Literatura - Chorwacja i Jugosławia

burebaruta napisał(a):

Japona napisał(a):Powiem szczerze , że ja mam dość już tych ciężkich książek. Chętnie poczytałabym coś o Chorwacji, ale nie z wojną w tle.

Zastanawiam się co oprócz "Staszki ćwiek" mogę polecić. Jest dużo fajnej literatury, ale chciałabym wymyślić coś lżejszego, bardziej współczesnego. "Darkroom" Rudan i dalej ciemnica... Może wynika to również z tego, że mało jest tłumaczeń prozy współczesnej. Poszukam i "popolecam"
Chyba masz ochotę na klasyków?

No właśnie mało jest przekładów współczesnej literatury, bo chyba się nie sprzedaje w Polsce. Czytać w oryginale? ciągle jeszcze byłaby to męka ze słownikiem w dłoni.
Chętnie się podciągnę w klasykach, jak tylko odłożę atlasy, mapy, przewodniki i takie tam .

Oto garstka linków do współczesnych rzeczy po polsku:

--Mama Leone- Jergović
Tłumaczyła moja koleżanka

--Jergović Buik Rivera

--Bardzo polecam antologię "Widzieć Chorwację"

--FA-art

--Poza tym numer literatury na świecie z 1994 roku o jugonostalgii i nie tylko. Nie dawno wyszło coś o literaturze bośniackiej.

--STUDIUM

A teraz chwila autopromocji: jestem w trakcie skręcania stronki internetowej gdzie między innymi chciałabym zamieszczać moje tłumaczenia prozy chorwackiej. Jeśli ktoś miałby ochotę mnie zmotywować coś mogę zawsze podesłać Nie jest tego dużo i w lekkiej rozsypce, ale może... może

Katarzyna Głydziak Bojić napisał(a):
pisarz serbski Danilo Kiš - "Ogród, popiół", "Klepsydra" i "Wczesne smutki"; niedawno pojawił się przekład wszystkich w/w zebranych w jednym tomie pt.: Cyrk rodzinny

Aż się gryzę w nogę, że nie ja pierwsza Go wymieniłam, bo to mój Mistrz. Symboliczny, melancholijny, diabelnie trudny i głęboki.

No to kupiłam "Cyrk rodzinny" na Liderii, za niewiele, 35 zł. Bo lubię głębokie rzeczy do czytania. Dzięki za cynk.

burebaruta napisał(a):

maciek1956 napisał(a):Mam pytanko, może ktoś coś wie o Branko Cirliću, wiem, ze coś pisał, przewodniki, ale moze coś jeszcze ??? To jest mój sąsiad na działce mazurskiej, starszy pan, nawet bardzo starszy, podobno Serb, ale nie wiem na 100 %.

Z tego co kojarze to jest chyba mąż pani Elżbiety Cirlić znanej tłumaczki. Hmmm zastanawia mnie tylko jaki ma związek z Dorotą Cirlić-Straszyńską i Jovanką Cirlić również tłumaczkami. Pan Branko Cirlic też chyba coś tłumaczył. Nie jestem już pewna co i jak Ale wydał z Elżbietą Crlić Opowiadania południowosłowiańskie

Tak, jedną z żon (ostatnią-kochliwy jest mimo wielku) Branka (piszę Branka, tak do siebie mówimy), jest Elzbieta.

maciek1956 napisał(a):Tak, jedną z żon (ostatnią-kochliwy jest mimo wielku) Branka (piszę Branka, tak do siebie mówimy), jest Elzbieta.

To jak już plotkujemy Rozumiem, że Dorota Cirlić-Straszyńska to jego poprezdnia żona? Wiem, że Jovanka to córka Doroty, więc może i Branko
Jejku jak w telenowelii!

Moment, moment Straszyńska - Ćirlić to Danuta! A Dorota Jovanka Ćirlić to córka p.Danuty

Katarzyna Głydziak Bojić napisał(a):Moment, moment Straszyńska - Ćirlić to Danuta! A Dorota Jovanka Ćirlić to córka p.Danuty

No jak w telenoweli Oczywiście pomieszałam imiona Dzięki i sorry.

Dziś w Gazwcie środkowoeuropejskiej (dodatek GW) jest ciekawy artykuł o Danilo Kisu, a raczej o tym jak pisze o nim Limonov.
Rasista z karabinem i piórem

Limonov - chwila moment to chyba ten "słynny" rosyjski poeta i pisarz, który jako "autorytet" zasłynął wizytą u Karadzica i ostrzelaniem Sarajewa z karabinu maszynowego - nawet miałem film z ujęciem tego faktu..., źródła mam w domu, więc jak się mylę wyprowadźcie mnie z błędu.
Przemek
p.s. jeśli to on to rzeczywiście artykuł "warty" uwagi.

aquavitae napisał(a):Limonov - chwila moment to chyba ten "słynny" rosyjski poeta i pisarz, który jako "autorytet" zasłynął wizytą u Karadzica i ostrzelaniem Sarajewa z karabinu maszynowego - nawet miałem film z ujęciem tego faktu..., źródła mam w domu, więc jak się mylę wyprowadźcie mnie z błędu.
Przemek
p.s. jeśli to on to rzeczywiście artykuł "warty" uwagi.

Dokładnie o tego poetę chodzi.
Tenże poeta L. z innym poetą K. ostrzeliwali Sarajevo. Czarny absurd.
Ogólnie artykuł jest autorstwa Ivana Čolovicia - serbskiego pisarza i etnologa i dotyczy autobiograficznego opowiadania Limonova w którym został sportretowany Danilo Kis. A został sportretowany jako "brudas Danilo"...
Polecam.

Ja po 10 latach kupowania GW - codziennie przestałem kupować ją jako gazetę stronniczą, a że za bardzo nie ma bezstronnych mediów, więc nie kupuję zadnych gazet codziennych... poszukam w gazeta.pl.
Przemek

aquavitae napisał(a):Ja po 10 latach kupowania GW - codziennie przestałem kupować ją jako gazetę stronniczą, a że za bardzo nie ma bezstronnych mediów, więc nie kupuję zadnych gazet codziennych... poszukam w gazeta.pl.
Przemek

No stronniczość czuć rzeczywiście. Czytam GW jakieś 10 latek powiedzmy (mówię o takim czytaniu świadomym) i przyznam, że moje zainteresowania koncentrują się głównie na sprawach kulturalnych. Reszta ma dla mnie wartość informacyjną - opiniotwórczą otoczkę raczej odrzucam.
Strasznie jestem przyzwyczajona do tego, żeby codziennie mieć papierową gazetę. Jestem straszna tradycjonalistką pod tym względem. No i oczywiscie przyzwyczaiłam się do niektórych publicystów GW

Przeczytałem ( czekając ) na umycie auta, napisali to co ja wyżej z zaznaczeniem, że dzięki limonovovi ( niechcący ) ktoś sięgnie po "brudnego Danilo", tyle że zapomniał autor zaznaczyć, że czytelnik w/w raczej napewno nie sięgnie...
Przemek
p.s. w Kocham Bardzo Sarajlica kilka zdań jest poświęconych właśnie limonovovi - humorystyczne "my już się nie znamy"....

Mnie w tym artykule zafascynowało nie tyle to co napisał sam Limonov czyli te wszystkie epitety w stylu "brudny Danilo", ale właśnie wykorzystanie pytania Krzysztofa Vargi "Czy Karadzić i Limonov czytali Kisa" i oraz sposób odbioru tej literatury przez niektórych. Strasznie fascynuje mnie wielostronność dzieł tego autora. Zainteresowało mnie to, że Kisa tak silnie zestawia się z postawą antytotalitarną chociażby. Takie interpretacje też znam, ale ja trochę inaczej odbieram ta prozę. Dla mnie to książki napisane tak wspaniałym językiem, że zapiera mi dech. Bardzo gęste i niepokojące. Koncentruję się przede wszystkim chyab na tej estetyczno-emocjonalnej warstwie. No i ta fascynująca otoczka jakby wyrwana z ram obrazów Chagala.
Wracając do samego Limonova, a przy okazji do Karadzicia to fakt ich "zamiłowania" do tworzenia literatury perfekcyjnie kontrastuje z tym karabinem maszynowym

A czy ktoś sięgnie przez ten artykuł po "brudasa Danilo"? Raczej nie

Nie znam poezji Karadzica, chociaż kilka jego dzieł przeczytałem pobieżnie ( były przytaczane w jakichś opracowaniach, ale jakich, hmm... ), ale zapamiętałem jedno, że były dość "czarne" tj. płomienie, śmierć, zemsta, depresja itd., napewno miał kiedy tworzyć ponieważ siedział, chyba jeszcze za życia Tito, w więzieniu za jakieś oszustwa gospodarcze ( drobne szwindle ), natomiast do Limonova nie mam zamiaru zaglądać ( zresztą przyznaję się fanem poezji to ja nie jestem ). Ale moim zdaniem poezja pana Karadzica może mieć wiele wspólnego z malarstwem pana Hitlera...
Przemek