Koko, koko, Hvar jest spoko. Snoorkowania sezon III

longtom napisał(a):

jan_s1 napisał(a):...delikatnej tonacji Twoich zdjęć bardzo pasującej do tych krajobrazów.

A ja cały czas się martwię, że produkuję landryny

To się niepotrzebnie zamartwiasz. Nam się podobają. Po to tu zaglądam, żeby zobaczyć Twoje bardzo ładne, interesujące zdjęcia. A Ty zamiast kolejnej porcji zdjęć - martwisz się.
Nie martw się już, szykuj coś na wieczór.

Lidia K napisał(a):...szykuj coś na wieczór.

Tak jest
Wedle rozkazu.

Byliśmy na wspólnym rejsie, szukaliśmy razem plażowiczów a nie widzieliście jeszcze gdzie mieszkamy.
A mieszkamy w bardzo ładnym miejscu.



Przy samej wodzie, pod cyprysami.



Ładnie
Nam się bardzo podobało. Podobało się również im.





"Nasze" cyprysy aż huczały od cykadowego grania.
A co rano namiot obsypany był cykadowymi wylinkami.





Korzystając z bliskości wody często robiłem różne morskie pstryki.









A że życie nie składa się z samych przyjemności czas ruszyć,
śladem gołębia,



do Tkonu.
na co zapraszam już jutro

longtom napisał(a):Korzystając z bliskości wody często robiłem różne morskie pstryki.

Dziwak
Nie wiem, czy komuś jeszcze by takie coś przyszło do głowy



Co to są te pająki, zwane przez ciebie wylinkami?

weldon napisał(a):
Co to są te pająki, zwane przez ciebie wylinkami?

To co jest na zdjęciu to jest zewnętrzna skórka, która pozostaje na namiocie gdy cykada się zaczepi o coś ostrego i sobie wyjdzie na zewnątrz.

W Chorwacji, w porównaniu z tym, co się działo w Grecji, to cykad jednak jest dużo mniej.

Nie wiem czemu, ale ... ja nigdy nie widziałem cykady, a to, ze to taka większa mucha,
to się ze zdjęć dowiedziałem

Ja to mało floro-faunowy jestem, więc niesamowita jest ilość informacji, jakie posiadacie na temat,
w zasadzie, każdego kwiatka, czy robaczka

Dzięki.

longtom napisał(a):

jan_s1 napisał(a):Pomijając geomorfologię (miałem ledwo tróję,...

Rzadko kto ma jakikolwiek stopień z geomorfologii

A geologia się liczy?







Poproszę jeszcze o podwodny świat.

Pozdrawiam

Jacek S napisał(a):A geologia się liczy?

Mi też się zdarza ogródek skopać

Te leżaki pod piaszczystą wysoką skarpą ... to troszkę ryzyko !

Franz napisał(a):Akwarium również ładne.

Bardzo ładne ... takie mi się najbardziej podoba !
Te podwodne zdjęcia to "na bezdechu" oglądam.

longtom napisał(a):"Nasze" cyprysy aż huczały od cykadowego grania.
A co rano namiot obsypany był cykadowymi wylinkami.

... miałbym tam sporo zajęcia !

Pozdrawiam.

weldon napisał(a):Dziwak

Wiem , zawsze tak miałem.

Lidia K napisał(a): ...sobie wyjdzie na zewnątrz.

Uściślając.
Na zewnątrz siebie, nie na zewnątrz namiotu.

Jacek S napisał(a):A geologia się liczy?

No dobra, za wysługę lat, zaliczymy.

Jacek S napisał(a):Poproszę jeszcze o podwodny świat.

Coś tam będzie, jakiś jeżowiec albo dwa.

weldon napisał(a):

Jacek S napisał(a):A geologia się liczy?

Mi też się zdarza ogródek skopać

Jak będzie ładnie wygrabione, to Ci też zaliczymy.

mariusz-w napisał(a):Te podwodne zdjęcia to "na bezdechu" oglądam.

freediving

mariusz-w napisał(a):

longtom napisał(a):"Nasze" cyprysy aż huczały od cykadowego grania.

... miałbym tam sporo zajęcia !

Monokultura
Polskie łąki i lasy lepsze

pzdr

A zatem;

Na Tkon

Odnoszę wrażenie, że Pašman w tym roku, jest trochę mniej popularny niż Pag.
Może więc warto napisać kilka słów o tej wyspie? A właściwie o dwóch wyspach. Ta druga to, leżąca na NW od Pašmana, wyspa Ugljan. Obie są długie na dwadzieścia kilka kilometrów i obie są stosunkowo wąskie. Maksymalnie na około trzy kilometry. I połączone są, nad kanałem Ždrelac, mostem.



Na odcinku ponad 50 km, od Zatonu przez Zadar aż do Biogradu oddzielają ląd stały od otwartego morza, tworząc Kanał Zadarski. Na Ugljanie mieszka trochę ponad 7 000 osób a na Pašmanie ponad 3 000. Na obu wyspach ludność mieszka w osadach położonych wzdłuż południowo-wschodnich wybrzeży. Oczywiście na obu odnaleźć można ślady iliryjskich i rzymskich budowli.
Główne osady Ugljana to: Preko ( stąd jest połączenie promowe do Zadaru), Ugljan, Kali i Kuklijica. A główne osady Pašmana to: Tkon. ( stąd jest połączenie promowe do Biogradu), Pašman i Nevidane.
Wybrzeże NW obu wysp jest dzikie, porośnięte makią i stałych mieszkańców tam nie ma.

I kilka słów o Tkonie
Mieszka w nim ponad 700 osób, które zajmują się głównie hodowlą i rybołówstwem, oraz oczywiście obsługą ruchu turystycznego.
Główne zabytki Tkonu to kościół św. Tomasza, kościół Matki Boskiej Bolesnej i klasztor Čokowac.

Zwiedzanie zaczniemy od, położonego na wzgórzu, kościółka (kaplicy) Matki Boskiej Bolesnej (XVIII w.). Prowadzi do niej ścieżka, trasa drogi krzyżowej. Tkon to naprawdę nieduże miasteczko, szybko więc odnajdujemy pierwszą stację.



Co prawda nie jest zbyt bezpiecznie. Już na początku natykamy się na krzak granatów.



Na szczęście są niedojrzałe.



A na niektórych gałązkach są jeszcze kwiaty.



Krzewy granatów towarzyszą nam do samego szczytu.



Bądźmy szczerzy, Tkon to nie Osor, ani nie Nin. Jakiegoś oszałamiającego uroku nie posiada. Ale z kościelnego pagórka wygląda ładnie.









Omijając ostrożnie krzewy granatów docieramy na szczyt pagórka.



W cieniu pinii wypijamy zasłużoną butelkę wody



i dokumentujemy pobyt na szczycie.







Powoli będziemy ruszać w dół, w planach kościół św. Tomasza.



Wzgórze porastają owsopodobne trawy



i kasztany, których szrotówek jakoś specjalnie nie atakuje.



W drodze do kościoła św. Tomasza mijamy dom mistrza trudnej sztuki fresku.



Przypomina mi się relacja Dangoli z jakiejś rowerowo-winnej wycieczki, chyba w Czechach. Tam całe piwnice winiarni były ozdobione malowidłami karczmarza.





Aby nie zakłócać Wam kontemplacji tych dzieł sztuki,
ciąg dalszy zwiedzania przewiduję na jutro.

Cóż, trzeba ruszyć dalej. Żegnamy, położony na pagórku, kościółek Matki Boskiej Bolesnej (Gospa od sedam žalosti),



i powoli zbliżamy się do





Kościół nie jest stary, wybudowano go w połowie XVIII w.







Z wyposażenia najcenniejszy jest ołtarzowy obraz Matki Boskiej z XV w.



Mnie zaciekawiły inne detale.





Mieliśmy szczęście, że kościół był otwarty, właśnie go zamykają.
Trzeba wychodzić.



Jeszcze jeden rzut oka na kościół,



i wąską ścieżką wśród traw



dochodzimy do, leżącego na końcu miasteczka, cmentarza.



Dalej jest tylko straż pożarna i położony, na pagórku Čokowac, klasztor .



Na Čokowac wybierzemy się kiedy indziej. My mamy w planie obiad, a może to już kolacja Jest przecież po 20.
W każdym razie będzie pašmańska pizza, quatro fromaggi
z białych serów.
Molto buona.

Na koniec premia dla wytrwałych. Ściąga z nazwami chorwackich ryb.





Miłej lektury i do zobaczenia.

longtom napisał(a):Kościół nie jest stary, wybudowano go w połowie XVIII w.

Z wyposażenia najcenniejszy jest ołtarzowy obraz Matki Boskiej z XV w.

Mnie zaciekawiło gdzie ten ołtarz przez trzy wieki stał bez kościoła

longtom napisał(a):Przypomina mi się relacja Dangoli z jakiejś rowerowo-winnej wycieczki, chyba w Czechach. Tam całe piwnice winiarni były ozdobione malowidłami karczmarza.

No, trochę się chłop namalował - jedną ręką, z czołówką ze świeczki! Całe szczęście, że teraz mają tam elektrykę, to ogląda się łatwiej . A najłatwiej u Ciebie , jak się artysta uzewnętrznia poza piwnicą