Koko, koko, Hvar jest spoko. Snoorkowania sezon III

Relacja tradycyjnie fajna, zdjęcia z nad i z pod wody super .

helen napisał(a):8O a co się ze sklepem stało? Zupełnie go zmienili, kiedyś był bardziej "klimatyczny"

Też mi się taki zimny, sterylny wydawał. Ale sprzedawczyni była miła.

helen napisał(a):sól z Pagu w kartonikach oryginalnych można kupić w Carrefourze , przynajmniej u nas.

Na razie mamy jeszcze pagową sól z Pagu,
ale będę pamiętał.

pzdr

anakin napisał(a):

longtom napisał(a):Jest ktoś kto nie zgadnie gdzie to będzie

Pewnie nie na moście.

Jacek S napisał(a):

longtom napisał(a):Jest ktoś kto nie zgadnie gdzie to będzie

Veliko Blato?

Obaj "nie zgadliście" . W nagrodę, odcinek pod tytułem "Most na wyspę Pag" możecie sobie opuścić !

ozyrys760 napisał(a):Relacja tradycyjnie fajna,

Tradycyjnie witaj

pzdr

Ser kupiony, sól kupiona z obowiązkowych obrządków na Pagu pozostało nam tylko sfotografowanie mostu i ruin starorzymskiej twierdzy.





Co prawda wszyscy widzieli już zdjęcia z tego miejsca, ale i są dzięki temu uodpornieni na kolejne.







No i już ! Więcej nie będzie.



Mam pewne wątpliwości, czy to była solidna twierdza



Zdjęcia zrobione, wsiadamy do auta i ruszamy. A ostatnie zwierzęta na wyspie to bynajmniej nie owce, nie barany a osiołki.



I nie wiedzieliśmy jeszcze, że z owcami, na ten rok, pożegnaliśmy się definitywnie. Na Pasmanie murków i zagródek była moc, ale owcy żadnej nie spotkaliśmy. Co wcale nie znaczy, że nam tam źle było.

cdn

Sera i serowej uczty zazdroszczę !!!

... soli mniej ... no bo jak jest w Carrefourze ...

Pozdrawiam

mariusz-w napisał(a):Sera i serowej uczty zazdroszczę !!!

Mimo racjonowania skończył się jakieś 2 tygodnie temu.

pzdr

Pag pożegnany, ruszamy w kierunku Zadaru i dalej Biogradu.
Daleko nie mamy więc fundujemy jeszcze sobie dodatkową atrakcję.
Z drogi na Zadar skręcamy w prawo i przez Vrsi



jedziemy do Ninu.



Ninska starówka leży na wyspie



połączonej z lądem dwoma mostami.





Miasteczko jest urocze,



ale z kąpaniem chyba jest tam problem. Przy moście woda jest na tyle mętna, że niewątpliwej atrakcji wcale nie widać.



Ale to nie nasz problem, nie zamierzamy się tu kąpać.
Jest południe, najlepsza pora na zwiedzanie
Ruszamy.



Mijamy bramę miejską, Donja vrata i zaraz kupujemy lody.
Gorąco!



cd jutro
chyba

Nin ma bogatą historię. Mieszkali tu Ilirowie, za czasów panowania Rzymian znany był jako Aenona. Do X wieku był siedzibą chorwackich królów i biskupów. Przez długi okres należał do Republiki Weneckiej. W XVI wieku miasto zostało dwukrotnie zniszczone. Obecnie mieszka tu około 1500 osób. Na terenie miasteczka prowadzone są prace archeologiczne i konserwatorskie.



Nad całym miasteczkiem góruje





Przy wysokiej wieży stoi niewielki kościółek pod wezwaniem św. Anzelma.
A obok, również nieduży, budynek muzeum.





Po sąsiedzku stoi jeszcze kościół pod wezwaniem św Jakuba.









A troszkę z tyłu, pomiędzy oboma kościołami stoi pomnik.
Wiecie kto to? Na pewno tak!



Przechodzimy obok miejskiego muzeum archeologicznego.





Upał trochę dokucza, ale miło się spaceruje po wyludnionych zaułkach.
Wszyscy zapewne okupują pobliskie piaszczyste (!) plaże.



Życzę więc miłego plażowania a ciąg dalszy nińskiego spaceru już w poniedziałek.

longtom napisał(a):Wiecie kto to?

Ten Grgur Ninski?


Nie mam bladego pojęcia



No, ale, po obejrzeniu tych zdjęć, nabieram apetytu, żeby się dowiedzieć ... na miejscu

Pozdrawiam

A wkrótce pojawi się zapewne zdjęcie, które już w mojej relacji umieściłeś.

Pozdrawiam,
Wojtek

Tyle pięknych zdjęć
Od powrotu z naszej tegorocznej objazdówki staram się prawie każdą wolną chwilę przeznaczyć na odrabianie forumowych zaległości . Muszę powiedzieć , że mam co robić , przykładowo - w przypadku Twojej relacji to dziesięć stron , przez które nie da się "przelecieć oczami ". . .
Teraz z czystym sumieniem mogę napisać , że jestem już na bieżąco również w Twojej relacji , z czego bardzo się cieszę


Pozdrawiam
Piotr

maslinka napisał(a):Fajnie, że będzie ciąg dalszy spaceru

Wygląda na to, że najszybciej we wtorek. Ale będę się starał.

weldon napisał(a):No, ale, po obejrzeniu tych zdjęć, nabieram apetytu, żeby się dowiedzieć ... na miejscu

To nie będę psuł Ci przyjemności i nic o nim nie napiszę.

Franz napisał(a): A wkrótce pojawi się zapewne zdjęcie, które już w mojej relacji umieściłeś.

Może nawet link do niej będzie

piotrf napisał(a):... jestem już na bieżąco również w Twojej relacji , z czego bardzo się cieszę

Ja pewnie więcej

pzdr

longtom napisał(a):

maslinka napisał(a):Fajnie, że będzie ciąg dalszy spaceru

Wygląda na to, że najszybciej we wtorek. Ale będę się starał.

Prawie wyszło, spóźnienie jednodniowe i ruszamy dalej.
Na swoje wytłumaczenie mogę tylko napisać, że nie było mnie w domu. Byłem w
u.



Przypuszczam, że za kilka lat Nin będzie jeszcze piękniejszy i ciekawszy. Już jest dużo do oglądania, a będzie więcej

Właśnie odbudowywana jest starorzymska świątynia Diany.





Odbudowywują ją potomkowie dawnych Rzymian.



W znoju i w pocie czoła.



Obok można oglądać, również rzymskiego pochodzenia, mozaiki.









I rzymskie pranie.



Chociaż nie, to pranie wygląda jednak na nie tak stare.

Pomiędzy zabytkami, co chwila pojawiają się kolorowe, roślinne akcenty.


















Są nawet zaułki dla psów.



Ale parki dla ludzi są również



Park jest na przeciwległym, w stosunku do Donja vrata końcu wyspy.
A obok jest druga skromniejsza brama.



Doszliśmy do końca starówki, będziemy powoli wracać.



Tu wszędzie jest blisko. Kilka chwil i pokazuje się nam główna atrakcja Ninu.



To ponoć najmniejsza katedra na świecie.



Wygląda jakby była murowana w czasach przed wynalezieniem pionu i poziomicy, że o waserwadze nie wspomnę.





Kościółek wewnątrz jest pusty.





Jedyną ozdobą są wąskie, fantazyjnie pokrzywione okienka.





Naprawdę trudno powstrzymać się przed robieniem kolejnych zdjęć.



Pisałem już, że wszędzie tu blisko







No właśnie , doszliśmy do punktu wyjścia. Donja Vrata.



Nin trochę przypominał nam Osor. Cicho, ładnie, kameralnie.
Bardzo byśmy chcieli tam wrócić.



Może się uda

A ostateczne pożegnanie Ninu następuje tu,



kilka kilometrów na południe od ninskiej starówki. To "maleńki kościół św. Mikołaja z XII w. Budowlę wieńczy niska, ośmiokątna wieżyczka z blankami. Kościółek stoi na niewielkim wzgórzu, a obok rośnie samotna pinia. Widok jak z pocztówki."
Podobało Wam się w Ninie
Jeśli tak, to proponuję Nin innym szkiełkiem i okiem widziany.
A my ruszamy do Biogradu.
Już niebawem

No wszystko pięknie, ale jedźmy już na tą wysepkę... sio, w drogę...
Pozdrawiam