Żuljana, czyli Chorwacja po raz drugi

Dudek2222 napisał(a):Smokva - po naszemu figa. A nalewki na figach Wam nie przyniosła? To dopiero pychota

Gospodyni mówiła, że u nich smokva nie rośnie. Dostała od kogoś i podzieliła się z nami.
Dostaliśmy od niej wino (pyszny kompocik) i spore ilości "naszych, domaćnych" winogron.

kato napisał(a):Gospodyni mówiła, że u nich smokva nie rośnie. Dostała od kogoś i podzieliła się z nami.

Widocznie nie rosła w jej ogródku, bo w Chorwacji figa rośnie

Z suszonych produkuje powstaje rakija od smokava

Dziś wszystkich chcę pokatować fotkami.

3 września

Niebo od rana jakieś takie nieszczere. Niby świeci słonce, ale wisi ołowiany opar. Jedziemy do Wielkiego Stonu.





Wstęp na mury 30 HRK. Od strony Małego Stonu nie ma kas, ale przy zejściu w Wielkim Stonie trzeba zapłacić.



Tylko mnie udało się zdobyć mury nie do zdobycia




Idziemy tak, idziemy... Cały czas po górkę. Za późno przypomniałem sobie, ze miałem liczyć stopnie. Może ktoś z forumowiczów to zrobił?






Momentami było naprawdę ciasno. Na szczęście nie było zbyt wielu turystów idących od Małego Stonu.




Jestem pełen podziwu dla determinacji mieszkańców, którzy postanowili to wybudować.

A oto powód determinacji - saliny.




Czynne do dziś. Jako pamiątkę można kupić woreczek z solą (chyba 5 HRK za sztukę)




A największy szacunek mam dla tych, którzy musieli po tym chodzić i to w zbroi




Wąsko i stromo, ale widoki kapitalne.










A oto cel naszej wędrówki.




A stamtąd przywędrowaliśmy. Byli szaleńcy, którzy po szczątkach murów wspinali się na sam szczyt góry.




Praca wre.






Całość murów zaliczyliśmy w niecałą godzinę. Warto pokręcić się po zaułkach Małego Stonu. Wystarczy po wyjściu z bastionu skręcić w lewo i nagle przechodzimy przez podwórka, uliczki... Jest wąsko i nastrojowo.

Zasłużony odpoczynek.




Wracamy chodnikiem wzdłuż drogi. W Wielkim Stonie robimy zakupy. Winogrona mają zdecydowanie tańsze niż w Żuljanie (30 HRK/kg). Przy okazji toczę jednostronny monolog ze ścianą. Może "przypadkowo" da mi więcej kasy?

Po drodze jedziemy do Brijesty. Chcemy zobaczyć "Viadukt Peljesac". Ze szczytu widok na morze jest fantastyczny. Mnóstwo wysepek, a jedna ładniejsza od drugiej. Budowa mostu widoczna jest w postaci baraku kierownictwa i drogi (gruntowa), która prowadzi ponad Brijestą.
Sama Brijesta jest... nijaka.
Nic innego mi nie przychodzi do głowy. Wracamy do Żuljany.

Nic dodać, nic ująć, dech zapiera.... i ciągły niedosyt

Warto była pokatować

j warto, piękne widoczki

4-5 września

Kolejne plażowe dni, więc dla równowagi wklejam zachody słońca. Brakuje co prawda tylko jelenia na rykowisku, ale skąd tam jeleń?




Postaram się opisać atmosferę... powiedzmy... twórczą




Wdrapałem się na górkę koło kościoła. Z tego co mówiła gospodyni, zrozumiałem, że kościół jest nieczynny.




Trochę to dziwne, bo budynek zadbany. Być może coś źle zrozumiałem? W Żuljanie są 4 kościoły, w tym dwa zdecydowanie większe. Być może otwierają je na zmianę?




W każdym razie tego wieczora kościół był otwarty. W środku jasno, jak w dzień i ktoś gra na organach. W nawie nikogo nie widać, więc pewnie organy są na chórze. Tak, czy tak, dreszczyk emocji wędruje po plecach. Na dokładkę tajemniczy organista zaczyna grać "Barkę". Ulżyło mi. Duchy grają lepiej.



Wyobrażacie sobie, jaki byłem wkurzony, bo zapomniałem statywu?

no i te żółwie Żuljańskie!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!



spacerują sobie po uliczkach, eh.....

Zdjęcia super.

Bez statywu też daje radę - widać efekty, gratulacje.

Pozdrawiam

Tomek

Super!
Odżyły wspomnienia sprzed dwóch lat.. i zatęskniłem za Żulianą.
może jeszcze kiedyś.. ?

Choć nie lubimy wracać w to samo miejsce (poza Kruce), to do Żuliany by się jeszcze wpadło... mało jest tak uroczych i cichych miejsc w Chrowacji, gdzie czas jakby zwolnił...

kato napisał(a):
Wstęp na mury 30 HRK.

w sierpniu było 20 kun

Od strony Małego Stonu nie ma kas, ale przy zejściu w Wielkim Stonie trzeba zapłacić.

kurde, gdybym ja to wiedział... a tak w Małym Stonie przeszedłem tylko kawałek, bo myślałem, że dalej jest kasa

Co do Stonu to nie ma Wielkiego Stonu

Ten odcinek dedykuję Kompanowi. W któryś dzień trafił do naszego lokum, zasiadł na krześle i jakoś tak nieszczęśliwie na nim siedział.

Akurat opowiadałem o naszych urlopowych planach. W pewnym momencie zaczął marudzić, że "będziecie tylko na plaży", "i co? nie ruszycie się z miejsca?", "dwa tygodnie w jednej dziurze?". Taki miał sympatyczny dzień.

6 września

Życie nie składa się jedynie z leżenia na plaży. Nadchodzi taka chwila, że człowiek musi wstać, rozprostować ramiona i rozejrzeć się dookoła. To był właśnie TAKI dzień. Szczególnie, że trochę zachmurzone było.

Czas zwiedzić Korczulę. Pakujemy się do Strzały i jazda.

Peljesac jest opanowany przez rowerzystów. Wcześniej widziałem kilku, ale takich ilości, jak w tym dniu to nie. Były to zarówno małe grupki, jak i wycieczki liczące "na oko" pięćdziesiąt rowerów.

A trzeba pamiętać, że od Żuljany aż do Loviste praktycznie nie ma płaskich kawałków. Nieustannie serpentyny i podjazdy od 7-9%. Żałuję, że nie mam roweru...

Jesteśmy w Orebiczu. SZOK!!! Kilka dni temu Orebicz był tylko pełen ludzi, a dziś jest tłok. Parkingi wypełnione do ostatniego miejsca, kolejka do promu masakryczna. Podupadamy na duchu i jedziemy do Loviste. Może po powrocie będzie łatwiej załapać się na prom?

Daleko nie jest. Raptem osiemnaście kilometrów. Po drodze sporo rowerzystów. Samo Loviste nas nie zachwyca. Może dlatego, że ginie w olbrzymiej zatoce? Plaże skaliste lub betonowe.





Wracamy do Orebicza. Tym razem jest zdecydowanie luźniej. Kupuję bilety, samochód w kolejkę i cierpliwie czekamy.

Sztab pracuje






Takie bydlęcie też tam wjechało




Korczula przywitała nas piękną pogodą. Jedziemy do Vela Luki, samo miasto Korczula zostawiamy na koniec.

W porównaniu z drogami Peljesaca czuję się, jak na autostradzie. Skręcam na Prigradicę. Ciasno i jakoś tak niefajnie. Może w kierunku Babiny jest fajniej?

Przez Bristvę jedziemy do Vela Luki. Samo miasto bardzo nam się podoba. Ładne domy, fajny port.










Jedziemy teraz do Grsicy i Priżby. Z Blato to kapitalny podjazd z oszałamiającymi widokami, a sam zjazd... Coś pięknego i podnoszącego ciśnienie, bo z lewej strony skała, a z prawej przepaść.

Grsica nas nie powaliła na kolana (ale jesteśmy wybredni), natomiast Priżba jest ładna. Widać, ze miejscowość dobrze prosperuje i obłożenie ma znaczne. Szkoda, że wybrzeże takie mało zachęcające.
Potem już tylko Smokovica, Cara i port.

Strażnik portu.




Ruch, jak na autostradzie.





Chcemy kupić bilet, a potem zwiedzić Korczulę. Niestety gość sprzedający bilety zjawił się o 17.00. Prom odpływał pół godziny później, a byliśmy już tak zniechęceni czekaniem, że daliśmy sobie spokój z miastem. Może innym razem?


Chyba tylko tyle palaczowi potrzeba z całości anatomii cżłowieka.




Fajnie było, ale się skończyło. Dziś przejechaliśmy 230 km.




W Żuljanie dowiedzieliśmy się, że była kisza. Kto by pomyślał?

Jak ja lubię ten Twój styl...

Indiana napisał(a):Jak ja lubię ten Twój styl...

Dzięki