W poszukiwaniu zimowych szlaków, czyli Wielkanoc w Tatrach

Witam wszystkich Forumowiczów
W oczekiwaniu na wyjazd do Chorwacji i na tegoroczne relacje Cromaniaków, sama stęskniłam się za pisaniem i postanowiłam, że skrobnę mini-relację z 4 cudownych dni w naszych pięknych Tatrach
Był to wyjazd wielkanocny, więc już wiosenny, ale w górach było jeszcze bardzo zimowo.
Zapraszam Was więc do podróży do Krainy Wiosennych Śniegów
Mam nadzieję, że będziecie ze mną


Dzień 1 - 09.04.2009 (czwartek):

Bazę mamy w Bukowinie Tatrzańskiej - fantastycznej górskiej miejscowości położonej na wysokości 1000 m.n.p.m. Już samo to położenie gwarantuje niezapomniane widoki, takie jak te z naszego balkonu:





Na polach resztki śniegu, natomiast góry wyglądają bardzo zimowo

Koło 9 rano wyruszamy Dzisiaj planujemy przejście Doliną Strążyską do wodospadu Siklawica, a następnie wdrapanie się na Sarnią Skałę i powrót Doliną Białego i Ścieżką Pod Reglami. Takie kółeczko na rozgrzewkę

U wylotu Doliny Strążyskiej natykamy się na uroczą łąką tonącą w krokusach Wygląda to niesamowicie A ja uwielbiam kolor fioletowy :







Wchodzimy na szlak. Na początku idzie się dosyć łatwo, mimo sporej ilości śniegu, ale z czasem zaczynamy coraz bardziej brnąć w białym puchu.







Cieszymy oczy wszechobecnym śniegiem i słońcem. Warunki idealne na górskie wędrówki. Wpatrujemy się w pionową z tej strony ścianę Giewontu:



Z Polany Strążyskiej docieramy pod Siklawicę. Tu jest dużo chłodniej. Wodospad robi zimą ogromne wrażenie. Woda uderza z niesamowitą siłą, a wokół jest śnieżnie, mroźnie i trochę jakby...groźnie (cóż za rymy ).





Ale to dopiero początek wędrówki. Czeka nas całkiem wyczerpująca, jak się wkrótce okaże, w tych warunkach, wspinaczka na Sarnią Skałę (1377m. n.p.m.)
Ale o tym w następnym odcinku, jeśli oczywiście będziecie chcieli mi dalej towarzyszyć

Pozdrawiam ciepło

JacYamaha napisał(a):Ja bardzo chętnie z Tobą i już się cieszę .

Ja też się cieszę, Jacku, że będziesz ze mną wędrował

slapol napisał(a):Czytam i cóś mi się Bukowina przypomina...(nawet nie czuję kiedy rymuję)

Slapol, czyżbyś nie pamiętał Waszego Cromaniackiego wyjazdu wielkanocnego Oj, musiało się dziać

anjas napisał(a): Agnieszka świetnie , że piszesz relację
Na mnie możesz liczyć, chętnie zobaczę Twoimi oczami Tatry. Przyznam się, że nigdy w życiu tam nie byłam.
A krokusy zrobiły na mnie piorunujące wrażenie.
Serdecznie pozdrawiam.

Aniu, dzięki, wiem, że na Ciebie zawsze mogę liczyć A w Tatry wybierz się koniecznie, tylko nie w sezonie, bo wtedy są "rozdeptywane" i możesz się zniechęcić...

dangol napisał(a):Co do krokusów, podzielam wrażenia Ani. Taka pełna fioletów hala to zdecydowanie nie to samo , co miejski krokusowy trawniczek albo kepki kwiatów w ogrodzie... Mnie póki co naocznie nie udało się doświadczyć tatrzańskiej wiosny, tylko jesień i zima w różnych odsłonach, trochę upalnego lata, lub wręcz przeciwnie - turnie w środku sierpnia przysypane warstewką świeżego śniegu... A tatrzańska wiosna teraz będzie dla mnie dzięki Tobie, Agnieszko . Ale kiedyś trzeba będzie tam trochę samej pokrokusić...

Danusiu, zgadza się, krokusowa hala była niesamowita. Jeszcze jedna taka się pojawi Ja po raz pierwszy zakosztowałam tatrzańskiej wiosny i myślę, że warto. Również dlatego, że sporo mniej ludzi na szlakach (zwłaszcza w Wielki Czwartek i Wielki Piątek).

wojan napisał(a):No to pocrokuszę z Agnieszką i ja - gdzieś tam już pisałem,że góry to moja trzecia miłość, a poza tym lubię się od czasu do czasu pomęczyć ...

Ja też uwielbiam to zmęczenie po górskich wędrówkach Mam nadzieję, Wojanie, że nie zmęczysz się czytając moje wspomnienia

darek1 napisał(a):Bardzo fajne buty górskie, pośniegowe ma koleżanka Maslinka. Nie powiem ma długie nogi to może chodzić po górach. A jeśli ktoś ma krótkie to co, pozostają mu doliny. Nie powiem koleżanka Maslinka zgrabna jak sarenka to i łatwo jej pokonywać śnieg.

Witaj, Darku
Stuptuty na butach były obowiązkowe Jak zobaczycie już wkrótce śniegu będzie nawet po pas A z tym pokonywaniem śniegu, to nie zawsze było łatwo, ale dałam radę

Slapol, piękne ujęcie
Też mam zdjęcie jak wącham krokusy, i też nie od spodu :

Podejście na Sarnią Skałę, jak już pisałam, okazuje się dosyć mozolne. Brniemy w śniegu stromą ścieżką, jest bardzo ślisko. Niestety słonko zachodzi za chmurki. Spada nam nawet na głowę parę cro.pli deszczu.

Wkrótce widzimy już cel - szczyt Sarniej Skały:



Dalszy odcinek trasy jest bardziej stromy. Musimy się wspinać po skałkach. Ale jest to lepszy wybór niż przejście po śliskim śniegu jakiś metr po prawej, gdzie naprawdę wiedzie szlak.



Docieramy na szczyt i napawamy się widokami. Możemy podziwiać "Śpiącego Rycerza" z całkiem bliska (a przynajmniej mamy takie wrażenie ) i strasznie nas kusi, żeby wejść na Giewont... chociaż byłoby to dosyć nierozsądne w takich warunkach. Myślę, że niezbędne mogłyby się okazać raki, choć nie mam pewności, bo niestety tego nie sprawdziliśmy...




Spędzamy na szczycie jakąś godzinę, trochę "focimy", jemy kanapki i podziwiamy...



I am the queen of the world :



Zbierać musimy się nagle, bo zaczyna grzmieć. No jakby nas tu burza zastała, to nie byłoby wesoło...
Wracamy Doliną Białego w drobnym deszczu:





Jeszcze tylko przejście Ścieżką Pod Reglami i jesteśmy przy samochodzie. W ostatnim etapie wędrówki złapał nas ulewny deszcz, ale kurtki dobrze się spisały i nie przemokliśmy wcale (chociaż trochę zmarzliśmy). Teraz do Zakopanego - ogrzać się i coś zjeść A wieczorem - bukowiańskie baseny termalne , ale o tym w następnym odcinku