowy

sirk napisał(a):Dla tych, którzy chcą jeszcze bardziej zgłębić temat wojny i rozpadu Jugosławii, polecam świetny, niemal pięciogodzinny dokument BBC: , trzeba znać angielski.

Również polecałem ten film w innych wątkach. Był on w zasadzie podstawą mojej nauki o rozpadzie Jugosławii i wojnach i to właśnie z tego dokumentu mam najwięcej informacji - obejrzałem go 3 razy

Ależ relacja się szykuje!!! Już z niecierpliwością czekam na kolejny odcinek.
Pisz Raul jak najszybciej.
Przepraszam jeżeli zaśmiecię tą zacną relację ale nieodparcie z Osijekiem i wojskiem JNA zawsze kojarzy mi się ta scenka:

Byliśmy wówczas w Dubrovniku i widząc takie scenki w dzienniku nie nastrajały one zbyt optymistycznie...

To było przed rozpoczęciem właściwych walk w Chorwacji.
Po tym jak Słoweńcy błyskawicznie otoczyli i wzięli do niewoli garnizony JNA,
władze w Belgradzie chcąc tego samego uniknąć w Chorwacji, wycofały wojska z koszar, gdzie dominowała ludność chorwacka.
Obawiano się powtórki ze Słowenii, gdzie jednostki JNA zamknięte w koszarach miały przeciwko sobie zwarte oddziały Obrony Terytorialnej i wrogo nastawioną do JNA ludność.
Wojska skierowano na tereny, gdzie mieszkali w dużej części Serbowie.
Chorwatom udało się otoczyć koszary w Varazdinie i wziąść do niewoli cały garnizon razem z ogromnymi zapasami broni i amunicji.

Ciekawostką jest to, że Słoweńcy i Chorwaci swój sukces zawdzięczają ... Ticie
Dyktator po 1968 roku nakazał utworzenie w każdej z republik oddziałów Obrony Terytorialnej, niezależnej od JNA, podległej władzom każdej z republik osobna. Odziały te w razie ataku ZSRR i rozbicia JNA miały rozpocząć od razu walkę partyzancką przeciwko Sowietom

qrde, ale się spóźniłem, tu jest jak w Sensacjach XX w, opowiadasz jak Wołoszański, pochłaniam wszystko, pisz i opowiadaj dalej...
Twoje dziewczyny nie miały nic przeciwko zwiedzaniu tych miejsc, pamiątek po wojnie bo obawiam się, że moja żona wymięknie...

Raul73 napisał(a):w zasadzie podstawą mojej nauki o rozpadzie Jugosławii i wojnach i to właśnie z tego dokumentu mam najwięcej informacji - obejrzałem go 3 razy

Raul jestem pod wrażeniem że chciało ci się poświęcać czas na takie zwiedzanie
...no cóż jeden odwiedza wodospady drugi cmentarze
...robi się ciekawa relacja