Zavalatica za desat osoba :)

napisał(a) **bobemce** » 15.09.2009 18:21

Coś w tym jest, że cyferka "7" jest szczęśliwa. Siódmy wyjazd do Chorwacji z góry więc skazany był na sukces, ale nie spodziewałem się, że okaże się jednym z najlepszych.

Dla mnie Chorwacja to same wypady wakacyjne. Cztery z rodzicami, jeden z ciotką, zeszłoroczny z przyjaciółmi, kontynuowany od początku września bieżącego maratonu wokół Słońca. Z początku wystarczał mi sam orientalny klimat, spora odległość od domu i powrót z opalenizną. Do czasu, kiedy pewnego roku w czerwcu wyjechałem z rodzicielami i bratem na Hvar. Kto widział tę wyspę w okresie kwitnienia lawendy ten wie, że Chorwacja to przede wszystkim wyspy dalmatyńskie. Nie inaczej musiało być w A.D. 2009.

Poszukiwania lokum i chętnych na wyjazd rozpoczęły się zamierzchłej wiosny i przyznam Wam szczerze, że zanim wszystkiego mogłem być pewny, do wyjazdu zostało zaledwie kilka dni. Ale po kolei.

Tym razem padło na Korcule, na której najbardziej do gustu przypadła mi Zavalatica. Szukałem mikromieściny i na szczęście właśnie taką znalazłem, choć podczas zwiedzania wyspy odkryłem jeszcze mniejszą i ładniejszą. Tam kiedyś niewątpliwie wrócę. Co to za miejsce? Wkrótce się dowiecie.

Gdybym miał opisać perypetie związane z kompletowaniem składu, to nie starczyłoby tu miejsca, zatem pokrótce powiem, że wyjechaliśmy w dziesiątkę. Początkowo miało być 8 osób, dokładniej - 4 pary. Jako, że jedna się rozpadła i jedna połówka zrezygnowała z wyjazdu, dołączyła do nas jedna osoba "towarzysząca" a także jeszcze dwie... co by nie było nas za mało

Zatem w drugiej połowie sierpnia wiedziałem, że jedziemy w dychę. W zasadzie to piątka jedzie autem i piątka leci samolotem. Z początku miało być tanio i szybko: Warszawa - Split i Norwegian Airlines, ale tanie latanie skończyło się w połowie wakacji "bo ponieważ" i trzeba było szukać alternatyw, które trochę już kosztowały. Zatem piątka lotników z Poznania trafiła busem do Berlina, następnie poleciała do Puli, skąd autobusem szusowała do Splitu, a później promem do Vela Luki. W obie strony ponad 900PLN za osobę. Masakra.

Berlin - Schonefeld

Gdzieś w przestworzach

Lotnisko w Puli

Jadrolinija, to je to

Reszta, w tym ja, popędziła do Zavalaticy samochodem. Bagażnik wypchany na maksa, 5 zestawów płetw, masek, rurek, żarcia na 10 dni dla 10 osób, a fordzik z gumy nie jest. Jakoś to zniósł. Więcej powiem - spisał się wyśmienicie! Wyjazd ze stolycy Wielkopolski o 10:00 punktualnie, jazda na Breslau trasą nr 5, później Boboszów, Olomouc, Brno, Mikulov, Wiedeń, Graz, Maribor (bez żadnych mijanek, 5 osób zrzucało się na winietę, więc portfele nie bolały), Zagrzeb no i autostradką na południe do Sestanovac. Tam liczyłem na prom Drvenik - Korcula... i kicha - prom nie pływa, choć jest w rozkładzie Mediteranskiej Plovdiby. Zatem Ploce - Trpanj, Orebić - Korcula i jeszcze 25km do wiochy. Wakacje!

Pakowanie...

Austria tuż przy granicy z Czechami

Prom Ploce - Trpanj

Na Korcule!

P.S. Mam wrażenie, że skopałem coś ze zdjęciami... :roll:

napisał(a) **bobemce** » 15.09.2009 19:37

Siedzę w pracy, więc pisanie idzie mi trochę z doskoku, a skoro już pierwsza część "się wysłała" to dopiszę jeszcze coś, co by nie wyszło zbyt lakonicznie. Zatem czas przedstawić ekpię.

Powiedziałbym więc, że pojechaliśmy w 3 pary, pół pary, koleżankę pocieszycielkę i brata mego. Mniej więcej. Pół pary, bo z rozpadniętej połóweczki szybko udało sklecić się nową miłość

No więc powiedzmy, że wracaliśmy już w 4 pary, koleżankę, która pocieszycielką być nie musiała i mojego rozgadanego brata

Jeszcze przez wyjazdem mój rodzony młodszy podopieczny odgrażał się, że całą drogę się nie zamknie... i niemal obietnicy dotrzymał. Na szczęście padł na twarz, a ja mogłem go zagłuszyć najróżniejszymi rytmami, bardziej bądź mnie wpadającymi w ucho. Ważne, że nie pozwalały zasnąć za kierownicą

Ale ja nie on tym miałem.

Zaznaczam więc, że kolejność jest przypadkowa i niezamierzona. Zacznijmy od ostatnich. Duet jachu i mój brat o wdzięcznej ksywce boro, zajęli miejscówkę poniżej naszego apartamentu. Zaznaczam określenie duet, "para" im się nie podobało

Obaj w Chorwacji byli już nie raz.

Dalej mamy Kasię i Witka, którzy od zeszłego roku nie myślą o niczym innym, jak o kolejnym wypadzie nad Jadran. Rok temu był Hvar i Sveta Nedjelja. Teraz równie fajnie, ale jak to Witek na każdym kroku zaznaczał - drogi na Korculi są lepszej jakości. Zapamiętajcie. Albo nie, Witek i tak będzie o tym Wam regularnie przypominał

Julia i Maciek pojechali razem z nami pierwszy raz. Jak podkreślali na koniec - udało się. Mam nadzieję, że tak myślą naprawdę, bo mówiąc to organizatorowi mogli próbować go nie urazić... Wszędzie mieli ze sobą aparat, nastrzelali ponad tysiąc fotek, przysięgam, że nie wiem, czy uda mi się je przejrzeć... Spora część z zamieszczonych w niniejszej relacji będzie właśnie ich autorstwa (jeśli się nie rozmyślą).

Justyna i Ola, czyli koleżanki ze szkolnej ławki. Co prawda w tej szkolnej ławce siedziały dość dawno, ale całkiem nieźle to pamiętają i było sporo śmiechu. Zdjęcia robiły sobie wszędzie, jak nie były na nich razem, to znaczyło, że druga trzymała aparat

Na koniec moja piękna Marzena i ja. Co się będę rozpisywał, dużo o mnie by można gadać

Średnia wieku (żeby Was tu nie skłamać...) oscylowała wokół 23 lat... Same młode szczuny pojechały się bawić na Żitnej i innych tam miejscach.

To my w Korculi

A to nasz "ośrodek"

No dobrze, to został jeszcze plan wyjazdu. Zanim wyjechaliśmy chciałem zobaczyć Mostar, Sarajevo, zabrać pierwszoroczniaków do Dubrovnika, a także przejechać Peljesac w poszukiwaniu ostryg i małż, przy okazji kosztując wina i inne wina

Z tego planu jednak się wycofałem, bo po pierwsze za dużo by to nas kosztowało czasu, możliwe też, że sił, ale przede wszystkim pieniędzy. Zresztą - jak się okazało, Korcula była wystarczająco atrakcyjna. Skoro byliśmy dosłownie w połowie drogi między Vela Luka i Korculą, zaplanowaliśmy dwie wycieczki. Na zachód i na wschód. I tak też wyszło. Ponadto kilkukrotne odwiedziny w Cara i Vela Luka (tańsza od Korculi) na zakupy najróżniejsze. Ryby, owoce morza też. Wina - a i owszem. Ale po kolei, tylko że już nie dziś.