Maslinka w Maslinicy :)

arko2007 napisał(a):Oczywiście że nie, spojrzałem na satelitarne zdjęcie i pomyślałem na szybko, że podobny układ miałem teraz na Peljesaču. Wszystko bardzo podobnie.

A już myślałam, że zrobiłeś sobie jakąś wycieczkę na Šoltę

19 lipca (wtorek): Jeszcze więcej kotów, trochę psów i same niespodzianki

Zacznę od pierwszej niespodzianki, jaką zastaliśmy po powrocie na kwaterę. Znowu nie jesteśmy sami na piętrze; naszymi sąsiadami (po raz kolejny) są Francuzi, tym razem to czteroosobowa rodzina - małżeństwo z córkami, mniej więcej czternasto-, piętnastoletnimi.

Od początku robią na nas pozytywne wrażenie. Do tego stopnia, że "odstępujemy" im nasz dzisiejszy obiad, który znowu przygotowała gospodyni. My i tak jesteśmy najedzeni po čevabach zjedzonych w Šešuli. Chociaż później, jak widzę rybki pałaszowane przez Francuzów na tarasie, zaczynam minimalnie żałować

W każdym razie mamy sympatycznych (i zupełnie niekłopotliwych) sąsiadów, którzy, jak się okaże, będą mieć nieco inny tryb życia niż my - będą kłaść się wcześnie, a wychodzić, zanim my wstaniemy Nie będziemy więc sobie wchodzić w drogę w kuchni, a jak się spotkamy na tarasie, to miło będzie pogawędzić; szkoda, że w zasadzie tylko z ojcem rodziny, bo tylko Vincent mówi po angielsku...

W każdym razie, nowi sąsiedzi zostają mniej więcej tak długo, jak my, więc nie musimy się już martwić o jakieś hałaśliwe towarzystwo i mówimy gospodyni, że zostaniemy u niej do końca pobytu, czyli jeszcze przez tydzień.
Super, nie musimy się martwić przeprowadzką. Szkoda tylko, że obiadki się skończą


Wieczorem, tradycyjnie, wybieramy się do centrum Maslinicy:



W tytule odcinka pojawiły się koty, więc nie mogę być gołosłowna. Zacznę od uwięzionej mački:



Ciekawe, co ten kot zmajstrował, że siedzi w więzieniu Chociaż znając koci spryt, jeśli potrzebuje, to wychodzi

Zasiadamy w konobie Gajeta:



i zamawiamy pizzę z pršutem na pół, bo jednak trochę zgłodnieliśmy

Mamy bardzo dobry punkt obserwacyjny, jeśli chodzi o Harry'ego, który oczywiście jest tam, gdzie zwykle :



Chociaż z czasem robi się trochę nerwowy:



Może rozpraszają go rozgrywki, które odbywają się tuż przed jego psim nosem. A gra nie byle kto - Modrić :



A może denerwuje go psi koleżka z tego samego domu, piętro wyżej:



Pewnie Harry obawia się, że ten owczarek niemiecki go przyćmi. Ale nie ma obaw, Harry jest największą gwiazdą Maslinicy

Chociaż koty dobrze odgrywają swoje drugoplanowe role:



a czasem wychodzą na pierwszy plan :



Dziś jest wieczór pełen dziwów, a oto i kolejny - okazuje się, że ktoś nas przebił :



Ponton na dachu to lepiej niż kajak I też mazda Brawo, Węgrzy!

Po tylu emocjach musimy się wyciszyć romantycznymi widokami :






Ten już z tarasu:



pstryknięty podczas uzupełniania CROniki :



Francuzi idą spać; niech żałują, bo teraz to dopiero będzie atrakcja...

Nagle słyszymy charakterystyczną dla dalmatyńskich klap muzykę i donośne męskie głosy, całkiem blisko. Spoglądamy z tarasu w dół i przecieramy oczy ze zdziwienia Przed domem stoi kilka ubranych elegancko mężczyzn z instrumentami. Klapa jak żywa:



Po chwili dołącza do nich gospodarz i śpiewają razem. Zauważają też nas na tarasie i machają, żebyśmy zeszli. Nie będziemy się dawać prosić, schodzimy :



Zaproszeni do kółka, stoimy, kiwamy się, nawet coś tam próbujemy śpiewać Zachęcają do pstrykania fotek, z czego chętnie korzystam :



Ten niecodzienny (prywatny! ) koncert klapy Kuparići (bo tak się panowie nazywają) będziemy pamiętać długo. Okazuje się, że grali dzisiaj w hotelu Martinis Marchi w Maslinicy (a my o tym nie wiedzieliśmy!), a że są zaprzyjaźnieni z naszymi gospodarzami, przyszli po koncercie pod ich dom, zaśpiewać kilku utworów

Gospodyni wyciąga różne napoje, chce, żeby zostali, ale oni wsiadają już do swojego busika. Jutro czekają ich kolejne koncerty...

Tutaj można poczytać o klapie Kuparići i pooglądać filmiki z koncertów

Pełni wrażeń idziemy spać. W końcu jutro czeka nas nie mniej atrakcji - na fishpicniku i w Trogirze

maslinka napisał(a):

Suuuuper ta kwitnąca agawa ,


ale że Francuzi nie wstali na prywatny koncert ...

Fantastyczna sprawa! Gratuluję takiej atrakcji

mysza73 napisał(a):ale że Francuzi nie wstali na prywatny koncert ...

Też się trochę dziwiliśmy, ale byli bardzo zmęczeni podróżą. Pochodzili z okolic Bordeaux, więc mieli niezły kawał drogi do przejechania

Max Power napisał(a):Fantastyczna sprawa! Gratuluję takiej atrakcji

Było to dla nas wspaniałe przeżycie

Zazdroszczę koncertu na żywo!
My w tym roku z Zaostrogu,niestety nie trafiliśmy ani razu na koncert na żywo /byliśmy od 5 do 14 lipca, więc w pełni sezonu/
To było dla nas dziwne, bo w innych miejscowościach Riwiery, gdzie kiedyś byliśmy, często odbywały się koncerty rożnych zespołów w marinach i nie tylko.W tej kwestii Zaostrog bardzo nas zawiódł
Czekam na Twój Trogir, bo tam też często grały na promenadzie rożne zespoły, może masz jakiś filmik?
pozdrawiam

janka.mik. napisał(a):Zazdroszczę koncertu na żywo!
My w tym roku z Zaostrogu,niestety nie trafiliśmy ani razu na koncert na żywo /byliśmy od 5 do 14 lipca, więc w pełni sezonu/
To było dla nas dziwne, bo w innych miejscowościach Riwiery, gdzie kiedyś byliśmy, często odbywały się koncerty rożnych zespołów w marinach i nie tylko.W tej kwestii Zaostrog bardzo nas zawiódł

To rzeczywiście dziwne. My trafiliśmy w sumie na 3 koncerty w centrum Maslinicy (do tej pory pokazałam duet z pierwszego dnia i Trebelmakers - dwóch chłopaków z gitarami). Na koncert żeńskiej klapy Čuvite nie pojechaliśmy, bo odbywał się w Srednjim Selu, a nie chciało nam się już wieczorem ruszać samochodu. No i do tego ten prywatny koncert klapy pod domem - wisienka na torcie

Kulturalne lato na Šolcie było bogate w różne imprezy Zresztą w tamtym roku, w Supetarze na Braču, mieliśmy podobnie; jeszcze trafiliśmy na festiwal filmów dokumentalnych.

janka.mik. napisał(a):Czekam na Twój Trogir, bo tam też często grały na promenadzie rożne zespoły, może masz jakiś filmik?
pozdrawiam

Niestety nie mam, bo nic takiego nie widzieliśmy.
W Trogirze byliśmy tylko 2,5 godziny (na obejście starówki - w sam raz), w dodatku w godzinach okołopołudniowych. Na pewno wieczorem nie brakuje tam koncertów...

O imprezy "główne" możemy zapytać w IT w Trogirze ( my dostaliśmy dość dokładną informację ) , albo sprawdzić np.TU
To nie to samo co prywatny kocert kameralny w Maslinicy , ale jakiś obraz tego co się w Trogirze dzieje . . .


Pozdrawiam
Piotr

Prywatny koncert - rewelacja !
Jakie ładne kotki, w Cro są wyjątkowo urocze no i ten Harry..

Koncert i to prywatny fajna sprawa...zresztą wieczorne widoczki również

Fajny klimat z ta Klapa !

Bardzo miłe zakończenie dnia mieliście ! chętnie poczytam i pooglądam Trogir ,będę wspominać pobyt tam sprzed 3 lat

uwielbiam takie klimatyczne zestawienia klapa, reszta i my...

p.s. doświadczyliśmy również kilku podobnych spotkań

figusek napisał(a):Jakie ładne kotki, w Cro są wyjątkowo urocze no i ten Harry..

Harry kradnie serca

ajdadi napisał(a):Koncert i to prywatny fajna sprawa...zresztą wieczorne widoczki również

To było piękne zakończenie dnia!

tony montana napisał(a):Fajny klimat z ta Klapa !

Klapa nie zrobiła klapy

andeo napisał(a):chętnie poczytam i pooglądam Trogir ,będę wspominać pobyt tam sprzed 3 lat

Będzie to taki Trogir w pigułce, ale najważniejsze miejsca się pojawią

majeczka napisał(a):p.s. doświadczyliśmy również kilku podobnych spotkań

To są wyjątkowe doświadczenia

20 lipca (środa): Fishpicnic - część pierwsza

Dzisiaj wstajemy wcześniej niż zwykle, bo musimy jeszcze przejechać caaałą wyspę , aż do Stomorskiej, gdzie wsiądziemy na fishpicnikowy statek.

Na nabrzeżu meldujemy się jakieś 20 minut przed czasem (czyli o 9:10), ale łajby nie widać.

Jachty w Stomorskiej:



Wchodzimy do informacji turystycznej, która mieści się tuż obok, żeby się upewnić, że czekamy we właściwym miejscu. Wygląda na to, że tak.

W końcu płynie, zaledwie 10 minut spóźniony, więc nie jest źle Jak się dowiemy, że płyną aż z Omiša , zupełnie przestajemy się dziwić delikatnej obsuwie czasowej.

Problem tkwi w czym innym - statek jest po prostu nabity ludźmi, w dodatku trzeba siedzieć nisko pod pokładem, a okna są nieotwieralne



No cóż, statek Kairos (bo o nim mowa) nie jest dla mnie szczytem fishpicnikowych marzeń. Zazwyczaj pływaliśmy bardziej "odkrytymi" łajbami, nigdy też nie było na nich pełnego obłożenia.

Początki są trudne i muszę przyznać, że przez chwilę miałam ochotę nie wsiadać na pokład i odpuścić sobie tę wycieczkę (nie płaciliśmy zaliczki). Najbardziej denerwujące jest klaustrofobiczne wnętrze i tłum ludzi pod pokładem Przez ostatni tydzień odzwyczailiśmy się od cywilizacji; pora się przyzwyczajać - w końcu płyniemy do Trogiru

Zdjęć wnętrza statku nie posiadam, bo głupio było mi pstrykać fotki pasażerom.

W każdym razie po chwili oswajam się z sytuacją... I już Wam mogę zdradzić, że wycieczka okaże się bardzo udana.

Jeszcze garść konkretów. Fishpicnic kosztował 200 kun od osoby. Moim zdaniem, ani dużo, ani mało. Wycieczka trwała od 9:40 do 18:00 (dla tych płynących z Omiša była znacznie dłuższa ) i w cenie była oczywiście rybka na pokładzie (skuša, czyli makrela; były dokładki ), wino bez ograniczeń , soki, kawa, ciastka, no i powitalna rakija A oprócz Trogiru popłynęliśmy na wyspę Drvenik Veli, na "błękitną lagunę", ale o tym jeszcze będzie...

Wracając do "statkowych dylematów", żałuję, że nie wybraliśmy miejsca "na zewnątrz", na rufie:



Po jakimś czasie znajdujemy sobie równie dobrą (o ile nie lepszą!) miejscówkę, przy bocznych drzwiczkach. O to chodziło! Morska bryza i Pilsner :



Picie piwa przed południem - tylko na fishpicnickach Od początku panowie częstują rakiją, a jako że my nie pijemy wysokoprocentowego alkoholu, chętnie korzystamy z własnego zaopatrzenia

I od razu robi się przyjemniej - tłum ludzi przestaje przeszkadzać, a widoki cieszą oczy



Mało dostępne wybrzeże Šolty:



Zbliżamy się do wyspy Čiovo, którą musimy opłynąć:




Jeszcze słowo o nazwie naszego statku. Kairos był greckim bożkiem szczęśliwego zbiegu okoliczności, szczęśliwej chwili. Ten, kogo mijał, miał jedynie krótką chwilę, mgnienie oka, by go uchwycić, a wraz z nim swoją szczęśliwą szansę. Kiedy Kairos zniknął, nikt już nie mógł go złapać.

Jego podobiznę znaleziono w III wieku p.n.e. właśnie w Trogirze. Płaskorzeźba przedstawia uskrzydlonego łysego młodzieńca o bujnej grzywce, trzymającego w ręku wagę. Oryginał znajduje się w przyklasztornym muzeum w Trogirze.

Podobizna bożka widnieje też na naszym statku, tuż nad głową kapitana:



A tymczasem powoli dopływamy do Trogiru. Po prawej średnio ciekawe widoki:



ale na wprost już bardzo, bardzo interesujące :



Fajnie zobaczyć miasto najpierw "z wody", zanim "zanurkujemy" w jego uliczkach




Przybijamy do nabrzeża:



Kapitan mówi nam, że mamy 2,5 godziny na zwiedzanie.



Spotykamy się ponownie w tym miejscu o 13:30.

Nie jest to bardzo dużo czasu (chociaż na obejście Starego Miasta - w sam raz), więc nie tracąc go, od razu ruszamy zwiedzać




Pierwsze wrażenia z Trogiru - super klimatyczne uliczki i place oraz piękne detale architektoniczne:



O dalszych wrażeniach, jakie zrobiła na nas trogirska starówka, napiszę w kolejnym (a raczej kolejnych, bo na pewno będzie ich kilka ) odcinkach