Zdradziecki rekonesans

[tadeusz2]

Ja tylko zapytam o ten chiński namiot, czy dał się naprawić?

[dangol]

te odcinki szczególnie dla mnie cenne, bo zaczynam już przymiarkę do naszych greckich przygód

A wodnie i rejsowo będzie, czy bardziej lądowo i samochodowo?

Na razie przymiarki są na oba warianty, a który wygra, jeszcze nie wiadomo .

[Tymona]

A kto to wszystko tak namalował ?

I widzisz... ja to jednak jak ta żaba co nie kuma ale teraz zakumkała

Ja tylko zapytam o ten chiński namiot, czy dał się naprawić?

On w zasadzie zepsuty (uszkodzony) nie był. Jego wada polegała na tym, że przeciwdeszczowy nie był (i dalej nie jest ) ale za to znalazł miejsce w zaprzyjaźnionym z nami ogrodzie, gdzie przez resztę wakacji pełnił funkcje rozrywkowe dla dzieci

Na razie przymiarki są na oba warianty, a który wygra, jeszcze nie wiadomo .

Tym bardziej, że jeszcze trochę czasu na to zostało

[Tymona]

Wrocławski kingsize


Właśnie nastąpił taki moment, że muszę zacząć z wizją końca, bo do opisania zostały mi dwa dni powrotnej podróży...
Z tego co pamiętam, dojechaliśmy do niejakiej Montany w Bułgarii i spaliśmy tam w super luksusowym apartamencie (no, tak, tak było... Nie mówiłam? To zaraz nadrobię zaległości). No bo faktycznie przyjechaliśmy mocno po 22-giej, wchodzimy do recepcji, pytamy się o nocleg, a pani z bardzo smutną miną oznajmia, że niestety nic dla nas nie ma, bo została jedna dwójka i drogi apartament. No więc my pytamy się o cenę tego apartamentu, bo nie za bardzo chce się nam o tej porze z dzieciakami szukać innego hotelu. Pani smutnieje i mówi - 60 euro. Hm, 60 euro to my statystycznie prawie wszędzie poza Stambułem i kempingiem płaciliśmy, więc jedyne co, to ucieszyliśmy się, że istnieje coś takiego jak relatywizm dzięki czemu jednak będziemy mieli gdzie spać No i spaliśmy sobie rozlokowani, proszę ja Was, w dwóch saloonach w których znajdowały się wszystkie dorba powszechnie za luksus uznane (palma w doniczce też była ) a w jednej z dwóch łazienek to nawet jacuzzi stało i ładnie wyglądało

I w tych oto okolicznościach przyrody zastanawialiśmy się jaką na drugi dzień wybrać trasę powrotną. Mieliśmy do wyboru jazdę przez Serbię i sławetną już granicę serbsko-węgierską (chociaż jeszcze wtedy nie znaliśmy tegorocznych, najnowszych opisów zachwalających walory tamtego przejścia granicznego ) już wtedy wiedzieliśmy, że pewnie trzeba będzie trochę czasu spędzić na bezproduktywnym czekaniu. Druga opcja zakładała przejazd przez Rumunię, ale liczyło się to z koniecznością przeprawy promowej na granicy bułgarsko - rumuńskiej. Tak więc, obie wersje zakładały stratę czasu, dlatego postanowiliśmy wybrać taką bardziej rozrywkową. Jak dla nas była nią wersja rumuńskiego promu kursującego po Dunaju

Po wczesnorannym śniadaniu ruszyliśmy dalej. Było słonecznie, wakacyjnie i słonecznikowo:


Do miejscowości granicznej - Lom, dojechaliśmy w ciągu godziny. Mieliśmy też wyjątkowe szczęście bo jako pierwsi stanęliśmy w kolejce na prom, który jak się okazało pływa raz na godzinę, a jak już przypłynie, to kolejne pół godziny trzeba na nim spędzić. Potem jeszcze po stronie rumuńskiej czekały nas paszportowe klocki - hocki, co w sumie dało jakieś dwie godziny Ale nie były to nudne dwie godziny

jako pierwsi w kolejce


już płynie


jako pierwsi na promie


...i jako pierwsi po rumuńskiej stronie Tym razem mieliśmy okazję poznać inny fragment rumuńskich dróg, bo nasza trasa przechodziła przez Drobetę aż do Timisoary. Mieliśmy do przejechania jakieś 400 km i wszystko wskazywało na to, że noclegu będziemy szukać po węgierskiej stronie, w jednej z miejscowości z basenami termalnymi (po to, by spędzić w nich dzień następny ). Jednak, jak to po raz kolejny podczas naszych wakacji się okazało, mocno się przeliczyliśmy Zapomnieliśmy, że te 400km to po rumuńskich drogach będziemy jechać O drogach w Rumuni już pisałam, i tak jak na tamtej trasie głównym problemem były dziury do środka ziemi i dość enigmatyczna linia pobocza to teraz do tego zestawu dołączyły roboty drogowe. Tak więc, jechaliśmy wolno, bo dziury, albo jechaliśmy bardzo wolno, bo z dwóch pasów robił się jeden Ale oczywiście w tym wszystkim należy doszukiwać się pozytywów, bo trasa ta w przyszłym roku mocno naprawiona i wyremontowana będzie

Mimo że jechaliśmy tempem żółwia, to niespecjalnie się tym przejmowaliśmy, bo Rumunia raczyła nas atrakcjami innego typu. Przede wszystkim - widoki ...bo i nieucywilizowana przestrzeń... a jak już ucywilizowana, to tak jakoś mało cywilizowanie I momentami jechaliśmy wzdłuż tej pięknej, modrej rzeki która faktycznie piękna i modra się okazała Ale największą frajdę mieliśmy, jak na drodze mijaliśmy stare Dacie, które wbrew swojemu pierwotnemu zastosowaniu robiły za auta iście ciężarowe. Naszym faworytem był pan, który na dachu właśnie takiej starej Daci przewoził sześć, psiejsko-czarodziejsko poukładanych, kanap Zdziwienie, że tak można trochę nas zamroczyło i zanim wyciągnęliśmy aparat, który uwieczniłby tę rumuńska pomysłowość, już było za późno. Ale następnym razem byliśmy już czujni





Jeszcze jedną rzeczą, która nas zaskoczyła, ale tym razem raczej na minus, były zabetonowany góry Co też ludzie nie wymyślą






Jazda przez Rumunię, mimo iż atrakcyjna turystycznie, to tranzytowo nas umęczyła. Późno już się robiło, a my dopiero zbliżaliśmy się do Timisoary. Dlatego postanowiliśmy, że na dzisiaj już sobie odpuszczamy i szukamy noclegu. Co udało się dość szybko zrealizować, bo na przedmieściach Timisoary znaleźliśmy taki oto pensjonat:



A na drugi dzień kontynuowaliśmy podróż - z Timisoary jechaliśmy w kierunku Szegedu, Budapesztu, Bratysławy, Olomuca. Kilometry leciały wraz z mijanymi miejscowościami, aż zawitaliśmy w Międzylesiu. I już myśleliśmy, że to koniec wędrowania, że nie ma już nic ale jakiś wakacyjny duszek zaczął podpowiadać, żeby jeszcze jakoś ten letni czas beztroski wydłużyć. I tak podpowiadał, podpowiadał, aż podpowiedział, że właściwie to Wrocław moglibyśmy jeszcze odwiedzić



W tym celu jakiś nocleg trzeba było znaleźć, co bez problemu na trasie się udało, rano ruszyliśmy na podbój miasta - a raczej jego ścisłego centrum, ze starym miastem i jego najmniejszymi lokatorami w roli głównej

O tym, że Krasnoludki naprawdę istnieją i to do tego właśnie we Wrocławiu, dowiedziałam się od RobaCRO ( ) który już dwukrotnie deptał im po pietach - część I i część II

Była to sobota 15 sierpnia... miasto przywitało nas słonecznym uśmiechem i opustoszałymi ulicami
Wiedzieliśmy, że nasze wrocławskie odwiedziny będą mocno związane z poszukiwaniem Skrzatów. O tej oczywistości zadecydowały nasze Dzieci, które na informację, że idziemy szukać Krasnoludków, zareagowały mocno żywiołowo i jeszcze bardziej ochoczo przemierzały ulice po to, by w końcu któregoś spotkać
Pierwszym napotkanym był Klucznik:



I od niego zaczął się krasnoludkowi szał Maluchy połknęły bakcyla i nie interesowało ich już nic innego, jak tylko poszukiwanie małych obywateli miasta Wrocławia (nawet na lody ciężko ich było namówić ) A żeby szukanie było trochę łatwiejsze, w punkcie informacji turystycznej za 5 zł kupiliśmy Krasnoludkowi Plan Miasta i zabawa zaczęła się na dobre. Maluchy szukały Skrzatów, a my mogliśmy delektować się spacerem uliczkami starego miasta . A oto kilkoro z naszej skromnej kolekcji:

z samym szefem, od którego wszystko się zaczęło - papą Krasnalem


jednemu już się zasnęło


Obieżysmak


śpiący Strażnik czyli Śpioch


Kuźnik, czyli Kowal


czasem trzeba spojrzeć w niebo





jatkowy Rzeźnik


Przemierzanie wrocławskich uliczek w poszukiwaniu istot najmniejszych było dla naszych Maluchów takim wydarzeniem, że do dzisiaj na pytanie: Co ciekawego robiły na wakacjach? Zgodnym chórem odpowiadają: Szukali Krasnoludków

Słońce świeciło, a my delektowaliśmy się sercem Wrocławia Który przygotował dla nas jeszcze jedną niespodziankę. Mianowicie jedną z atrakcji świątecznego, sobotniego popołudnia był Międzynarodowy Zlot Hondy GoldWing Ponieważ nigdy przedtem nie mieliśmy okazji zobaczyć tylu motorów na raz tym chętniej przyglądaliśmy się temu, co działo się na rynku















A tym Państwu chcieliśmy bardzo podziękować, bo dzieciakom wielką frajdę sprawili


Czas mijał beztrosko, ale jednak mijał. Tak więc i dla nas nadeszła pora powrotu do domu, a wraz z naszym powrotem skończył się też zdradziecki rekonesans

Dlatego teraz chcę Wam bardzo mocno podziękować za to, że - oficjalnie, jak i nieoficjalnie - podróżowaliście razem z nami.
Jeszcze raz DZIĘKUJEMY !!!!!!!!!!!

[Użytkownik usunięty]

...Jeszcze raz DZIĘKUJEMY !!!!!!!!!!!

Ja również
Szkoda, że to co fajne tak szybko mija
Ale.........czas na planowanie nastęnych kierunków czyli widzimy się w innym wątku

[janusz.w.]

Extra było
Dzięki

pozdr

P.S.
Zabetonowane góry widać coraz częściej...
W Cro też...

[Vjetar]

Miło było.

[maslinka]

Tymona, dzięki za piękną relację Bardzo miło się podróżowało z Waszą rodzinką.

Wrocławski finał - bombowy! Jak ja lubię te małe skrzaty. Czasami żałuję, że nie mieszkam we Wrocławiu (tak naprawdę nie tylko z tego powodu, to miasto bardzo mi się podoba pod różnymi względami) i nie mogę ich codziennie spotykać.

Z życzliwym uśmiechem krasnala Życzliwka mówię Ci, Madziu, "do zobaczenia w następnej relacji", oby jak najszybciej:

[Franz]

A możesz napisać coś więcej o tym przejściu promowym?
Kiedyś się interesowałem taką formą przejazdu do Bułgarii, ale wtedy prom pływał, jak miał komplet, więc można było i pół dnia spędzić na oczekiwaniu. Poza tym, były nie do pominięcia opłaty portowe.

Jak to finansowo wyglądało u Was?
A co się kryje za "paszportowymi hockami-klockami"? Jakieś problemy?

Pozdrawiam,
Wojtek

[Użytkownik usunięty]

Również dzięki za ilustrowaną powieść w 21 odcinkach. Ostatnio wracalem do domu z wrockowego crospotkania i widziałem krasnale
Dobrze, że piszecie o nich, bo już myślałem żeśmy z Komineskiem piwnie przesadzili
Pozdrav

[Tymona]

Maslinko, Piotrze, Januszu, Jacku - z wzajemnością i do zobaczenia... w wirtualnej naszej rzeczywistości

Slapciu - fakt, przez takie krasnale można w stresa wpaść:wink: Uważajcie z Komieskiem na białe myszki

A możesz napisać coś więcej o tym przejściu promowym?
Kiedyś się interesowałem taką formą przejazdu do Bułgarii, ale wtedy prom pływał, jak miał komplet, więc można było i pół dnia spędzić na oczekiwaniu. Poza tym, były nie do pominięcia opłaty portowe.

Jak to finansowo wyglądało u Was?
A co się kryje za "paszportowymi hockami-klockami"? Jakieś problemy?

Hm, wszystko co pamiętam już opisałam, więc na konsultacje mężowskie się udałam
Na pytanie o koszty Bartek odpowiedział raczej drogo, co po dłuższych ustaleniach oznaczało ok.100zł za samochód i 4 osoby.
Prom po stronie bułgarskiej pojawiał się o pełnych godzinach. Nie było konkretnego rozkładu jazdy, ale taką informację podała nam Pani, która prowadziła na przystani coś w stylu mikro-sklepu wolnocłowego (ale był to sierpień, środek sezonu - nie wiem, jak to wygląda, poza miesiącami wakacyjnymi). Kasy biletowej nie ma - ale chodzi "ktoś" i je sprzedaje. Przeprawa trwała ok.pół godziny, bo prom nie płynie dokładnie na przeciwko . Po stronie rumuńskiej "hocki-klocki" to zwykłe sprawdzanie paszportów i pytania, o to, czy przypadkiem czegoś nie przemycamy I była jeszcze jedna tajemnicza opłata - ok.20zł
Więcej konkretnych szczegółów nie pamiętam

[JoannaG]

Widzisz Tymona, tak się składa, że 15 sierpnia też wędrowałam z moim smykami po wrocławskim Rynku Tyle, że my byliśmy popołudniu i motorów już nie było...

Krasnale oczywiście zostały:



Szkoda, że to już koniec Fantastycznie mi sie z Wami podróżowało Dziękuję

[carnivalka]

Tymonko również dzięki gorące za super podróż.Za ten Monastir Rilski,który już opuściłam kilkanaście razy i zawsze mam wymówkę coby go ominąć. I czekam na Twoje dalsze plany .Wszak Piotrek_B coś napomknął

I jeszcze to przejście promowe w Rumunii ,moje przez Eufrat też było dość przaśne ,myślałam chwilami ,że autko wykąpie się w biblijnej rzece ,ale się obyło.
Pozdrawionka dla Ciebie i Twoich słodkich dzieciaczków.

[Buber]

Tymonko "co miałem napisać, napisałem" i ... nie wiem co więcej dodać. Cały wasz wyjazd .. SUPER.
Dzięki za relację i ... szacunek wielki.
Pozdravki serdeczne

[Użytkownik usunięty]

Maslinko, Piotrze, Januszu, Jacku - z wzajemnością i do zobaczenia... w wirtualnej naszej rzeczywistości

Slapciu - fakt, przez takie krasnale można w stresa wpaść:wink: Uważajcie z Komieskiem na białe myszki ....:

Oki, jak zauważymy pogoń krasnali za białymi myszkami...znaczy się koniec crowrocimprezy...obiecujemy pamiętać
Pozdrav