Reisefieber

Trajgul napisał(a):Jak wspomniałem, nad jeziorami było słonecznie ale niezbyt ciepło, choć powiedziałbym, że w sam raz na zwiedzanie . Natomiast dzień wcześniej w Rastoke, siedząc przy piwku, przed naszym domkiem, trochę zmarzliśmy. Uprzedzając fakty, brzydsza i deszczowa pogoda przyjdzie dopiero w Orebicu kilka dni później. Pamiętamy przecież (wielu z nas wcześniej o tym pisało), że druga połowa czerwca ub. roku, nie była zbyt słoneczna w Chorwacji.

Podczas naszego pobytu to były w sumie dwa brzydkie dni, z którego jeden spędziliśmy w Dubrowniku - pierwszy raz naprawdę z radością zwiedzałam to miasto, nie było upału, deszczu w sumie też nie. Obeszliśmy każdy kąt, wjechaliśmy na Srd, tylko na murach nie byliśmy, bo moim zdaniem jest stanowczo za drogo

Magda O. napisał(a):

Trajgul napisał(a):Jak wspomniałem, nad jeziorami było słonecznie ale niezbyt ciepło, choć powiedziałbym, że w sam raz na zwiedzanie . Natomiast dzień wcześniej w Rastoke, siedząc przy piwku, przed naszym domkiem, trochę zmarzliśmy. Uprzedzając fakty, brzydsza i deszczowa pogoda przyjdzie dopiero w Orebicu kilka dni później. Pamiętamy przecież (wielu z nas wcześniej o tym pisało), że druga połowa czerwca ub. roku, nie była zbyt słoneczna w Chorwacji.

Podczas naszego pobytu to były w sumie dwa brzydkie dni, z którego jeden spędziliśmy w Dubrowniku - pierwszy raz naprawdę z radością zwiedzałam to miasto, nie było upału, deszczu w sumie też nie. Obeszliśmy każdy kąt, wjechaliśmy na Srd, tylko na murach nie byliśmy, bo moim zdaniem jest stanowczo za drogo

Powiedzcie mi czy żywiliście się gdzieś w Dubrowniku ? Poszukuje miejsc, gdzie będę jeść na majówce, ale takich żeby mnie ceny nie zabiły

wiolek_lp napisał(a):
Powiedzcie mi czy żywiliście się gdzieś w Dubrowniku ? Poszukuje miejsc, gdzie będę jeść na majówce, ale takich żeby mnie ceny nie zabiły

Nie, niestety ani razu nie żywiłam się w Dubrowniku ani w jego pobliżu. Najbliżej w Konavoski Dvori ( polecam), ale Wy będziecie bez auta więc odpada...

Dzień 4 (26 czerwca 2018)

Zgodnie z prognozą pogody, czerwcowy wtorkowy poranek jest pochmurny. Tego dnia nie mieliśmy nic w planach, ewentualnie popołudniową Korculę. Jednak po śniadaniu dzwoni kolega i mówi, że przyśpieszamy wyjazd do Dubrownika i jedziemy za pół godziny. A moje wcześniejsze plany były takie, że wyjazd w środę lub czwartek bardzo wcześnie rano, by uniknąć tłumów na dubrownickiej starówce. Jednak teoria to jedno, a życie to drugie. Szybko zerkam na moją zaprzyjaźnioną norweską pogodynkę, która mówi, że w Dubrowniku całkiem realne jest, że będzie słoneczna pogoda, natomiast w Orebicu tych nadziei nie było żadnych. Droga przebiega sprawnie, miasto z „jadranki” wygląda efektownie i kierujemy się na wielokrotnie wspomniany parking przy Atlant Centar. Po półgodzinnej, a może nieco dłuższej pieszej wędrówce meldujemy się przy fontannie Onufrego i zwiedzamy Stare Miasto. Mury odpuszczamy, robimy rundkę po starówce, z przystankami, znajdujemy nawet plac zabaw dla dzieci. Nie ma słońca, jest pochmurno, dlatego spacer jest w ogóle nie wymagający, nawet z dziećmi . Mija godzina, może nieco dłużej i już kierujemy się z powrotem do samochodu kupując po drodze jakieś drobne pamiątki czy przekąski (pierwszy raz jem burka ). Przejaśnia się i jedziemy do Mlini, tam jemy obiad w pięknie usytuowanej konobie Marinero. Schodzimy w kierunku plaży, teren jest ładnie zagospodarowany, są place zabaw, a to wiadomo podstawa . No i cóż, jest już późne popołudnie, więc wracamy na Peljesac. Mam jeszcze chytry plan, by wjechać na Srd, jednak niestety jestem w opozycji. Na szczęście, na wysokości Dubrownika jest fajny zjazd z miejscem widokowym, na które się wspinamy po schodach i możemy podziwiać starówkę czy też wysepkę Lokrum. W drodze powrotnej na Peljesacu, w miejscowości Potomje zatrzymujemy się jeszcze na zakup wina (pewnie przeszkodziliśmy panu w oglądaniu meczu Chorwatów, którzy grali tego dnia, o czym zupełnie zapełniałem ) i już gdy się ściemnia docieramy w „miejsce zakwaterowania”.

Magda O. napisał(a):Nie, niestety ani razu nie żywiłam się w Dubrowniku ani w jego pobliżu. Najbliżej w Konavoski Dvori ( polecam), ale Wy będziecie bez auta więc odpada...

No właśnie, no nic będę musiała opierać się na opiniach z tripadvisor

Trajgul co tak mało zdjęć, dawaj więcej Widok na Dubrownik z tego punktu widokowego cudowny

wiolek_lp napisał(a):Dawaj, dawaj

wiolek_lp napisał(a):dawaj więcej

Coś Ty taka zachłanna? I tak wrzucam więcej zdjęć w porównaniu do poprzedniej relacji. Nie chcę robić przerostu formy nad treścią, zresztą ciężko coś wybrać z niczego . Poza tym w samym Dubrowniku, na większości zdjęć jesteśmy my albo inni ludzie. No ale specjalnie bonusik dla Ciebie:

Trajgul napisał(a):

pomorzanka zachodnia napisał(a):cały czas zastanawiam się jak zaplanować swój wyjazd (w następnym roku) żeby zahaczyć o jeziora. Mieszkam ładnych parę godzin dalej na północ...hmm muszę pomyśleć.

Ciężko doradzić. Masz 1450km do Jezior, czyli z 18 godzin za kółkiem. Więc albo cały czas jazda i nocleg na miejscu, albo spanie np. w Mikulov i skoro świt... kierunek Plitwickie. Zależy czy kierowca woli jazdę na noc czy w dzień. Ja na ten moment wolę jechać na noc ale tak by być już rano na miejscu, bo koło południa nie widzę na oczy (przede wszystkim przez słońce), a wracam do Polski w dzień, wtedy słońce mam za plecami .
Jak wspomniałem, my byliśmy o 13-ej w Rastoke, i po południu zwiedziliśmy miejscowość i tam spaliśmy, a następnego dnia z rana pojechaliśmy nad Jezera.

No właśnie, te kilka dodatkowych godzin generuje potrzebę noclegu po drodze albo jazdę na noc + kawał dnia

Dubrownik dobry w każdej ilości. Wiadomo, że ludności w kadrze się nie uniknie .

Trajgul napisał(a):Coś Ty taka zachłanna? I tak wrzucam więcej zdjęć w porównaniu do poprzedniej relacji. ...

Oj bo wiesz Jarek, im więcej tym lepiej... A malutka przeurocza

Podświadomie przyglądam się ludziom w tle na Twoich zdjęciach z Dubrownika, bo tego dnia też tam byliśmy nawet parkowaliśmy niedaleko

Magda O. napisał(a):Podświadomie przyglądam się ludziom w tle na Twoich zdjęciach z Dubrownika, bo tego dnia też tam byliśmy nawet parkowaliśmy niedaleko

No widzisz, w tym samym czasie byliśmy w Dubrowniku, natomiast z wiolek_lp tego samego dnia byliśmy np. w Trpanj, czy też Ona przejeżdżała tuż obok naszego apartamentu w drodze na Korculę

Witam kolejnych czytelników.

Dzień 5 (27 czerwca 2018) – część 1.

Podobnie jak dnia poprzedniego, poranek jest pochmurny i deszczowy. Jesteśmy trochę zniechęceni (a nasi znajomi wręcz sfrustrowani), gdyż na razie chorwacka pogoda nas nie rozpieszcza, tym bardziej, że w Polsce maj i czerwiec były bardzo ciepłe i słoneczne. Po śniadaniu wpadam na pomysł, że wejdę sobie na Ilję, chociaż do jego połowy. Wcześniej planując wakacje w Orebicu, podglądając relację Dawigsa myślałem, by zostać climberem jak Adam Bielecki i wejść na szczyt. Jednak im bliżej było wyjazdu, to sobie odpuściłem ten pomysł, no ale skoro pogoda tego dnia była taka sobie, więc plan wejścia wdrożyłem w życie. Ubrałem kurtkę i poszedłem… Najpierw skręciłem w kierunku kościoła, a potem trzymając się znaków szedłem ku szczytowi . Nie mam żadnego doświadczenia z górami, jednak wejście było niezbyt trudne i można było wręcz wbiegać do góry. Widoki są piękne, chociaż pogoda mogłaby trochę się bardziej postarać. Jednak jakoś w połowie drogi, po półtorej godziny marszu stwierdziłem, że czas wracać, gdyż umówiliśmy się wcześniej ze znajomymi, że jak się trochę wypogodzi to popłyniemy na Korculę. Na powrocie łydki trochę dostają „w kość”, a gdy już się zbliżają pierwsze zabudowania, zauważam za mną dużego psa, chyba czarno-białego. Zaczynam się lekko denerwować, może to peljesacki szakal… Tylko jak wygląda szakal, jedyny jakiego widziałem to ten z bajki o Strusiu pędziwiatrze, tyle, że tam był kojot… Za chwilę dołącza do niego drugi z psowatych, ja wyraźnie przyśpieszam, zaczynają się zabudowania i sobie myślę, że ktoś usłyszy moje wołania o pomoc . Na szczęście sympatyczne pieski za chwile znikają, a ja lekko wystraszony udaję się do domu.

Cześć!

Z wielką nieśmiałością tu zajrzałam, myśląc czy dobrze zrobiłam swego czasu rekomendując Ci Orebić
Na razie, widzę - pogoda niezbyt idealna Wam się trafiła...Ale widok z miejscówki fajny i...może się jeszcze rozpogodzi co?

Brawo za podjęcie próby zdobycia Eliasza

Piotr Twój pusty październikowy Dubrownik to marzenie ciekawe czy Kotor był równie wyludniony

Jarek widoki z góry cuudowne, szkoda, że nie udało się wejść na sam szczyt, no ale Korcula wzywała

Trajgul napisał(a):Po śniadaniu wpadam na pomysł, że wejdę sobie na Ilję, chociaż do jego połowy. Wcześniej planując wakacje w Orebicu, podglądając relację Dawigsa myślałem, by zostać climberem jak Adam Bielecki i wejść na szczyt.

Mieszkaliśmy w Kučište i na najwyższy szczyt Pelješaca nie wszedłem. Do dziś nie wiem, jak mogłem do tego dopuścić. Na swoje wytłumaczenie (jedynie częściowe) mam to, że były upały. Poza tym, to było 10 lat temu i byłem wtedy mniej ruchliwy.

Teraz, kiedy mam w głowie zarysowany plan na następne chorwackie wakacje, chciałabym właśnie zostać - jak piszesz - climberem i w planach są trzy szczyty.