Autostopem do Chorwacji

Witam Was wszystkich bardzo serdecznie,

Może na początku króciutko o sobie: Mam na imię Weronika, 22 lata i jak na razie jestem studentką.

W Chorwacji miałam przyjemność być 2 i 3 lata temu. Wtedy pojechaliśmy autem do Trogiru i od pierwszego wejrzenia zakochałam się w Chorwacji. Przez to, że trenuję, to za bardzo nie mam czasu na jakiekolwiek wakacje, jednak po zakończeniu sezonu w sierpniu i rozpoczęciu kolejnego na początku września doszłam do wniosku: POTRZEBUJĘ CHOCIAŻ CHWILI WOLNEGO!

Jakoś w połowie sierpnia rozmawiałam z koleżanką z drużyny ( narzekałyśmy troszeczkę- ale tylko troszeczkę!- na brak wolnego) i w końcu doszłyśmy do wniosku: JEDZIEMY DO CHORWACJI!.
Łatwo powiedzieć, trudno zrealizować...niby tak. Doszłyśmy do wniosku, że wybierzemy się do Chorwacji autostopem . Żadna z nas nigdy nie podróżowała w ten sposób, ale jeśli już zaczynać to od razu porządnie
Nie miałyśmy czasu na wielkie planowanie ( i w sumie też nie chciałyśmy). Ja musiałam się jeszcze obronić, więc nawet nie był ustalony konkretny termin wyjazdu. Wiedziałyśmy, że chcemy jechać do Chorwacji na tydzień, z przystankiem ( nocleg) w Zagrzebiu, ponieważ mieszka tam nasz znajomy, a później w stronę morza!
Na szczęście udało mi się obronić i stwierdziłyśmy, że za tydzień wyjeżdżamy ( 11.09.2013 <3). Ja miałam w weekend jeszcze kursokonferencje, koleżanka jechała na wesele, więc pakować zaczęłyśmy się dopiero w poniedziałek.

I tu zaczął się problem bo co zabrać? Wiadomo- jak najmniej rzeczy. Jednak szczerze? Jak kobieta może zabrać mało rzeczy? Na szczęście nauczone wyjazdami na różne turnieje wiedziałyśmy, że co zabierzesz będziesz musiała przez następne dni dźwigać
Teraz po powrocie doszłam do wniosku, że prawie idealnie nam się to udało. Z rzeczy, które na pewno warto mieć to: kartki ( najlepiej z bloku technicznego, chociaż starałyśmy się o karto- najlepiej się jednak na nim pisze i przede wszystkim trzyma), markery, worki ( na śmieci, woreczki- duża ilość zawsze się przydadzą, uwierzcie!), latarka, kamizelki odblaskowe, sudoku/krzyżówki ( na trudniejsze chwile), scyzoryk/nóż/kubek metalowy, papier toaletowy/ chusteczki do d. niemowlęcia hmm..no i wiadomo- ubrania, kosmetyki itp. Jeśli chodzi o mapy to uważam, że dobra mapa europy + bardziej szczegółowa Chorwacji wystarczą. Przynajmniej tak było w naszym wypadku.
Po małych problemach jednak udało mi się zapakować plecak i mój bagaż to był ->plecak, śpiwór, namiot.

Bardziej niż my przeżywali to chyba nasi rodzice Szczególnie mojej koleżanki- Flo. Nikt nigdy w rodzinie u niej nie podróżował w ten sposób i rodzice zdecydowanie pomysłem zachwyceni nie byli: "Czy wy jesteście normalne? Oszalałyście? Już całkiem Wam się w głowach poprzewracało?! @^#@%#^@$@!!&(*&!" itp.
Dużo osób chyba nie wierzyło w to, że rzeczywiście ruszymy, że wyjedziemy, wytrwamy i wrócimy. A jednak...

Postanowiłyśmy ruszyć następnego dnia około godziny 7. Kładłam się spać chyba o 2 i to było zdecydowanie za mało snu, bo rano jeszcze robiłam jakieś kanapki, dopakowałam jakieś rzeczy o których zapomniałam.


8.20 dotarłyśmy do Rawicza-> czas rozpocząć swoją przygodę z autostopem Kierunek Chorwacja

Hmmm...niektórzy zastanawiają się może dlaczego to opisuję. Przed wyjazdem szukałam takich relacji i naprawdę jest ich niewiele, dlatego doszłam do wniosku, że jak wrócę cała to opiszę swoją przygodę i przemyślenia.
Pierwszy raz przy drodze z kartonem, pierwsze zatrzymane auto, pierwsze wątpliwości i inne ciekawostki postaram się z biegiem czasu opisywać, chcę się podzielić z Wami naszą historią

A teraz... Dobranoc wszystkim ( wróciłyśmy dzisiaj, po nie przespanej nocy, o 6 rano więc pora się położyć )

zapowiada się bardzo ciekawie, więc jestem jako nr1, tylko proszę ze szczegółami

Hej!

Wyśpij się dobrze.
Jutro czekam na start.
Nigdy nie podróżowałem stopem, ale często zabieram tak podróżujących. Podziwiam i jestem ciekaw jak wyglądało to u Was.

Pozdrawiam
Interseal

Interseal napisał(a):...
Nigdy nie podróżowałem stopem...

No ale jakbyś chciał to Mariusz zrobić ?
Przecież takiego wielkiego kingkonga jak Ty to ludziska baliby się zabrać

A alternatywnemu sposobowi podróży do Cro chętnie się przyjrzę.

PS: Do Moderacji.
Może wątek (jeśli się rozwinie) przenieś do "Alternatywne środki lokomocji" ???

Pozdrawiam

Witam ponownie,

już powoli dochodzę do siebie, czas więc na kolejną część.

Część I

Tak jak już wcześniej wspomniałam, postanowiłyśmy rozpocząć naszą przygodę za Rawiczem. Znalazłyśmy fajne pobocze, gdzie spokojnie autka się mogły zatrzymać, postawiłyśmy bagaże i wyciągnęłyśmy markery i karton. "Co by tu napisać?" Po chwili zastanowienia postawiłyśmy na Wrocław i Kłodzko, ładne duże napisy i przyszło nam po raz pierwszy stanąć przy drodze . Trochę śmiechów, lekkie zawahanie, ale w końcu by ruszyć trzeba było stanąć Miejsce całkiem w porządku, auta aż tak szybko nie jeździły, a my zastanawiałyśmy się czy dzisiaj wyjedziemy z Polski Jak stanęłyśmy z tym kartonem to było gdzieś około 8.30, chyba. Ku naszemu zaskoczeniu już po jakiś 5 minutach zatrzymało się pierwsze auto , a w nim mężczyzna, około 40 lat, okularki, dłuższe włosy... Podchodzimy, mężczyzna mówi: "jadę do Krakowa, ale do Wrocławia mogę was podwieźć". Szybka decyzja- wsiadamy!!! Okazał się całkiem sympatycznym kierowcą, cały kawałek do Wrocławia rozmowa się "kleiła" więc całkiem przyjemnie się jechało. Wysadził nas przed obwodnicą, znów na jakimś poboczu ( dużo miejsca). Wypakowałyśmy rzeczy, mężczyzna odjechał a my z uśmiechami na twarzy obróciłyśmy karton tak, że został napis KŁODZKO.

Byłyśmy szczęśliwe i zdziwione, że tak łatwo te pierwsze auto w życiu udało nam się "złapać" . Zachęcone tym, stanęłyśmy znów przy drodze z tym kartonem i nie minęło 5 minut a tu znów auto . Jak dla nas szok. Znów mężczyzna około 40 lat, bardzo fajny VW, a Pan chyba w pracy był. Zabrał nas bez problemu do Kłodzka.
Bardzo sympatyczny facet, opowiadał nam o swojej rodzinie. Okazało się, że częściej zabiera ludzi na stopa i nigdy jeszcze tego nie żałował ( uf...). Kolejna podróż, która minęła bardzo przyjemnie, a widoki cudowne. Pan był na tyle uprzejmy, że podwiózł nas na drogę, która prowadzi do Boboszowa ( chyba tak to się pisze).
Znów jakieś pobocze, znów miejsce by spokojnie kogoś zatrzymać. Swoją drogą przekonałyśmy się, że bardzo ważne jest właśnie to gdzie się stoi. Wiadomo, na autostradach i ekspresówkach jest zakaz, ale odpowiednie miesce na stacji czy na poboczu dużo daje, ale o tym może później.

Napisałyśmy szybko nową miejscowość na nasz karton, stanęłyśmy przy drodze i czekamy. Połowa ludzi, która przejeżdżała trąbiła, machała albo się uśmiechała. Zabawne i w sumie miłe
Przejechało w małym aucie dwóch mężczyzn, pomachało...Po jakiś 2 minutach patrzymy a oni się wrócili Dwóch mężczyzn, gdzieś tak około 29-30 lat, oczywiście w pracy . :"nie jedziemy do Boboszowa, ale możemy was podwieźć do Międzylesia". Hmmm... doszłyśmy do wniosku, że jazda jest zawsze lepsza niż stanie więc hop do auta. Autko małe, więc wyglądałyśmy dość komicznie z tyłu z naszymi plecakami, śpiworem i karimatą na kolanach. Ale było zabawnie. Swoją drogą, znów czekałyśmy max. 10 minut nie wiem czym to było spowodowane- może przez to, że dwie blondynki?
Kolejne auto, które nadrobiło trochę drogi by wysadzić nas na wylotówce.

Tym razem jakaś stara nieczynna stacja, miejsce trochę przerażające, ale co tam. Śmiałyśmy się, że w razie "w" mamy gdzie rozbić namiot.
Postanowiłyśmy, że naszym kolejnym celem będzie Brno...

To było pierwsze miejsce gdzie tak naprawdę czekałyśmy dłużej... Jeździło tam bardzo mało aut, a jak już to busy z (podejrzewam) pracownikami, którzy, że tak się wyrażę, się na nas "ślinili", ale zabrać nie zabrali.
Czekałyśmy chyba trochę ponad pół godziny, trochę nieprzyzwyczajone do tego, że trzeba czekać Jednak wiadomo, nie zawsze może być cudownie. Zjadłyśmy drugie śniadanie i czekałyśmy dalej.

Nasza rozmowa
W: " Łoooo patrz, jakie auto!! ( czarne, nowe VW, kombi, nie pytajcie jaki model bo nie pamiętam )
F: " Oooo jaaa... ale auto!"
W: " taa, na pewno się nie zatrzyma"
F: " Na pewno, bez szans..Szybko jedzie"
Przejechał obok nas i...
W: " O jaaa! Flo! Hamuje!"
F: " Wera, zatrzymał się, zatrzymał się!"
W: " Flo, on ma austriackie blachy..."
Dobra, podchodzę, mężczyzna około 50...


Muszę uciekać na trening. Postaram się dokończyć 1 dzień wieczorem
A tymczasem, pozdrawiam

jeżeli Was zabrał aż od razu aż do Austrii, to faktycznie jesteście fartowne , choć uroku Wam oczywiście też nie brak myślę że jakbym mógł to sam bym się zatrzymał

Odważne dziewczyny. Chętnie poczytam Waszą opowieść. I pooglądam

Kiedyś, (oj będzie ze 20 lat temu) podróżowałem tak z Warszawy do Gdańska, więc autostop mam obcykany

Jak piękny początek dnia, za oknem SŁOŃCE

Witam wszystkich bardzo serdecznie,

chciałam dokończyć dzień 1 wczoraj, ale niestety nie starczyło mi sił. Zaraz muszę uciekać na uczelnie, ale jeszcze szybko postaram się coś napisać.
Swoją drogą, przychylam się do sugestii, żeby w miarę możliwości przenieść wątek do innego działu? Teraz zauważyłam, że chyba złe miejsce wybrałam ( wybaczcie, mój pierwszy wątek na tym forum )

Dzień 1

...podchodząc do auta cieszyłam się, że biegle posługuję się językiem niemieckim. Za kierownicą siedział Pan ok 50 lat, podróżował sam. W momencie gdy otwierał szybę już chciałam się zapytać po niemiecku czy jedzie w kierunku Brna, a tu wyprzedził mnie mówiąc: " Nie jadę do Brna, ale do Wiednia" ja->8O "aa...A...a..Czy może nas pan zabrać aż do Wiednia" a on: "no pewnie, po to się zatrzymałem".
Uuuuhuuu... Znów nie wierząc w to jakie mamy szczęście, zapakowałyśmy się do tego auta ( wyygodneeego) i ruszyłyśmy w kierunku Austrii.
Aż się nie chce wierzyć jaką radość sprawia to, gdy ktoś się zatrzyma i chcę Ciebie gdzieś podwieźć. Przekonałyśmy się o tymm szczególnie dwa razy, po paru godzinach czekania, ale o tym później...

Pan, który nas zabrał okazał się kolejnym sympatycznym człowiekiem. Przez całą drogę co prawda cały czas mówił, ale cóż to przy tych wszystkich przejechanych z nim kilometrach??? Mieszka już od paru dobrych lat w Austrii, a w Polsce był tylko na weekend by odwiedzić rodzinę. Swoją drogą... miał wracać w poniedziałek, ale , że go Wnusia poprosiła by został do wtorku to został, na szczęscie dla nas W trakcie jazdy posłuchałyśmy z Nim polskiego disco polo Było zabawnie jak pytał nas o kolejne piosenki, czy je znamy "Eee...nie, tej akurat nie, ale "fajna""

Przez całą podróż stopem przesłuchałyśmy chyba wszystko: od rocka przez disco do klasyki

Wysadził nas przed obwodnicą Wiednia, bo nie chciałyśmy wjeżdżać do miasta. Stanowczo tego odradzam, bo wydostać się z miast to istny horror. Czasami lepiej wysiąść parę kilometrów wcześniej, niż później tłuc się przez miasto, w środku nocy. No chyba, że ktoś chce zwiedzać również po drodze

To było jedno z dwóch miejsc, które okazało się...beznadziejne. W sumie teraz mogę spokojnie powiedzieć, że nie miałyśmy problemów z tym by ktoś nas zabrał, tylko 2 razy wylądowałyśmy w fatalnym miejscu. Mała stacja benzynowa, na której zatrzymywało się naprawdę mało aut.
Raz zaczepili nas Polacy, chcieli nas zabrać za "pół ceny paliwa", ale do Polski ... Może w sumie źle napisałam, auta się zatrzymywały, ale wszyscy chcieli zabrać nas do Wiednia i tak chyba z 5 aut. Flo lekko zniechęcona zaczęła już taką możliwość rozważać. Poszłyśmy w lewo od stacji w poszukiwaniu lepszego miejsca- wróciłyśmy. Poszłyśmy w prawo od stacji- wróciłyśmy. Zrezygnowane usiadłyśmy przy naszych plecakach. Wystawiłyśmy tylko naszą tabliczkę GRAZ i tak siedziałyśmy. Swoją drogą, zdążyłam sobie nawet pomalować paznokcie . Zatrzymuje się auto, czeskie tablice, wyglądali na rumunów...Facet ( jakimś takim czesko-polsko-angielskim) :"to wiedień" My: "oh no, thanks" On: "my...zabreć..wien..Wy sleep with me" My:" THANKS! BYE!!!!!!"
Serio?
Jedynym pocieszeniem było to, że miałyśmy gdzie rozłożyć namiot... Dochodziła 18/19 i już w sumie nie liczyłyśmy na to, że się ruszymy. Bardziej martwiło nas to czy w ogóle z tego !#%&^%!& miejsca ruszymy. Po stacji kręciło się jeszcze 3 autostopowiczów. Dwie dziewczyny jechały w drugą stronę, a chłopak- w sumie nie wiem, byłyśmy pierwsze. I tak siedzimy, siedzimy... A tu się zatrzymuje samochód dostawczy, polskie tablice My, błagalnym tonem: "zabieerzesz nas z tego miejsca????prrrroszzęę!" Piotrek: " Jadę do Graz, wsiadajcie"
JUhuuuuuuuuuu Kierowca trochę szalony, gnał po austriackich autostradach, ale zawiózł nas nawet za Graz, żebyśmy były na drodze na Maribor. Aaa...w ogóle. Jaki świat mały, okazało się, że mamy wspólną koleżankę

Ostatnia stacja przed granicą ze Słowenią, ciemno. W sumie zadowolone, że tak daleko dojechałyśmy. Nad ranem nasze humory już nie były takie dobre....

... ale o tym następnym razem.



Udanego dnia Kochani!

Też zapisuje się do czytelni bo ciekawa relacja się szykuje. Była tu kiedyś relacja kolegi "hydraulika" z wycieczki stopem do Chorwacji, ale niestety nieskończona (relacja nie wycieczka ).
W szkole podstawowej często jeździłem "na stopa", tylko kawałek ale zawsze coś (teraz bym chyba mojego syna chyba za to zabił, no ale cóż czasy się zmieniły ). Często zabieram autostopowiczów, raz wiozłem nawet jednego od granicy w Olszynie aż do Köln w Niemczech. No i jedną koleżankę do Splitu, ale to było dogadane przez CRO forum, wiec się nie liczy

Ja bym może proponował dział "Nasze relacje z podróży", bo to jednak relacja i to ciekawa

Coś nowego na pewno będę zerkać co wyszło z tej podróży

Witam autostopowiczki
Przeniosłem temat do "Naszych relacji z podróży"

Dziękuję!!!

Ciekawe

O Szalone!! Pozytywnie zakręcone!!
Podziwiam Was dziewczyny, serio. Fantastyczna przygoda.

Łał, dziewczyny, jestem pod wrażeniem .
Najdalej dojechałam w życiu stopem z Katowic do Mszany Dolnej, więc z ciekawością będę śledzić wasze losy .