.png "Weteran")
Ruszamy z Gliwic po 5:00
Dla nas to środek nocy 
Musimy wyjechać bardzo wcześnie, bo i tak cały dzień spędzimy w podróży...Gdzieś na zakopiance:
Cały czas towarzyszy nam mgła, trochę lepiej jest w Białce Tatrzańskiej:
i w Jurgowie. Stok, na którym kiedyś szusowaliśmy
:Wjeżdżamy na Słowację:
Liczyłam na piękne widoki. Tymczasem Tatry pokazują nam swoje tajemnicze oblicze
:Po południowej stronie gór jest podobnie. Przejazd przez Tatrzańską Łomnicę mógłby być bardzo widokowy. Niestety, możemy podziwiać tylko takie panoramy:
Wjeżdżamy na autostradę D1 i mkniemy najpierw na wschód, później na południe. Zamek Spiski w całej okazałości:
Wypogadza się dopiero na Węgrzech:
I od razu robi się upalnie. Granicę węgiersko-rumuńską przekraczamy w Borș i tracimy godzinę życia
Odzyskamy ją dopiero za tydzień 
Kilkanaście kilometrów za granicą leży duże miasto Oradea, gdzie zaplanowaliśmy przerwę obiadową. Budynek dworca kolejowego:
W internecie upatrzyłam lokal o nazwie Spoon, który wybrałam ze względu na wysokie oceny, parking przed samą restauracją (najważniejsza rzecz dla Małża
) oraz na sympatyczne położenie nad rzeką Szybki Keresz:Nazwa rzeki też mi się bardzo spodobała
Po rumuńsku - Crişul Repede, natomiast po węgiersku: Sebes-Körös i stąd, niewątpliwie, wzięła się polska nazwa. Prawie 30% mieszkańców Oradei to Węgrzy, a miasto przez wieki należało do najbogatszych ośrodków Królestwa Węgier. Miejscowa architektura to mieszanka ery socjalistycznej oraz barokowych i secesyjnych budynków z czasów monarchii austro-węgierskiej. Brzmi ciekawie, jednak miasto zobaczymy innym razem
Nie mamy czasu na zwiedzanie, chcemy się tylko trochę posilić.Okazuje się, że trafiliśmy bardzo dobrze. Zamawiamy fish and chips, które jest tu podawane w niecodziennej formie. Zamiast frytek, dostajemy chipsy
z parmezanem. Ryba jest pyszna, do tego sos i limonka. Wszystko idealnie się komponuje, a porcje nie są zbyt duże, co dla nas, zwłaszcza w podróży, jest dużą zaletą
Przyczepić mogę się jedynie do powolnej obsługi. No i do wyboru piwa. Ostatecznie poprzestaję na lanym Heinekenie
Wracamy do samochodu bardzo zadowoleni. Oradea, widziana z okien Maździaka, prezentuje się interesująco, choć wiele budynków jest w remoncie:
Droga przez Rumunię zaczyna się ciekawie... Jakieś 50 km przed miastem Kluż-Napoka leży miejscowość Huedin, w 12 procentach zamieszkana przez Romów. Te 12 procent ludności jest bardzo widoczne, a raczej w oczy rzucają się ich domy. Domy to nie jest odpowiednie określenie, może pałace... Zresztą zobaczcie sami:
Przecieramy oczy ze zdumienia. Jesteśmy trochę zmęczeni, ale to nam się nie śni
Kopuły, łuki, wieżyczki, zdobione balkony, kolumny i przede wszystkim - bardzo charakterystyczne dachy. Wszystko, co człowiek jest w stanie wymyślić Budynki są ogromne, ale zupełnie "bez życia". Czytałam, że mieszkańcy zajmują tylko nieliczne pokoje. Podobno budują bez pozwolenia i bez nadzoru architektonicznego. Ciekawe, czy to prawda...
Za Huedinem, z kolei, tuż przy drodze, ogromne targowisko, a w ofercie głównie koszyki
Krajobraz coraz ładniejszy:
Za Turdą wpadamy na kawałek niezłej autostrady:
Szkoda, że jest jej tak mało. Inne drogi, same w sobie, nie są złe, ale ciągnie nimi sznur aur, przez co jedzie się powoli. To duży minus podróżowania po Rumunii - mnóstwo czasu spędza się w samochodzie. Dobrym pomysłem jest zarezerwowanie kilku kwater i przemieszczanie się np. co dwa dni. Tylko do tego trzeba mieć po jednej walizce, a nie cały bagażnik zawalony manelami, tak jak my
Zaklepaliśmy miejscówki w dwóch różnych rejonach kraju, a i tak wiele godzin spędzimy w aucie, zwłaszcza zwiedzając Transylwanię.Jest coraz piękniej! Nie mogę oderwać wzroku od tego widoku:
To (prawdopodobnie) Fogarasze (Góry Fogaraskie). Gdzieś tam jest słynna Trasa Transfogarska, którą będziemy jechać za 3 dni
Czytałam, że w Rumunii jest więcej bocianów niż w Polsce, ale nie wiem, czy to prawda. Po drodze widzimy ich naprawdę sporo:
Wjeżdżamy do powiatu Braszów:
Przy wjeździe do każdego powiatu trzeba przejechać przez podobną "bramę".
Jesteśmy w mieście Fogarasz, którego głównym zabytkiem jest forteca z XIV wieku. Tylko przejeżdżamy przez miejscowość i to, co rzuca nam się w oczy, poza korkami na ulicach, to wielka katedra św. Jana Chrzciciela ze złoconymi kopułami:
Wreszcie o 20:30 rumuńskiego czasu wjeżdżamy do Braszowa. Prawie jak w Hollywood
:Dziwią nas ogromne tłumy na ulicach.
No tak, sobotni letni wieczór... Widać Rumuni, podobnie jak mieszkańcy bałkańskich krajów, lubią się bawić i spędzać czas na placach i w uliczkach miast
Nasza kwatera położona jest w spokojnej dzielnicy. Jeszcze chwila i (po ponad 13 godzinach spędzonych w podróży) będziemy wreszcie na miejscu...
.png "Cromaniak")
. 
.png "Odkrywca")
wytrwałości nie muszę życzyć,bo firma jest pewna!
