Mazury - skoro każdy może to ja też.

Ależ ta pogoda zmienna jest. Wczoraj słoneczko a dziś deszcz i zimnica. I nici z rejsu pogoda do kitu niestety. Ale w domku nie zamierzamy siedzieć. Więc po śniadanku pakujemy się do autka i obieramy kierunek Węgorzowo. Tym razem ruszamy drogą przez las i jakież było nasze zdumienie droga bez asfaltu, bez dziur to był najlepszy odcinek polskiej drogi, jaki nam się przytrafił. Ta radość nie trwała długo dopadamy asfalt i w drogę. Za oknami dalej leje nic nie chce przestać. Węgorzewo przywitało nas deszczowo w pierwszej kolejności szukamy parkingu, owszem znajdujemy, ale w życiu takiego drogiego nie znalazłam 6zł za godzinę. Oczywiście rezygnujemy i parkujemy na rynku koło Muzeum. Do samego muzeum nie wchodzimy oglądamy za to ekspozycje zewnętrzna. Niestety z Węgorzowa żadnych zdjęć nie mamy strasznie lało i w sumie nic ciekawego tam nie było. Ruszamy dalej bardzo chcemy zobaczyć Jezioro Mamry - niestety nic z tego nigdzie nie ma jakiegoś normalnego zjazdu do niego. po drodze mijamy Mamerki ale nam ( czyt Babą) nie chce sie wysiadać na ten deszcz. Chłopy idą oglądają i nie pstrykaja zdjęć. Pomału jedziemy w kierunku Sztynortu i ogladamy go zza okien auta. Mijamy po drodze dwa jeziorka i decydujemy sie w deszczu je uwiecznić.





Wracamy droga przez las i tym razem trafiamy na Śluzę w Przerwankach.






I wieczorek spędzamy przy kominku.

Po wczorajszej złe pogodzie nawet rano nie chce mi się oczu rano otwierać, ale ku mojemu i całej ferajny zaskoczeniu świeci słonko. Wiec szybciutko śniadanko pakowanko i w drogę do Giżycka a potem statkiem na Wyspę Kormoranów.


Trasa jaką przepłynęliśmy.

Jesteśmy nawet przed czasem kupujemy bilety i czekamy na decyzję, którym statkiem płyniemy mały czy duży. Niestety nastąpiło załamanie pogody, co prawda nie pada, ale zrobiło się trochę zimno. Jest decyzja płyniemy małym statkiem o nazwie Derkacz.





Najpierw wypływamy z portu i wpływamy w Kanał Giżycki tam czeka już otwarty most obrotowy.





Kanał jest długości 2km, płyniemy pomału i w końcu po około 30 min wypływamy na jezioro. Niestety prędkość wzrasta a w raz z nia chłód na łodzi. Dobrze, że jest gdzie się schować, tylko niestety córka nie chce, więc marzniemy dalej. Bardzo jej się ta przejażdżka podobała. W końcu dopływamy do Wyspy Kormoranów a na niej całe mnóstwo tych ptaków.








Kapitan robi nam krótki wykład na temat tej wyspy i tych ptaków. Ptaki może są piękne, ale strasznie żarłoczne i nie zadowolą byle, jakimi rybami. Okrążamy wyspę dookoła i wracamy do Giżycka. Cena kursu to 45zł a trwał około 3godzin. Drogę powrotna spędziliśmy pod pokładem. Tam było cieplutko i wygodnie. W końcu po 3 godzina rejsu popływamy do portu. Idziemy na lody a po drodze niespodzianka wychodzi słoneczko i zaczyna się robić całkiem ciepło. Po lodach pora na obiadek i znowu lądujemy w Akwarium, pyszny obiadek.


Knajpka Akwarium widziana z kanału Giżyckiego.

Po obiadku jedziemy do domku, bo pora zwodować nasza łódeczkę. Pogoda nam dopisała ślicznie świeci słoneczko, Chłopaki ciągną łódeczkę przez las do jeziora, wodują i pakują się na nią.





Trochę mała na taka masę, ale cóż pomału wiosłują i znikają nam z oczy. My relaksujemy się na pomoście robimy zdjęcie jeziorka w pełnym słońcu, bo mało takich mamy. A wieczorkiem jak zwykle relaks tym razem przed gilem.


To nasz sąsiad zza płotu.

Nastał ostatni dzień urlopu i na dodatek zaczyna się robić słonecznie i ciepło. Po śniadanku pakujemy się do autka i jedziemy po raz ostatni do Giżycka, po drodze postanawiamy zajrzeć do Wioski Indiańskiej, którą prowadzą brat z siostrą. Cena bilety 5zł na około 30min. warto bardzo ciekawie opowiadają o Indianach ich kulturze. A same namioty też są warte zobaczenia.









Potem ruszamy do Giżycka na ostatnie wędrówki. Trafimy pod wieżę ciśnień, ale 10zł za wstęp na nią to chyba lekka przesada. Oglądamy ja z zewnątrz i idziemy dalej.





Trafiamy na plac z fontannami, kiedyś w przyszłości będzie tu naprawdę ładnie oby starczyło siły władzom tego miasta.



Potem zakupy i niestety pakowanko, bo jutro z samego rana w drogę do domku. Córka nam bardzo pomagał tzn nie przeszkadzała.



Tak dobiegły końca wakacje trochę deszczowe. Ostatnie w Polsce na wiele lat.

zmrol napisał(a):...Ostatnie w Polsce na wiele lat.

Jakie piękne podsumowanie