"Utracone braterstwo" - rewelacyjny dokument

Wczoraj wieczorem stacja Orange Sport po raz pierwszy (będą powtórki) wyemitowała rewelacyjny dokument pt; "Utracone braterstwo", opowiadający o wieloletniej i tragicznie zakończonej przyjaźni wybitnych jugosłowiańskich koszykarzy: Serba - Vlade Divaca i Chorwata - Dražena Petrovicia. Przyjaźni, która trwała przez wiele lat ich wspaniałych karier w koszykarskich reprezentacjach Jugosławii różnych szczebli i została zniszczona prze wojnę domową. W dokumencie oprócz dwójki wymienionych bohaterów udział biorą również inni wybitni reprezentanci Jugosławii (a później Chorwacji i Serbii):Dino Radja, Žarko Paspalj, Toni Kukoč.
Dokument jest przejmującym świadectwem prawdziwej ale trudnej przyjaźni, która utracona przez wojnę, nie miała szansy być odbudowana z powodu tragicznej śmierci Dražena Petrovicia (zginął 7 czerwca 1993r. w wypadku samochodowym w Niemczech, gdzie pojechał po turnieju kwalifikacji do Mistrzostw Europy, który był rozgrywany we Wrocławiu).
Gorąco polecam ten dokument, zawierający wiele faktów historycznych a także bardzo mądre i dojrzałe wypowiedzi tych znakomitych postaci, które połączył sport a poróżniła wojna.

Dokument będzie jeszcze emitowany w następujących dniach: 31 lipca 2014 - godz. 03.30; 2 sierpnia 2014r. - godz. 2.00; 3 sierpnia 2014r. - godz. 20.25; 5 sierpnia 2014r. - godz. 2.50

ale sobie odświeżyłem pamięć: Divac, Kukoc, Petrović, Magic Johnson, Drexler...
oglądałem wczoraj, nie znałem tematu, szkoda pięknej przyjaźni, że też Drażen się tak zaciął, w sumie nie tylko on, mieszkańcy Zagrzebia/Chorwacji - co byli w temacie akcji Divaca - również, zejście Chorwatów z podium oglądałem w TV...

takie dokumenty lubię, więc jakbyś coś wiedział to podrzuć, może być tutaj
thx

Od wojny minęło tyle czasu a reakcja mieszkańców Zagrzebia na widok Divaca pokazuje jak głęboko siedzi w nich to coś się stało. Nikt nie chce pamiętać ,że Divac, Kukoc, Petrovic itd. grali razem, przynosili radość całej byłej Jugosławii. Razem jak powiedział Divac otworzyli Europejczykom drzwi do NBA. Pamięta się tylko historię z flagą i to co było potem.
Divac i każdy Serb jest dla Chorwatów czetnikiem? Ten region Europy jest serio beczką prochu, której wystarczy iskra do nieszczęścia.

brown napisał(a):Od wojny minęło tyle czasu a reakcja mieszkańców Zagrzebia na widok Divaca pokazuje jak głęboko siedzi w nich to coś się stało. Nikt nie chce pamiętać ,że Divac, Kukoc, Petrovic itd. grali razem, przynosili radość całej byłej Jugosławii. Razem jak powiedział Divac otworzyli Europejczykom drzwi do NBA. Pamięta się tylko historię z flagą i to co było potem.
Divac i każdy Serb jest dla Chorwatów czetnikiem? Ten region Europy jest serio beczką prochu, której wystarczy iskra do nieszczęścia.

Jakie nikt

Dlaczego reakcję pokazanych w filmie uważasz za opinię wszystkich mieszkańców


Poza tym to nie Chorwacja napadła na Serbię, tylko było odwrotnie
i takie rzeczy jak doszczętnie zniszczony Vukovar

są w wielu ludziach i trudno tego nie rozumieć.

Od zakończenia wojny nie minęło 20 lat
To nie była wojna jak w Klossie i 4 pancernych
Ani w grze komputerowej

To, że potem w odwecie ucierpiało tez wielu niewinnych Serbów, to ci ludzie odrzucają.
Wielu Polaków do dziś odrzuca to, że w wojnie ucierpieli niewinni Niemcy.

Prawie 70 lat po wojnie

Wielu Chorwatów wybaczyło to , co się stało, wielu nie..
Rany jeszcze są
Choć Chorwacja z Serbią teraz nie szukają zwady, Serbowie są największą mniejszością w Chorwacji i jakoś obie grupy znowu razem ze sobą żyją. Widziałem znowu zaludnione serbskie wioski niedaleko Plitwic. 10 lat temu były opuszczone i zrujnowane, teraz Serbowie wrócili. Wrócili też mieszkańcy chorwackich wiosek.

Tadeusz, widziałeś film, którego dotyczy ten wątek? Pisząc "nikt" odniosłem się do tego co było pokazane w tym dokumencie jak Divac spacerował w Zagrzebiu. Właściwie powinienem napisać prawie nikt bo był jeden facet, który poznał Divaca i zamienił z nim kilka słów. Więcej osób odnosiło się do niego z dużym dystansem, niechęcią, byli też tacy, którzy nazwali go po prostu czetnikiem. Nie wiem czy zachowywali się tak wobec Divaca tylko z uwagi na historię będącą przyczyną rozpadu przyjaźni bohaterów dokumentu czy odnoszą się tak do wszystkich Serbów i jest to normą w relacjach chorwacko-serbskich?
Jeśli faktycznie w okolicach Plitvic serbskie wioski zaczynają znowu żyć i Chorwaci i Serbowie potrafią jednak tworzyć małe społeczności to nic tylko się cieszyć. Wszystko zależy chyba od konkretnego przypadku i ludzi, którym przychodzi żyć w swoim sąsiedztwie. Być może Serbowie wracający do tych gospodarstw żyją z sąsiadami Chorwatami w zgodzie ale niekoniecznie tak musi być. Jak jest tego nie wiemy a może być różnie. W miejscowości, do której jeżdżę na urlop jest właściciel jednego budynku, który jest Serbem. Nie wiem czy on się z tym obnosi i stwarza jakiś problem czy Chorwaci są niezadowoleni z faktu posiadania takiego sąsiada ale rozmawiając z ludźmi szybko wskazują na tego pana i uprzedzają przed nim. Mówią Serb i ostrzegają jak przed ogniem. Swoją drogą uparty gość skoro potrafi żyć w takim otoczeniu. Widać choćby na tym przykładzie, że te narodowości żyją często na jednym terenie ale ich relacje są trudne.
Każdy kto pamięta relacje z wojny bałkańskiej wie, że była to prawdziwa wojna. Nie musisz mi tłumaczyć, że nie była to gra komputerowa.

Marcin1974 napisał(a): Dokument będzie jeszcze emitowany w następujących dniach: 31 lipca 2014 - godz. 03.30; 2 sierpnia 2014r. - godz. 2.00; 3 sierpnia 2014r. - godz. 20.25; 5 sierpnia 2014r. - godz. 2.50

Godziny z tzw. "prime time"... Można to gdzieś zobaczyć w normalnych porach?

brown napisał(a):Tadeusz, widziałeś film, którego dotyczy ten wątek? Pisząc "nikt" odniosłem się do tego co było pokazane w tym dokumencie jak Divac spacerował w Zagrzebiu. Właściwie powinienem napisać prawie nikt bo był jeden facet, który poznał Divaca i zamienił z nim kilka słów. Więcej osób odnosiło się do niego z dużym dystansem, niechęcią, byli też tacy, którzy nazwali go po prostu czetnikiem. Nie wiem czy zachowywali się tak wobec Divaca tylko z uwagi na historię będącą przyczyną rozpadu przyjaźni bohaterów dokumentu czy odnoszą się tak do wszystkich Serbów i jest to normą w relacjach chorwacko-serbskich?
Jeśli faktycznie w okolicach Plitvic serbskie wioski zaczynają znowu żyć i Chorwaci i Serbowie potrafią jednak tworzyć małe społeczności to nic tylko się cieszyć. Wszystko zależy chyba od konkretnego przypadku i ludzi, którym przychodzi żyć w swoim sąsiedztwie. Być może Serbowie wracający do tych gospodarstw żyją z sąsiadami Chorwatami w zgodzie ale niekoniecznie tak musi być. Jak jest tego nie wiemy a może być różnie. W miejscowości, do której jeżdżę na urlop jest właściciel jednego budynku, który jest Serbem. Nie wiem czy on się z tym obnosi i stwarza jakiś problem czy Chorwaci są niezadowoleni z faktu posiadania takiego sąsiada ale rozmawiając z ludźmi szybko wskazują na tego pana i uprzedzają przed nim. Mówią Serb i ostrzegają jak przed ogniem. Swoją drogą uparty gość skoro potrafi żyć w takim otoczeniu. Widać choćby na tym przykładzie, że te narodowości żyją często na jednym terenie ale ich relacje są trudne.
Każdy kto pamięta relacje z wojny bałkańskiej wie, że była to prawdziwa wojna. Nie musisz mi tłumaczyć, że nie była to gra komputerowa.

Różnie bywa, reżyser filmu miał pewną koncepcję i to pokazał.
Na ile jest to zgodne z rzeczywistością, każdy sam oceni.

W Zagrzebiu mieszka 17 526 Serbów, w całej Chorwacji około 200 000 i gdyby oni mieli się tak źle, to by tam nie mieszkali.

Czas jest najlepszym lekarstwem, tak myślę

Lednice napisał(a): Czas jest najlepszym lekarstwem, tak myślę

Akurat film był o tym, że zabrakło tego czasu - na rozmowę, na pojednanie, na wyjaśnienia...

Niestety tylko w jeziku Chorwackim ponizej znajduje sie ostatni wiwiad Dražena Petrović w gazecie Globus. Chodzi o kilka pitan ktore doticza Divca:


Dokumentarni film ESPN-a 'Once Brothers' o prekinutom prijateljstvu Dražena Petrovića i Vlade Divca, od svoje američke premijere 12. listopada do danas, diljem svijeta dobio je dobre kritike. Nekoliko pogrešaka – koje mogu uočiti samo istinski poznavatelji košarke – nisu previše utjecale na konačnu ocjenu filma.

>> VIDEO: Film o Draženu i Divcu oduševio SAD i cijeli svijet!

No, treba biti iskren i reći kako je spomenuti film nekako više životna priča o Divcu - mladiću iz Prijepolja koji je postao NBA zvijezda - te o njegovom iskupljenju, pokušaju traženja pravih razloga gdje je i zašto puklo prijateljstvo između njega i Dražena. Film je prepun emocija, od dolaska Divca na Draženov grob na zagrebačkom Mirogoju pa do razgovora s Draženovom majkom Biserkom Petrović i bratom Aleksandrom o danima 'kada su on i Dražen bili dobri prijatelji'.

Draženovih izjava o njegovom odnosu s Divcem i pucanju prijateljstva u filmu ima vrlo malo što je i razumljivo jer Draženov život je naprasno prekinut 7. lipnja 1993. godine na autocesti u Njemačkoj. Povodom Draženovog rođendana 22. listopada, donosimo vam neka podsjećanja na njegove izjave.

Posljednji veliki intervju, uoči odlaska u Poljsku na kvalifikacije za EP, Dražen Petrović dao je 21. svibnja 1993. u kafiću Amadeus – koji danas uspješno vodi obitelj Petrović - tadašnjem novinaru tjednika Globus Ivi Pukaniću. U opširnom intervjuu Dražen govori o NBA karijeri, želji da napusti NBA ligu i prihvati ponudu grčkog Panathinaikosa, zatim reprezentaciji Hrvatske, ali i o odnosu s Divcem.

Pukanić je Draženu na tu temu postavio tri pitanja, na koja je odgovorio vrlo precizno i opširno. Kompletan intervju Dražena Petrovića iz Globusa objavljen je u specijaliziranom mjesečniku Superkošarka (izdavač NCL Media Grupa) broj 44 iz listopada 2009.

GLOBUS: Prije ste često kontaktirali s Vladom Divcem, koji igra u L.A. Lakersima. Kakvi su danas vaši odnosi nakon događaja u bivšoj Jugoslaviji?
DRAŽEN: 'Ove godine igrali smo dvije utakmice s Lakersima i obje smo pobijedili. Nas dvojica nismo razgovarali niti smo se pozdravili. Prije utakmice okrenuli smo jedan od drugoga glavu tako da je sve prošlo bez ikakva kontakta. Tokom lige prestali su govoriti 'yugoslav center' i počeli govoriti 'serbian center,' jer se on jasno izjasnio za koga je. Koliko sam čitao, on je dosta pomogao svojima.'

GLOBUS: Jesu li, možda, američki mediji iskoristili vašu međusobnu nesnošljivost da vas suoče, kako bi svatko istupio sa svojim argumentima?
DRAŽEN: 'Bilo je nekoliko intervjua. Njegova je priča kako su u 2. svjetskom ratu Ustaše ubili mnogo Srba, kako su oni i danas u Hrvatskoj ugroženi te da je to glavni uzrok rata. Na CNN-u sam mu odgovorio da se, koliko znam, rat ne vodi oko Beograda i u Srbiji, nego na tlu Hrvatske i da to nije građanski rat nego čista agresija Srbije na Hrvatsku i Bosnu. Rat će završiti kad se Srbi povuku sa svih okupiranih područja, a to što oni lažu o uzrocima i razlozima rata, njihova je stvar."

GLOBUS: Kako su vaši suigrači u klubu gledali na događaje u bivšoj Jugoslaviji?
DRAŽEN: 'Stalno su me pitali što se događa. Na početku im nije bilo ništa jasno; pitali su me što se događa s Divcem, a ja sam im odgovarao da ne razgovaram s njim. Pitali su zašto je počeo rat. Sada shvaćaju što se događa, ali samo onoliko koliko to Amerikanci mogu shvatiti. Budite uvjereni da prosječni Amerikanac nema pojma što se ovdje događa.'

Dakle, iz Draženovih odgovora jasno je kako sporna hrvatska zastava, koju je Divac istrgao iz ruku navijača na SP-u u Argentini, nije bila razlog njihove svađe. Razlog je što je Divac u američkim medijima govorio neistine o ratu koji je u ESPN-ovom filmu nazvao 'građanski rat'.
podijeli:

Chodzi o to ze Divac raz na meču w Argentinie kibicom wiriwal i wyzuzical chorwacke flagi, innim razem kiedy agresja ze stroni Serbow bila najwieksza w mediach amerikanskich relatiwizowal wine Serbow i w tym celu przewracal fakti lub zwiczajnie klamal. Z tych powodow doszlo do zerwania kontaktow miedzi nimy.

Hvala Leon..

W rzeczonym meczu ekipa grała jeszcze pod szyldem Jugosławii i Divac wywalił kibica z flagą Chorwacji - tłumacząc później, że reprezentowali jako drużyna Jugosławię po prostu. Oceniam to negatywnie, ale nie potępiam Divca w czambuł. Teraz gdy w nogę gra np Hiszpania to piłkarze Barcelony po wygranych mistrzostwach byli ustrojeni po meczu we flagi Katalonii i nie było kłopotu... Smutne, że polityka i historia dzieli ludzi, szkoda tej ekipy, szkoda przyjaźni. Swoją drogą film jest świetny, wzrusza. Pamiętam mecze NBA w oglądane w nocy, Toniego, Dino, Drażena i Vlade w otoczeniu wielkich gwiazd z USA... Ech... Mój dziadek miał kiedyś powiedzenie, że prawda jest jak dupa i każdy ma swoją. Może to naiwne, ale chciałbym doczekać czasów, gdy te wspaniałe nacje będą już wolne od uprzedzeń względem siebie i tyle.

Film obejrzałem wczoraj późnym wieczorem na TVP Sport.
Choć nigdy nie byłem kibicem koszykówki, to warto zobaczyć.

Oglądałem z moim 12 letnim synem. Zaskoczony byłem jego zainteresowaniem i niezłym rozeznaniem tematu (zarówno w aspekcie sportowym jak i najbardziej w geopolitycznym).
Widać, setki kilometrów przejechane po obu krajach i opowieści nie poszły na marne.

Pozdrawiam.