Osiołkiem dookoła Rabu i Mljetu, z macedońskim finałem

piekara114 napisał(a):Macedonia jest czaderska!
Gdyby jeszcze miała dostęp do morza (bo dla mnie jezioro to jednak tylko jezioro) byłaby idealna na wakacje.

Całych wakacji bym tam nie spędziła, właśnie ze względu na brak morza, ale kilka dni, po pobycie nad ,to dla nas super rozwiązanie. I więcej się dzieje niż w Cro, bardziej "przygodowo" jest

su-petar napisał(a):Tymczasem sam zostałem namówiony na wyjazd do Splitu na koncert Severiny Wyjazd pojutrze

Świetnej zabawy życzę!
U nas, niestety, plany się posypały... Od wczoraj mieliśmy być w Bawarii u rodziny, ale ja nadal chora, rodzina też chora Mam wrażenie, że wszyscy znajomi/rodzina dookoła chorują

wiola2012 napisał(a):Ta plaża, którą odkryliście oraz kolor i przejrzystość wody, jest tak świetna, jakbyście byli dalej w Cro, a nie nad jeziorem.
Osiołek okazał się niezastąpiony .

Dwa osiołkowe dni były fajnym urozmaiceniem i "ucieczką" od upałów

piotrf napisał(a):Agnieszko , Waszą plażę poznałem ( chociaż w tym roku do niej nie dopłynąłem ) , od niej mniej niż kilometr w kierunku południowym znajduje się plaża pod skałą i za kolejne pół kilometra - następna . Wiosną i jesienią zupełnie pusta w tygodniu , niestety w weekendy pełna kajakarzy

Wiosną i jesienią pewnie wszystkie plaże są puste Ale w tym okresie raczej mało prawdopodobne, żebyśmy je zobaczyli

25 lipca (poniedziałek): Wieczór w Ochrydzie

W naszej miejscówce znowu bardzo spokojnie:



Raine (czy też Rajne; nie wiem, jak się pisze jej imię ) pilnuje porządku :



A my podziwiamy zachód słońca:



i szykujemy się na ochrydzki wieczór.

Już po zachodzie, zjeżdżamy szutrem (to ten najgorszy fragment) w stronę Jeziora:



Przewidujemy problemy z parkowaniem. Ostatecznie udaje się zostawić Maździaka przy kanale, w porcie jachtowym:



Oprócz jachtów, można tam wypatrzeć takie ciekawostki:



Na starówkę mamy dość daleko, musimy przejść caaałą długą promenadę:



Robi się coraz bardziej klimatycznie:



Twierdza Samuela już podświetlona, choć na razie nie ma takiego efektu, jaki zobaczymy za kilka godzin.



Wchodzimy w labirynt uliczek i zaułków:



Mnóstwo ludzi, mimo poniedziałku:



Nic dziwnego, to szczyt sezonu turystycznego. Nasz gospodarz twierdzi, że w lipcu w Ochrydzie jest więcej ludzi niż w sierpniu. Z tego powodu będziemy mieć problem ze znalezieniem miejsca w restauracji Próbujemy z Pizzerią Via Sacra, która znajduje się w pięknym miejscu - na placu przed cerkwią Mądrości Bożej:



Niestety, nie ma szans. Wszystkie stoliki zajęte i kolejka zainteresowanych. Wielka szkoda, bo chętnie zjadałabym kolację z takim widokiem:



W cerkwi chyba będzie się odbywał koncert lub inna impreza zamknięta. W każdym razie brama jest zamknięta, a człowiek, który przy niej stoi coś do nas mówi (nie zrozumieliśmy, co ) i nie wpuszcza dalej.

Trudno, zrobimy zdjęcia nad murkiem i przez płot



I jeszcze takie :



W końcu siadamy w innej pizzerii i gasimy pragnienie :



Dziś jest chyba najgorętsza noc ze wszystkich spędzonych nad Jeziorem. Do tej pory wieczorami zakładaliśmy bluzy (przynajmniej ja ), tym razem nie będą potrzebne.

Jesteśmy w miejscu, które zwie się Saraishte Pizza, przy miejskiej plaży. Lokal ma średnią ocen na GM 4,0, ale pizza przyzwoita, a obsługa miła. Przynajmniej nie musieliśmy stać w kolejce w oczekiwaniu na stolik.

Bez rezerwacji w sezonie ciężko. Chociaż prawdą jest też to, że nie przygotowaliśmy się do wieczornej wizyty w Ochrydzie pod kątem kulinarnym. Następnym razem zrobimy lepsze rozeznanie

Przede wszystkim celem na dzisiaj jest spokojny spacer uliczkami miasta. I to się udało! A oto dokumentacja z tegoż spaceru:





Jest niezwykle klimatycznie! Lampiony jakby chińskie :



Pełna egzotyka

No i oczywiście mnóstwo sklepów jubilerskich z ochrydzkimi perłami, o których jeszcze nie pisałam:



Jedne źródła mówią, że produkcją zajmują się tylko dwie rodziny (Filevi i Talevi); inne podają, że rodzin są cztery. Tak czy inaczej, sekret wyrobu pereł jest ściśle strzeżony. Wiadomo natomiast, że każda perła jest smarowana specjalną emulsją pochodzącą z łusek plaszicy - niewielkiej rybki żyjącej w Jeziorze Ochrydzkim.

Perły, mimo że sztuczne, są cenione przez wiele gwiazd filmu, muzyki i sportu. Nosiła je podobno również królowa Elżbieta Ceny wahają się od 20 do 100 euro i podobno można się targować



No cóż, może następnym razem , chociaż fanką pereł, obojętnie - naturalnych czy sztucznych, nie jestem.

Zbliża się 22:00. W knajpkach totalne oblężenie:



A my czujemy nagłe znużenie. Nocna Ochryda jest piękna, ale też trochę męcząca... A może zdziczeliśmy już w naszej "samotni" Kiepsko to wróży na najbliższą przyszłość, bo przecież jutro przeprowadzamy się do Skopje

Póki co, cieszymy się ostatnimi ochrydzkimi chwilami; mijamy znane nam już pomniki, tym razem w wieczornej odsłonie:




I przesuwamy się powoli, wraz z tłumem (większość idzie w przeciwnym kierunku) w stronę samochodu:



Ostatnie spojrzenie na podświetloną Twierdzę Samuela:



Teraz żałuję, że nie podeszliśmy do cerkwi św. Jana w Kaneo. W nocy na pewno wyglądała pięknie! Natomiast w tamtej chwili byliśmy zmęczeni i mieliśmy ochotę znowu zaszyć się na naszym "campingu" Jak wielokrotnie powtarzałam - następnym razem

Późny wieczór spędzamy przed bungalowem w towarzystwie kotki Rajne i świerszczy Więcej nam do szczęścia nie trzeba Szkoda tylko, że musimy się pakować i jutro rano opuścić to wyjątkowe miejsce

Żeby nie było tak cukierkowo , powiem, że noc jest ciężka z powodu braku klimatyzacji w domku. Po raz pierwszy bardzo brakuje nam klimy, wcześniej było zdecydowanie chłodniej. I jeszcze jedna rzecz - Małż ma po swojej stronie łóżka "dziurę" w materacu, tzn. bardzo "wyleżaną" część Z tego powodu będzie mu łatwiej opuścić naszą miejscówkę nad Jeziorem Ochrydzkim. Ja będę bardzo tęsknić...

Franz napisał(a):

maslinka napisał(a):Chętnie połączylibyśmy go z trekkingiem na szczyt Magaro

Bardzo przyjemna, chociaż krótka trasa.

Może następnym razem trafi nam się bardziej znośna do wędrówek pogoda i wdrapiemy się na szczyt

Franz napisał(a):A jezioro Prespa kojarzy mi się z urokliwymi widokami oraz z podwodnymi tajemniczymi przedmiotami.

Twoje zdjęcia z wiklinowym chatynkami wyglądają jak z Wietnamu czy z Kambodży , choć to oczywiście wyobrażenie (plus filmy), bo nigdy w tych egzotycznych stronach nie byłam.

piotrf napisał(a):Po jednej stronie kładki zaczyna się promenada prowadząca do miasta , a po drugiej - prowadząca do naszej ostatniej miejscówki , czyli Camper Stop "K'j Divono"

Widzę, że ten camping ma dobre opinie

26 lipca (wtorek): Przeprowadzka do Skopje

Dzisiaj niestety opuszczamy nasz mały raj na ziemi nad Jeziorem Ochrydzkim Raj niepozbawiony wad , ale jest mi bardzo smutno... W jadalni krząta się Zoran:



Pewnie przygotowuje śniadanie dla nielicznych gości. "Nasza" ekipa dawno wyjechała , czas i na nas. Umówiliśmy się, że wyjedziemy przed 11:00 i udaje się rzutem na taśmę, choć samochód mamy tuż obok domku i noszenie maneli jest maksymalnie ułatwione.

Żegnamy się i mówimy, że wrócimy. Chciałabym

Teraz trzeba się przestawić na nieco inne wakacyjne tory. Osiołek głęboko schowany, nie będzie już plażowania ani kąpieli, tylko zwiedzanie i zwiedzanie Stolicy Macedonii i nie tylko. Może jakoś damy radę

Jedziemy na północ i podziwiamy nowe inwestycje drogowe:



i bogato zdobione minarety meczetów:



Mała imprezka przed sklepem :



i coraz więcej albańskich flag powiewających w powietrzu. Niektóre są ogromne.



Krajobrazy czasami bardzo ciekawe:



Niestety częściej widzimy budujące się drogi:



co jest raczej dobrym prognostykiem na przyszłość.

Wjeżdżamy na autostradę Matki Teresy:



Choć być może to jeszcze nie jest ta autostrada, jechaliśmy kilkoma różnymi fragmentami. Droga jest raczej porządna, choć kręta:



Welcome to Skopje! raczej mało widowiskowe :



Nacionałna Arena "Tosze Proeski" - tak jest w polskiej Wikipedii :



Stadion oddano do użytku w 1947 roku. W latach 2009-2019 patronem obiektu był Filip II Macedoński, co pogłębiało i tak nie najlepsze stosunki dyplomatyczne z Grecją. W związku z "odwilżą" w relacjach grecko-macedońskich (której skutki będziemy obserwować już dzisiaj w mieście), postanowiono zmienić patrona stadionu, którym został Toše Proeski - macedoński piosenkarz, który zginął w wypadku samochodowym w Chorwacji.

Stadion obserwujemy tylko z samochodu. Jeśli chodzi o zwiedzanie Skopje, raczej nie będziemy się zapuszczać poza centrum, choć zrobimy wyjątek dla jednego zabytku

Wjeżdżamy do stolicy chyba z najmniej reprezentacyjnej strony Niedokończone domy bez dachów, handel wszystkim, co się da; tutaj akurat przeważały meble ogrodowe:



I żebrzący ludzie stukający w szyby samochodów zatrzymujących się na światłach... Tak, ta pani w stroju koloru cegły nie przechodziła przez ulicę

Niezły kontrast w stosunku do tego, jaki krajobraz mieliśmy jeszcze kilka godzin wcześniej. Miny mamy nietęgie i zastanawiamy się, po co tu przyjechaliśmy

Pobazgrany pomnik:



niski stan Wardaru:



Cerkiew, którą będziemy mijać codziennie:



Bo oto zbliżamy się do naszej miejscówki. A mieszkać będziemy w tym bloku:



Na piątym piętrze. Niby znaliśmy lokalizację apartmanu, a jednak nie do końca zdawaliśmy sobie sprawę, przy jak ruchliwym skrzyżowaniu zamieszkamy. Najnowsze zdjęcia ze Steet View z tej części Skopje pochodzą z 2014 roku, kiedy tego budynku jeszcze nie było. Dlatego nawigacja początkowo wyprowadza nas w pole i prowadzi w inną część osiedla.

Małż ma trudne zadanie - musi znaleźć właściwy budynek, "naszą" klatkę schodową i windę (co wcale nie jest takie oczywiste ) Kiedy już namierzy mieszkanie, otworzy kodem skrzyneczkę przy drzwiach, wydobędzie klucz do apartmanu, powinien wziąć ze środka pilot do bramy garażu podziemnego i wrócić do auta, którym wjedziemy na parking Najtrudniej było zlokalizować sam blok i właściwą klatkę schodową, zwłaszcza, że po wyjściu z klimatyzowanego samochodu, upał zabijał

Małżowi wszystko się udało , wjeżdżamy na podziemny parking, na którym trzeba teraz znaleźć przypisane do mieszkania miejsce. Niestety, jest najbardziej oddalone od "naszej" windy i wbrew pozorom, będziemy robić "podziemne kilometry", w dodatku za chwilę z bagażami

Trochę ponarzekaliśmy , choć tak naprawdę self check-in był dość bezproblemowy. Jak już się znalazło właściwy budynek i odpowiednie do niego wejście Chyba po prostu byliśmy w szoku spowodowanym nagłą zmianą otoczenia. Z rajskiego campingu trafiliśmy do betonowego serca miasta i przynajmniej na początku, bardzo nam się to nie spodobało...

Nasz wieżowiec z drugiej strony:



Na parterze mamy mały supermarket, piekarnię i bankomaty, co znacznie ułatwi nam życie

Pora na "zwiedzanie" nowego domu. Kawalerka jest funkcjonalna i czyściutka.



Kuchnia dobrze wyposażona:



Kawa, oliwa, różne przyprawy...



Niestety, zamiast "normalnego" łóżka, będziemy spać na rozkładanej sofie:



Dla mnie było to średnio wygodne, ale Małż twierdził, że spało mu się o wiele lepiej niż na łóżku z "dziurą" w poprzedniej miejscówce...

Najfajniejsza jest chyba łazienka - z wygodną kabiną prysznicową i pralką:



Są nawet nowe szczoteczki do zębów i kosmetyki Mieszkanie wynajęliśmy na portalu na literkę B i za dobę płaciliśmy 29 euro, więc bardzo przyzwoicie, jak na mieszkanie w stolicy. Z tym że do ścisłego centrum, konkretnie - do Kamiennego Mostu, mamy niecałe 2 kilometry.

W wakacyjnej miejscówce musi być balkon. Jest i tutaj - niezbyt wielki, ale wystarczający:



żeby podziwiać ruch uliczny (zwróćcie uwagę na piętrowy autobus ) i cztery fontanny na skrzyżowaniu :



I tak w ciągu dnia nie damy rady tu siedzieć - za gorąco... Ale jeszcze rano będzie przyzwoicie i uda się zjeść śniadanie na balkonie.

Nie chce nam się wychodzić z klimatyzowanego mieszkania. Kiedy w końcu się wygrzebiemy, uderzy w nas niemożliwy do wytrzymania ukrop: 36 stopni w cieniu A będzie przed 18:00... Jak żyć? Trzeba będzie pójść na piwo Ale o tym (i o zwiedzaniu też ) w następnym odcinku.

piekara114 napisał(a):

maslinka napisał(a):I więcej się dzieje niż w Cro, bardziej "przygodowo" jest

Bo jest to jeszcze dla nas mało znany kraj, więc jest przygodą Tak samo miałam na początku wyjazdów do Cro, ale po 14 pobytach jest zdecydowany przesyt, bo nie ma właśnie ten przygody i zaskoczenia.

Ja w Chorwacji odpoczywam, jestem "u siebie" i jest mi dobrze. Tam nie potrzebuję zaskoczenia, szukam go w bardziej dzikich bałkańskich krajach. Ale rozumiem przesyt Chorwacją

piekara114 napisał(a):A jakie był zasady parkowania na tym parkingu? Bo patrzyliśmy na to (na zaś) i nie znaleźliśmy info

Właśnie nie wiem
Ostatecznie nie stanęliśmy na "oficjalnym" parkingu przy samym porcie jachtowym, bo nie byliśmy pewni, czy możemy tam stać bez opłat i w jaki sposób, ewentualnie, zapłacić.
Zamiast tego skręciliśmy w boczną szutrową drogę W tym wypadku też nie mieliśmy pewności, czy tak można; trochę zaryzykowaliśmy, ale obyło się bez mandatu.

piekara114 napisał(a):Nie wiem czy wiesz, ale przesąd mówi, że perłę trzeb dostać od kobiety, która Ci dobrze życzy (mama, siostra, przyjacióła) lub samej sobie kupić. Bo perła rodzi się w bólu, więc jest i symbolem łez, więc nigdy od kochanego męża. Osobiście wypatrzyłam sobie ładną bransoletkę, taką elegancją, np na święta czy wyjście do małej czarnej, ale ostatecznie nie kupiłam....

Moja babcia zawsze powtarzała, że perły to łzy (Rozmowy z babcią często dotyczyły przesądów ) Może dlatego nie pałam do tych błyskotek szczególną sympatią A jednak można się ustrzec cierpienia, jeśli się kupi perły samej sobie Dobrze wiedzieć

piekara114 napisał(a):Powiem Ci, że moje odczucie jest takie, że w tym roku było chłodniej niż w latach poprzednich, a w Skopje bywamy w drodze do Grecji w okolicy 7 lipca, więc jeszcze nie przyzwyczajeni do temperatur, ale temp. taka sama...

No to nieźle, jeśli w tym roku było chłodniej Trzeciego (ostatniego) wieczora zrobiło się bardziej przyzwoicie i można było swobodnie oddychać
Niby lubię upały, ale w dużym mieście niekoniecznie

Kapitańska Baba napisał(a):Bardzo podobał mi się Wasz ostatni wieczorny ochrydzki spacer - świetny klimat miasta

Tak, z przyjemnością tam wrócę

Kapitańska Baba napisał(a):Gorzej z nową miejscówą - chyba nie byłabym jednak w stanie na wakacjach zamieszkać w bloku wielkiego miasta. Może jeszcze w drodze na urlop...ale na powrocie jakoś nie do końca.

Ja już wolę w drodze powrotnej - tzw. łagodne przejście

Mieszkanie miało swoje zalety - przede wszystkim klimę Poza tym parking podziemny z prywatnym miejscem. Inne kwatery, bliżej ścisłego centrum Skopje, nie gwarantowały tego i mielibyśmy duży problem z parkowaniem.
Zwiedzanie dużych miast zawsze wiąże się z wyrzeczeniami i bywa trochę męczące. Na szczęście Skopje zupełnie nie przypomina innych europejskich stolic, które chyba trochę mi się znudziły , bo większość, z grubsza, jest taka sama

Wiem, może to być szokujące wyznanie, ale przecież, w gruncie rzeczy, tak jest Ostatnio rozczarował mnie Wiedeń Niby piękne miasto, ale ja już to widziałam tyle razy... Im starsza jestem, tym bardziej lubię naturę A miasta to fajny dodatek, zwłaszcza, jeśli leżą nad morzem, ewentualnie jeziorem. Albo jeśli są takie pokręcone jak Skopje, w którym nieustannie dostawałam ataku śmiechu

No to się rozpisałam