Z Polski do Grecji i z powrotem, czyli 5000 km w 17 dni

Od czasu, kiedy wylądowaliśmy na Lefkadzie minęło prawie... 48 godzin Kilkusetmetrowa odległość od samochodu skutecznie nas "uziemiła". Kto wie, jak długo jeszcze trwałoby nasze lenistwo, gdyby nie pewien Grek, który z wrodzonym sobie wdziękiem wcis..., to znaczy sprzedał nam morską wycieczkę po okolicznych wyspach. Tak trafiliśmy na przeciwległą stronę Lefkady, do Nidri, a stamtąd na pokład biało-czerwonego wycieczkowca (albo mrówkowca jak kto woli) o nazwie Eptanisos. Wcześniej pod eskortą innego miłego Greka zaparkowaliśmy bezpiecznie samochód.

Dodam tylko, że nie byliśmy jedynymi turystami, którzy dali się namówić na rejs, a Eptanisos nie był jedyną jednostką pływającą, która miała za chwilę w taki rejs wyruszyć. Jacyż oni byli zorganizowani!

Plan zakładał opłynięcie Lefkady, "wyplucie" zawartości, czyli nas, na jednej z dwóch plaż, tj. Porto Katsiki lub Egremni, następnie wizytę w Fiskardo na Kefalonii, w Kioni na Itace, a w drodze powrotnej do macierzystego portu w Nidri wpłynięcie dziobem do jaskini Papanikolis na wyspie Meganisi i opłynięcie Skorpios z przerwą dla paparazzi. 100-procentowa realizacja planu nie powinna nikogo dziwić - oni naprawdę byli bardzo dobrze zorganizowani

Fotorelacja z realizacji pierwszego punktu planu na dziś, czyli opływamy Lefkadę.



Majaczące w przedpołudniowej (a może jszcze porannej) mgle Vassiliki


"Garby" Lefkady z latarnią morską




"Najpołudniowszy" z południowych krańców Lefkady


Ostro w prawo




cdn.

eystrasalt napisał(a):Hej Franz, miło mi, że tutaj zajrzałeś.

Nie mogłem sobie odmówić tej przyjemności.

Pozdrawiam,
Wojtek

Po opłynięciu Lefkady przyszedł czas na drugi punkt programu, czyli "zrzucenie balastu" z pokładu na jedną z dwóch plaż, tj. Porto Katsiki lub Egremni. Tę pierwszą tylko minęliśmy. Okazało się, że jest zbyt mała, żeby pomieścić już plażujących i nas, zwłaszcza że - jak napisałem wyżej - było nas więcej... nie tylko na MS Eptanisos

Poniżej trzy zdjęcia "niegościnnej" tego dnia Porto Katsiki.







Jeżeli spojrzy się na mapę Lefkady, oczywiście na jej zachodnie wybrzeże, gdzie byliśmy, to druga plaża od dołu, a raczej od południa nazywa się Egremni i właśnie na nią płynęliśmy. Ta była prawie pusta, choć jeszcze tylko przez chwilę. Pamiętacie? Nie byliśmy sami tego dnia

Egremni


Egremni - widok na południe


Egremni - widok na północ


Egremni - konkwista


Że niby nikogo oprócz nas


To było najszybsze 60 minut w moim życiu - plaża plażą, a Fiskardo czeka


cdn.

zaś te zabójcze kolory, jak tu pracować

fajnie ten parking wygląda na trzecim, lekki wstrząsik lub nierozważny kierowca autobusu i wszystko do wody

Fajne i ciekawe są z pewnością takie rejsiki wycieczkowcami po okolicy, można zobaczyć to i owo z innej perspektywy (jak choćby tę najpołudniowszą latarnię ), ale gdy kilka takich przybije do plaży, to robi się już mniej ciekawie... zwłaszcza dla tych, którzy zleźli po schodach w poszukiwaniu spokoju .
Na szczęście we wrześniu przypłynął tylko jeden taki potworek i zakotwiczył przy parasolkach, a że Egremni nie jest mała to na krańcu było wciąż super

kulka53 napisał(a):Fajne i ciekawe są z pewnością takie rejsiki wycieczkowcami po okolicy, można zobaczyć to i owo z innej perspektywy (jak choćby tę najpołudniowszą latarnię ), ale gdy kilka takich przybije do plaży, to robi się już mniej ciekawie... zwłaszcza dla tych, którzy zleźli po schodach w poszukiwaniu spokoju (...)

Właśnie dlatego w jednym z opisów użyłem słowa "konkwista" Na szczęście "potworki" dość szybko opuszczają te mniej dostępne plaże z racji jakiegoś tam napiętego programu i szukający spokoju znów mogą go zażywać. Praktyczna uwaga może być taka: szukasz spokoju na plaży zagrożonej "potworkami", przyjdź na nią po południu. Nie dam niestety głowy, że to reguła. Na zachodnim wybrzeżu Lefkady została już chyba tylko jedna większa, stosunkowo spokojna plaża: Milos - nie dopływają do niej wycieczkowce, samochodem (jak na Kathismę) się nie dojedzie, dojście, np. z Agios Nikitas, jest dość uciążliwe. Niestety kursuje na nią (właśnie z Agios Nikitas) tzw. Milos Taxi - na szczęście pojemność tej łódeczki + cena (kilka euro od osoby) są jakimś gwarantem, że plaża nie jest pełna. My chodziliśmy na nią głównie późnym popołudniem i była prawie pusta. Zdjęcia jak i ciąg dalszy będą

eystrasalt napisał(a):...Milos...

Bardzo dobrze mi się kojarzy.

pzdr

Trzeci punkt realizowanego z chirurgiczną precyzją programu wycieczki to niewielki, leżący na północy największej z jońskich wysp, czyli Kefalonii, port Fiskardo zamieszkiwany przez około... 200 osób. W sezonie z pewnością więcej tu zwłaszcza tranzytowych bądź - tak jak my - chwilowych turystów. Spacerek, gyrosik i dalej na Itakę, ale i tak było miło, bo Fiskardo to miejscowość bardzo klimatyczna i zdecydowanie godna polecenia. I chyba szczególnie bezpieczna, bo trzęsienie ziemi, które nawiedziło Grecję 9 września 1953, cudem oszczędziło ten region.

Szkoda, że widoczne na jednym ze zdjęć, lokalne muzeum morskie było nieczynne albo... padło (jego strona internetowa zniknęła z sieci). Polecam wejść na jego dach, żeby zobaczyć panoramę Fiskardo: idąc z portu, trzeba kierować się w lewo i widocznymi na innym zdjęciu schodami w górę.

Pa, pa Lefkado (jeszcze raz plaża Porto Katsiki widziana od strony morza) - płyniemy na południe


Witaj Kefalonio (lub Kefalinio - jak chcą niektórzy)!




Rzeczone schody, prowadzące do nieczynnego w tym dniu (a może w ogóle) muzeum morskiego


Budynek muzeum (lub tego co po nim zostało)


Widok sprzed muzeum w kierunku leżącej na wschodzie Itaki


Widok z dachu muzeum na zachód, czyli port i marinę w Fiskardo


Zanim na dobre opuściliśmy włości Odyseusza i popłynęliśmy na wyspę, na której miał się on urodzić, dane nam było jeszcze chwilę pospacerować po Fiskardo i posilić się pod pięknym rozłożystym platanem.

















cdn.

Z Fiskardo na Kefalonii zawieziono nas do Kioni na Itace. Sama miejscowość, w której spędziliśmy tylko kilkadziesiąt minut, może nie zachwyca, ale ma bardzo malownicze wejście do portu.



















cdn.

Fajnie popatrzeć na "włości Odyseusza" , gdy za oknem -12 i sypie śnieg . Na Twoich zdjęciach kolor wody czaruje strasznie Nie tylko kolor wody . . .

Pozdrawiam
Piotr

longtom napisał(a):

eystrasalt napisał(a):...Milos...

Bardzo dobrze mi się kojarzy.

pzdr

(W pełni) zrozumiałem dopiero po przeczytaniu Twojej relacji z tamtej Milos

piotrf napisał(a):(...) Na Twoich zdjęciach kolor wody czaruje strasznie Nie tylko kolor wody...

Dzięki, piotrf, Grecja oczarowuje, to prawda

Po opuszczeniu Kioni zawieziono nas w pobliże wyspy Meganisi, gdzie mieliśmy przeżyć "spektakularne" wejście do jaskini Papanikolis. Aż tak spektakularne nie było, ale na pewno warto, zwłaszcza kiedy stoi się w tym czasie na dziobie - dźwięk syreny uruchomionej pod skalnym sklepieniem na długo pozostaje w pamięci

Nazwa jaskini pochodzi od greckiego okrętu podwodnego, zasłużonego w okresie II wojny światowej (o jego współczesnym następcy można poczytać po polsku tutaj).

Poniżej kilka zdjęć, które zrobiłem z pokładu naszego wycieczkowca. W roli głównej Morze Jońskie, wyspa Meganisi z jaskiną Papanikolis oraz MS Nidri Star I











W naszym przypadku było podobnie. Wpłynięcie, syrena, wstecz i w lewo wzdłuż zachodniego wybrzeża Meganisi w kierunku Skorpios.

cdn.