Z Korčuli na Hvar przez Drvenik, czyli znowu nam nie wyszło!

agata26061 napisał(a):uff nadrobiłam. Piękne obie te wyspy Napatrzeć się nie można...

No, nie ma co, nawet bronić się nie muszą! Są piękne bez dwóch zdań

borsalino4 napisał(a):fajna relacja,
ja już niedługo na Hvar
wczoraj znajoma przesłała super info, że w dniu przyjazdu na Hvar czyli 1.07 będzie Festiwal Lawendy

No to czekam na Twoją relację z Hvaru i Festiwalu Lawendy udanych wakacji

bluesman napisał(a):

tyniolek napisał(a):A droga jest malownicza.... Zgodnie z narzeczonym stwierdzamy, że jedna z piękniejszych w Cro Piękne widoki, serpentyny w górę, skały, roślinność, zresztą sami zobaczcie:

Jedziemy sobie dalej, pootwieraliśmy szyby, wiatr we włosach, może chociaż jakiś zapach po lawendzie został.... Ale nie... Do nozdrzy dociera natomiast całkiem inny, właściwie trudno to nazwać zapachem, raczej pospolitym SMRODEM

No tak, wysypisko śmieci gdzieś musi być. Gdybym tu jechała na rowerze (a jak wspomniałam, po starej drodze jeździ sporo peletonów) to chyba byłoby dla mnie trudniejsze pokonanie tego odcinka niż wszystkich gór Hvaru razem wziętych.

Jednak siądź na rower ! jeździliśmy tam z 6 razy w różnych latach i o różnej porze nigdzie i nigdy nie śmierdziało, może coś Wam się psuło w autku ?

Te wszystkie góry razem wzięte jak rozumiem pokonywałaś w pocie czoła samochodem Podziwiam

p.s. wysypisko śmieci jest wyłącznie tuż przed miastem Hvar jadąc starą drogą

Nawet tytuł odcinka brzmi "starą drogą do Hvaru" i właśnie o tym wysypisku pisałam, czy w Chorwacji to już nawet koło wysypiska nie ma prawa śmierdzieć?

Dzięki za relację, będzie super pomocna przy wizycie na Hvarze w sierpniu b.r Nocujemy właśnie w Starym Gradzie:)

Onlyhope napisał(a):Dzięki za relację, będzie super pomocna przy wizycie na Hvarze w sierpniu b.r Nocujemy właśnie w Starym Gradzie:)

Najlepszy wybór może popełnisz relację?

O SG będzie jeszcze słów kilka, ale to chyba 26 czerwca

piotrf napisał(a):Dziękuję za piękną relację , poproszę tylko o rozkład jazdy Alkocycbusa na Hvar - a nuż uda się z Albanii przez Hvar wracać

Pozdrawiam
Piotr

NO, no, kto wie, kto wie To jest jakaś opcja






..
Przepraszam was, że tak przeciągam, ale wpadam tu ostatnio tylko na małe minutki, niestety nie mam na tyle czasu, żeby dokończyć A już właściwie popołudniowy SG i powrót do domu...

Ale! Ustawiam sobie cel, że do 1 lipca skończę!

Przepraszam Was bardzo za taki zastój w relacji, ale tyle się u mnie wydarzyło Sesja mnie strasznie wykończyła, na szczęście wszystko zdałam i teraz mogę spokojnie dokończyć, co zaczęłam! Już zbliżamy się do finału, został tylko mój ulubiony na Hvarze Stari Grad, a potem już niestety powrót...



Dzień 12 - Stari Grad po raz ostatni

Nie będę się rozpisywała... Po prostu piękno miasta po raz ostatni...

Chociaż nie, teraz patrzę na zdjęcia, już pamiętam jak to było... No tak, uciekaliśmy przed deszczem Nie mogąc marnować ostatniego dnia, wybraliśmy się jednak zobaczyć, co tam się kryje po drugiej stronie SG (tej naprzeciwko starówki).







Doszliśmy do plaży miejskiej, która pozostawia dużo do życzenia.






Łajba mojego imienia, chociaż mnie nawet na taką nie stać




Chyba tylko na taką:



Niestety niedługo robi się tak okropnie, że uciekamy w deszczu do apartmana
.
.
.
.

NA SZCZĘŚCIE Cro ma to do siebie, że pogoda jest bardzo zmienna, bo dzięki temu możemy się udać na ostatni spacer po SG w słońcu

Tu już się nie rozpisuję, po prostu Stari Grad

Zaczęliśmy od parku...











Później oczywiście między uliczki... Piękne są te wszystkie kolorowe drzwi i okiennice... Nie wspomnę o oleandrach.
(na połowie zdjęć mam popalcowany obiektyw z telefonu...)








Przejście dla asasynów




A KUKU!




(kto zauważył kotka?)









Okolice kościoła...



(obłędna ta bugenwilla,moja padła jak Andzia pod płotem)





Przed mszą czy po mszy?





Spacer kończymy przy porcie... Jeszcze kolacyjka na mieście. Ostatnia. I wracamy do apartmana... na ostatni nocleg.





CDN nastąpi, już po raz ostatni

Ale zachodzik się trafił niczego sobie po raz ostatni

CDN nastąpi, już po raz ostatni

Czekamy na ciąg dalszy

Już, myślę, że dzisiaj skończę moje dzieło, nie dotrzymałam swojego słowa, bo dziś już 3 lipca, dwa dni obsuwy... Ale podwieszany jeszcze troszkę

Kurde, ale zaległości miałam.. ale już nadrobione

Dzień 13 - Powrót ze wspomnieniami na żywo

Dzień zaczął się pięknie. No, przynajmniej dla tych, którzy nie musieli wracać. Nie potrafię się cieszyć ostatnim dniem wakacji, kiedy za rogiem widmo powrotu do rzeczywistości. A TU DZISIAJ JAK NA ZŁOŚĆ TAKA PIĘKNA POGODA


Koło 11 mieliśmy prom z Sučuraju, a jakoś tam jeszcze trzeba dotrzeć - wyjechaliśmy chyba 1h20min przed czasem, bo liczyliśmy, że może być kolejka do promu... I się nie pomyliliśmy...

Wieczorem nie zastaliśmy naszej gospodyni, a chcieliśmy jej podziękować za prošek i gościnność (złota kobieta), więc ja jeszcze popędziłam na dół. Niestety, znowu cisza Pani nie zdążyła wrócić, my już musieliśmy jechać, żeby nie spóźnić się na prom, naszkrobałam więc podziękowania, trochę po angielsku, trochę po chorwacku z małym prezentem i w pośpiechu opuściliśmy Stari Grad. Żałuję, że nie udało nam się spotkać z naszą gospodynią, ale wiedziała, kiedy odjeżdżamy, a nie było jej od zeszłego wieczoru

Nawet nie miałam czasu, żeby się ze SG pożegnać jak należy... Tylko ostatni rzut oka i już sunęliśmy drogą ekspresową nr 116

Ani się nie obejrzeliśmy, a już byliśmy w:



Ale swoje w kolejce musieliśmy odstać... za to z pięknym widokiem na Pelješac...




Chociaż w dzień powrotu nawet taki widok nie wpływa kojąco na duszę... Wręcz odwrotnie... RANI

Dobrze, że przeprowadziliśmy skrupulatne obliczenia, aby być na miejscu około 20-30 minut przed odpłynięciem, bo byliśmy jednymi z ostatnich, którym udało się wjechać na pokład




I już odpływamy z pięknego, dzikiego Hvaru, żegnaj Stari Gradzie, żegnaj Hvarze, żegnaj lawendo




Miałam na tych wakacjach obsesję strasznie chciałam zobaczyć delfiny. Odwiedziliśmy dwie wyspy, w sumie cztery przeprawy promem, no to kiedy jak nie teraz! Mówię Marcinowi, że dla nas to będzie taka wróżba, jak będą delfiny, to znaczy, że jeszcze wrócimy do Cro. Głupie, wiem.

ALE ZADZIAŁAŁO

Turyści zwróceni w stronę Biokovo, tylko ja i mój chłop (i jeszcze jeden chłopak) dzielnie stoimy i patrzymy w kierunku Pelješca. Coraz bliżej Drvenik i nic
Ja już zrezygnowana... I nagle wyskoczyły! Dwa piękne delfiny Co prawda daleko, a zanim wyciągnęliśmy aparat, było po wszystkim. Rola tego chłopaka jest tu bardzo ważna, bo on też je widział, wołał nawet swoją dziewczynę, ale za późno.
To tylko oznacza, że nie mieliśmy zwidów

I że wrócimy do Cro.

Delfiny były gdzieś tam... Swoją drogą daleko się wypuścili z tym parasailingiem.




I już Drvenik...



I już suniemy Jadranką... Zostawiamy w tyle Biokovo...




Mijamy też Trogir... Wspominamy pewien maj, gdy go zwiedzaliśmy




Postanawiamy wpaść na obiad do Szybenika A co tam. Tam jeszcze nigdy nie byliśmy.



Czy tędy przejdziemy?


Wchodzimy, a tu sukiennice!


Niestety katedra w remoncie...


Ale może nas złapie w kadrze







Czyli, że do środka też nie wejdziemy. Wracamy więc, bo mamy jeszcze sprawę do załatwienia.





Ostatni rzut oka





I już wiemy, że trzeba tu kiedyś wrócić Po małym rekonesansie

Wybraliśmy się Jadranką, żeby sprawdzić, co słychać u naszego pierwszego "przyjaciela" z Cro. Chyba po części dzięki niemu tak chętnie wracamy do Cro, bo uważamy, że ludzie tu są niesamowicie ciepli, mili i gościnni
A był to właściciel apartmana, w którym spędzaliśmy nasz pierwszy Cro-wyjazd! Więc wspomnienia nam wróciły i zrobiło się sentymentalnie.

Tym razem jednak zaopatrzyliśmy się tylko w zapas rakiji na zimę Chociaż nasz stary kolega chciał koniecznie, żebyśmy zostali Wyściskaliśmy się i jednak ruszyliśmy w stronę domu

Widząc moją minę, narzeczony skręcił jeszcze do Zadaru - znowu wycieczka sentymentalna, tam jeździliśmy prawie co wieczór, gdy odwiedziliśmy Cro po raz pierwszy... Byliśmy wtedy świeżo upieczonym narzeczeństwem Gdy następny raz tu wrócimy, już będziemy małżeństwem...

Czy coś się zmieniło?


Ooooch, pamiętasz, a tu jedliśmy zawsze lody, a tu pizzę na kawałki, a tu piliśmy wino, a tu mamy zdjęcie, a tu, a tu, a tam...




Mam bardzo podobne zdjęcie sprzed tych paru lat



Za kilka może znowu powtórzę?

Tymczasem zejdźmy na Ziemię...


Ale po co... Lepiej iść w stronę Słońca





Podobno w Zadarze są najpiękniejsze zachody słońca. My jednak nie mamy czasu Marcin będzie jechał całą noc, musimy się w końcu zbierać




Jeszcze ostatnie lody

I pomknęliśmy, w sumie trochę w stronę słońca



A trochę nocy






.
.
.
.
.
.
.
I to już jest koniec. Dziękuję wszystkim, którzy dzielnie trwali, mimo że ciągnęłam sprawę od października (za to przepraszam )

Jednak nie było to bez powodów, skończyłam moją drogę przez męki na studiach i w końcu mogę trochę odetchnąć (ale tylko trochę). No i oczywiście tyle załatwiania w sprawie jedynego słusznego zakończenia narzeczeństwa i rozpoczęcia kolejnego etapu

Następnym razem jak napiszę relację, to w zasadzie już jako ktoś inny

Ale czy pisać? Bo to raczej nie w tym dziale... :>

Pisać!!!!! Będziemy czekać!!!!! Ale najpierw poprosimy o zdjęcia z tego ważnego momentu
A potem podróż...ta najlepsza bo pośl....

Jak zwykle fajnie się z Wami podróżowało

Czekam na kolejną relację nawet jak będzie w innym dziale

Fajna objazdówka na zakończenie wyjazdu, wielkie dzięki za relację. Już zapisuje się na następną .

Dzięki za piękną relację i oczywiście

tyniolek napisał(a):skończyłam moją drogę przez męki na studiach i ......... rozpoczęcia kolejnego etapu

gratulacje i wszystkiego najlepszego w kolejnym etapie
kiedyż to nam zleciało ćwierć wieku etapowania