Majówka 2017 - Osijek, Vukovar, Eger

krakusowa napisał(a):I to wszystko w XX wieku....

Obrazy ze szpitala, z Ovčara nie wymagają komentarza.
Mamy już XXI wiek, na Bałkanach spokojniej, ale w innych miejscach, nie tak odległych wciąż giną ludzie.

21monika napisał(a):Smutny Ten dzień, pełen wspomnień.
Wojna, która nie tak dawno się rozegrała zebrała okrutne żniwo.
Czasami zastanawiam się dlaczego ludzie nie wyciągają wniosków

ruwado napisał(a): dokładnie - dlaczego. Znowu pojawiają się napięcia na Bałkanach.... oby nie było powtórki.

krutom napisał(a):Obrazy ze szpitala, z Ovčara nie wymagają komentarza.
Mamy już XXI wiek, na Bałkanach spokojniej, ale w innych miejscach, nie tak odległych wciąż giną ludzie.

Niestety ten świat jest bardzo pogmatwany

ruwado napisał(a):Bardzo pouczająca ta wyprawa - taka inna niż tylko Jadran i sielskie wakacje. Całkiem sporo historii.

Poznanie tych miejsc od dawna było w naszych planach i jesteśmy bardzo zadowoleni, że wreszcie udało się je zrealizować

Przed szpitalem jest jeszcze jeden pomnik upamiętniający zamordowanych



A wszystko to w czynnym szpitalu, wśród pacjentów, personelu szpitalnego

Opuszczamy szpital i wracamy do centrum






A to znalazłam w internecie na temat zawodów w Vukovarze, na które przygotowywano wyżej pokazane trybuny.
To Sinjska Alka – doroczny turniej rycerski, który tradycyjnie odbywa się w Sinj. Turniej organizowany jest ku czci Matki Boskiej, która wedle legendy miała uratować miasto przed wojskami tureckimi w 1715 roku. Legenda utrzymuje, że kobieta w bieli maszerowała po murach miasta, a żołnierze tureccy, widząc ją, rzucili się do odwrotu.
W 2010 roku turniej "Sinjska Alka” został wpisany na listę niematerialnego dziedzictwa UNESCO.
Podczas turnieju rycerze (alkarzy), galopując na koniach, próbują trafić trzymetrowymi lancami w środek żelaznych obręczy (alka – nazwa pochodzi od tureckiego słowa „halka” od arabskiego „halqa”) rozwieszonych na linach na trasie ich przejazdu.
W tym roku Sinj "podarował" Vukovarowi swój turniej
Zdjęcia z netu







A wszystko to w ramach obchodów dni Vukovara

Mijamy Pałac Eltzów - obecnie Muzeum Miejskie






A to kaplica Św. Rocha fundacji Antuna Pöhra de Rosenthall z 1740 roku.


Nowoczesny hotel Lav

który przez ulicę sąsiaduje z takim domem


Domek z butelek coca coli

Domek z butelek ciekawy.

21monika napisał(a):Domek z butelek ciekawy.

Domek w Vukovarze, most w Osijeku widać lubią coca colę

Idziemy przez most, którego patronem jest Francuz, który został zamordowany w Ovčarach











Idziemy zjeść tam gdzie wczoraj, na drzwiach restauracji wiszą plakaty z imprezami z okazji święta miasta.
Okazuje się, że dziś wieczorem w Vukovarze koncertuje Ana Rucner

Wsiadamy do auta i jedziemy dalej



Naszym celem jest klasztor franciszkanów z kościołem św. św Filipa i Jakuba

Niesamowite, niby człowiek wie co się tam całkiem niedawno działo, ale te zdjęcia dot. wojny i jej ofiar robią piorunujące wrażenie..

ckate22 napisał(a):Niesamowite, niby człowiek wie co się tam całkiem niedawno działo, ale te zdjęcia dot. wojny i jej ofiar robią piorunujące wrażenie..

A jeszcze bardziej odczuwa się to tam na miejscu...

Klasztor i kościół znajdują się na wzgórzu nad Dunajem.




Krzyż dla Vukovaru poświęcony przez Jana Pawła II podczas mszy sw w Zagrzebiu w 1994 roku




Ten żółty budynek to szkoła - liceum. Graniczy przez płot z klasztorem
A my idziemy w stronę wejścia do kościoła św. Filipa i Jakuba

Kościół pod wezwaniem św.św Filipa i Jakuba to podobno trzeci pod względem wielkości kościół Chorwacji. Tak gdzieś wyczytałam
Wchodzimy do środka

W kościele były przygotowane 22 dziury, żeby go wysadzić. Na szczęście to się nie udało, choć kościół był bardzo zniszczony.
To jeden z tych otworów





Ranny Jezus Vukovarski



Tablica upamiętniająca sponsorów odbudowy kościoła

Aniu jak tak dalej będzie zostaniecie specami od Chorwackich Wakacji - co - gdzie .
Fajnie tak. ,, drążyć,,. kraj, który się pokochało.

Niedaleko naszego hotelu, całkiem przypadkowo odkryliśmy jeszcze jedno miejsce poświęcone bohaterom Vukovara






Zmęczeni, ale bardzo zadowoleni jedziemy do pensjonatu, ktory stoi prawie nad Dunajem. Na wysokiej skarpie.
Idziemy zobaczyć rzekę


Gospodarz robi nam zdjęcia







I wreszcie trzeba się napić piwa